พ่อของฉันมักจะพูดว่า “เมื่อทำงานหนักอยู่กลางแจ้ง ให้กินข้าวเช้าเพื่ออิ่มท้อง” ดังนั้นทุกเช้าแม่ของฉันจึงหุงข้าวและปลาตุ๋น
ปีนั้นเกิดน้ำท่วมใหญ่ พืชผลเสียหาย และทุกคนในครอบครัวขาดแคลนข้าว อย่างไรก็ตาม ครอบครัวของฉันยังคงรักษานิสัยกินข้าวเช้า บางครั้งก็เป็นโจ๊กผสมมันฝรั่งและข้าวโพด
พ่อบอกกับผมกับพี่ชายว่า "พยายามกินให้อิ่ม จะได้มีแรงเรียนหนังสือ อย่าไปกังวลเรื่องพ่อแม่ พอแก่ตัวลงก็กินน้อยลง" ผมรู้ว่าพ่อพูดแบบนี้ก็เพื่อให้พี่ชายกับผมสบายใจ แต่จริงๆ แล้วพ่อก็พยายามห้ามใจไว้ เพื่อให้ลูกๆ กินอิ่มได้
ฉันกับพี่น้องเข้าใจความยากลำบากของพ่อแม่ เราจึงถือโอกาสทุกบ่ายไปสวนของปู่ย่าตายายเพื่อถอนวัชพืชในที่ดินเปล่าและปลูกข้าวโพดกับมันฝรั่งเป็นอาหารเช้า สุดท้ายแล้ว ฟ้าก็ไม่ทำให้เราผิดหวัง และข้าวโพดกับมันฝรั่งทุกแปลงก็เติบโตได้ดี
ฉันยังจำได้ดีถึงเช้าวันนั้น ป้าอายุแค่ 10 ขวบ ตื่นแต่เช้ามาก่อไฟต้มข้าวโพดที่เธอกับฉันเพิ่งเก็บมาเมื่อบ่าย พอพ่อแม่ตื่น หม้อข้าวโพดก็ยังร้อนอยู่เลย
เบบี้บ๋าพูดอย่างมีความสุขว่า “วันนี้ฉันจะเลี้ยงข้าวต้มข้าวโพดให้ทั้งครอบครัวเป็นอาหารเช้า” หลังจากพูดจบ เบบี้บ๋าก็พยายามยกตะกร้าข้าวโพดจากครัวขึ้นมาวางบนโต๊ะ ท่ามกลางสายตาที่ตื่นตะลึงของพ่อแม่
แม่ของฉันกอดบาและจูบเขา ขณะที่พ่อของฉันกินและชมเขาว่า “บายังเด็กมาก แต่ต้มข้าวโพดเก่งมาก สิ่งที่มีความสุขที่สุดคือการได้เห็นอุตกินจนอิ่มท้อง
หลายปีผ่านไป เราเติบโตขึ้นและเข้าเมืองเพื่อเรียนหนังสือ เราทำงานดึกทุกวัน พอตื่นเช้าเราก็รีบวิ่งไปร้านท้ายซอยเพื่อกินอาหารเช้า เพื่อจะได้เรียนหนังสือทันเวลา
ฉันจำได้ว่าวันแรกที่ได้นั่งกินแซนด์วิช ฉันคิดถึงมื้อเช้ากับครอบครัวมาก วันหนึ่งฉันมองไปที่โต๊ะข้างๆ แล้วเห็นเด็กชายตัวเล็กนั่งกินข้าวโพดต้มอย่างเอร็ดอร่อย ทำให้ฉันนึกถึงตะกร้าข้าวโพดร้อนๆ ที่หนูน้อยบากินในวันนั้น
แม้ว่าฉันจะรู้ว่าวัยเด็กของฉันไม่อาจกลับไปสู่รสชาติเก่าๆ ได้อย่างสมบูรณ์ แต่ความทรงจำของฉันยังคงเต็มไปด้วยอาหารเช้าอันอบอุ่นกับพ่อแม่เสมอ
ที่มา: https://tuoitre.vn/nho-mai-mui-vi-bua-an-sang-gia-dinh-cua-nhung-ngay-xua-cu-20240728101409075.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)