“เป็นต้นสนที่ยืนต้นอยู่บนฟ้าและร้องเพลง”

“จงเป็นต้นสนที่ยืนต้นอยู่กลางฟ้าและร้องเพลง/ กลางฟ้าเป็นหน้าผาสูงชัน/ ใครก็ตามที่ทนความหนาวเย็นได้ก็จะปีนขึ้นไปพร้อมกับต้นสน” นั่นคือคำประกาศ ปรัชญาชีวิตของนายพลอวี้เวียน เหงียน กง ทรู...

รูปปั้นของ Dinh Dien Su Nguyen Cong Tru ที่โบราณสถาน Nguyen Cong Tru ในชุมชน Xuan Giang เขต Nghi Xuan (ภาพ: คอยเหงียน)

มีการกล่าวถึง Nguyen Cong Tru มากมาย เช่น นักวิชาการขงจื๊อผู้ใฝ่ฝันถึงชื่อเสียง เป็นวีรบุรุษในช่วงเวลาที่ยากลำบากซึ่งไม่คำนึงถึงความขึ้นๆ ลงๆ ของชีวิต เป็นนักธุรกิจที่โดดเด่นซึ่งอุทิศตนเพื่อประชาชน เป็นชายผู้มีความสามารถและมีจิตวิญญาณวีรบุรุษ เป็นผู้บุกเบิกบทกวีประจำชาติสมัยใหม่... เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมส่วนบุคคลของ Nguyen Cong Tru ในทุกหนทุกแห่งนั้นชัดเจน

1. เหงียน กง ทรู ลูกชายของเหงียน กง ตัน เป็นหัวหน้าเขตในราชวงศ์เล เขาเสียตำแหน่งและกลับบ้านเกิดเพื่อสอนหนังสือเพื่อเลี้ยงชีพ จากนั้นเสียชีวิตในความยากจน ทิ้งบ้านสามห้องที่รั่วซึมและลูก 6 คนไว้เบื้องหลัง ในเวลานั้น เหงียน กง ทรู อายุ 20 ปี สถานการณ์ครอบครัวที่น่าเศร้า: "หัวเตียงไม้ไผ่ ตุ่นคด/ มุมกำแพงดินเต็มไปด้วยหนอน/ แสงแดดส่องลงบนไข่ไก่บนกำแพง เด็กชายกำลังซ่อนตัว/ หยดน้ำฝนส่องลงบนรูหนูในบ้าน แมวกำลังมองดู/ ในกรงหมู หมูนอนเคี้ยวรางน้ำ หิวแต่ไม่อยากร้องไห้/ หนูบนหม้อส่งเสียงร้อง เศร้าแต่ก็จากไป..." และปรมาจารย์ผู้สูงศักดิ์ เหงียน กง ทรู มีเพียงผ้าผืนเดียว ใช้ความหนาวเย็นเป็นผ้าห่ม ความร้อนเป็นหมอน ด้วยความยากจนและหนี้สินที่ไม่หยุดหย่อน

ในสถานการณ์เช่นนี้ ผู้คนมักยอมแพ้และยอมรับชะตากรรมของตนเอง เหงียน กง ทรู ไม่เพียงแต่ “ยังคงยากจนและหลงทาง” เท่านั้น แต่เขายังมีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่าเขามีพรสวรรค์ที่จะ “สร้างประเทศใหม่” วิธีเดียวที่จะหลีกหนีจากทางตันของความยากจนและความยากลำบากได้ก็คือการอุทิศตนเพื่อบรรลุความฝันที่จะมีชื่อเสียง เริ่มจากเป็นนักวิชาการก่อน จากนั้นจึงเป็นขุนนาง “เขามุ่งมั่นที่จะเดินเรือฝ่าพายุ/ ด้วยความทะเยอทะยานที่จะแยกภูเขาและถมแม่น้ำ/ เพื่อเป็นวีรบุรุษ เป็นเรื่องชัดเจน” อย่างไรก็ตาม เขากลับพบกับความยากลำบากเท่านั้น จนกระทั่งในปีคฺีเมา เกียลอง 18 (ค.ศ. 1819) เมื่อเขาอายุได้ 42 ปี เขาจึงสอบผ่านและได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งฮันห์ เทา ที่ก๊วก ตู เจียม

ไม่ว่าเวลาจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าสถานการณ์ครอบครัวของเขาจะเป็นอย่างไร เขาก็ยังคงมองโลกในแง่ดีและรักชีวิต: "สวรรค์ไม่ใช่สิ่งเดียวที่ยากสำหรับฉัน? / ทุกคนมีเวลาของตัวเองที่จะได้รับเกียรติหรืออับอาย/ ข่าวฤดูใบไม้ผลิมีกิ่งดอกพลัมที่นั่น ... " ยังคงอุทิศตนอย่างกล้าหาญที่จะไม่เลือกที่จะอยู่คนเดียว เพื่อพอใจกับชะตากรรมของเขา เพื่อซ่อนตัว: เขาประกาศว่า: "ฉันจะชดใช้หนี้ของฉันต่อโลกอย่างแน่นอน / หลังจากต่อสู้ในสนามรบ ฉันต้องดิ้นรนเพื่อให้ได้ธนูของฉันมา / เพื่อแสดงความเข้มแข็งของฉัน / ในจักรวาล มันเป็นหน้าที่ของฉัน / ฉันต้องมีชื่อเสียงให้กับตัวเองในภูเขาและแม่น้ำ / ฉันจะไปมือเปล่า ฉันจะไม่กลับมามือเปล่า"

“เป็นต้นสนที่ยืนต้นอยู่บนฟ้าและร้องเพลง”

วัด Uy Vien General Nguyen Cong Tru ในชุมชน Xuan Giang เขต Nghi Xuan (ภาพ: คอยเหงียน)

2. Nguyen Cong Tru เป็นข้าราชการมาเกือบ 30 ปี ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ต่อไปนี้: Minh Mang (ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2363-2384), Thieu Tri (ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2384-2390), Tu Duc (ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. 2390-2426) "ถ้าไม่มีสองคำว่าจงรักภักดีต่อประเทศ / หนึ่งใจเพื่อประเทศและประชาชน" แต่เส้นทางอาชีพอย่างเป็นทางการของเขากลับมีทั้งขึ้นและลง นักปราชญ์ขงจื๊อผู้มีความสามารถ เจ้าหน้าที่ที่ปกครองพื้นที่ที่ยากลำบากและเต็มไปด้วยหนาม แม่ทัพผู้ต่อสู้ในภาคใต้และสงบศึกภาคเหนือและนำชัยชนะมาสู่ราชสำนักเสมอ ดินห์เดียนซู่ผู้จัดการถมดินที่มีพื้นที่ 38,095 เฮกตาร์ มีทหารมากถึง 4,000 นาย กวีผู้โดดเด่นแห่งศตวรรษ... แต่กลับถูกปลดออกจากตำแหน่ง 7 ครั้ง ในปี ค.ศ. 1841 เขาถูกตัดสินประหารชีวิตโดยการตัดศีรษะ ในปี ค.ศ. 1843 เขาถูกปลดออกจากตำแหน่งเป็นทหาร...

เหงียน กง ทรู ผู้มีชื่อเสียงสูงในฐานะรัฐมนตรี ผู้ว่าราชการ ผู้ว่าราชการ และมีชื่อเสียงต่ำในฐานะลาง จุง ทหาร... บุคคลจะต้องมีจิตวิญญาณที่กล้าหาญและดูถูกเหยียดหยาม รักชีวิตอย่างแรงกล้า และอุดมคติที่มุ่งมั่นในการต้านทานการโจมตีที่รุนแรงและไม่ยุติธรรมเหล่านั้น ไม่เพียงแต่เขาจะอดทนและเข้มแข็งเท่านั้น แต่ในเหงียน กง ทรู ความปรารถนาที่จะ "ปกครองประเทศและช่วยโลก" อุดมคติของ "การเป็นวีรบุรุษ" ก็แผดเผาอย่างดุเดือดและรุนแรงเสมอ ดูเหมือนว่าในโลกมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความไร้สาระ ความอยุติธรรม และการหลอกลวง เมื่อ "ล้มเหลว" บนเส้นทางสู่การเป็นเจ้าหน้าที่ แม้แต่ในสถานการณ์ "การตัดหัวและจำคุกหลังจากฝ่าฝืนคำสั่งของจักรพรรดิ" เหงียน กง ทรู ยังคงรักษาหัวใจของเขาให้เที่ยงตรง อุทิศตนอย่างกล้าหาญ โดยไม่ผิดหวัง ท้อแท้ โดยไม่เคืองแค้นต่อชีวิต โดยไม่ขมขื่น ไม่พอใจ และเลือกที่จะใช้ชีวิตที่อ่อนแอ

“จงเป็นต้นสนที่ยืนต้นอยู่กลางฟ้าและร้องเพลง/ กลางฟ้ามีหน้าผาสูงชัน/ ใครก็ตามที่ทนความหนาวเย็นได้ก็จะปีนขึ้นไปพร้อมกับต้นสน” นั่นคือคำประกาศ ปรัชญาการดำเนินชีวิตของนายพลอวี้เวียน เหงียน กง ตรู

“เป็นต้นสนที่ยืนต้นอยู่บนฟ้าและร้องเพลง”

คาทรูจะถูกรักษา อนุรักษ์ และส่งเสริมในชีวิตตลอดไป...

3. สำหรับเหงียน กง ตรู บทกวีคือสถานที่ที่แสดงความหวังดี ความมั่นใจ อิสรภาพ ความกล้าหาญ ความภาคภูมิใจ และความโรแมนติกได้อย่างชัดเจนและลึกซึ้งที่สุด “มีเพียงสามหมื่นหกพันชีวิต/หนึ่งหมื่นหกร้อยหกสิบชีวิตเท่านั้นที่สูญเปล่า/บอกผู้สร้างให้พลิกยุคสมัย/เพื่อให้แขกได้มีพื้นที่กว้างขวางในการเล่น” เขาสารภาพว่า “ในอดีตมีคนเจ้าชู้มากมาย/เฒ่าตรันเป็นหนึ่งและผมเป็นสอง/ยิ่งผมแก่ขึ้น ผมก็ยิ่งยืดหยุ่นและยืดหยุ่นมากขึ้น” และเพื่อเติมเต็มความปรารถนาของเขา ไม่มีวิธีอื่นใดนอกจากออกจากโลกและเข้าสู่โลก “เข้าสู่พันธนาการของเท้า เท้าไม่พันกัน/มาสู่โลกมนุษย์ เสื้อไม่เปื้อน”

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ความมุ่งมั่นของเหงียน กง ทรู ในงานกวีนิพนธ์ในช่วงกลางถึงปลายศตวรรษที่ 18 เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของงานกวีเวียดนามที่ยืนยันถึงความต้องการความสุขของมนุษย์ และยกระดับให้เป็นปรัชญาชีวิต ซึ่งกวีหลายคน ในห่าติ๋ญ ในศตวรรษที่ 18 เช่น เหงียน ฮุย อวนห์, เล ฮู่ ทราก, เหงียน เทียป, เหงียน ดู ไม่สามารถทำได้ แต่ในความคิดของฉัน ในพื้นที่ทางศีลธรรมของช่วงเวลานั้น ท่ามกลางข้อจำกัดอันเข้มงวดของการเคลื่อนไหวทางประวัติศาสตร์ เพื่อที่จะสามารถทำสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์นั้น เหงียน กง ทรูยึดมั่นในปรัชญาแห่งความมุ่งมั่นตั้งแต่เริ่มต้นอันต่ำต้อยของเขา

4. มีชีวิตอยู่ในโลกนี้มาแล้ว 80 ปี เป็นนักปราชญ์ผู้ยากไร้มาแล้ว 40 ปี ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่และชั้นผู้น้อยมาแล้วกว่า 30 ปี สร้างคุณประโยชน์แก่ประชาชนและประเทศชาติอย่างมากมายในทุกสาขา ทั้ง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และบทกวี แต่เมื่อแก่ชราลงก็ไม่มีบ้านหรือประตูบ้าน “เกษียณเมื่ออายุ 70 ปี ยังอาศัยในบ้านพักเช่า”

ชีวิตของเหงียน กง ทรูเป็นบทเรียนอันล้ำลึกเกี่ยวกับปรัชญาแห่งการอุทิศตน อุทิศตนเพื่ออุดมคติ เพื่ออาชีพ เพื่อชีวิต เพื่อมวลชน และเพื่อความรักในการเล่นของเขาเอง: "ยิ่งคุณหมกมุ่นอยู่กับความสุขมากเท่าไร คุณก็จะยิ่งได้กำไรมากขึ้นเท่านั้น/ หากคุณไม่เล่น ใครจะชดเชยความสูญเสียนั้น"

(*) บทกวีของ Nguyen Cong Tru ที่อ้างถึงในบทความนี้ นำมาจากหนังสือ “Nguyen Cong Tru in the history” - สำนัก พิมพ์ Nghe An และศูนย์วัฒนธรรมและภาษาตะวันออก-ตะวันตก - 2008

บอร์ดภาษาเยอรมัน

แหล่งที่มา