ในความคิดของเด็กทุกคนที่นี่ ฟูเยียน คือบ้านเกิดเมืองนอนและความทรงจำตลอดไป ภาพประกอบ: NGOC THANG |
ฟูเยียน - ดินแดนที่ตั้งอยู่ใจกลางภาคกลาง ที่ซึ่งน้ำทะเลสีครามโอบล้อมหาดทรายขาวทอดยาว ณ ที่แห่งนี้ มีแนวปะการังดาเดียอันแปลกประหลาดราวกับบันไดสู่สรวงสวรรค์ มีชาวมุยเดียนที่รอต้อนรับพระอาทิตย์ขึ้นแรกบนแผ่นดินใหญ่ของปิตุภูมิ มีทะเลสาบโอโลนที่มีคลื่นยักษ์ซัดสาดทุกเย็น ทุกคนต่างกระซิบกระซาบถึงบ้านเกิดที่ฉันเกิดและเติบโตมา
ตอนเด็กๆ ผมมักได้ยินพ่อเล่าเรื่องสมัยที่ท่านเดินผ่านช่องเขาคา (Ca Pass) สมัยที่ถนนยังไม่กว้างและไม่มีอุโมงค์ลอดผ่านเหมือนทุกวันนี้ แม้จะมีความยากลำบาก แต่ทุกคนก็ภูมิใจที่ได้เกิดและเติบโตที่ฟูเอียน (Phu Yen) ซึ่งผู้คนที่นี่อ่อนโยน เรียบง่าย และเปี่ยมไปด้วยความรักใคร่ ชาวฟูเอียนไม่ได้หวือหวาหรือเรื่องมาก แต่ทุกกิริยาท่าทางล้วนเปี่ยมไปด้วยความเมตตา ความเรียบง่าย และ "รักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง"
เวลาผมไปไหนมาไหนนอกจังหวัดฟู้เยน แค่ได้ยินใครพูดว่า “เดย์ฮะ” “เดย์นะ” “เดย์เงิน”... ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่า “อ๋อ…มีคนจากบ้านเกิดผม ฟู้เยน อยู่ที่นี่ด้วย!” สำเนียงแบบนี้ไม่ใช่แค่ภาษา แต่เป็นจิตวิญญาณของแผ่นดิน สถานที่ที่ “ความรัก” ไม่ใช่แค่ความรู้สึก แต่เป็นวิถีชีวิตด้วย
แม้ว่าภูเยนจะรวมเข้ากับ ดั๊กลัก แล้ว แต่ก็ไม่อาจลบล้างความประทับใจอันลึกซึ้งในใจของชาวภูเยนหลายรุ่นได้ ชื่ออาจเปลี่ยนแปลง แผนที่อาจเปลี่ยนแปลง แต่คำสองคำนี้ “ภูเยน” จะคงอยู่ชั่วนิรันดร์ในชาติปัจจุบัน
ความรักต่อบ้านเกิดเมืองนอนไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่เสมอไป บางครั้งแค่เพียงแวบมองเมื่อออกจากชนบท ขนมปังบั๋นอิตลาไก่ที่นำติดตัวมาเมื่อเข้าเมือง หรือเสียงเพลงพื้นบ้านที่ดังก้องไปทั่วทุ่งนายามพลบค่ำ และด้วยสิ่งเรียบง่ายเหล่านี้เองที่คำว่า “ฟูเยน” ปรากฏขึ้น อ่อนโยนแต่ลึกซึ้ง ใกล้ชิดแต่ศักดิ์สิทธิ์
ฟูเยียนอาจไม่ได้เป็นหน่วยงานปกครองที่เป็นอิสระอีกต่อไป แต่ในความทรงจำของเด็กๆ ทุกคน ฟูเยียนคือบ้านเกิดเมืองนอน เป็นความทรงจำ เป็นเลือดเนื้อที่ไม่อาจแยกออกจากกันได้ แม้ว่าในอนาคต เด็กๆ อาจเกิดและเติบโตในดินแดนอื่น ตราบใดที่เรายังคงระลึกถึงและบอกเล่าเรื่องราวของฟูเยียน ดินแดนแห่งนี้จะคงอยู่ในใจของผู้คนตลอดไป สงบสุข เงียบสงัด แต่เปี่ยมล้นด้วยความรักในบ้านเกิดเมืองนอน
แม้ชื่อจะเปลี่ยนไปและถูกผนวกเข้ากับหน่วยงานบริหารใหม่ แต่ชื่อ “ฟูเยียน” ยังคงอยู่ในใจฉัน ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของเลือดเนื้อ ราวกับบทเพลงกล่อมเด็กของแม่ในยามที่ฉันยังเป็นทารก ชื่อนี้ไม่ใช่แค่ชื่อสถานที่ หากแต่เป็นความทรงจำอันล้ำค่าที่ไม่อาจทดแทนได้
ที่มา: https://baophuyen.vn/xa-hoi/202506/than-thuong-hai-tieng-phu-yen-7fe2cfc/
การแสดงความคิดเห็น (0)