หลังจากการสำรวจในพื้นที่แล้ว จะมีเส้นทางที่ให้จอดรถได้ฟรี แต่ก็มีบางพื้นที่ที่บุคคลหรือองค์กรต้องเช่าพื้นที่จอดรถด้วย
ดังนั้น ในเขต 1 จึงมีพื้นที่ทางเท้า 52 แห่งที่สามารถใช้บางส่วนเพื่อประกอบกิจการ ค้าขายสินค้า และ 12 แห่งสำหรับจอดรถแบบเสียค่าบริการ ถนนเหล่านี้คือถนนที่มีทางเท้ากว้าง 3 เมตรขึ้นไป โดยพื้นที่ธุรกิจและการค้าจะอยู่ฝั่งที่อยู่อาศัย ทางเท้าที่เหลือสำหรับคนเดินเท้าต้องมีความกว้างอย่างน้อย 1.5 เมตรและต่อเนื่องกัน (ไม่รวมรากไม้ พื้นที่สีเขียว และพื้นที่สำหรับจัดวางโครงสร้างพื้นฐานทางเทคนิคบนทางเท้าที่มีการใช้งาน)
โดยเฉพาะเส้นทางที่เสนอโดยเขต ได้แก่ Bui Thi Xuan, Cao Ba Quat, Chu Manh Trinh, Co Bac, Cong Quynh, De Tham, Dien Bien Phu, Dinh Tien Hoang, Hai Ba Trung, Ham Nghi, Ho Tung Mau, Le Thanh Ton, Ly Tu Trong, Nguyen Cu Trinh, Hoang Sa...
ในเขต 10 ท้องถิ่นยังได้ทบทวนและเสนอรายชื่อถนน 28 ถนนที่มีทางเท้ากว้าง 3 เมตรขึ้นไป ที่มีสิทธิ์ใช้งานบางส่วนเพื่อจัดกิจกรรมปลอดการจราจรโดยไม่เสียค่าผ่านทาง เช่น Ngo Gia Tu, Nguyen Tri Phuong, Ly Thai To, Hung Vuong, Vinh Vien, Ba Hat, Le Hong Phong, Su Van Hanh, Nguyen Chi Thanh, Tran Nhan Ton, Ngo Quyen, Dao ดุยตู่, บาทังไฮ, ลีถืองเกียต...
ในทำนองเดียวกัน เขต 11 ยังมีเส้นทางเดินเท้ากว้าง 17 เส้นทาง ซึ่งรวมอยู่ในรายการเส้นทางที่สามารถจัดที่จอดรถฟรีสำหรับยานพาหนะสองล้อ และเส้นทางหนึ่งสำหรับที่จอดรถแบบเสียเงิน เช่น บาทั้งไห่ ฮ่องบั่ง มิญฟุง ฮว่าบิ่ญ หลักลองกวาน...
หลังจากรวบรวมรายชื่อเส้นทางจากอำเภอต่างๆ ใน จ.สตูล ครบถ้วนแล้ว กรมการขนส่งทางบกจะพิจารณาร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ก่อนจะตกลงดำเนินการต่อไป
ก่อนหน้านี้ กรมการขนส่งนครโฮจิมินห์ได้ส่งเอกสารแนะนำการจัดการและการใช้ถนนและทางเท้าบางส่วนในพื้นที่เป็นการชั่วคราวไปยังเขต อำเภอ และเมืองทูดึ๊ก ผู้นำภาคการขนส่งของเมืองได้เน้นย้ำว่าวัตถุประสงค์หลักของทางเท้าคือการให้บริการแก่คนเดินเท้า อนุญาตให้ใช้เฉพาะสถานที่ที่มีใบอนุญาตเท่านั้น เช่น งานศพและงานแต่งงานที่ใช้ทางเท้าต้องมีใบอนุญาต ในกรณีที่อนุญาตให้จอดรถด้วยตนเอง เทศบาลต้องประกาศขอบเขตและพื้นที่ของถนนแต่ละสาย ส่วนการใช้ถนนเป็นการชั่วคราวเพื่อธุรกิจให้เช่าหรือลานจอดรถ จะต้องจัดทำรายการ จัดทำแผน ปรึกษาหารือความคิดเห็นของประชาชน และจัดทำแผนให้แล้วเสร็จ
เมื่อมีการประกาศรายชื่อเส้นทางที่มีสิทธิ์แล้ว ประชาชนจะต้องลงทะเบียน และจะได้รับอนุญาตให้ใช้เส้นทางได้ก็ต่อเมื่อเขตอนุมัติแผนดังกล่าวแล้วเท่านั้น ดังนั้น ทางเท้าที่ไม่มีแผนหรือไม่อยู่ในรายการใช้งานชั่วคราวจะต้องสงวนไว้สำหรับคนเดินเท้า หากธุรกิจหรือองค์กรบุกรุกทางเท้า ใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต ไม่จ่ายค่าเช่า หรือไม่มีใบอนุญาต หน่วยงานท้องถิ่นต้องดำเนินการตามระเบียบข้อบังคับ
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)