ตลอด 20 ปีที่ฉันเป็นลูกสะใภ้ ลูกสะใภ้ไม่เคยเรียกฉันว่า 'แม่' เลยสักครั้ง พอฉันแก่ตัวลง ในงานวันเกิด ฉันก็ตัดสินใจประกาศพินัยกรรม ซึ่งทำให้ทุกคนตกตะลึง" แม่สามีชาวจีนท่านหนึ่งกล่าวไว้ในหน้า 163
การพบปะอันตึงเครียดและพันธสัญญาของเจ้าสาว
เธอยังคงจำได้อย่างชัดเจนถึงวันที่ลูกชายพาแฟนสาวกลับบ้านเพื่อพบกับครอบครัว ลูกสาวแต่งตัวดี มีเสน่ห์ และสุภาพเรียบร้อย แต่อาหารมื้อนั้นกลับทำให้เธอรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก
ภาพประกอบ
ตอนนั้นลูกชายเพิ่งรู้จักฉันค่ะ เพราะอยากเจอลูกสะใภ้ในอนาคต ฉันเลยเตรียมอาหารอร่อยๆ ไว้เพียบ ใครจะไปคิดว่าพอเรานั่งลงที่โต๊ะ ผู้หญิงคนนั้นจะพูดตรงๆ ว่า 'ป้าคะ หนูมีความคิดเห็นส่วนตัวเกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้ ถ้าหนูแต่งงานในอนาคต หนูหวังว่าจะมีพื้นที่ส่วนตัว ไม่อยากอยู่ด้วยกัน'
คำพูดของเธอทำให้ฉันแข็งค้าง ตอนนั้นเอง ความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นมาในใจ และฉันอยากจะพูดอะไรที่หนักแน่น แต่แล้วฉันก็นึกถึงลูกชาย กลัวว่าถ้าฉันไปก่อเรื่องขึ้นมา เขาอาจจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก สุดท้ายฉันก็อดไม่ได้ ยิ้ม แล้วตอบกลับไปว่า “เรามาทำความรู้จักกันก่อน ถ้าความสัมพันธ์ของเราดี เราก็สามารถพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง” แม่สามีเล่า
แม้ภายนอกเธอจะยังมีความสุข แต่ภายในใจเธอกลับรู้สึกสับสน เด็กหญิงยังคงรู้สึกสบายใจ ยังคงทักทายกัน แต่เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้มองว่าแม่สามีในอนาคตของเธอเป็นอะไร ลูกชายของเธอยังเด็กในตอนนั้น ตาบอดเพราะความรัก เชื่อฟังแฟนสาวอย่างเชื่อฟัง แม้กระทั่งยอมรับว่าเธอไม่อยากอยู่กับแม่ “ ถึงแม้ในใจจะรู้สึกไม่มีความสุข แต่ฉันก็ไม่ได้ห้ามเขา ฉันแค่อยากให้ลูกชายมีความสุข” แม่สามีเผยความในใจ
แล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน เธอบอกกับตัวเองว่า คู่รักใหม่ ๆ บางทีเธออาจจะค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไป การเรียกตัวเองว่า "แม่" คงไม่ใช่เรื่องยาก
แต่หลังจากรอคอยมา 20 ปี เธอไม่เคยเรียกฉันว่าแม่เลยสักครั้ง ลูกชายของฉันถึงกับอธิบายให้เธอฟังว่า 'ภรรยาฉันขี้อาย ไม่กล้าพูดอะไรเลย อย่าไปใส่ใจเลย'
อายเหรอ? 20 ปีผ่านไปแล้ว ลูกๆ โตกันหมดแล้ว แต่คุณยังอายที่จะเรียกฉันว่า 'แม่' อยู่เลยเหรอ? พูดแบบนั้นได้เหรอ? ฉันรู้ดีว่าในใจเธอไม่เคยมองว่าฉันเป็นครอบครัวเลย
ก่อนแต่งงานมีระยะห่าง แต่หลังแต่งงานก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง หลายปีผ่านไป และฉันก็ยังคงรู้สึกหงุดหงิดอยู่ภายในเสมอ
เรื่องแปลกๆ ที่ลูกสะใภ้ทำมา 20 ปี
เธอบอกว่าที่จริงแล้ว ลูกสะใภ้ก็ไม่เป็นไรที่จะไม่เรียกตัวเองว่า "แม่" สิ่งที่ทำให้เธอเสียใจคือพฤติกรรมในชีวิตประจำวันของลูกสะใภ้ เธอมักจะรู้สึกว่ามีกำแพงกั้นระหว่างพวกเขาอยู่ ยกตัวอย่างเช่น ในช่วงเทศกาลวันหยุดต่างๆ ขณะที่ลูกสะใภ้คนอื่นๆ กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมของขวัญและถามไถ่สุขภาพของแม่สามี ลูกสะใภ้กลับทำเพียงเพราะเป็นพิธีการเท่านั้น
“ฉันรู้ว่าเธอระมัดระวังตัวมาตลอด คำพูดที่เธอพูดก่อนแต่งงานยังคงฝังแน่นอยู่ในใจเธอ” เธอกล่าว
ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลูกชายก็ยิ่งห่างเหินมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนแรกลูกชายยังคงกลับมาบ้านเพื่อพูดคุยและถามไถ่สุขภาพของแม่อยู่บ่อยๆ แต่ตั้งแต่ลูกสะใภ้เข้ามาในครอบครัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากมีลูก ลูกชายก็กลับบ้านน้อยลงเรื่อยๆ และทุกครั้งที่เจอแม่ ก็เป็นเพียงการมาเยี่ยมแบบรีบเร่งเท่านั้น แม้แต่วิธีที่เขาคุยกับแม่ก็ค่อยๆ ห่างเหินมากขึ้นเรื่อยๆ
แม่สามีมักเชื่อว่าลูกสะใภ้คือคนที่สร้างระยะห่างระหว่างสมาชิกในครอบครัว
สิ่งที่ทำให้เธอเจ็บปวดที่สุดคือตอนที่เธอป่วยและต้องเข้าโรงพยาบาล เธอจึงโทรเรียกลูกชายให้มาดูแล ปลายสายพูดตะกุกตะกักว่า "แม่ครับ ตอนนี้ผมยุ่งอยู่ ภรรยาผมก็ต้องดูแลผมด้วย ผมจะมาหาเมื่อผมว่าง" ผลที่ตามมาคือเธอต้องเข้าโรงพยาบาลนานถึงห้าวัน และลูกชายก็ไม่มาเยี่ยมเธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว
ตอนนั้นฉันรู้สึกสิ้นหวังมาก ลูกชายฉันเข้าข้างภรรยาเต็มๆ ไม่ใช่เด็กน้อยที่ห่วงใยแม่อีกต่อไป ทั้งหมดนี้ทำให้ฉันมุ่งมั่น ถ้าในใจพวกเขาคิดว่าฉันเป็นคนที่ยอมรับได้ว่าจะมีลูกหรือไม่มีลูก ก็ไม่จำเป็นต้องยกทรัพย์สินของฉันให้พวกเขา” เธอตัดสินใจ
ภาพประกอบ
ประกาศวันเกิดสุดอลังการ
วันเกิดวันนั้น ญาติมิตรและมิตรสหายมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง บรรยากาศคึกคักเป็นพิเศษ ลูกชายและลูกสะใภ้ต่างง่วนอยู่กับการต้อนรับแขก แสร้งทำเป็นกตัญญู โดยเฉพาะลูกสะใภ้ แม้ภายนอกจะยิ้มให้แม่สามีอย่างอบอุ่น แต่ความจริงแล้วเป็นเพียงการแสดงให้ทุกคนเห็น เธอนั่งลงที่โต๊ะหลัก มองภาพเบื้องหน้าอย่างตั้งใจ พร้อมวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว
รอให้ทุกคนเข้าที่เข้าทาง อาหารก็ถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว แม่สามียกแก้วไวน์ขึ้น มองไปรอบๆ แล้วยิ้มพลางกล่าวว่า “วันนี้ฉันขอขอบคุณทุกคนที่มาร่วมงานวันเกิดของฉัน ฉันอายุ 65 ปีแล้ว ชีวิตนี้ถือว่าสมบูรณ์แล้ว เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว ดังนั้นฉันจึงมีบางสิ่งที่ฉันอยากจะแจ้งให้ทุกคนทราบ”
วันนี้ทุกคนอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ปิดบังอีกต่อไป ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยกบ้านและเงินเก็บให้ครอบครัวอีกต่อไป เพราะไม่มีใครต้องการอยู่แล้ว ฉันตั้งใจจะบริจาคทุกอย่างให้เด็กยากจนที่ต้องการความช่วยเหลือจริงๆ
ทันทีที่เธอพูดจบ ทั้งโต๊ะอาหารก็เงียบสงัด แม้แต่เสียงจานชามและเสียงตะเกียบก็ไม่ได้ยิน สีหน้าของลูกสะใภ้หม่นหมองลง เธอเกือบจะทำตะเกียบหล่น เธอรีบหันไปมองสามีทันที
ลูกชายของเธอตกตะลึง ขมวดคิ้ว และถามว่า “แม่ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย”
เธอยิ้มแล้วตอบว่า “ฉันไม่ได้เก็บเงินนี้ไว้ทำอะไรหรอกค่ะ บริจาคไปทำการกุศลก็ได้ ต่อไปพวกเธอสองคนก็อยู่กันเองได้ ไม่ต้องคิดถึงเงินทองน้อยๆ ของแม่เสมอไปหรอกค่ะ”
หลังจากพูดจบ เธอก็ยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มจนหมดแก้ว รู้สึกโล่งใจ ในที่สุดความแค้นที่สะสมมาตลอดหลายปีก็ถูกปลดปล่อยออกมาในวันนี้
เมื่อลูกสะใภ้ถามซ้ำด้วยความขุ่นเคือง แม่สามีก็ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า "ฉันรู้แล้วว่าต้องทำยังไง อย่าคิดว่าฉันทำแบบนี้กับใครนะ ตลอด 20 ปีที่ผ่านมา เราต่างรู้ดีอยู่ในใจ"
ลูกสองคนที่ไร้คุณธรรมต่างขอโทษแม่อยู่เรื่อย และแม่ก็แสดงความรู้สึกออกมาว่า "แม่ไม่โทษลูกหรอก ลูกก็มีครอบครัวของตัวเอง มีชีวิตของตัวเองอยู่แล้ว แม่ก็ไม่ได้คาดหวังให้ลูกอยู่เคียงข้างแม่ตลอดเวลา แม่แค่คิดว่าบ้านและเงินนี้ควรจะนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์มากกว่านี้ ลูกสองคนไม่ควรคิดมากไปกว่านี้แล้ว แม่แก่แล้ว ลูกควรมองโลกในแง่ดีมากกว่านี้"
ในที่สุดแม่สามีผู้เคราะห์ร้ายก็เลิกยึดติดกับความคิดของตัวเองและไม่รอให้ลูกสะใภ้เรียกเธอว่า "แม่" อีกต่อไป!
ที่มา: https://giadinh.suckhoedoisong.vn/hanh-dong-ky-la-cua-nang-dau-suot-20-nam-khien-me-chong-tuyen-bo-soc-vao-sinh-nhat-65-tuoi-172241009162949366.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)