“เป็นต้นสนยืนต้นอยู่บนฟ้าและร้องเพลง”

“จงเป็นต้นสนที่ยืนต้นอยู่กลางฟ้าและขับขานบทเพลง/ ท่ามกลางฟ้าเป็นหน้าผาสูงชัน/ ผู้ใดทนความหนาวได้ก็จะปีนขึ้นไปพร้อมกับต้นสน” นั่นคือคำประกาศ ปรัชญาชีวิตของนายพลเหงียน กง ตรู...

รูปปั้นของ Dinh Dien Su Nguyen Cong Tru ที่โบราณสถาน Nguyen Cong Tru ในชุมชน Xuan Giang เขต Nghi Xuan (ภาพ: คอยเหงียน)

มีการกล่าวถึง Nguyen Cong Tru มากมายหลายเรื่อง เช่น นักวิชาการขงจื๊อผู้ใฝ่ฝันถึงชื่อเสียง วีรบุรุษในยามยากที่ไม่สนใจความทุกข์ยากในชีวิต นักธุรกิจผู้โดดเด่นผู้อุทิศตนเพื่อประชาชน ชายผู้มีความสามารถที่มีจิตวิญญาณวีรกรรม ผู้บุกเบิกบทกวีแห่งชาติสมัยใหม่... เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมส่วนบุคคลของ Nguyen Cong Tru ในทุกหนทุกแห่งนั้นชัดเจน

1. เหงียน กง ตรุ บุตรชายของเหงียน กง เติ่น เป็นหัวหน้าเขตในราชวงศ์เล เขาสูญเสียตำแหน่งและกลับไปบ้านเกิดเพื่อสอนหนังสือ ก่อนจะเสียชีวิตอย่างยากจนข้นแค้น ทิ้งบ้านสามห้องที่รั่วซึมและลูกๆ อีก 6 คนไว้เบื้องหลัง ขณะนั้น เหงียน กง ตรุ อายุ 20 ปี สถานการณ์ครอบครัวที่น่าเศร้า: "หัวเตียงไม้ไผ่ ตัวตุ่นคด/ มุมกำแพงดินเต็มไปด้วยหนอน/ แสงแดดส่องกระทบไข่ไก่บนกำแพง เด็กชายซ่อนตัว/ หยาดฝนสาดส่องลงบนรูหนูในบ้าน แมวเฝ้ามอง/ ในกรงหมู หมูนอนเคี้ยวรางน้ำ หิวโหยแต่ไม่อยากร้องไห้/ หนูบนหม้อส่งเสียงร้อง เศร้าโศกแต่จากไป..." ส่วนเหงียน กง ตรุ ปรมาจารย์ผู้สูงศักดิ์ มีเพียงผ้าผืนเดียว ใช้ความหนาวเป็นผ้าห่ม ความร้อนเป็นหมอน ด้วยความยากจนและหนี้สินที่สะสมมาโดยตลอด

ในสถานการณ์เช่นนี้ ผู้คนมักยอมแพ้และยอมรับชะตากรรมของตนเอง เหงียน กง ตรู ไม่เพียงแต่ “ยังคงยากจนและหลงทาง” เท่านั้น แต่เขายังมีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าตนมีพรสวรรค์ที่จะ “ปฏิรูปประเทศ” วิธีเดียวที่จะหลุดพ้นจากทางตันของความยากจนและความยากลำบากคือการอุทิศตนเพื่อบรรลุความฝันที่จะมีชื่อเสียง เริ่มจากการเป็นนักวิชาการ จากนั้นเป็นขุนนาง “เขามุ่งมั่นที่จะฝ่าฟันพายุ/ ด้วยความทะเยอทะยานที่จะแยกภูเขาและถมแม่น้ำ/ เพื่อที่จะเป็นวีรบุรุษ เป็นสิ่งที่ชัดเจน” อย่างไรก็ตาม เขากลับต้องเผชิญกับความยากลำบาก จนกระทั่งปี กี๋เหมา เกียลอง 18 (ค.ศ. 1819) เมื่อเขาอายุ 42 ปี เขาจึงสอบผ่านและได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งฮันห์ เตา ที่ก๊วก ตู เจียม

ไม่ว่าเวลาจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าสถานการณ์ครอบครัวของเขาจะเป็นอย่างไร เขาก็ยังคงมองโลกในแง่ดีและรักชีวิต: "สวรรค์ไม่ใช่สิ่งเดียวที่ยากสำหรับฉัน? / ทุกคนมีเวลาของตัวเองที่จะได้รับเกียรติหรืออับอาย / ข่าวฤดูใบไม้ผลิมีกิ่งดอกพลัมอยู่ที่นั่น ... " ยังคงอุทิศตนอย่างกล้าหาญที่จะไม่เลือกที่จะอยู่คนเดียวเพื่อพอใจกับชะตากรรมของเขาเพื่อซ่อนตัว: เขาประกาศว่า: "ฉันจะชำระหนี้ของฉันต่อโลกอย่างแน่นอน / หลังจากต่อสู้ในสนามรบฉันต้องมุ่งมั่นที่จะได้รับธนูของฉัน / เพื่อแสดงความเข้มแข็งของฉัน / ในจักรวาลมันเป็นหน้าที่ของฉัน / ฉันต้องมีชื่อเสียงสำหรับตัวเองในภูเขาและแม่น้ำ / ฉันจะไปมือเปล่าฉันจะไม่กลับมามือเปล่า"

“เป็นต้นสนยืนต้นอยู่บนฟ้าและร้องเพลง”

วัด Uy Vien General Nguyen Cong Tru ในชุมชน Xuan Giang เขต Nghi Xuan (ภาพ: คอยเหงียน)

2. Nguyen Cong Tru เป็นข้าราชการมาเกือบ 30 ปี ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ 5 พระองค์ ได้แก่ Minh Mang (ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2363-2384), Thieu Tri (ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2384-2390), Tu Duc (ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2390-2426) ซึ่งกล่าวว่า "หากปราศจากสองคำแห่งความจงรักภักดีต่อประเทศชาติ / หนึ่งดวงใจเพื่อประเทศชาติและประชาชน" แต่เส้นทางอาชีพราชการของเขากลับเต็มไปด้วยอุปสรรคมากมาย นักปราชญ์ขงจื๊อผู้มีความสามารถ เจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบพื้นที่ที่ยากลำบากและเต็มไปด้วยหนาม นายพลทหารผู้ต่อสู้ในภาคใต้และสงบศึกภาคเหนือและนำชัยชนะมาสู่ราชสำนักเสมอ ดินห์เดียนซูผู้จัดการถมที่ดินที่มีพื้นที่ 38,095 เฮกตาร์พร้อมทหารมากถึง 4,000 นาย กวีผู้โดดเด่นแห่งศตวรรษ... แต่เขากลับถูกลดตำแหน่งถึง 7 ครั้ง ในปี 1841 เขาถูกตัดสินประหารชีวิตโดยการตัดหัว ในปี 1843 เขาถูกลดตำแหน่งให้เป็นทหาร...

เหงียน กง ทรู ผู้มีชื่อเสียงโด่งดังในฐานะรัฐมนตรี ผู้ว่าการ ผู้ว่าการ และมีชื่อเสียงต่ำในฐานะทหาร หล่าง จุง... จำเป็นต้องมีจิตวิญญาณที่กล้าหาญและเหยียดหยาม มีความรักชีวิตอย่างแรงกล้า และมีอุดมการณ์อันแรงกล้าในการอุทิศตนเพื่อต้านทานการโจมตีอันโหดร้ายและอยุติธรรมเหล่านั้น ไม่เพียงแต่เขาจะมีความอดทนอดกลั้นและความอดทนเท่านั้น แต่ในตัวเหงียน กง ทรู ความปรารถนาที่จะ "ปกครองประเทศและกอบกู้โลก" อุดมการณ์ "การเป็นวีรบุรุษ" ก็แผดเผาอย่างดุเดือดและรุนแรงอยู่เสมอ ดูเหมือนว่าในโลกมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความไร้สาระ ความอยุติธรรม และการหลอกลวง เมื่อพบกับ "จุดจบ" บนเส้นทางสู่ความเป็นเจ้า แม้กระทั่งในสถานการณ์ "การตัดหัวและจำคุกหลังจากฝ่าฝืนคำสั่งของจักรพรรดิ" เหงียน กง ทรู ยังคงยึดมั่นในหัวใจอย่างแน่วแน่ อุทิศตนอย่างกล้าหาญ ปราศจากความผิดหวัง ความท้อแท้ ปราศจากความเคียดแค้นต่อชีวิต ปราศจากความขมขื่น ความเคียดแค้น และเลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างอ่อนแอ

“จงเป็นต้นสนยืนต้นอยู่กลางฟ้าและขับขานบทเพลง/ กลางฟ้ามีหน้าผาสูงชัน/ ผู้ใดทนความหนาวได้ก็จะปีนขึ้นไปพร้อมกับต้นสน” นั่นคือคำประกาศ ปรัชญาชีวิตของนายพลเหงียน กง ตรู อุยเวียน

“เป็นต้นสนยืนต้นอยู่บนฟ้าและร้องเพลง”

สิ่งใดที่พึงปรารถนา ย่อมได้รับการอนุรักษ์ สืบสาน และส่งเสริมในชีวิตตลอดไป...

3. สำหรับเหงียน กง ตรู บทกวีคือสถานที่ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความหวังดี ความมั่นใจ อิสรภาพ ความกล้าหาญ ความภาคภูมิใจ และความโรแมนติกได้อย่างชัดเจนและลึกซึ้งที่สุด “มีเพียงสามหมื่นหกพันชีวิต/หนึ่งหมื่นหกร้อยหกสิบชีวิตเท่านั้นที่สูญเปล่า/บอกพระผู้สร้างให้พลิกผันกาลเวลา/เพื่อให้แขกได้มีพื้นที่กว้างขวางสำหรับเล่นสนุก” เขายอมรับว่า “ในอดีตมีคนมากมายที่หลงใหล/เฒ่าตรันเป็นหนึ่ง ส่วนฉันอายุสอง/ยิ่งอายุมากขึ้น ฉันก็ยิ่งยืดหยุ่นและยืดหยุ่นมากขึ้น” และเพื่อเติมเต็มความปรารถนาของเขา ไม่มีหนทางอื่นใดนอกจากการจากโลกนี้ไปสู่โลกภายนอก “เข้าสู่พันธนาการแห่งเท้า เท้าไม่พันกัน/มาสู่โลกมนุษย์ เสื้อไม่เปื้อน”

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ความมุ่งมั่นของเหงียน กง ทรู ในงานกวีนิพนธ์ในช่วงกลางถึงปลายศตวรรษที่ 18 ซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์กวีนิพนธ์เวียดนาม ได้ยืนยันถึงความต้องการความสุขของมนุษย์ และยกระดับขึ้นเป็นปรัชญาชีวิต ซึ่งกวีหลายคน ในสมัยห่าติ๋ญ ในศตวรรษที่ 18 เช่น เหงียน ฮุย อวนห์, เล ฮู ทราก, เหงียน เทียป และเหงียน ดือ ไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้ แต่ในความเห็นของผม ในพื้นที่ทางศีลธรรมของยุคนั้น ท่ามกลางข้อจำกัดอันโหดร้ายของกระแสประวัติศาสตร์ เพื่อที่จะบรรลุสิ่งพิเศษนั้น เหงียน กง ทรู ได้ยึดมั่นในปรัชญาแห่งความมุ่งมั่นมาตั้งแต่เริ่มต้นอันต่ำต้อย

4. มีชีวิตอยู่ในโลกนี้มาแล้ว ๘๐ ปี เป็นปราชญ์ผู้ยากไร้มา ๔๐ ปี เป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่และชั้นผู้น้อยมามากกว่า ๓๐ ปี สร้างสรรค์คุณประโยชน์แก่ประชาชนและประเทศชาติอย่างใหญ่หลวงในทุกด้าน ทั้ง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม วรรณคดี แต่เมื่อชราภาพก็ไม่มีบ้านเรือน “เกษียณอายุเมื่ออายุ ๗๐ ปี ยังอาศัยในบ้านพักเช่า”

ชีวิตของเหงียน กง ทรู คือบทเรียนอันล้ำลึกเกี่ยวกับปรัชญาแห่งการอุทิศตน อุทิศตนเพื่ออุดมการณ์ อาชีพ ชีวิต เพื่อมวลชน และเพื่อความรักในการเล่นของเขาเอง: "ยิ่งคุณดื่มด่ำกับความสุขมากเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งได้กำไรมากขึ้นเท่านั้น/ ถ้าคุณไม่เล่น ใครจะชดเชยความสูญเสียนั้น?"

(*) บทกวีของ Nguyen Cong Tru ที่อ้างถึงในบทความนี้ นำมาจากหนังสือ "Nguyen Cong Tru ในประวัติศาสตร์" - สำนัก พิมพ์ Nghe An และศูนย์วัฒนธรรมและภาษาตะวันออก-ตะวันตก - 2008

บอร์ดภาษาเยอรมัน

แหล่งที่มา