มองขึ้นไปจากเบื้องล่าง เนินนั้นดูไม่ใหญ่นัก แต่พอก้าวเท้าขึ้นไปถึงก็รู้สึกทึ่งกับความกว้างใหญ่ไพศาลของหญ้าและต้นไม้ ลมที่ไม่รู้ว่าพัดมาจากทางไหน รู้สึกเหมือนเป็นลมไปหมด
ฉันเล่นสนุกมาทั้งวัน บางครั้งรู้สึกเหนื่อยจนเผลอหลับไปบนพื้นหญ้านุ่มๆ หญ้าที่นี่เขียวชอุ่ม แม้จะสูงเกือบสุดขอบฟ้า ใต้แสงแดดแผดเผาของฤดูร้อน เมฆดูเหมือนจะแผ่เงาออกไปกว้างกว่าเมื่อมองขึ้นไปจากพื้นดิน... เราเล่นสนุก เดินเล่น และค้นพบ ทุกสิ่งอย่างอย่างไม่ใส่ใจ แต่ลืมไปว่าใต้ฝ่าเท้าของเรา หญ้ากำลังโค้งงอและรองรับเราอยู่ หญ้ามีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ล้นทะลักออกมาจากยอดเขา ต่างหลงใหลในการขึ้นลงของกันและกัน หลังจากเดินทางมาไกล ฉันก็รู้ว่าเนินเขานี้พิเศษ มีเนินสั้นๆ แทรกอยู่สลับกันไปมา ป่าไม้กำลังแผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวใดๆ เมื่อวันหมดลงและเรากลับมา ทุกคนต่างก็มีภาพเนินเขาเป็นของตัวเอง เพราะความซ่อนเร้นและแสงริบหรี่ เพราะสีเขียวขจีสุดลูกหูลูกตาที่ทำให้ทิวทัศน์ดูไร้ขอบเขตและเลือนราง
ขณะที่เรานอนแผ่หลาบนพื้นหญ้าและหลับใหล ราวกับเราทุกคนต่างมีความฝัน หรือบางทีเราอาจจะฝันเหมือนกัน ท่ามกลางแสงยามเย็นอันเจิดจ้า ฉันฝันถึงบ้านหลังน้อยที่เชิงเขา บ้านที่มีรั้วไม้สีเขียวอ่อน ดอกชบาพลิ้วไหวราวกับดวงตาสีแดงโลก อันบริสุทธิ์รออยู่ ณ ที่นั้น ราวกับเสียงเรียกขาน ดังก้อง...
ฉันมองเห็นเธอ ด้วยบทเพลงที่ยังคงดังก้องกังวาน ดุจธารน้ำเล็กๆ ดวงตาดุจหุบเขายามราตรี สะท้อนประกายเรืองรอง เธอปล่อยผมลง ตักน้ำเย็นฉ่ำ สะท้อนแสงจันทร์ ความเหงาสุดขีด เธอจากไปในวัยสิบเจ็ด... ความเจ็บป่วยพรากเธอไปราวกับความฝัน ดอกไม้ป่าที่ฉันเก็บมาให้เธอ เปียกชุ่มด้วยน้ำค้างเย็นยะเยือกของดวงจันทร์ โถไวน์บรรจุน้ำหวานฝังลึกในดิน ผืนดินที่เธอนอนอยู่ อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งกาลเวลา กลมกลืนไปกับสายลมบนฝั่ง ที่ซึ่งดอกชบาสีแดงในยามบ่ายอันเงียบสงบ กลีบดอกสีแดงสด ส่องสว่างความฝันในฤดูร้อน ดอกไม้เบ่งบานไปตามผืนป่าและเนินเขา ราวกับส่งวิญญาณเธอสู่ท้องทะเล มีขอบฟ้าที่ส่องประกายระยิบระยับ เชื่อมโยงสู่ความไร้ขอบเขต โดมแห่งดวงอาทิตย์ในฤดูกาลนี้ ผสานเข้ากับความปรารถนาของฉันที่มีต่อเธอ หญ้าเขียวขจี ภายใต้แสงตะวันยามพระอาทิตย์ตกดินอันเจิดจ้า
บนเนินหญ้าฤดูร้อน...
ที่มา: https://thanhnien.vn/nhan-dam-tren-doi-co-mua-he-185250628175358283.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)