… ในฐานะลูกหลานของกลุ่มชาติพันธุ์โคโฮ ผมมีความรักอันแรงกล้าต่อทัศนียภาพอันตระการตาของภูเขาและผืนป่าอันกว้างใหญ่ไพศาลของผืนป่าใหญ่แห่งนี้มาโดยตลอด ธรรมชาติอันดิบเถื่อน ดิบเถื่อน และบริสุทธิ์ของ “แม่ธรรมชาติ” นี่เองที่หล่อเลี้ยงและหล่อหลอมให้ผมเกิดความรักในวรรณกรรมตั้งแต่ยังเรียนอยู่จนถึงปัจจุบัน
พันตรีฮวง ดึ๊ก ดาญ มักสังเกตและแสวงหาข้อมูลจากหลาย ๆ ด้านที่เกี่ยวข้องกับชีวิตจิตวิญญาณของทหารเพื่อเขียนบทความลงหนังสือพิมพ์ |
ในปี พ.ศ. 2557 หลังจากสำเร็จการศึกษาจาก โรงเรียนนายทหาร การเมือง ผมได้รับมอบหมายให้ไปทำงานที่กรมทหารราบที่ 5 กองพลที่ 5 (ภาค 7) ในฐานะคนที่ชอบอ่านหนังสือพิมพ์ ถ้าไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์แม้แต่วันเดียว ผมรู้สึกกระสับกระส่ายและอึดอัดอย่างมาก สมัยที่ผมเป็นผู้บัญชาการตำรวจการเมืองประจำกองร้อย หน่วยทหารได้รับหนังสือพิมพ์มาให้อ่านให้ทหารฟังทุกวัน การอ่านหนังสือพิมพ์ โดยเฉพาะหนังสือพิมพ์กองทัพประชาชน ทำให้ผมได้เรียนรู้ตัวอย่างที่ดีและวิธีการทำงานที่สร้างสรรค์มากมายจากหน่วยต่างๆ ทั่วกองทัพ ซึ่งทำให้ผมได้รับประสบการณ์อันมีค่าในการบริหารจัดการและ ให้ความรู้แก่ ทหาร ยิ่งผมอ่านหนังสือพิมพ์มากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งครุ่นคิดและถามตัวเองว่า "ทำไมหน่วยของผมจึงมีตัวอย่างและวิธีการทำงานที่มีประสิทธิภาพมากมาย รวมถึงตัวอย่างคนดีและการทำความดีมากมายที่ควรได้รับการส่งเสริม เผยแพร่ และเผยแพร่ต่อ แต่กลับไม่ค่อยปรากฏในหนังสือพิมพ์"
ผู้เขียนรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับเกียรติให้เป็น 1 ใน 10 หนุ่มหน้าใหม่ดีเด่นของกองทัพบกประจำปี 2566 |
ด้วยคำถามนั้น ผมจึงเกิดความคิดที่จะเข้าใช้งานอินเทอร์เน็ตเพื่อปรึกษา ค้นคว้า และเรียนรู้วิธีการเขียนข่าวและบทความทันที ระหว่างที่ความคิดนี้กำลังก่อตัวขึ้น ผมก็ได้รับแต่งตั้งจากผู้บังคับบัญชาให้เป็นผู้ช่วยงานมวลชนของกรมทหารราบที่ 5 (ในปี 2561) ในตำแหน่งใหม่นี้ ผมมีโอกาสได้ติดต่อ พบปะ และพูดคุยกับนักข่าวทั้งในและนอกกองทัพ ตั้งแต่นั้นมา คำถามเกี่ยวกับการเขียนของผมได้รับคำตอบจาก "ผู้เชี่ยวชาญ" ซึ่งทำให้ผมมีแรงบันดาลใจมากขึ้นในการเริ่มทำความรู้จักกับงานใหม่นี้
ด้วยพรสวรรค์ด้านการเขียน ผมจึงเริ่มเขียนข่าวเกี่ยวกับกิจกรรมของหน่วยทันที ถึงแม้เนื้อหาข่าวจะสั้นเพียง 200-300 คำ แต่ผมก็ต้องอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่ากว่าจะมั่นใจพอที่จะส่งตีพิมพ์ ตอนแรกข่าวของผมได้รับการวิจารณ์และตรวจทานหลายครั้งโดยบรรณาธิการ จากนั้นผมก็เขียนและส่งบทความเพิ่ม ทุกครั้งที่ตีพิมพ์ ผมเปรียบเทียบและตรวจสอบแต่ละประโยคและแต่ละคำที่หนังสือพิมพ์ได้แก้ไขและปรับปรุง เพื่อเรียนรู้บทเรียนสำหรับตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องการคิดเชิงตรรกะ วิธีการจัดโครงสร้างข่าวและบทความ จากนั้นก็ฝึกฝนและแก้ไขข้อบกพร่องอย่างต่อเนื่อง เพื่อนำเสนอประเด็นข่าวให้กระชับ กระชับ และเข้าใจง่ายยิ่งขึ้น ผมยังจำความรู้สึกตอนที่ได้ถือหนังสือพิมพ์ในมือเป็นครั้งแรกที่มีข่าวที่ผมเขียนเองได้อย่างชัดเจน ในตอนนั้นผมสามารถพูดได้อย่างเต็มปากว่าความสุขและความสุขนั้นยากที่จะบรรยายเป็นคำพูด
พันตรีฮวง ดึ๊ก แดนห์ ไม่เพียงแต่หลงใหลในการเขียนเท่านั้น แต่ยังเป็นนักข่าวที่ดีอีกด้วย โดยเขาเข้าร่วมการแข่งขันต่างๆ มากมายในทุกระดับ |
พอเริ่มคุ้นชินกับการเขียน ผมก็คิดว่าการเขียนลงหนังสือพิมพ์เป็นงานอดิเรกที่ดูดี เขียนเพื่อเรียนรู้ หัดเขียน หลังเลิกงาน พอมีเวลาว่าง ผมก็อ่านหนังสือและเขียนลงหนังสือพิมพ์ ตอนแรกผมร่วมงานกับหนังสือพิมพ์ ทหารเขต 7 เป็นหลัก ต่อมาก็ขยายงานและติดต่อกับหนังสือพิมพ์ต่างๆ มากขึ้น เช่น หนังสือพิมพ์กองทัพประชาชน หนังสือพิมพ์ ไตญิง หนังสือพิมพ์เตี่ยนฟอง นิตยสารถั่นเนียน... ผมเก็บรักษาบทความที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ฉบับพิมพ์ไว้อย่างดี...
การเป็นนักข่าวต้องอาศัยความทุ่มเทของนักเขียนจึงจะสามารถรักษาผลงานไว้ได้ยาวนาน เพราะในความเป็นจริงแล้ว ค่าลิขสิทธิ์ข่าวและบทความไม่ได้มากมายนัก แต่ความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการมีผู้อ่านรู้จักคุณมากขึ้น มอบความสุขทางจิตวิญญาณให้คุณมากขึ้นผ่านการแลกเปลี่ยน และได้เพื่อนนักเขียนมากขึ้นทั้งในภาคใต้และภาคเหนือ การเป็นนักข่าวไม่เพียงแต่ช่วยเสริมและเติมเต็มความรู้อันล้ำค่า มีประโยชน์ และนำไปใช้ได้จริงให้กับผมเท่านั้น แต่ยังช่วยให้ผมมีมุมมองที่เป็นกลาง ลึกซึ้ง และถูกต้องแม่นยำมากขึ้นเกี่ยวกับเหตุการณ์และประเด็นต่างๆ ทั้งในชีวิตและการทำงาน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันรู้สึกยินดีและมีความสุขเป็นอย่างยิ่งที่ได้เป็นผู้สร้างแรงบันดาลใจเชิงบวกให้กับบุคลากรรุ่นใหม่เกี่ยวกับความหลงใหลในการเขียน จนทำให้มีผู้ร่วมงานและผู้สื่อข่าวจากสำนักข่าวต่างๆ ทั้งในและนอกกองทัพเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ฮวง ดาญ
* ขอเชิญผู้อ่านเข้าเยี่ยมชมส่วน การป้องกันประเทศและความมั่นคง เพื่อดูข่าวสารและบทความที่เกี่ยวข้อง
ที่มา: https://baodaknong.vn/phut-trai-long-cua-chang-si-quan-tre-dam-me-viet-bao-255627.html
การแสดงความคิดเห็น (0)