Vietnam.vn - Nền tảng quảng bá Việt Nam

โด ฮา คู - ผู้หว่านความหวัง

ฉันได้รับหนังสือ 'Color of Hope' ของนักเขียนโด ฮา คู ยิ่งอ่านมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งประทับใจกับการเดินทางของเขาในการเอาชนะโชคชะตา เปิดประตูแห่งความหวัง และแบ่งปันความรัก ซึ่งเป็นเหยื่อของเอเจนต์ออเรนจ์

Báo Thanh niênBáo Thanh niên25/06/2025

ฉันได้เป็นเพื่อนกับเขาและได้ฟังเขาเล่าเรื่องราวชีวิตจริงและความฝันในอนาคตของเขา ยิ่งฉันได้เรียนรู้มากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งชื่นชมโดฮาคูมากขึ้นเท่านั้น เด็กชายผู้ต้องนั่งรถเข็นแต่แบกความรักไว้ทุกที่

การเอาชนะโชคชะตา

โด ฮา คู เกิดในปี พ.ศ. 2527 ที่ ไทบิ่ญ เขาเป็นเมล็ดพันธุ์แห่งความรักของบิดา ซึ่งเป็นทหารผู้ต่อสู้อย่างกล้าหาญในสมรภูมิกวางจิอันดุเดือด และมารดา ซึ่งเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยทรัพยากรน้ำฮานอย เขาเกิดเมื่อวันที่ 30 เมษายน พ่อแม่ของเขาดีใจมาก แต่ก็ไม่คาดคิดว่าจะมีอุปสรรคและความยากลำบากรออยู่ข้างหน้า

ตอนเกิด ฮาคูมีน้ำหนักเพียง 2 กิโลกรัมและมีร่างกายที่อ่อนแอ แม่ของเขาดูแลเขาอย่างพิถีพิถัน แต่หนูน้อยคูกลับมีพัฒนาการไม่ปกติเหมือนเด็กคนอื่นๆ ไม่ว่าแม่จะให้เขานอนตรงไหน เขาก็นอนตรงนั้น คูนั่งหรือยกคอไม่ได้ แขนขาของเขาเพียงโบกไปมาอย่างไร้จุดหมาย ร่างกายของเขาอ่อนนุ่มมาก แต่ถ้าใครแตะต้องเขา แขนขาของเขาจะแข็งเกร็งราวกับป้องกันตัวเอง แม่ของเขาดูแลเขาอย่างต่อเนื่อง พาเขาไปหาหมอไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน ด้วยความหวังอันแรงกล้าว่าเขาจะเป็นเหมือนเด็กคนอื่นๆ เล่นสนุกในสนามและไปโรงเรียนเพื่อเรียนรู้ แต่สุดท้ายก็ไร้ผล ในเวลานั้น วิทยาศาสตร์ ยังไม่พัฒนา จึงไม่มีใครรู้ว่าเขาตกเป็นเหยื่อของสารเคมีกำจัดวัชพืชเอเจนต์ออเรนจ์

โดฮาคู - ผู้หว่านความหวัง - ภาพที่ 2.

คุณคูมีความสุขมากเวลาอ่านหนังสือ - ภาพโดยผู้เขียน

ด้วยความเจ็บป่วย ความเจ็บปวดรวดร้าว และยาที่กินอยู่ตลอดเวลา ทำให้บางครั้งเขาดูเหมือนจะไม่สามารถฟื้นตัวได้ เมื่อเขาอยู่บ้านคนเดียว ฟังเพื่อนๆ วิ่งเล่นอยู่นอกซอย เขาอยากจะก้าวเท้าของตัวเองออก ไปสำรวจ ชีวิตภายนอก แต่กลับรู้สึกเศร้าและสิ้นหวัง หลายครั้งที่ซูคิดถึงความตาย แต่ความรักของแม่ช่วยให้ซูโดฮาซูเอาชนะปมด้อยของตัวเอง และใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างมีประโยชน์

พื้นที่อ่านหนังสือแห่งความหวัง

โด ฮา คู ไม่ได้รับอนุญาตให้ไปโรงเรียน คุณแม่และหนังสือของเขาคือครูสองคนที่พาเขาไป ตั้งแต่ยังเล็ก เขาชอบอ่านหนังสือ เขาเรียนรู้การอ่านและการเขียนจากบทกวีของแม่ เขาเรียนรู้การอ่านและการเขียนเมื่อแม่สอนน้องชายเรียนหนังสือ เขานอนลงข้างๆ แม่และตั้งใจฟัง พึมพำคำและบทกวีแต่ละคำอย่างตั้งใจ

เมื่อเขาท่องจำตัวอักษรได้ทั้งหมดและอ่านหนังสือทุกประเภทแล้ว เขาจึงอยากเรียนคอมพิวเตอร์ การเรียนรู้คอมพิวเตอร์นั้นยากกว่าการเรียนรู้ตัวอักษรมาก น้องชายและแม่ของเขาคอยอยู่เคียงข้างและสนับสนุนเขาเสมอ ด้วยการติดตั้งแป้นพิมพ์เสมือนบนหน้าจอ เขาจึงสามารถพิมพ์ด้วยนิ้วชี้เพียงนิ้วเดียวได้ แม้จะมีเหงื่อออกมาก เสื้อผ้าเปียกโชก แต่เขาก็ยังคงตั้งใจเรียนอย่างขยันขันแข็ง คูใช้ซอฟต์แวร์ปัญญาประดิษฐ์เขียนตัวอักษรด้วยเสียง เขียนข้อความด้วยเสียง เพราะเขาเข้าใจว่ามีเพียงเทคโนโลยีสารสนเทศและความรู้ในหนังสือเท่านั้นที่จะเชื่อมโยงเขากับโลกภายนอกได้

โชคชะตาอันโหดร้ายทำให้ร่างกายของเขาถูกจำกัดอยู่ภายในกำแพงสี่ด้าน แต่ไม่อาจกักขังจิตวิญญาณและความปรารถนาของเขาไว้ได้ หนังสือที่บ้านมีไม่เพียงพอให้เขาอ่าน และเขาก็ไม่มีเงินซื้อหนังสือมากมาย เขาจึงติดต่อร้านหนังสือและผู้ใจบุญเพื่อขอหนังสือมาอ่านเพื่อสนองความปรารถนาของเขา

โดฮาคู - ผู้หว่านความหวัง - ภาพที่ 3.

คุณ Cu ศึกษาคอมพิวเตอร์ - ภาพโดยผู้เขียน

ความรักในหนังสือของเขากลายเป็นสายสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงเขากับ คุณเดือง เล งา คุณเจิ่น เทียน ตุง และคุณห่า หวู ผู้ร่วมก่อตั้ง "Reading Space" เครือข่ายห้องสมุดฟรีที่ให้บริการชุมชน เมื่อเห็นถึงความรักในหนังสือของคู เล งา เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม 2558 คุณเล งา และพี่น้องของเธอจึงตัดสินใจก่อตั้งพื้นที่อ่านหนังสือที่เขาดูแลชื่อว่า "Hopeful Reading Space"

เขาเล่าว่าช่วงแรก ๆ ของการก่อตั้งพื้นที่อ่านหนังสือนั้นเต็มไปด้วยความสุขและความปิติจนแทบร้องไห้ เท้าของเขาไม่อาจก้าวไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ แต่หนังสือคือครูและเพื่อน ๆ ที่คอยช่วยเหลือเขาในทุก ๆ ที่ อย่างไรก็ตาม ก็มีอุปสรรคบางประการ เช่น เขาไม่สามารถช่วยเหลือผู้อ่านในการหาเอกสาร ทำบัตรยืมหนังสือ และเซ็นชื่อยืมและคืนหนังสือได้ บางวันมีผู้อ่านถึง 40 คน ทั้งครอบครัวต้องทำหน้าที่เป็นบรรณารักษ์คอยดูแลผู้อ่าน และแม่ของเขาก็ต้องดูแลกิจวัตรประจำวันของเขาด้วย เพราะเขาไม่อยากทำให้ใครไม่พอใจ เขาจึงมีความสุขที่มีคนมาเล่น พูดคุย และอ่านหนังสือที่บ้านมากมาย เขาเปิดพื้นที่อ่านหนังสือจนถึงสามทุ่ม...

หลังจากนั้น เขาได้วางแผนกิจกรรมต่างๆ อย่างเป็นระบบมากขึ้น ในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน พื้นที่อ่านหนังสือจะเปิดให้บริการทุกวัน และในช่วงเปิดเทอม จะเปิดทำการในวันสุดสัปดาห์ ตั้งแต่เวลา 16.00 น. ถึง 18.00 น. เขาได้จัดตั้งทีมอาสาสมัครเพื่อสนับสนุน "พื้นที่อ่านหนังสือ" ซึ่งเป็นนักเรียนที่หลงใหลในหนังสือ นับแต่นั้นมา "พื้นที่อ่านหนังสือแห่งความหวัง" ก็ดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

ฉันชื่นชมเขาไม่เพียงแต่ในความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะก้าวข้ามชะตากรรมเพื่อใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความเมตตาและความเต็มใจที่จะแบ่งปันกับชุมชนด้วย เขาใช้ของขวัญเป็นโทรทัศน์แทนหน้าจอคอมพิวเตอร์จากผู้มีจิตศรัทธา เพื่อระดมหนังสือไปบริจาคให้กับตู้หนังสือทั้งขนาดใหญ่และเล็กหลายร้อยตู้ทั่วประเทศ เพื่อช่วยเหลือชุมชน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้พิการโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย

โดฮาคู - ผู้หว่านความหวัง - ภาพที่ 4.

คุณคูและผู้อ่าน ณ "Hopeful Reading Space" - ภาพโดยผู้เขียน

การเชื่อมต่อความรัก

เมื่อทราบว่าเหงียน หลาน เฮือง (ในเขตด่งหุ่ง จังหวัดไทบิ่ญ ซึ่งเป็นอัมพาตตั้งแต่วัยเด็กจากโรคหลอดเลือดสมอง) มีความหลงใหลในการอ่านเช่นเดียวกับเขา เพื่อที่เฮืองจะได้ไม่ต้องลำบากเดินทางไปอ่านหนังสือที่บ้าน เขาจึงแนะนำให้คุณเล งา และคุณเทียน ตุง เปิด "พื้นที่อ่านหนังสือแห่งศรัทธา" ให้กับเฮืองต่อไป ข่าวดีนี้แพร่กระจายไปอย่างกว้างขวาง เขาจึงระดมทุนและหนังสือโดยตรงเพื่อสร้าง "พื้นที่อ่านหนังสือแห่งความฝัน" ให้กับเพื่อนผู้พิการแต่กำเนิดของเขา คือ เจิ่น ถิ มั่วต ในอำเภอหุ่งห่า จังหวัดไทบิ่ญ จากนั้นจึงเปิด "พื้นที่อ่านหนังสือหวู่ลอง" ในอำเภอกามซาง จังหวัดไห่เซือง (ลองเป็นเด็กชายอายุ 8 ขวบที่มีภาวะกล้ามเนื้อลีบแต่กำเนิด)...

เขาริเริ่มสร้างเครือข่ายเพื่อนฝูงและก่อตั้ง "ชมรมอ่านหนังสือโฮป" ขึ้น "โครงการสร้างตู้หนังสือชุมชนที่ดูแลโดยคนพิการ" ของเขาได้รับการสนับสนุนจากผู้มีจิตศรัทธามากมาย นับแต่นั้นมา ได้มีการจัดตั้งพื้นที่อ่านหนังสือสำหรับคนพิการขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในปี พ.ศ. 2567 ชมรม "อ่านหนังสือโฮป" มีพื้นที่อ่านหนังสือ 32 แห่งทั่วประเทศ โดย 28 แห่งได้รับการดูแลโดยคนพิการ

การเกิดขึ้นของพื้นที่อ่านหนังสือมีส่วนช่วยให้ชีวิตของคนพิการมีความหมายมากขึ้น พวกเขาปรับตัวเข้ากับสังคมได้อย่างมั่นใจ เอาชนะปมด้อยของตนเองได้ พร้อมกันนั้นยังเผยแพร่วัฒนธรรมการอ่านในชุมชนอีกด้วย โดยความรักในการอ่านของคนรุ่นใหม่ในปัจจุบันได้รับอิทธิพลจากปัจจัยต่างๆ มากมาย เช่น อินเทอร์เน็ต เกมออนไลน์ การอ่าน - ฟังหนังสือเสียง หนังสืออิเล็กทรอนิกส์... ห่าคูได้ปลูกฝังศรัทธาในชีวิต จิตวิญญาณที่ไม่ยอมแพ้ต่อความท้าทายสำหรับคนรุ่นใหม่ผ่านหน้าหนังสือที่มีสีสันแห่งความหวัง

ด้วยความช่วยเหลือจากครอบครัวและสังคม รวมถึงความพยายามของตนเองในการดำเนินกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ต่อชุมชนมากมาย โด ฮา คู จึงได้รับเกียรติบัตรเกียรติยศเยาวชนคนพิการดีเด่นในโครงการ "พลังใจเวียดนามที่ส่องประกาย" ในปี 2020 เกียรติบัตรเกียรติยศจากนายกรัฐมนตรีสำหรับความสำเร็จในด้านความมั่นคงทางสังคมและการมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในกิจกรรมชุมชน การสนับสนุนการสร้างสังคมนิยมและการปกป้องปิตุภูมิในปี 2020 รางวัลการพัฒนาวัฒนธรรมการอ่านประจำปี 2019 จากกระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว และเกียรติบัตรเกียรติยศและรางวัลเชิดชูเกียรติอื่นๆ อีกมากมาย

โดฮาคู - ผู้หว่านความหวัง - ภาพที่ 5.

ที่มา: https://thanhnien.vn/do-ha-cu-nguoi-geo-hy-vong-185250613121959904.htm


การแสดงความคิดเห็น (0)

No data
No data
ฉากมหัศจรรย์บนเนินชา 'ชามคว่ำ' ในฟู้โถ
3 เกาะในภาคกลางเปรียบเสมือนมัลดีฟส์ ดึงดูดนักท่องเที่ยวในช่วงฤดูร้อน
ชมเมืองชายฝั่ง Quy Nhon ของ Gia Lai ที่เป็นประกายระยิบระยับในยามค่ำคืน
ภาพทุ่งนาขั้นบันไดในภูทอ ลาดเอียงเล็กน้อย สดใส สวยงาม เหมือนกระจกก่อนฤดูเพาะปลูก
โรงงาน Z121 พร้อมแล้วสำหรับงาน International Fireworks Final Night
นิตยสารท่องเที่ยวชื่อดังยกย่องถ้ำซอนดุงว่าเป็น “ถ้ำที่งดงามที่สุดในโลก”
ถ้ำลึกลับดึงดูดนักท่องเที่ยวชาวตะวันตก เปรียบเสมือน 'ถ้ำฟองญา' ในทัญฮว้า
ค้นพบความงดงามอันน่ารื่นรมย์ของอ่าว Vinh Hy
ชาที่มีราคาแพงที่สุดในฮานอย ซึ่งมีราคาสูงกว่า 10 ล้านดองต่อกิโลกรัม ได้รับการแปรรูปอย่างไร?
รสชาติแห่งภูมิภาคสายน้ำ

มรดก

รูป

ธุรกิจ

No videos available

ข่าว

ระบบการเมือง

ท้องถิ่น

ผลิตภัณฑ์