ขอโบนัส ขอขึ้นเงิน
เป็นเวลากว่าสัปดาห์แล้วที่นางสาวเลือง ถิ ทู เทา (เขตไห่ บา จุง ฮานอย ) รู้สึกเหมือนนั่งอยู่บนถ่านร้อน หลังจากโทรหาแม่บ้าน "ช่วงปิดเทอมฤดูร้อน" ของเธอหลายสิบครั้ง แต่ก็ไม่มีใครรับสาย
ทั้งสามีและภรรยาต่างทำงานทั้งวัน ลูกๆ วัย 6 ขวบ ลูกๆ วัย 2 ขวบกว่าแล้วไม่มีใครดูแล ส่วนปู่ย่าฝ่ายแม่ก็อยู่ที่ ไทบิ่ญ ส่วนปู่ย่าฝ่ายพ่อก็แก่และอ่อนแอ ดังนั้น ตั้งแต่มีลูก คุณหญิงเถาก็จำเป็นต้องมีคนรับใช้ในครอบครัว
การไม่มีใครดูแลเด็กในขณะที่พวกเขาไปทำงานเป็นเรื่องที่น่ากังวลสำหรับหลายครอบครัวในฮานอย (ภาพ: Van Quan)
“ครอบครัวของฉันจ้างแม่บ้านเดือนละ 7 ล้านดอง งานหลักคือดูแลเด็ก ทำความสะอาดบ้าน และทำอาหารเย็น การจ้างแม่บ้านเป็นเรื่องยาก การหาคนที่ทำงานได้นานยิ่งยากกว่า ดังนั้น ไม่ว่าเราจะจ้างใคร ฉันกับสามีก็เคารพและปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือน โบนัส หรือแม้แต่วิธีการปฏิบัติตัวและการตอบสนองในแต่ละวัน
ด้วยเหตุผลบางประการ จนถึงขณะนี้ ครอบครัวนี้ยังไม่เคยมีโอกาสได้พบแม่บ้าน “ที่ซื่อสัตย์” อย่างที่ต้องการ” นางสาวเถาเผย
เธอเล่าว่าในช่วงเทศกาลเต๊ดที่ผ่านมา เพื่อที่จะเลี้ยงคนรับใช้ นอกจากจะให้เงินเดือนเพิ่มหนึ่งเดือนแล้ว เธอและสามียังเตรียมของขวัญและเงิน 1 ล้านดองเป็นค่าเดินทางด้วย แต่คนคนนี้ก็ยังคงจากไปและไม่กลับมาอีกเลย
“ตอนนั้นแม่บ้านรับปากอย่างหนักแน่นว่าเธอจะมาในวันที่ 5 ของเทศกาลเต๊ต แต่เมื่อเธอกลับมาบ้านเกิด เธอก็ลาออกจากงานทันที โดยมีเหตุผลที่ฉันไม่รู้ว่าจะเชื่อหรือไม่ “สามีของฉันป่วยหนัก ขาของเขาเจ็บมากจนต้องเข้าโรงพยาบาล” นางสาวเถาเล่า
นางสาวเถายังคงอดทนและขอร้องให้แม่บ้านดูแลสามีของเธอ แล้วค่อยกลับมาทำงานในภายหลัง แต่ได้รับการปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา "ฉันคงกลับไปทำงานไม่ได้หรอกที่รัก เงินเดือนก็น้อย และฉันต้องอยู่ไกลจากบ้าน นางสาวฮาทำงานอยู่ข้างบ้านฉัน เจ้าของบ้านจ่ายเงินให้เธอ 8 ล้านดอง ซึ่งเป็นโบนัสมากกว่าเงินเดือนหนึ่งเดือน ยังไม่รวมถึงเสื้อผ้าใหม่ บัตรโทรศัพท์ทุกเดือน... แต่เธอยังคงไม่อยากไปทำงานนะที่รัก
“ผู้คนหัวเราะเยาะฉันถ้าฉันไปทำงานแม่บ้านที่ฮานอย คุณก็อยู่บ้านกับลุงและกินข้าวให้กันเพื่อที่ครอบครัวจะได้กลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้ง ลุงก็ป่วยและอ่อนแอมากด้วย”
ทุกครั้งที่แม่บ้านขอลา หลายครอบครัวจะรู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนถ่านที่ร้อน
หลังจากผ่านไปสามปีและพยายามหาแม่บ้านมากกว่าสิบครั้ง คุณเทาเล่าว่าแม่บ้านส่วนใหญ่มาจากพื้นที่ชนบท และหลายคนมองว่างานนี้เป็นเพียงงานชั่วคราว บางคนลาออกเพราะมีแผนอื่น หรือบางคนย้ายไปอยู่ครอบครัวอื่นเพราะได้รับสัญญาว่าจะมีรายได้ที่สูงกว่า
โดยปกติแล้วพวกเขาจะไม่รับโทรศัพท์ เงียบๆ และหายตัวไปหลังวันหยุด และโทรลาออกจากงานเฉพาะในเวลาที่แย่ที่สุดเท่านั้น บางคนต่อรองโดยอยู่บ้านจนถึงสิ้นเทศกาลเต๊ด สิ้นเดือน สิ้นฤดูเพาะปลูกและเก็บเกี่ยวผลผลิต... ก่อนจะกลับมา
“ทุกครั้งที่แม่บ้านลาออก ครอบครัวของฉันก็รู้สึกเหมือนกำลังนั่งอยู่บนกองถ่านร้อน ๆ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจ่ายค่าจ้างแพง ๆ เพื่อจ้างคนมาทำงานแทน” นางสาวเถาถอนหายใจ
ต้นเดือนเมษายน เทาและสามีของเธอได้หางานแม่บ้านประจำให้กับเธอด้วยความยากลำบากมาก โดยได้รับคำแนะนำจากเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งในบริษัท ทั้งคู่ได้แต่ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ เมื่อสุดสัปดาห์ที่แล้ว แม่บ้านของครอบครัวก็ประกาศอย่างกะทันหันว่าเธอต้องการเพิ่มเงินเดือน 1 ล้านดอง ไม่เช่นนั้นเธอจะลาออก
“ผมถามเหตุผลแล้ว เขาก็บอกว่าวันที่ 1 ก.ค. เธอได้ขึ้นเงินเดือนจากรัฐบาล เธอก็เลยต้องขึ้นเงินเดือนให้ผมด้วย” นางสาวเถาตกใจ เพราะตัวเธอเองยังไม่ได้รับเงินเดือนเดือนแรก
โบนัสเพิ่มเงินเดือน เดินทางไปรับแม่บ้าน
นอกจากนี้ นายเหงียน ตวน (แขวงเติงดิ่ญ เขตฮวงมาย) ยังต้อง “พึ่ง” แม่บ้านอีกด้วย เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เขาต้องขับรถมาที่ เตวียนกวาง เพื่อไปรับแม่บ้าน เนื่องจากไม่มีใครดูแลเด็กๆ เลย เขาจึงไปทำงานได้
“แม่บ้านคนนี้ “เก่งมาก” บ้านต้องการคนมาช่วยมาก ฉันเลยต้องยอมแพ้ ลูกสาวตัวน้อยของฉันเคยชินกับแม่บ้านคนนี้แล้ว เธอจะไม่ยอมรับคนใหม่ แม่บ้านคนนี้สัญญาว่าจะกลับบ้านเกิดของเธอเป็นเวลา 2 วัน และกลับมาเร็วในช่วงต้นเดือน แต่แล้วก็หาข้ออ้างไม่ขึ้นรถบัส แล้วก็หมดเงินที่จะเอารถไป... เลยต้องหยุดงานไปทั้งสัปดาห์
ฉันบอกให้เธอเรียกแท็กซี่แล้วให้ฉันกับสามีจ่าย แต่แม่บ้านไม่ยอม สุดท้ายเธอต้องขับรถกลับมารับฉันและ... ขอขึ้นเงินเดือน” คุณตวนพูดอย่างหงุดหงิด
ตามข้อมูลของศูนย์นายหน้ารับคนใช้ในบ้าน เมื่อต้องหาคนที่เหมาะสม ครอบครัวหลายๆ ครอบครัวก็ไม่ลังเลที่จะเพิ่มเงินเดือนขึ้น 500,000 - 1,000,000 VND/เดือน เพื่อรักษาคนใช้ในบ้านไว้ (ภาพ: Van Quan)
นายตวนเล่าว่า ก่อนจะหาแม่บ้านคนปัจจุบันได้ เขากับภรรยาใช้เวลาเกือบเดือนในการตามหาคนมาทำงาน ด้วยความที่รู้ว่าการจ้างแม่บ้านนั้นยาก แต่เมื่อเจอคนที่เหมาะสมและจริงจังกับความสัมพันธ์ระยะยาว เขากับภรรยาก็เลยตามใจมาก
“ผมกับภรรยายอมรับทุก ‘ความต้องการ’ ของแม่บ้าน ตราบใดที่เรามีคนดูแลเด็กๆ เพื่อที่เราจะได้ไปทำงานได้ ตอนนี้เด็กๆ กำลังอยู่ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน และเราไม่รู้จะรับมือกับปัญหาอย่างไรเมื่อไม่มีแม่บ้านอยู่ที่บ้าน” คุณตวนเล่า
นางสาวดูเยน ฮา เจ้าของศูนย์จัดหางานแม่บ้านในเขตซวนดิ่ญ (เขตบั๊กตือเลียม ฮานอย) เปิดเผยว่า เมื่อเปรียบเทียบกับช่วงก่อนการระบาดของโควิด-19 ความต้องการและอุปทานของงานแม่บ้านแทบจะเท่ากัน
“ค่าจ้างแม่บ้านตอนนี้ก็สูงมากเช่นกัน ส่วนใหญ่อยู่ที่ 6-7 ล้านดอง/เดือน หรืออาจถึง 8 ล้านดอง/เดือน สำหรับครอบครัวที่มีเด็กเล็กหรือผู้สูงอายุ หากพบคนที่เหมาะสม หลายครอบครัวก็ไม่ลังเลที่จะขึ้นราคาอีก 5-1 ล้านดอง/เดือน เพื่อรักษาคนเหล่านี้ไว้” นางฮา กล่าว
คนงานในบ้านจำนวนมากต้องพึ่งการปรับเงินเดือนขั้นพื้นฐานเพื่อเรียกร้องขอปรับเงินเดือนขึ้น (ภาพประกอบ: Van Quan)
นางสาวฮา กล่าวว่า ในแต่ละวัน ศูนย์ฯ จะรับคนมาสมัครงานเป็นแม่บ้านประมาณ 10-15 คน อย่างไรก็ตาม หลายครั้งที่คนเหล่านี้ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่แม่บ้านรับปากว่าวันหนึ่งแต่วันต่อมาก็ลาออก ทำให้หลายครอบครัวในฮานอยพิจารณาจ้างแม่บ้านรายชั่วโมง
“ปัจจุบันค่าจ้างแม่บ้านรายชั่วโมงในฮานอยอยู่ที่ 50,000 - 80,000 ดองต่อชั่วโมง ขึ้นอยู่กับพื้นที่ การจ้างแม่บ้านรายชั่วโมงจะถูกกว่าค่าจ้างรายเดือนสำหรับผู้ที่อาศัยอยู่กับครอบครัว ดังนั้น หลายครอบครัวจึงเลือกวิธีนี้เพื่อหลีกเลี่ยงการต้องพึ่งพาแม่บ้าน” นางฮาแจ้ง
ลิงค์ที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)