โปรดจำไว้ว่า สถานีวิทยุและโทรทัศน์โกโตก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2539 ท่ามกลางสถานการณ์ที่อำเภอเกาะโกโตยังคงประสบปัญหามากมาย ทั้งไฟฟ้าดับ ขาดแคลนน้ำจืด การคมนาคมขนส่งที่คับคั่ง โครงสร้างพื้นฐานที่ย่ำแย่ และอุปกรณ์ทางเทคนิคที่ล้าสมัย สถานีวิทยุและโทรทัศน์ของอำเภอนี้แทบจะเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด ในช่วงแรกเริ่มของการก่อตั้ง สถานีมีสถานีวิทยุและโทรทัศน์เพียงสถานีเดียว ซึ่งส่วนใหญ่ออกอากาศรายการของสถานีวิทยุ เสียงเวียดนาม โทรทัศน์เวียดนาม และสถานีวิทยุและโทรทัศน์กว๋างนิญ ซึ่งยังไม่สามารถผลิตรายการท้องถิ่นได้
ปัญหาสำคัญอีกประการหนึ่งคือการขาดแคลนเจ้าหน้าที่และผู้สื่อข่าว ซึ่งไม่มีผู้ใดมีประสบการณ์ด้านการสื่อสารมวลชน ดังนั้น หนึ่งในภารกิจแรกที่สถานีต้องดูแลคือการสร้างเสถียรภาพให้กับองค์กร โดยมุ่งเน้นที่การฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ ผู้สื่อข่าว ช่างเทคนิค และการลงทุนในอุปกรณ์ รายการวิทยุและโทรทัศน์ชุดแรกที่สถานีวิทยุและโทรทัศน์อำเภอโกโตผลิตขึ้นจึงถือกำเนิดขึ้น ซึ่งถือเป็นก้าวใหม่ในการพัฒนางานโฆษณาชวนเชื่อในเขตเกาะแห่งนี้
ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2548 ขณะที่ผมได้รับมอบหมายให้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์ประจำเขต โครงสร้างองค์กรยังคงค่อนข้างพื้นฐาน มีเจ้าหน้าที่และพนักงานเพียง 4 คนเท่านั้นที่ไม่ได้รับการฝึกอบรมวิชาชีพด้านวารสารศาสตร์ วิทยุกระจายเสียง และโทรทัศน์ สิ่งอำนวยความสะดวกยังขาดแคลน ไม่มีระบบกระจายเสียงแบบซิงโครไนซ์ทั่วทั้งเขต ไม่มีอุปกรณ์บันทึกและตัดต่อ มีเพียงสถานีถ่ายทอดสัญญาณวิทยุและโทรทัศน์เพียงสถานีเดียว ประกอบด้วยวิทยุ 1 เครื่อง เครื่องรับโทรทัศน์ 2 เครื่อง เครื่องกำเนิดไฟฟ้าจีน 1 เครื่อง วิทยุ 1 เครื่อง และกล้อง M9000 1 ตัว ระบบกระจายเสียงซึ่งประกอบด้วยกลุ่มลำโพง 4 ชุดในใจกลางเมืองก็เสื่อมโทรมลง พนักงานไม่ได้รับการฝึกอบรมวิชาชีพด้านวารสารศาสตร์ วิทยุกระจายเสียง และโทรทัศน์แต่อย่างใด
ท่ามกลางความยากลำบากมากมาย ผมตั้งใจว่าหากไม่เริ่มต้นด้วยการปรับโครงสร้างองค์กร ฝึก อบรม และพัฒนาทีมงาน ก็จะไม่สามารถทำอะไรได้ ดังนั้น สิ่งแรกที่ผมทำคือการกำหนดระเบียบปฏิบัติในการทำงาน มอบหมายงานให้สมาชิกแต่ละคนอย่างชัดเจน และค่อยๆ จัดระเบียบการฝึกอบรมและพัฒนาวิชาชีพให้เข้าที่เข้าทาง
ต่างจากหน่วยงานอื่นๆ ในแผ่นดินใหญ่ ในขณะนั้นที่โกโต การเข้าถึงเอกสารและวิทยากรเฉพาะทางมีจำกัดมาก เราต้องแสวงหาโปรแกรมการฝึกอบรมระยะสั้นอย่างจริงจัง ใช้ประโยชน์จากหลักสูตรการฝึกอบรมระดับจังหวัดและระดับอุตสาหกรรม รวมถึงขอความช่วยเหลือจากนักข่าวและช่างเทคนิคที่มีประสบการณ์จากหนังสือพิมพ์ กวางนิญ สถานีวิทยุและโทรทัศน์กวางนิญ และส่วนใหญ่ต้องศึกษาด้วยตนเอง
ผมเลือกหนังสือพิมพ์กว๋างนิญให้เพื่อนร่วมงานได้เรียนรู้และสนับสนุนให้พวกเขาเขียนข่าวและบทความส่งให้หนังสือพิมพ์กว๋างนิญ อย่างที่ทราบกันดีว่า ในช่วงเวลานั้น โกโตกำลังอยู่ในช่วงที่ยากลำบากมาก สำนักข่าวไม่มีคอมพิวเตอร์หรือเครื่องถ่ายเอกสาร ข่าวและบทความที่ส่งให้จึงส่วนใหญ่เขียนด้วยลายมือ แล้วจึงคัดลอกมาเปรียบเทียบกับบทความที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ จากนั้น พวกเขาสามารถเปรียบเทียบต้นฉบับเพื่อดูว่าหนังสือพิมพ์แก้ไขบทความอย่างไร และเรียนรู้จากประสบการณ์ของตนเอง วิธีการนี้พิสูจน์แล้วว่าได้ผลดี ทุกครั้งที่นักข่าวได้รับหนังสือพิมพ์ฟรีหรือค่าลิขสิทธิ์ ผมเห็นใบหน้าของพวกเขาเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจและเกียรติยศอย่างชัดเจน
ความทรงจำที่ผมจะไม่มีวันลืมคือค่ำคืนหลายคืนที่นักข่าวหิวโหยแต่ไม่มีใครกลับบ้าน พวกเขากลับนั่งหน้าคอมพิวเตอร์ด้วยกันเพื่อเรียบเรียงแต่ละคำและแต่ละเฟรม หวังว่าจะได้ผลงานที่ดีที่สุดเพื่อคณะกรรมการพรรค รัฐบาล และประชาชน
ผมจำได้ว่าครั้งหนึ่งผมได้ยินว่านักข่าวอวงหง็อกเดา ผู้อำนวยการฝ่ายข่าว VOV1 เดินทางไปโกโต เพื่อท่องเที่ยว ผมจึงไปเชิญคณะนักข่าวไปที่สถานีเพื่อขอคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการทำรายการวิทยุสด คณะได้หารือและให้คำแนะนำแก่พวกเราโดยตรง เพื่อให้นักข่าว บรรณาธิการ และช่างเทคนิคของเราเข้าใจวิธีการและทักษะในการผลิตรายการวิทยุสด วันนั้นเอง VOV ได้ผลิตรายการวิทยุสดเรื่อง "ทะเลและหมู่เกาะของเวียดนาม" เพื่อให้เจ้าหน้าที่และนักข่าวของเราได้มีส่วนร่วมโดยตรง
ด้วยจิตวิญญาณแห่ง “การเรียนรู้ควบคู่ไปกับการปฏิบัติ” ปลายปี พ.ศ. 2548 เราได้เริ่มผลิตรายการวิทยุรายการแรกๆ ที่เปี่ยมด้วยจิตวิญญาณของ Co To จากเดิมที่มีข่าว 2 ฉบับต่อสัปดาห์ และ 3 ฉบับต่อสัปดาห์ สู่การผลิตข่าวรายวันความยาว 20-25 นาที นอกจากทีมนักข่าวขนาดเล็กของสถานีแล้ว เรายังเชิญแกนนำและเจ้าหน้าที่ที่มีความสามารถมาร่วมเป็นผู้ร่วมมือด้วย เนื้อหาของรายการมีความเข้มข้นมากขึ้นเรื่อยๆ นอกจากข่าวสารประจำวันเกี่ยวกับกิจกรรมของผู้นำเขต บทความสะท้อนชีวิตผู้คนแล้ว เรายังสร้างสรรค์คอลัมน์ต่างๆ เช่น “สร้างพรรค” “คนดี ทำความดี” “กฎหมายกับชีวิต”...
ในปี 2549 ผมได้เสนอต่อผู้นำเขตและใช้ประโยชน์จากโครงการเป้าหมายของสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์จังหวัดเพื่อลงทุนในอุปกรณ์ เช่น กล้องถ่ายรูป คอมพิวเตอร์ เครื่องบันทึก โต๊ะและเก้าอี้ สำนักงาน ระบบพลังงานแสงอาทิตย์ และในเวลาเดียวกันก็อัพเกรดความจุของเครื่องส่งสัญญาณวิทยุ FM เป็น 300W เครื่องรับส่งสัญญาณ UHF และ VHF ที่มีความจุ 500W เพื่อเพิ่มการครอบคลุม อุปกรณ์ดังกล่าวเมื่อเทียบกับสถานีระดับอำเภอในขณะนั้นมีความทันสมัยมาก
เราได้ผลิตรายการโทรทัศน์รายการแรกอย่างเป็นทางการในวันส่งท้ายปีเก่า พ.ศ. 2549 จากนั้นได้ผลิตรายการโทรทัศน์เดือนละหนึ่งรายการ และในปี พ.ศ. 2550 ได้เพิ่มเป็นสองรายการต่อเดือน นับเป็นก้าวสำคัญที่ตอกย้ำถึงความพร้อมของทีมนักข่าว บรรณาธิการ และช่างเทคนิคของสถานีฯ รายการโทรทัศน์ของเขตฯ เข้าถึงผู้ชมจำนวนมากทั้งภายในและภายนอกเขตฯ
ไม่เพียงแต่หยุดการผลิตรายการด้วยตนเองเท่านั้น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2549 ทีมนักข่าวและช่างเทคนิคของสถานีฯ ยังพยายามร่วมมือกับหนังสือพิมพ์หลายฉบับ นักข่าวหลายคนได้รับใบประกาศเกียรติคุณจากหนังสือพิมพ์ ผู้สื่อข่าวของสถานีฯ ยังมีส่วนร่วมในเทศกาลวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์ระดับจังหวัดและระดับกลางอย่างแข็งขัน โดยนำเสนอทั้งข่าวสั้น ข่าวยาว รายการวิทยุ รายการสด และได้รับรางวัลเหรียญทองและเงินมากมาย เมื่อปี พ.ศ. 2549 สถานีฯ โคโต ได้เข้าร่วมเทศกาลวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์ระดับจังหวัด ได้รับรางวัลชนะเลิศอันดับหนึ่งของคณะผู้แทนทั้งหมด ซึ่งถือเป็นการยืนยันถึงคุณภาพและความน่าเชื่อถือของสถานีฯ โคโตในระบบสื่อสิ่งพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์ของจังหวัดกว๋างนิญ ในช่วงเวลาดังกล่าว มีชื่อที่เป็นที่รู้จักและชื่นชมจากเพื่อนฝูงและเพื่อนร่วมงานทั้งภายในและภายนอกจังหวัด เช่น เดอะ กวง, กง กวี, ทูหั่ง ปัจจุบันยังมีนักข่าวอย่าง ทูบ๋าว, ฮิวฟอง และนักข่าวคนอื่นๆ อีกมากมาย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเหตุการณ์ทางการเมืองที่สำคัญทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาติ ทีมงานฝ่ายเทคนิคได้ฝ่าฟันอุปสรรคด้านอุปกรณ์ ภูมิประเทศ และสภาพอากาศ เพื่อจัดการถ่ายทอดสดเหตุการณ์ทางการเมืองที่สำคัญในเขต ความทรงจำอันน่าจดจำคือการที่สถานีได้ถ่ายทอดสดการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2550-2554 เป็นครั้งแรก ท่ามกลางสถานการณ์ขาดแคลนอุปกรณ์ รายการดังกล่าวได้รับการถ่ายทอดผ่านระบบวิทยุกระจายเสียงของเขต สร้างความประทับใจอย่างลึกซึ้งให้กับผู้มีสิทธิเลือกตั้งและประชาชน สร้างความประหลาดใจให้กับผู้นำเขตในขณะนั้น
สิ่งหนึ่งที่น่าชื่นชมอย่างยิ่งคือ แม้ว่าทีมนักข่าวจะเป็นผู้หญิง 100% แต่พวกเธอก็ไม่หวั่นไหวต่อความยากลำบาก ในทางกลับกัน พวกเธอมีความ "พร้อมรบ" อย่างมาก รีบเร่งและทุ่มเทให้กับงานต่างๆ ทั้งในการค้นหาและกู้ภัย การฝึกซ้อมป้องกันประเทศและความมั่นคง รวมถึงการพัฒนาการท่องเที่ยวทางทะเลและเกาะต่างๆ... ภาพลักษณ์ของนักข่าวหญิงที่ถือกล้อง เครื่องบันทึกเสียง สมุดบันทึก ปากกา ยืนหยัดในพื้นที่ท่ามกลางพายุเพื่อรายงานข่าวได้กลายเป็นสัญลักษณ์อันงดงามของนักข่าวที่อยู่แถวหน้า บางคนป่วยแต่ก็ยังอาสาไปทำงาน บางคนมีลูกเล็กๆ ที่ไม่มีใครดูแล แต่ก็ยังพาลูกๆ มาทำงานที่ออฟฟิศจนถึง 23.00 น. ด้วยความมุ่งมั่นและความรับผิดชอบ พวกเธอยังคงมุ่งมั่นที่จะไม่ละทิ้งหน้าที่ของตนเอง เพื่อสร้างสรรค์บทความและภาพยนตร์ดีๆ เพื่อรับใช้ภารกิจทางการเมืองและรับใช้ประชาชน
เมื่อมองย้อนกลับไปถึงกระบวนการพัฒนาสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์จังหวัดโคโตตลอดระยะเวลา 29 ปี พบว่าช่วงปี พ.ศ. 2548-2553 ถือเป็นช่วงที่วางรากฐานสำคัญในการพัฒนาสถานีวิทยุกระจายเสียงและโทรทัศน์จังหวัดโคโต (ปัจจุบันคือศูนย์สื่อและวัฒนธรรมโคโต) จากจุดเริ่มต้น เราได้สร้างทีมงานมืออาชีพ พัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกให้ทันสมัย พัฒนากระบวนการทำงานอย่างมืออาชีพ และผลิตรายการที่มีคุณภาพ นี่คือรากฐานสำหรับคนรุ่นต่อไปที่จะสืบทอด พัฒนานวัตกรรม และก้าวทันพัฒนาการด้านวารสารศาสตร์และสื่อในยุคดิจิทัล
ที่มา: https://baoquangninh.vn/nho-mot-thoi-gian-kho-3363296.html
การแสดงความคิดเห็น (0)