ทุกเดือนกรกฎาคม นอกจากธูปหอมที่ลอยเงียบอยู่ข้างหลุมศพและเทียนที่ส่องประกายระยิบระยับที่สุสานวีรชน ชาวเวียดนามต่างหวนรำลึกถึงเด็กๆ หลายล้านคนที่สละชีพเพื่ออิสรภาพและเสรีภาพ วันวีรชนและวีรชนแห่งสงคราม 27 กรกฎาคม เป็นเครื่องเตือนใจอันศักดิ์สิทธิ์ถึงคติสอนใจที่ว่า “เมื่อดื่มน้ำ จงระลึกถึงแหล่งที่มา”
ความคิดที่ยิ่งใหญ่ หัวใจที่ยิ่งใหญ่ สำหรับผู้ล้มลง
ในช่วงต้นเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2490 ท่ามกลางระเบิดและกระสุนปืนอันรุนแรงของสงครามต่อต้านอาณานิคมของฝรั่งเศส ประธานาธิบดีโฮจิมินห์ได้สั่งให้เลือกวันหนึ่งเพื่อให้ทั้งประเทศรำลึกและแสดงความกตัญญูต่อผู้ที่เสียสละหรือทิ้งเลือดบางส่วนของตนไว้เพื่อประเทศชาติ
ในจดหมายถึงคณะกรรมการถาวรของคณะกรรมการจัดงาน “วันทหารผ่านศึกแห่งชาติ” ลงวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1947 ลุงโฮได้เน้นย้ำว่า “ทหารผ่านศึกคือผู้ที่เสียสละครอบครัวและเลือดเนื้อเพื่อปกป้องปิตุภูมิและเพื่อนร่วมชาติของตน เพื่อประโยชน์ของปิตุภูมิและเพื่อนร่วมชาติ ท่านได้ทนทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยและความพิการ ดังนั้น ปิตุภูมิและเพื่อนร่วมชาติจึงควรสำนึกในบุญคุณและช่วยเหลือบุตรผู้กล้าหาญเหล่านี้”
ในจดหมายถึงทหารผ่านศึก ทหารป่วย และครอบครัวของวีรชน ลงวันที่ 27 กรกฎาคม ค.ศ. 1956 ท่านได้กล่าวไว้ว่า “ทหารผ่านศึก ทหารป่วย ครอบครัวทหาร และครอบครัวของวีรชน คือผู้ที่อุทิศตนเพื่อมาตุภูมิและประชาชน ดังนั้น จึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องสำนึกในพระคุณ รัก และช่วยเหลือพวกเขา”
ถ้อยคำของพระองค์มิใช่เป็นเพียงคำสั่งทางศีลธรรมเท่านั้น แต่ยังเป็นความจริงอันล้ำลึกของมนุษย์อีกด้วยว่า เลือดของทหารได้หล่อเลี้ยงแผ่นดินนี้ และชาติไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้หากไม่ก้มศีรษะด้วยความกตัญญูต่ออดีต
ในความคิดของโฮจิมินห์ ทหารที่บาดเจ็บไม่เพียงแต่เป็นทหารที่กลับมาเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักชาติ ความมุ่งมั่นอันไม่ย่อท้อ และจิตวิญญาณแห่งวีรชนที่ยังมีชีวิตอยู่ “ เลือดของเหล่าวีรชนผู้เสียสละได้ทำให้ธงปฏิวัติมีสีแดงสดเจิดจ้ายิ่งขึ้น การเสียสละอย่างกล้าหาญของเหล่าวีรชนได้เตรียมพร้อมให้ประเทศของเราเบ่งบานด้วยเอกราชและผลิดอกออกผลแห่งอิสรภาพ”
นั่นคือถ้อยคำจากใจของบิดาแห่งชาติ เสมือนบทเพลงเงียบจากใจที่ส่งถึงผู้ที่ไม่กลับมา
หัวใจเฉพาะงานปฏิบัติ
ความคิดอันยิ่งใหญ่ของลุงโฮมักมาพร้อมกับการกระทำที่เป็นรูปธรรม เรียบง่าย แต่กินใจ นับตั้งแต่ช่วงแรกเริ่มของการสถาปนาประเทศ ลุงโฮได้ใช้เงินเดือนส่วนหนึ่งสนับสนุนกองทุนทหารผ่านศึก ส่งของขวัญเนื่องในวันตรุษญวน ส่งจดหมายแสดงความเสียใจ และไปเยี่ยมเยียนบ้านพักคนชราและโรงพยาบาลเป็นประจำเพื่อเยี่ยมเยียนทหารที่ได้รับบาดเจ็บ
จดหมายที่ส่งถึงคณะกรรมการจัดงานวันทหารผ่านศึกแห่งชาติ เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2490 ระบุว่า "ข้าพเจ้ามีความประสงค์จะอาสาส่งเสื้อชั้นในผ้าไหมที่ผู้หญิงคนหนึ่งมอบให้ข้าพเจ้า เงินเดือนหนึ่งเดือนของข้าพเจ้า อาหารของข้าพเจ้าและเจ้าหน้าที่ที่ทำเนียบประธานาธิบดี รวมเป็นเงินหนึ่งพันหนึ่งร้อยยี่สิบเจ็ดดอง (1,127 ดอง)"
การกระทำของพระองค์มิได้โอ้อวด แต่เปี่ยมล้นด้วยมนุษยธรรม พระองค์ทรงถือว่าการดูแลทหารที่บาดเจ็บและวีรชนเป็นความรับผิดชอบทางศีลธรรม และเป็นเงื่อนไขในการเสริมสร้างความสามัคคีอันยิ่งใหญ่ของชาติ ซึ่งความกตัญญูกตเวทีจะกลายเป็นกาวที่ยั่งยืนระหว่างรุ่นต่อรุ่น
จารึกพระวจนะของพระองค์
78 ปีผ่านไปแล้วนับตั้งแต่ลุงโฮเขียนจดหมายถึงทหารที่บาดเจ็บ แต่จิตวิญญาณของจดหมายฉบับนี้ยังคงแน่วแน่ จดหมายฉบับนี้เป็นเครื่องเตือนใจว่าความกตัญญูไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในวันที่ 27 กรกฎาคมเท่านั้น แต่ต้องเป็นการกระทำที่สม่ำเสมอ ต่อเนื่อง เป็นรูปธรรม และมีความรับผิดชอบ
ในบริบทปัจจุบัน เมื่อประเทศก้าวเข้าสู่ยุคใหม่ คำพูดของลุงโฮยังคงเป็นหลักการชี้นำที่ว่า “ ประชาชนของเราจะจดจำคุณความดีของเหล่าวีรชนตลอดไป และเราต้องเรียนรู้จากจิตวิญญาณอันกล้าหาญของเหล่าวีรชนเสมอ เพื่อเอาชนะความยากลำบากและความยากลำบากทั้งปวง และทำให้ภารกิจปฏิวัติที่เหล่าวีรชนได้ส่งต่อให้แก่เราสำเร็จลุล่วง”
วันที่ 27 กรกฎาคมไม่เพียงแต่เป็นโอกาสสำหรับการเฉลิมฉลองเท่านั้น แต่ยังเป็นโอกาสให้ชาวเวียดนามแต่ละคนได้ไตร่ตรองถึงจิตใจของตนเอง รู้สึกขอบคุณ กระทำ และดำเนินชีวิตสมกับความเสียสละอันยิ่งใหญ่ของบรรดาบิดาและพี่น้องหลายชั่วรุ่น
ที่มา: https://baogialai.com.vn/tri-an-nguoi-co-cong-theo-loi-bac-dan-post561606.html
การแสดงความคิดเห็น (0)