คุณเคยยืนอยู่บนยอดเขาบาเด็นยามเช้าตรู่ ขณะที่ท้องฟ้ายังปกคลุมไปด้วยเมฆครึ้ม มองดูเมืองอันเงียบสงบไกลออกไปหรือไม่? คุณเคยเดินเล่นในตลาด เตยนิญ ฟังเสียงร้องอันคุ้นเคยที่ก้องกังวานท่ามกลางชีวิตยามเช้าที่แสนวุ่นวายหรือไม่? หรือเคยเดินอย่างแผ่วเบาใต้ต้นเลเกอร์สโตรเมียสีม่วงบนถนนเหงียนจีถันทุกครั้งที่ดอกไม้บาน แล้วได้สัมผัสถึงความงามอันอ่อนโยนของเมืองนี้อย่างฉับพลันหรือไม่?
ไม่วุ่นวาย ไม่ฉูดฉาด เป็นเมืองเตยนิญที่เรียบง่ายและจริงใจอย่างแท้จริง ฉันรักที่นี่ รักความรู้สึกที่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ รักยามเช้าอันเงียบสงบไร้ความวุ่นวาย และรักวิธีที่เมืองนี้โอบกอดความรู้สึกที่ลึกซึ้งที่สุดของผู้คนอย่างเงียบๆ
ที่นี่แทบไม่มีตึกระฟ้าหรือแสงไฟระยิบระยับของเมือง มีแต่ถนนที่เรียงรายไปด้วยต้นไม้ บ้านเรือนกว้างขวาง วิถีชีวิตที่ค่อยเป็นค่อยไป เพียงพอที่จะให้ผู้คนได้สัมผัสถึงทุกช่วงเวลาที่ผ่านไป ยามเช้า เสียงระฆังวัดดังก้องกังวานมาแต่ไกล เพียงพอที่จะปลุกวันใหม่อันสงบสุขให้ตื่นขึ้น ในยามบ่าย กลิ่นหอมของข้าวใหม่จากครัวของใครบางคนลอยมาตามลม ยับยั้งฝีเท้าของนักเดินทางที่กำลังแสวงหาสถานที่สงบสุขไว้อย่างแผ่วเบา
เมืองเตยนิญถูกปกคลุมไปด้วยแสงอาทิตย์สีทองอร่ามตามแบบฉบับภาคใต้ ย้อมสวนเงาะที่บานสะพรั่งพร้อมผลไม้รสหวาน หรือสวนน้อยหน่าสีเขียวให้เป็นสีเหลืองทอง ในยามเย็น เมื่อดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลับขอบฟ้าไปหลังเทือกเขาบาเด็น ท้องฟ้าราวกับถูกปกคลุมไปด้วยม่านวิเศษ สร้างสรรค์ภาพธรรมชาติอันน่ามหัศจรรย์ที่ทำให้หัวใจของผู้คนสั่นไหวไม่ว่าจะมองกี่ครั้งก็ตาม
ฉันมีเพื่อนสนิทสองสามคน ทุกสุดสัปดาห์เราจะพบกันในสถานที่ส่วนตัวเพื่อเพลิดเพลินกับ อาหาร มังสวิรัติแบบฉบับของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ อาหารแต่ละจานเรียบง่ายแต่หรูหรา มีข้าวผัดสีเหลืองทอง ธัญพืชนุ่มฟู คลุกเคล้ากับแครอท เห็ดชิทาเกะ ถั่วลันเตา ข้าวโพดหวาน... ทั้งสวยงามและอร่อย ผักต้มสดหนึ่งจาน เสิร์ฟพร้อมน้ำปลาเคี่ยวเข้มข้นที่ทำให้ทุกคนต้องร้องอุทาน และแน่นอน โจ๊กมังสวิรัติร้อนๆ หอมกลิ่นเห็ดและเต้าหู้นุ่มๆ... ทั้งหมดนี้ช่วยปลอบประโลมหัวใจหลังจากทำงานหนักมาทั้งสัปดาห์
อาหารมังสวิรัติที่นี่อบอวลไปด้วยจิตวิญญาณแห่งชนบท วัตถุดิบจากธรรมชาติอย่างผัก หัวมัน ผลไม้ ฯลฯ ล้วนผ่านฝีมือและฝีมืออันเชี่ยวชาญของผู้คน จนกลายมาเป็นเมนูที่แปลกตาและน่ารับประทาน ไม่เพียงแต่จัดวางอย่างสวยงามเท่านั้น แต่ละจานยังมีรสชาติเฉพาะตัวที่เปี่ยมไปด้วยเอกลักษณ์เฉพาะตัว ราวกับสะท้อนถึงความรักที่มีต่อผืนดินและผู้คนในดินแดนอันสดใสและลมแรงแห่งนี้
ฉันจำผู้คนที่อ่อนโยนและซื่อสัตย์ที่นี่ได้เสมอ เช่น ผู้หญิงขายกระดาษห่อข้าวที่ปากซอยพร้อมรอยยิ้มและแววตาที่แสนดี คนขายลอตเตอรี่ที่ไม่เคยลืมส่งคำทักทายที่คุ้นเคยให้ฉันทุกเช้าว่า "ขอให้โชคดี" หรือคนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างผู้ใจดีที่หยุดรถนำทางให้ฉันเมื่อฉันหลงทาง และคำพูดที่อ่อนโยนและอบอุ่นของคนท้องถิ่น ทั้งหมดนี้ล้วนสร้างความประทับใจให้ฉันอย่างลึกซึ้ง คนธรรมดาๆ เหล่านี้เอง ที่สร้างภาพลักษณ์ของชาวไตนิญที่ใกล้ชิด เป็นมิตร และเปี่ยมไปด้วยความรักในหัวใจฉัน
วันที่ฉันออกจากเมืองเตยนิญ ฉันไม่มีเวลาได้บอกลาใครเลย รถบัสที่เร่งรีบ งานใหม่ เมืองใหม่... พาฉันล่องลอยไปราวกับสายน้ำแห่งชีวิตที่ไม่มีวันสิ้นสุด ทว่าหลังจากผ่านไปเพียงไม่กี่วัน หัวใจของฉันก็จมดิ่งลงเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เช่น เสียงขายแผ่นแป้งผสมยังคงก้องอยู่ในความทรงจำ กลิ่นหอมของเส้นหมี่เจที่ลอยฟุ้งไปทั่วตรอก หรือสายฝนที่ตกลงมาอย่างกะทันหันที่ทำให้หัวใจฉันเจ็บปวด สิ่งเรียบง่ายแต่คุ้นเคยเหล่านั้นกลับกลายเป็นความทรงจำอันลึกซึ้ง ฝังแน่นอยู่ในใจฉันอย่างเงียบๆ
บัดนี้ ในเมืองใหม่นี้ ทุกครั้งที่ฉันเดินผ่านถนนสีม่วงอ่อนๆ ของ Lagerstroemia ได้ยินสำเนียงใต้ที่คุ้นเคย หรือบังเอิญได้ยินเพลงที่พูดถึง Tay Ninh หัวใจของฉันจะเต้นแรง ปรากฏว่าการจะรักสถานที่ใดสถานที่หนึ่งไม่จำเป็นต้องใช้เวลานาน แค่เพียงได้ใกล้ชิด จริงใจ และรักมากพอ... สถานที่นั้นได้ฝังลึกลงในหัวใจอย่างเงียบๆ โดยที่ฉันไม่รู้ตัว
สำหรับฉัน เมืองเตยนิญเป็นความทรงจำที่สดใสตลอดไป เป็นสถานที่ที่ความรักและความคิดถึงหวนคืนอย่างเงียบงัน และทุกครั้งที่มองย้อนกลับไป ท่ามกลางความวุ่นวายของชีวิต หัวใจของฉันก็รู้สึกเบาสบายและอบอุ่น ราวกับได้กลับมายังสถานที่ที่คุ้นเคย
เตยนินห์ ไกลก็คิดถึง แต่ใกล้ก็รัก!
ไม้เถา
ที่มา: https://baotayninh.vn/tay-ninh-xa-nho-o-thuong-a191677.html
การแสดงความคิดเห็น (0)