โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มติที่ 954 ลงวันที่ 2 มิถุนายน 2563 ของคณะกรรมการประจำ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ กำหนดให้ผู้เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสามารถหักลดหย่อนภาษีได้ 11 ล้านดอง/เดือน และผู้มีอุปการคุณแต่ละคนสามารถหักลดหย่อนภาษีได้ 4.4 ล้านดอง/เดือน อย่างไรก็ตาม กระทรวงการคลังแห่งสหรัฐอเมริกา (HoREA) ระบุว่า การหักลดหย่อนภาษีสำหรับครอบครัวนี้ไม่เหมาะสมกับการใช้จ่ายตามปกติของครัวเรือนอีกต่อไป จึงเสนอให้คณะกรรมการประจำสภานิติบัญญัติแห่งชาติพิจารณาเพิ่มการหักลดหย่อนภาษีอีกประมาณ 25%
ทั้งนี้ การหักลดหย่อนภาษีสำหรับผู้เสียภาษีจะเพิ่มขึ้นจาก 13 - 14 ล้านดอง/เดือน และการหักลดหย่อนสำหรับผู้พึ่งพาแต่ละคนจะเพิ่มขึ้นเป็น 5.5 ล้านดอง/เดือน
เกี่ยวกับบุคคลที่มีสิทธิ์ซื้อ เช่าซื้อ หรือซื้อที่อยู่อาศัยสังคม ตามข้อ ข. วรรค 1 มาตรา 75 ของร่างพระราชบัญญัติที่อยู่อาศัย (ฉบับแก้ไข) ของ HoREA กำหนดว่าเงื่อนไขในการมีสิทธิ์ซื้อหรือเช่าซื้อที่อยู่อาศัยสังคมคือ บุคคลต้องไม่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจากรายได้จากค่าจ้างและเงินเดือน ต้องเป็นครัวเรือนที่ยากจนหรือเกือบยากจน และต้องมีสิทธิ์ได้รับเงินช่วยเหลือเพื่อการปรับปรุงที่อยู่อาศัยตามพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยการปฏิบัติพิเศษแก่ผู้มีเงินสมทบเพื่อการปฏิวัติ
ปัจจุบันอุปทานของบ้านพักสังคมสงเคราะห์ยังมีน้อยเกินไปเมื่อเทียบกับความต้องการ
ปัจจุบันร่างกฎหมายเคหะ (แก้ไขเพิ่มเติม) กำหนดให้เงื่อนไขรายได้ของบุคคลที่ซื้อหรือเช่าเคหะสงเคราะห์ต้องได้รับการยกเว้นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ตามบทบัญญัติของกฎหมายว่าด้วยภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ยกเว้นบุคคลที่ได้รับอนุญาตให้ซื้อหรือเช่าเคหะสงเคราะห์เพื่อทหารซึ่งไม่จำเป็นต้องมีเงื่อนไขรายได้
กฎระเบียบนี้ยกเว้นบุคคลจำนวนมากที่มีรายได้ไม่ถึงเกณฑ์ที่กำหนด จึงไม่ได้รับอนุญาตให้ซื้อหรือเช่าที่อยู่อาศัยสังคม เนื่องจากแม้ว่าคนเหล่านี้จะต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา แต่อัตราภาษีก็ต่ำมาก และพวกเขาก็ยังคงเป็นผู้มีรายได้น้อย
HoREA ยกตัวอย่างคู่สามีภรรยาคู่หนึ่ง นายและนาง A ที่มีบุตรเล็ก 2 คน นาง A มีรายได้ 10 ล้านดองต่อเดือน จึงไม่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา นาย A มีรายได้ 24 ล้านดองต่อเดือน และแจ้งบุตร 2 คนเป็นผู้อยู่ในอุปการะ ซึ่งหักภาษีดังนี้ นาย A 11 ล้านดอง และบุตรคนละ 4.4 ล้านดอง ดังนั้นในแต่ละเดือน นาย A จึงได้รับการยกเว้นภาษีกรณีครอบครัว 19.8 ล้านดอง หลังจากได้รับการยกเว้นภาษีกรณีครอบครัวแล้ว นาย A มีเงินได้ส่วนเกิน 4.2 ล้านดองต่อเดือน เนื่องจากมีรายได้ที่ต้องเสียภาษี 50.4 ล้านดองต่อปี แต่ไม่ถึง 60 ล้านดองต่อปี (ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาระดับ 1) ดังนั้น ตามบทบัญญัติของกฎหมายภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา นาย ก. จึงต้องเสียภาษีในอัตรา 5% และต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาปีละ 2.52 ล้านดอง เนื่องจากนาย ก. ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา นาย ก. จึงไม่มีสิทธิ์ซื้อหรือเช่าที่อยู่อาศัยเพื่อสังคม แม้ว่าจะไม่มีที่อยู่อาศัยเชิงพาณิชย์ราคาประหยัดในตลาด แต่ด้วยรายได้รวมข้างต้น นายและนาง ก. แทบจะไม่มีสิทธิ์กู้ยืมเงินในอัตราดอกเบี้ยเชิงพาณิชย์เพื่อซื้อที่อยู่อาศัยเชิงพาณิชย์
จากตัวอย่างข้างต้น HoREA เสนอให้ รัฐบาล และคณะกรรมการถาวรของสภานิติบัญญัติแห่งชาติพิจารณาขยายขอบเขตของผู้เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในระดับ 1 ของกลุ่มภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่ต่ำกว่า 60 ล้านดองต่อปี ให้สามารถซื้อหรือเช่าซื้อที่อยู่อาศัยสังคมได้
นอกจากนี้ ตาม HoREA ข้อ b วรรค 1 มาตรา 75 ของร่างกฎหมายที่อยู่อาศัย (ฉบับแก้ไข) ระบุว่า พลเมืองของกองทัพที่ซื้อหรือเช่าที่อยู่อาศัยสำหรับกองทัพไม่จำเป็นต้องมีรายได้ตามเกณฑ์ที่กำหนด ขณะเดียวกัน พลเมืองของกองทัพก็เป็นข้าราชการและลูกจ้างของรัฐเช่นกัน ดังนั้นจึงเสนอให้ใช้กลไกที่ไม่กำหนดให้ข้าราชการและลูกจ้างของรัฐต้องมีรายได้ตามเกณฑ์ที่กำหนดเมื่อซื้อหรือเช่าที่อยู่อาศัยเพื่อสังคม
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)