การสื่อสารมวลชนเปรียบเสมือนสภาพแวดล้อม เป็นสะพานเชื่อมให้คู่รักหลายคู่ได้เป็นสามีภรรยากัน ดิฉันและสามีก็เหมือนกัน เกิดจากความรักในวิชาชีพนี้ และได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว BPTV ในปี 2547 ดิฉันยังจำได้ดีว่าตอนนั้นดิฉันเป็นเลขานุการ ส่วนท่านเป็นผู้สื่อข่าวฝ่ายข่าว ช่วงเวลานั้น ทั้งการทำงาน การประชุม การพูดคุย การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น และการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ล้วนช่วยให้เราเข้าใจและเห็นคุณค่าซึ่งกันและกันมากขึ้น หลังจากรู้จักกันมานานกว่า 3 ปี ในปี 2550 เราก็ได้เป็นสามีภรรยากัน และมีลูกด้วยกัน 2 คน
ฉันกับสามีเป็นหนึ่งใน 22 คู่สามีภรรยาที่ทำงานด้วยกันในบ้าน BPTV เราอยู่ด้วยกันไม่เพียงแต่ในชีวิตเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการทำงานด้วย แม้ว่าเราจะไม่ค่อยได้ทำงานร่วมกัน แต่ก็มีหลายสถานการณ์เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่เราอยู่ในห้องเดียวกัน
ผมจำได้ว่าเนื่องจากลักษณะของห้องข่าว นักข่าวและบรรณาธิการส่วนใหญ่จึงทำงานอยู่ข้างนอก ดังนั้นทุกครั้งที่มีการประชุมในห้อง ก็จะจัดในช่วงบ่ายแก่ๆ พอผมได้รับแจ้งจากหัวหน้าห้องว่าคืนนี้จะมีการประชุมเพื่อนำงานมาปรับใช้ หลังเลิกงานผมกลับบ้านไปหาเขา เราทั้งคู่พูดพร้อมกัน ว่า “ พี่ชาย/พี่สาว ห้องของเรามีการประชุมคืนนี้” แล้วเราทั้งสองก็มองหน้ากันแล้วพูดว่า “แล้ววันนี้จะให้ลูกสองคน ปอ กับ ปุ้ม ไปหาเพื่อนร่วมงานคนไหนดี (เพราะตอนนั้นลูกยังเล็กอยู่ ส่วนญาติของสามีภรรยาอยู่ไกลกัน ) นั่นเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่บางครั้งก็มีปัญหามากมายเมื่อห้องมีการประชุมเดือนละครั้ง หรือบางครั้งก็มีการประชุมที่ไม่คาดคิดหากเราไม่ได้มีการปรับเปลี่ยนที่สมเหตุสมผล”
เรารู้ว่าการทำงานร่วมกันในสภาพแวดล้อมของวงการข่าวที่คึกคัก ตึงเครียด และผันผวนอยู่เสมอ ทำให้เรายิ่งต้องเข้าใจและเห็นอกเห็นใจกันมากยิ่งขึ้น ฉันจำได้ว่าครั้งหนึ่ง ลูกสาวของเพื่อนบ้านไปทานอาหารเช้ากับครอบครัว แล้วเห็นลุงเถา (สามีของฉัน) กำลังทานอาหารกับเพื่อนร่วมงานผู้หญิงคนหนึ่ง ทันทีหลังจากนั้น ลูกสาวก็วิ่งเข้ามาบอกแม่ว่า “แม่ครับ ผมเห็นลุงเถาอยู่กับผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง ผมจะบอกกับคุณจินห์ให้นะครับ ในสถานการณ์เช่นนี้ หากทั้งสองคนไม่ได้ทำงานในออฟฟิศเดียวกันและไม่เข้าใจงานของกันและกัน สถานการณ์ที่ซับซ้อนมากมายก็จะเกิดขึ้น”
สถานการณ์เหล่านี้เป็นเพียงเรื่องนอกเหนือหน้าที่การงานและสังคม ในบ้าน BPTV เขาเป็นนักข่าวที่ตื่นเช้าและกลับบ้านดึกเสมอ พร้อมทำงานไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน ดังนั้น คำถามเช่น "ทำไมโทรศัพท์ดังตลอดเวลาแต่ไม่มีใครรับสาย" "ทำไมต้องทำงานวันหยุดสุดสัปดาห์ด้วย" หรือต้องทำงานวันหยุดและวันตรุษ... ล้วนเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ โดยไม่ต้องอธิบายยืดยาว เราเข้าใจ เพราะทั้งคู่ทุ่มเทให้กับอาชีพของตัวเอง ซึ่งเป็นอาชีพที่ต้องใช้ความมุ่งมั่น ความกล้าหาญ และแม้กระทั่งการเสียสละอย่างเงียบๆ
ในการทำงาน ในสายงานเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน สามีภรรยาสามารถแบ่งปันมุมมองและสนับสนุนกันได้อย่างง่ายดาย ในบ้าน BPTV ของเรา คู่รักหลายคู่กลายเป็น "คู่ที่เข้ากันได้" เช่น โธ แถ่ง - แถ่ง เญิน, เล เกวียน - ฮอง แถ่ว... แทบจะทำงานร่วมกันในทุกด้าน
อย่างไรก็ตาม การทำงานในออฟฟิศเดียวกันและพบเจอกันทั้งเช้าและเย็นก็นำมาซึ่งความท้าทายมากมาย หลายคนบอกว่า "สามีภรรยาทำงานออฟฟิศเดียวกันมันน่าเบื่อ" แต่จริงๆ แล้วเราเข้าใจดีว่าตราบใดที่เรารู้จักปรับตัวและดูแลกัน มันก็ถือว่าโชคดีแล้ว เรามักจะรักษาขอบเขตงานของกันและกันไว้เสมอ เพื่อลดปัญหาที่ไม่จำเป็น เรามักจะเลือกที่จะปฏิบัติตัวด้วยความเมตตา ไม่นำเรื่องครอบครัวมายุ่งกับที่ทำงาน ไม่ปล่อยให้ความสัมพันธ์ส่วนตัวมากระทบกับงานที่ทำร่วมกัน เพียงเท่านี้ ชีวิตเพื่อนร่วมงานและคู่ชีวิตของเราก็ราบรื่นมาตลอด 20 ปี
กว่า 20 ปีแห่งการทำงานร่วมกัน และ 18 ปีแห่งการเป็นสามีภรรยา แม้ว่าพรุ่งนี้เราจะยังไม่รู้เลยว่าเราจะยังทำงานร่วมกันอยู่หรือไม่เมื่อย้ายเข้าบ้านใหม่ แต่สำหรับฉันแล้ว การได้ผูกพันกับบ้าน BPTV มานานกว่า 20 ปี คือการเดินทางที่เต็มไปด้วยความรักและความทุ่มเท ซึ่งมากพอที่จะทำให้ฉันรู้สึกภาคภูมิใจ และฉันเชื่อมั่นเสมอว่าไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ในสภาพแวดล้อมใด ฉัน สามี และสมาชิกทุกคนในบ้าน BPTV จะยังคงรักษาเปลวไฟแห่งวิชาชีพนี้ไว้ด้วยกัน และนี่คือรากฐานที่มั่นคงสำหรับทั้งความสุขในการทำงานและครอบครัว
ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/636/174002/vo-chong-toi-la-thanh-vien-bptv
การแสดงความคิดเห็น (0)