รสชาติหอมหวานของหอยแมลงภู่ตั้งแต่สมัยเด็กๆ

ที

-

ไม่มีของเล่นสมัยใหม่ ไม่มีสวนสาธารณะหรือห้างสรรพสินค้า เรามีลำธารเล็กๆ คดเคี้ยวไปตามทุ่งนาและมีสมบัติใต้น้ำ: หอยแมลงภู่

ฤดูจับหอยแมลงภู่เป็นช่วงที่เราปิดเทอมฤดูร้อน ในระหว่างวันที่เราไปเที่ยวทุ่งนากับแม่ ฉันกับพี่สาวจะไปที่ลำธารด้วยกัน แต่ละคนมีผมที่เปลือยเปล่า ร่างกายที่ไหม้เกรียมจากแสงแดด และถือตะกร้าพลาสติก ถุงไนลอน หรือเพียงแค่สองมือ การจับหอยแมลงภู่ไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ที่ซับซ้อนและไม่ใช่เรื่องยาก เพียงแค่ต้องอดทนเท่านั้น...

พวกเราลุยลงไปในลำธาร รู้สึกถึงทรายแต่ละกำมือ สัมผัสของแข็งแต่ละชิ้นในฝ่ามือของเรา เมื่อเราพบหอยแมลงภู่ ทุกคนก็ตะโกนราวกับว่าพวกเขาพบทองคำ: "อ๋อ! หอยแมลงภู่อยู่นั่น!" จากนั้นเสียงหัวเราะอันสดใสก็ดังก้องไปทั่วทั้งทุ่ง

เด็กๆ ตื่นเต้นกับการตกปลาหอยแมลงภู่ที่ทะเลสาบ Ea Kao (เมือง Buon Ma Thuot) ภาพประกอบ

น้องสาวของฉันได้รับฉายาว่า “นักฆ่าหอยแมลงภู่” เพราะเธอเพียงแค่ต้องเดากระแสน้ำและตักหอยแมลงภู่ใส่ตะกร้า ในช่วงเวลานั้น เราจะมารวมตัวกันโห่ร้องและหยิบหอยแมลงภู่ใส่กระเป๋า มือเล็กๆ ของฉันในวันนั้นคอยเกาโคลนและทรายอยู่ตลอดเวลา บางครั้งก็เจอหอยแมลงภู่บ้างเล็กน้อย แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้ฉันมีความสุข ก้นเล็กๆ นั้นจะถูกโชว์ให้แม่ดู

แม่ของฉันมักจะแช่หอยแมลงภู่ในอ่างน้ำข้าว โดยใส่พริกหั่นบาง ๆ ลงไปเพื่อขจัดโคลน แม่ของฉันรู้วิธีทำอาหารจากหอยแมลงภู่ได้หลายอย่าง ฉันชอบอาหารทุกประเภท เช่น ซุปหอยแมลงภู่ที่ปรุงด้วยผักรวม หอยแมลงภู่ผัดตะไคร้และพริก บางครั้งก็เป็นโจ๊กหอยแมลงภู่หวาน หอยแมลงภู่กับกระดาษห่อข้าว หอยแมลงภู่ไม่ใช่แค่เพียงอาหาร แต่เป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ

ในปัจจุบัน ท่ามกลางเมืองที่พลุกพล่าน บางครั้งคุณก็ยังพบหอยแมลงภู่ในร้านอาหารหรูหราได้ แต่ถึงแม้จะอร่อยแค่ไหนก็ไม่สามารถหวานเท่ากับความทรงจำในวัยเด็กได้ เพราะหอยแมลงภู่ในเมืองนั้นขาดรสชาติของความรักความอบอุ่นในครอบครัว ขาดรสชาติของแสงแดดที่แผดเผายามเที่ยงวันซึ่งทำให้หอยแมลงภู่หัวเราะเสียงดังกับเพื่อนๆ

วัยเด็กผ่านไปเหมือนสายน้ำที่ไหล แต่ในใจของฉันยังคงมีสายน้ำที่ครั้งหนึ่งเคยโอบอุ้มวัยเด็กของฉันไว้ด้วยบ่ายวันอันสดใส ตะกร้าที่เต็มไปด้วยหอยแมลงภู่ และ...เสียงหัวเราะที่สดใสที่ไม่เคยจางหาย

ที่มา: https://baodaklak.vn/xa-hoi/202506/งต-ลาน-วี-เหงียน-ตุ้ย-โธ-17904c4/