จำนวนผู้สูญหายเพิ่มขึ้นกว่า 300 รายแล้ว

สื่อญี่ปุ่นรายงานว่า เมื่อเวลา 09.00 น. ของวันที่ 8 มกราคม (ตามเวลาท้องถิ่น) จำนวนผู้สูญหายจากแผ่นดินไหวในจังหวัดอิชิกาวะเมื่อวันที่ 1 มกราคม เพิ่มขึ้นเป็น 323 คน

ขณะเดียวกัน ตามรายงานของ NHK จำนวนผู้เสียชีวิตจากแผ่นดินไหวขนาด 7.6 ได้เพิ่มขึ้นเป็น 168 ราย ในรายชื่ออัปเดตที่เผยแพร่โดยรัฐบาลจังหวัดอิชิกาวะ จำนวนผู้สูญหายในวาจิมะ ซึ่งเป็นพื้นที่หนึ่งที่ได้รับความเสียหายรุนแรงที่สุดจากแผ่นดินไหว ได้เพิ่มขึ้นจาก 31 เป็น 281 ราย

แผ่นดินไหวทำให้บ้านเรือนพังทลายหลายสิบหลังในวาจิมะ ขณะเดียวกันก็เกิดไฟไหม้เป็นบริเวณกว้าง

เจ้าหน้าที่กู้ภัยกำลังค้นหาผู้สูญหายหลังเกิดแผ่นดินไหวในจังหวัดอิชิกาวะ ประเทศญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2567 (ภาพ: Kyodo/VNA)

หิมะตกหนักเป็นอุปสรรคต่อความพยายามกู้ภัย มีผู้ติดค้างมากกว่า 2,300 คน ส่วนใหญ่เกิดจากถนนถูกตัดขาดและดินถล่ม ณ วันที่ 8 มกราคม ครัวเรือนประมาณ 18,000 ครัวเรือนในอิชิกาวะยังคงไม่มีไฟฟ้าใช้ ขณะที่กว่า 66,100 ครัวเรือนยังคงไม่มีน้ำประปาใช้ในวันที่ 7 มกราคม

ประชาชนราว 28,800 คนต้องหลบภัยในศูนย์พักพิงฉุกเฉิน ซึ่งหลายแห่งขาดแคลนไฟฟ้า น้ำ และเครื่องทำความร้อน

ขณะเดียวกัน เจ้าหน้าที่เตือนว่าหิมะที่ตกหนักกว่า 10 ซม. ในบางพื้นที่อาจทำให้บ้านเรือนพังทลายลงมาได้ และฝนตกติดต่อกันหลายวันอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดดินถล่มได้

นายฮิโรชิ ฮาเสะ ผู้ว่าราชการจังหวัดอิชิกาวะ กล่าวกับ สถานีโทรทัศน์ NHK ว่ารัฐบาลจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะผลที่ตามมาจากภัยพิบัติครั้งนี้

สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือการช่วยเหลือผู้ที่ติดอยู่ใต้ซากปรักหักพังและเข้าถึงชุมชนที่ห่างไกล รัฐบาลได้ส่งเฮลิคอปเตอร์และทหารเข้าไปช่วยเหลือชุมชนที่ห่างไกล

ล่าสุด เจ้าหน้าที่กู้ภัยได้ช่วยเหลือหญิงวัย 90 ปี หลังติดอยู่ในบ้านถล่มนาน 5 วัน ในเมืองซูซุ จังหวัดอิชิกาวะ

เกิดแผ่นดินไหวขนาด 7.6 ขึ้นที่คาบสมุทรโนโตะ จังหวัดอิชิกาวะ และพื้นที่โดยรอบในภาคกลางของญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 1 มกราคม ตามมาด้วยอาฟเตอร์ช็อคหลายร้อยครั้ง สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ตั้งชื่อแผ่นดินไหวครั้งนี้อย่างเป็นทางการว่า "แผ่นดินไหวคาบสมุทรโนโตะ ปี 2024"

ญี่ปุ่นประสบกับแผ่นดินไหวหลายร้อยครั้งทุกปี แต่ความเสียหายส่วนใหญ่ลดลงเนื่องมาจากกฎระเบียบการก่อสร้างที่เข้มงวดซึ่งมีมาเป็นเวลากว่า 40 ปี

อย่างไรก็ตาม บ้านหลายหลังถูกสร้างขึ้นมาเป็นเวลานานแล้ว โดยเฉพาะในชุมชนผู้สูงอายุในพื้นที่ชนบท เช่น ในเมืองโนโตะ

(ที่มา: vietnamplus)

แหล่งที่มา