สำหรับเหงียน ฮ่อง วินห์ บทกวี “สีสัน” ของกวีชื่อดัง เช ลัน เวียน ซึ่งมีเพียง 4 บรรทัด รวม 20 คำ ได้สร้างแรงบันดาลใจให้เขาแต่งบทกวี “สีสันแห่งเจือง ซา” สถานที่แห่งนี้เปรียบเสมือนผลึกของสีสันดอกไม้นานาพันธุ์อันเป็นเอกลักษณ์ สื่อถึงความรักที่มีต่อท้องทะเลและหมู่เกาะ ความคิดถึงแผ่นดินใหญ่ของเหล่าทหารเรือ ณ หลักชัยแห่ง อธิปไตย หัวใจที่กตัญญูของเด็กๆ ผู้สูงอายุ ชายหญิงทั่วทุกภูมิภาคของประเทศที่มีต่อผืนแผ่นดินกลางมหาสมุทร คลื่นซัดสาดทั้งกลางวันและกลางคืน ถักทอสีสันอมตะของเจือง ซา สีสันแห่งความรักและความสุขที่พลุ่งพล่านอยู่ในหัวใจของทุกคน สะท้อนบทกวีของเช ลัน เวียน ที่ว่า “โอ้ ปิตุภูมิ หากเราต้องการท่าน ข้าจะตาย/ เพื่อทุกบ้าน ทุกมุมถนน ทุกสายน้ำ...”
ขอแนะนำบทกวีนี้ของ Nguyen Hong Vinh ด้วยความเคารพ:
TRUONG SA COLOR
กี่ครั้งถึง Truong Sa
บทกวี COLOR ของ ตระกูลเช
แค่กระพืออยู่ในหัวใจ
ไหลไปด้วยความเศร้าโศก:
ความสุขสีดอกลิลลี่
ขาดสีสันของดอกกก
สีแห่งการแยกถูกฉีกขาด
การลืมไม่มีสีใช่ไหม?
ท่ามกลางมหาสมุทรสีคราม
ธงพุทธสีแดง
ทรายสีทองที่เปื้อนเลือด
หลายชั่วอายุคนที่ผ่านมา
ฉันจะลืมได้ยังไง?
เกาะกั๊กหม่าในปีนั้น
64 คนเสียชีวิต
รักษาแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ของมาตุภูมิ!
ลมพายุพัดกระจายเป็นแถว
ดอกลิลลี่สีขาวหอม
บนหลักชัยแห่งอำนาจอธิปไตย
ทหารที่เต็มไปด้วยความคิดถึง
เสียงเด็กพูดพล่าม
ร่างแม่โค้งงอเหมือนต้นข้าว
ฉันยุ่งตั้งแต่เช้าถึงเที่ยง
ดูแลตัวเองและทำเช่นเดียวกัน...
สีของกาลเวลาชัดเจน
สีของ Truong Sa ปรากฏอยู่
สีสันแห่งดินแดนแห่งความคิดถึง
นั่นคือเงาของคุณทั้งเช้าและเที่ยง…
เมษายน 2567
เหงียน ฮ่อง วินห์
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)