ฤดูใบไม้ร่วงนั้น

มีวันเวลาที่ผ่านไปและไม่มีวันหวนกลับ แต่แสงสว่างของวันเหล่านั้นจะคงอยู่ในใจของผู้คนทั้งชาติตลอดไป วันที่ 19 สิงหาคม 1945 ก็เป็นวันเช่นนั้น ทุกฤดูใบไม้ร่วง เมื่อท้องฟ้าแจ่มใสและสีฟ้า แสงอาทิตย์อ่อนๆ ลมพัดพากลิ่นหอมของข้าวใหม่ไปทั่วท้องถนน ความทรงจำของฤดูใบไม้ร่วงครั้งประวัติศาสตร์นั้นหวนกลับมาอีกครั้ง ปลุกเร้าหัวใจของชาวเวียดนามหลายล้านคน

การชุมนุมยึดอำนาจเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2488 ที่กรุง ฮานอย

80 ปีผ่านไปนับตั้งแต่วันที่ทั้งประเทศลุกขึ้นมายึดอำนาจ แต่เสียงวีรกรรมของการปฏิวัติเดือนสิงหาคมยังคงก้องกังวานดุจเสียงกลองในทุกจังหวะของชีวิตจนถึงทุกวันนี้ ไม่เพียงแต่เป็นเหตุการณ์เท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์อมตะแห่งความมุ่งมั่น พลังแห่งความสามัคคี และความรักชาติที่ไม่มีอะไรจะกลบเกลื่อนได้

วันที่ 19 สิงหาคม ค.ศ. 1945 ท้องถนนในกรุงฮานอยแดงฉานไปด้วยธงแดง ผู้คนหลั่งไหลราวกับน้ำตกจากทุกตรอกซอกซอยสู่จัตุรัสโอเปร่าเฮาส์ เสียงร้องตะโกนว่า “อิสรภาพ! อิสรภาพ!” ก้องกังวานราวกับแผ่นดินสั่นสะเทือน นั่นคือวันที่ชาวนาเปื้อนโคลน คนงานสวมเสื้อเก่าๆ ปัญญาชน นักศึกษา สตรี เยาวชน... ต่างร่วมใจกันเต้นระรัวตามจังหวะการเต้นของหัวใจชาติ ไม่มีใครบอกใคร แต่ทุกคนเข้าใจ นี่คือช่วงเวลาสำคัญ ช่วงเวลาที่เวียดนามจะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง หลังจากใช้ชีวิตในความมืดมิดของระบบทาสมาเกือบศตวรรษ

ไม่มีสิ่งใดยิ่งใหญ่ไปกว่าอำนาจของมวลชนเมื่อพวกเขาถูกชี้นำโดยความเชื่อ ภายใต้ธงของ พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม ภายใต้แสงสว่างแห่งอุดมการณ์ของโฮจิมินห์ ประชาชนทั้งหมดลุกขึ้นยืน ก่อการปฏิวัติ “รวดเร็วดุจสายฟ้า รุนแรงดุจพายุ” ภายใน 15 วัน รัฐบาลก็ตกอยู่ในมือของประชาชนทั้งประเทศ นับเป็นความสำเร็จทางประวัติศาสตร์ที่น้อยชาติจะบรรลุได้

จากที่นี่ สาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามถือกำเนิดขึ้น รัฐกรรมกรและชาวนาแห่งแรกในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์พันปีที่ชาวเวียดนามสามารถเชิดหน้าชูตา เรียกตัวเองว่าพลเมืองของประเทศเอกราชและเสรีอย่างภาคภูมิใจ การปฏิวัติเดือนสิงหาคมได้เปิดศักราชใหม่ ยุคแห่งอำนาจอธิปไตยของประชาชน ยุคแห่งเอกราชของชาติที่เชื่อมโยงกับลัทธิสังคมนิยม

แต่เพื่อบรรลุถึงเกียรติยศนั้น เลือดเนื้อและกระดูกมากมายต้องหลั่งไหล ผู้คนมากมายต้องเสียสละวัยเยาว์ เสียสละชีวิตทั้งชีวิตเพื่อรักษาธงแต่ละผืนและถนนแต่ละสาย เพื่อให้การลุกฮือลุกลามเป็นระลอกคลื่นขนาดใหญ่ และท่ามกลางกระแสปฏิวัติครั้งนั้น กองกำลังรักษาความมั่นคงสาธารณะของประชาชนก็ปรากฏตัวอยู่ตั้งแต่แรกเริ่ม อย่างเงียบเชียบแต่หนักแน่น

พวกเขาคือผู้ที่รักษาความสงบเรียบร้อย รักษาความปลอดภัยให้กับการชุมนุม ปกป้องการสื่อสาร ปกป้องแกนนำปฏิวัติ และมีความเฉลียวฉลาดในการเผชิญหน้ากับตำรวจลับและสมุน หลังจากยึดอำนาจ พวกเขาคือกลุ่มแรกที่ลุกขึ้นยืนเพื่อปกป้องความสำเร็จของการปฏิวัติรุ่นใหม่ ต่อสู้กับศัตรูทั้งภายในและภายนอก และรักษาความสงบเรียบร้อยของรัฐบาลที่เพิ่งตั้งขึ้นใหม่ ความมั่นคงสาธารณะของประชาชนกลายเป็น "โล่เหล็ก" แรงสนับสนุนที่มั่นคงที่ประชาชนไว้วางใจ เพื่อให้รัฐบาลรุ่นใหม่สามารถยืนหยัดอย่างมั่นคงท่ามกลางความท้าทายมากมายนับไม่ถ้วน

เป็นเวลา 80 ปีแล้วที่คนรุ่นหลังยังคงสืบสานประเพณีนี้ไว้ ตั้งแต่วันแห่งสงครามอันร้อนระอุ ช่วงเวลาแห่งความยากลำบากของยุคเงินอุดหนุน และแม้กระทั่งในยามสงบสุขในปัจจุบัน กองกำลังรักษาความมั่นคงสาธารณะของประชาชนยังคงยืนหยัดอยู่แถวหน้าอย่างเงียบเชียบ พวกเขาคือทหารชายแดนผู้ต่อสู้กับการลักลอบขนสินค้าและป้องกันอาชญากรรมทั้งกลางวันและกลางคืน พวกเขาคือทหารรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ผู้ปกป้อง อธิปไตย ทางดิจิทัลอย่างไม่ลดละ พวกเขาคือตำรวจประจำเขตและตำรวจชุมชนผู้ทุ่มเทรักษาสันติภาพในทุกท้องถนนและทุกหมู่บ้าน พวกเขาไม่เพียงแต่เป็นกำลังที่ปกป้องกฎหมายเท่านั้น แต่ยังเป็นเพื่อนสนิทที่ผูกพันกับชีวิตประจำวันของประชาชนอีกด้วย

หากการปฏิวัติเดือนสิงหาคมมอบอิสรภาพให้แก่เรา กองกำลังรักษาความมั่นคงสาธารณะของประชาชนก็มีบทบาทสำคัญในการธำรงรักษาอิสรภาพนั้นไว้ตลอด 80 ปีที่ผ่านมา ความสงบสุขที่เรามีในวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นเสียงหัวเราะของเด็กๆ ในสนามโรงเรียน ถนนที่พลุกพล่าน หรือผลผลิตอันอุดมสมบูรณ์ ล้วนมีร่องรอยและหยาดเหงื่อของผู้คนที่เงียบงันเหล่านั้น

ในปัจจุบัน ประเทศชาติได้ก้าวเข้าสู่ยุคแห่งการบูรณาการและการพัฒนา ความท้าทายไม่ได้อยู่ที่ปืนและกระสุนของผู้รุกรานจากต่างประเทศอีกต่อไป แต่อยู่ที่การแทรกซึมอันซับซ้อนของอาชญากรและความเสี่ยงด้านความมั่นคงที่แปลกใหม่ อย่างไรก็ตาม จิตวิญญาณของการปฏิวัติเดือนสิงหาคมยังคงไม่เปลี่ยนแปลง นั่นคือ ด้วยศรัทธา ความสามัคคี และความมุ่งมั่น ประเทศชาติของเราจะเอาชนะอุปสรรคทั้งปวงได้

ในการเฉลิมฉลองครบรอบ 80 ปีแห่งการปฏิวัติเดือนสิงหาคม เราไม่เพียงแต่หวนรำลึกถึงอดีตเพื่อแสดงความกตัญญูเท่านั้น แต่ยังสะท้อนถึงปัจจุบันและค้นหาความรับผิดชอบ เพราะอิสรภาพไม่ได้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว แต่จำเป็นต้องรักษาและบ่มเพาะสืบต่อกันมาทุกชั่วอายุคน ความรับผิดชอบนี้ไม่เพียงแต่ตกอยู่บนบ่าของตำรวจและทหารเท่านั้น แต่ยังตกอยู่บนบ่าของพลเมืองทุกคน ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนที่ดี คนงานผู้ทุ่มเท เกษตรกรผู้ทำไร่นา ข้าราชการที่ซื่อสัตย์ ฯลฯ ล้วนมีส่วนช่วยอนุรักษ์ความสำเร็จของการปฏิวัติ

เดือนสิงหาคมมาถึง ธงสีแดงประดับดาวสีเหลืองโบกสะบัดสว่างไสวไปทั่วท้องถนน เมื่อมองดูธงผืนนั้น เราไม่เพียงแต่เห็นเลือดและกระดูกของบรรพบุรุษเท่านั้น แต่ยังเห็นศรัทธาและความรับผิดชอบของวันนี้ด้วย จากนั้นเราจึงเตือนตัวเองว่า เราต้องดำเนินชีวิตอย่างมีคุณค่า ทำงาน และอุทิศตนให้สมกับฤดูใบไม้ร่วงนั้น ฤดูใบไม้ร่วงที่สร้างประวัติศาสตร์

การปฏิวัติเดือนสิงหาคมไม่เพียงแต่เป็นเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์เท่านั้น แต่ยังเป็นวันที่อยู่ในใจเราด้วย เป็นวันที่เตือนใจเราว่าอิสรภาพไม่ได้มาจากการให้ แต่มาจากการต่อสู้ สันติภาพไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่มาจากการเสียสละอย่างเงียบๆ และความรับผิดชอบของเราในวันนี้คือการยืดอายุฤดูใบไม้ร่วงนั้นออกไป ด้วยศรัทธา ด้วยความพยายาม เพื่อประเทศชาติจะเข้มแข็งตลอดไป เพื่อปิตุภูมิจะคงอยู่ตลอดไป

ดึ๊ก อันห์

ที่มา: https://baolongan.vn/mua-thu-nam-ay-a200865.html