ประสบการณ์ทางวัฒนธรรม ความกระหายในการผจญภัย
ด้วยความกระหายในการผจญภัย การสัมผัสวัฒนธรรมและประเทศใหม่ๆ ทำให้คนหนุ่มสาวจำนวนมากเลือกที่จะ "เดินตามทางของตัวเอง" ด้วยการเรียนรู้ภาษาที่หายาก เช่น อาหรับ อินเดีย อินโดนีเซีย... แม้ว่าจะมีอคติมากมาย เช่น เรื่องมากเรื่องโอกาสในการทำงาน ยากที่จะเรียนรู้...
เหงียน หวู่ นัท อุเยน นักศึกษาชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัย สังคมศาสตร์ และมนุษยศาสตร์ นครโฮจิมินห์ ประทับใจกับการเต้นรำของ "ดินแดนแห่งเกาะนับพัน" จึงเลือกเรียนวิชาเอกอินโดนีเซียศึกษา
Wonderland Indonesia - การแสดงที่งานประชุมวิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์นครโฮจิมินห์
ในวันแรกของการประชุมภาคเรียนและการแบ่งกลุ่มวิชาเอก ฉันรู้สึกประทับใจกับการแสดงระบำเรือ ศิลปะการแสดงยังเป็นความภาคภูมิใจของวงการศิลปะการแสดง เพราะได้สร้างความสำเร็จมากมายทั้งในระดับเล็กและใหญ่ ทั้งในระดับคณะ คณะ และระดับประเทศ เมื่อเข้าร่วมทีม นักเรียนจะได้สวมชุดประจำชาติอินโดนีเซียที่สวยงาม ได้พูดคุยกับครูชาวอินโดนีเซียและเจ้าหน้าที่สถานกงสุล และได้ฝึกฝนทักษะการสื่อสาร อเยนกล่าว
Huynh Gia Bao Ngoc นักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาอาหรับศึกษา มหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ นครโฮจิมินห์ หวังที่จะเปลี่ยนมุมมองของผู้คนเกี่ยวกับอุตสาหกรรมที่ "ไม่ค่อยมีใครติดตาม" หลังจากการผจญภัย 8 เดือนในอียิปต์
“นี่เป็นวัฒนธรรมที่แปลกประหลาดและยังคงเผชิญกับอคติมากมาย ตอนที่สมัครขอทุนและเข้าร่วมโครงการแลกเปลี่ยนที่อียิปต์ ฉันได้ใกล้ชิดกับภาษาอาหรับมาก เพราะ 98% ของผู้คนที่นี่ใช้ภาษาอาหรับ ฉันได้พบกับเพื่อนจากหลากหลายประเทศและวัฒนธรรม เช่น จอร์เจีย ไนจีเรีย โซมาเลีย... สัมผัสประสบการณ์รอมฎอนและได้ร่วมกิจกรรมต่างๆ เช่น ทำอาหารและรับประทานซูฮูร์ (อาหารที่เสิร์ฟก่อนรุ่งสาง) เวลา 3.00 น. ละหมาดเวลา 4.00 น. ไปมัสยิดเพื่อรับประทานอาหารค่ำหลังพระอาทิตย์ตกดิน” บ๋าวหง็อกเล่า
Nguyen Thuy Hong Ngoc นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาอินเดียศึกษา มหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ นครโฮจิมินห์ ไม่กลัว ที่จะสำรวจ ภาษาหายาก โดยกล่าวว่าภาษาฮินดีและภาษาเวียดนามมีการออกเสียงที่คล้ายกัน ดังนั้นจึงไม่ยากเกินไป
“ภาษาหลักที่ฉันเรียนคือภาษาอังกฤษและภาษาฮินดีเล็กน้อย ฉันเลือกเรียนสาขานี้เพราะความฝันที่จะได้สัมผัส ได้ เดินทาง เรียนรู้ และศึกษาเกี่ยวกับศาสนาตะวันออก โดยเฉพาะศาสนาของอินเดีย” ง็อกกล่าว
ภาควิชาการศึกษาอินโดนีเซียทำการแสดงเปิดงานพิธีเปิดภาคเรียนปีการศึกษา 2566-2567 ของมหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ นครโฮจิมินห์
สะพานเชื่อมการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและโอกาสในการทำงาน
ในบริบทของการบูรณาการและการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม รองศาสตราจารย์ ดร. โด ทู ฮา หัวหน้าภาควิชาอินเดียวิทยา มหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ฮานอย กล่าวว่า ภาษาที่หายากมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่ง เวียดนามมีความสัมพันธ์ทางการทูตกับประเทศต่างๆ ประมาณ 200 ประเทศทั่วโลก และนี่คือ "สะพาน" สู่การเรียนรู้วัฒนธรรมและผู้คน อันเป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีระหว่างประเทศต่างๆ
เมื่อเผชิญกับอคติเกี่ยวกับภาษาที่หายากและโอกาสในการทำงาน คุณทู ฮา เน้นย้ำว่าการทำให้การสรรหาและการฝึกอบรมเป็นเรื่องปฏิบัติได้จริงเป็นสิ่งสำคัญ
“โรงเรียนต้องให้ความสำคัญกับปัจจัยนำเข้า โดยเน้นการปฏิบัติจริงและความรู้เฉพาะทาง หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่นักเรียนเรียนหนังสือทั่วไป มีโอกาสงานว่างมากมาย แต่ไม่ผ่านเกณฑ์การเข้าสู่ตลาดแรงงาน” คุณฮากล่าว
Minangkabau - เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมในการเต้นรำ Tari Piring ของชาวอินโดนีเซีย
รองศาสตราจารย์ ดร. ธู ฮา ระบุว่า หลายคนมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับสาขาวิชาภาษาอินเดีย อินเดียไม่มีภาษาประจำชาติ แต่มีเพียงภาษาอังกฤษและภาษาฮินดีเป็นภาษาราชการ ดังนั้น เพื่อเจาะตลาดนี้ ภาษาอังกฤษจึงเป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับนักศึกษาในการสื่อสาร การเรียน และการทำงาน นักศึกษาในสาขานี้จำนวนมากสามารถพูดภาษาอังกฤษและภาษาฮินดีได้อย่างคล่องแคล่ว ซึ่งเปิดโอกาสการทำงานมากมายทั้งในและต่างประเทศ
บ๋าวหง็อกในทริปไปอียิปต์
นักศึกษาของมหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ฮานอยได้รับการสอนเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด และสามารถเยี่ยมชมมหาวิทยาลัย สถาบันวิจัย และศูนย์การกุศลในอินเดีย และประเทศที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมอินเดีย เช่น ประเทศไทย หรือภูมิภาคหมีเซินในเวียดนาม เพื่อศึกษาและสั่งสมประสบการณ์ นอกจากนี้ นักศึกษาจะได้เข้าร่วมสัมมนาและเวิร์กช็อปเกี่ยวกับประเด็นปัจจุบันและการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมระหว่างเวียดนามและอินเดียอีกด้วย” คุณธู ฮา กล่าว
หน้าบันทึกภาษาอาหรับของบ๋าวหง็อก
รองศาสตราจารย์ ดร. ทู ฮา ยังได้แบ่งปันด้วยว่า เมื่อเรียนภาษา นักเรียนจะต้องปลูกฝังความหลงใหล เรียนรู้ไปพร้อมกับวัฒนธรรมของประเทศนั้นๆ และลงทุนในคำศัพท์เฉพาะทางที่พวกเขาแสวงหา
“นักศึกษาบางคนเรียนรู้ได้แค่พอสื่อสารได้ตามปกติ ขาดทักษะทางภาษาในสาขาเฉพาะทาง ทำให้การทำงานเป็นเรื่องยาก การเรียนรู้ภาษามีหลายระดับ ผมหวังว่านักศึกษาจะฝึกฝน ทุ่มเท และกำหนดเป้าหมายการเรียนรู้ของตนเอง เพื่อก้าวสู่การเป็นบุคลากรที่มีคุณภาพ” รองศาสตราจารย์ ดร. ทู ฮา กล่าว
ความท้าทายและโอกาส
บ๋าวหง็อกกล่าวว่า ความยากลำบากในการเรียนวิชาเอกนี้คือเอกสาร หนังสือ และหนังสือพิมพ์ที่ยังขาดแคลน ทำให้ผู้เรียนพูดได้ไม่คล่อง ปัจจุบัน ประเทศไทยมีสถาบันฝึกอบรมภาษาอาหรับอย่างเป็นทางการเพียงสองแห่ง ได้แก่ มหาวิทยาลัยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ นครโฮจิมินห์ และมหาวิทยาลัยภาษาต่างประเทศ กรุงฮานอย
สำหรับนัทอุเยน แม้ครอบครัวจะให้การสนับสนุน แต่เธอก็ต้องเผชิญกับอคติมากมายเกี่ยวกับอาชีพในอนาคตของเธอ อย่างไรก็ตาม นักศึกษาหญิงคนนี้เล่าว่าปัจจุบันมีโอกาสมากมายสำหรับผู้ที่พูดภาษาอินโดนีเซียได้คล่อง และมีสถานที่ฝึกอบรมน้อย ดังนั้นระดับการแข่งขันจึงไม่สูงเท่ากับภาษาอื่นๆ
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)