เรื่องราวของนายมาเซโอชู หัวหน้าหมู่บ้านโควัง ตำบลโคกเลา อำเภอบั๊กห่า จังหวัด เลาไก ที่ช่วยชีวิตชาวบ้าน 115 คนจากเหตุดินถล่ม ได้รับการกล่าวถึงบ่อยครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เรื่องราวดังกล่าวสะท้อนให้เห็นด้านบวกท่ามกลางความเจ็บปวดและความโศกเศร้าที่เกิดจากภัยธรรมชาติ
นอกจากเรื่องราวของมาซอชูแล้ว ภาพของผู้ใหญ่บ้านลางหนู ที่เกิดโศกนาฏกรรมที่อำเภอบ่าวเอียน (ลาวไก) ยังสะเทือนใจชุมชนด้วยความทุ่มเทของผู้ใหญ่บ้านฮวง วัน ดิเอป อีกด้วย
เมื่อเห็นว่าฝนยังคงตกหนักอย่างต่อเนื่อง หัวหน้าหมู่บ้าน Ma Seo Chu จึงจัดกลุ่มชาวบ้านที่แข็งแรงและมีพลังเพื่อสำรวจภูเขาที่อยู่ด้านหลังหมู่บ้านทันที เมื่อเขาพบรอยแยกกว้าง 20 ซม. ยาว 30 ม. ซึ่งเสี่ยงต่อการเกิดภัยพิบัติ หัวหน้าหมู่บ้านซึ่งมีอายุเพียง 30 ปีเท่านั้น จึงรีบเร่งให้ชาวบ้านทั้งหมดย้ายไปที่ภูเขาที่ปลอดภัยกว่าทันที
ชายหนุ่มร่างกำยำตัดไม้ไผ่ ตั้งเต็นท์ และขึงผ้าใบกันน้ำ ในขณะที่ผู้หญิงกังวลว่าจะดูแลเด็กและผู้สูงอายุให้ปลอดภัยได้อย่างไร จากนั้นภูเขาที่อยู่ด้านหลังหมู่บ้านก็ถล่มลงมาและฝังทุกสิ่งทุกอย่างตามที่นายมาซอชูทำนายไว้ บ้านเรือนและข้าวของของพวกเขาทั้งหมดสูญหายไป แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือชาวบ้าน 115 คนไม่ได้ถูกฝังอยู่ ที่พักพิงของชาวบ้านโควังอยู่ไกลจากใจกลางเมือง และไม่มีการติดต่อทางโทรศัพท์
เจ้าหน้าที่ได้เดินทางมาที่หมู่บ้านแต่ไม่พบผู้คนเลย เมื่อมองดูบ้านเรือนที่จมอยู่ใต้ดินถล่ม พวกเขาก็คิดว่าไม่มีใครเหลืออยู่เลย จากนั้นก็เกิดปาฏิหาริย์ขึ้นอีกครั้ง ชาวบ้านยังคงมีชีวิตอยู่ และคนที่ทำให้เกิดปาฏิหาริย์นั้นก็คือผู้ใหญ่บ้านโควัง มีคนบางคนพูดติดตลกว่า “มาซอชู่คือเหมืองทองคำ” ของหมู่บ้านโควัง นั่นเป็นสำนวนเปรียบเทียบเพื่อแสดงความชื่นชมต่อผู้ใหญ่บ้านหนุ่มคนนี้ เพราะเมื่อมีคน 115 คนปลอดภัยแล้ว ทองคำ เงิน หรืออัญมณีใดจะเทียบได้
ไม่โชคดีเท่ากับชาวบ้าน 115 คนในหมู่บ้านโควัง เหยื่อที่ลางนูก็มีกำนันที่ทุ่มเทเช่นกัน เมื่อกองกำลังจัดกำลังค้นหาเหยื่อ กำนันฮวง วัน เดียปรู้ทุกบ้าน ทุกสถานที่ ทุกสถานการณ์ เขารู้ทุกรายละเอียด ซึ่งทำให้บรรดานักข่าวที่อยู่ในที่เกิดเหตุรู้สึกซาบซึ้งใจมาก เราต้องใกล้ชิดและทุ่มเทให้กับผู้คนมากจึงจะเข้าใจพวกเขาได้อย่างถ่องแท้
และกำนันคนเดิมได้ทำงานร่วมกับกำลังค้นหาเหยื่อแต่ละราย ค้นหาร่าง จัดงานศพ ฝังศพ ประสานงานการบรรเทาทุกข์ มอบเสื้อผ้าและหม้อให้กับผู้รอดชีวิต เพื่อผ่านพ้นช่วงเวลาอันเจ็บปวดและยากลำบากไปชั่วคราว
เรื่องราวอันน่าประทับใจ 2 เรื่องของผู้ใหญ่บ้านสองคน คือ มาซอจู และฮวง วัน ดิเอป ทำให้เรารู้สึกชื่นชมพวกเขาเป็นอย่างมาก แต่เราอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้าใจ เมื่อในช่วงเวลาที่เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติอย่างต่อเนื่องที่หมู่บ้านลาวไก ประธานชุมชนสองคน แทนที่จะอยู่ในตำแหน่งผู้นำเพื่อสั่งการป้องกันและรับมือกับผลที่ตามมา พวกเขากลับอยู่บ้านเพราะถนนพังถล่ม และไม่สามารถไปที่เกิดเหตุได้
นายหลี่ อา โข่ว อายุ 42 ปี ประธานคณะกรรมการประชาชนของตำบลปาเชโอ และนายหม่า อา จุง อายุ 34 ปี ประธานคณะกรรมการประชาชนของตำบลจุงเล้งโฮ อำเภอบัตซาต (เหล่าไก) ผู้นำทั้งสองของตำบลนี้ถูกสั่งพักงานชั่วคราว การตัดสินใจสั่งพักงานชั่วคราวของคณะกรรมการประชาชนของอำเภอบัตซาตนั้นอิงตามข้อบังคับ 148 QD/TW ลงวันที่ 23 พฤษภาคม 2024 เกี่ยวกับการสั่งพักงานชั่วคราวของ “ผู้ปฏิบัติหน้าที่ที่จงใจชักช้า หลบเลี่ยง หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ และไม่ปฏิบัติงานภายใต้อำนาจหน้าที่ตามหน้าที่และงานที่ได้รับมอบหมาย”
หากประธานคณะกรรมการประชาชนประจำตำบลทั้งสองคนถูกลงโทษอย่างเหมาะสม รัฐบาลคงให้รางวัลที่คู่ควรแก่ผู้ใหญ่บ้านทั้งสองแห่งของโควังและลางนู รางวัลนี้ไม่เพียงแต่เพื่อเป็นเกียรติแก่การกระทำอันเด็ดเดี่ยวและทุ่มเทของชายทั้งสองคนเท่านั้น แต่เรื่องราวนี้ยังเป็นบทเรียนสำหรับทีมแกนนำโดยเฉพาะแกนนำระดับรากหญ้าในพื้นที่ภูเขาอีกด้วย
ผู้ที่เข้าใจภูมิภาคตะวันตกเฉียงเหนือเป็นอย่างดีแทบทุกคนย่อมทราบดีว่า “หัวหน้า” ทุกคนล้วนมีคุณสมบัติของ “ผู้นำ” เสมอ บางทีลักษณะนิสัยของชีวิตนับพันปีบนภูเขาสูงและป่าลึกซึ่งเผชิญกับอันตรายและภัยคุกคามมากมายอาจทำให้คนเหล่านี้มีนิสัยเช่นนี้
เรื่องราวการเคลื่อนไหวอันเด็ดขาดของมาซอชูของหมู่บ้านทั้งหมด (และความทุ่มเทของหัวหน้าหมู่บ้านฮวง วัน ดิเอป) ถือเป็นจิตวิญญาณแห่งความเป็นผู้นำที่จำเป็นอย่างยิ่ง และควรได้รับการยกย่อง โดยเฉพาะในพื้นที่ห่างไกลของตะวันตกเฉียงเหนือที่มีความยากลำบากมากมายที่เราได้พบเห็นจากภัยธรรมชาติเมื่อเร็วๆ นี้
อัน ดู
ที่มา: https://www.sggp.org.vn/ban-linh-nguoi-dung-dau-post759422.html
การแสดงความคิดเห็น (0)