การปรากฎตัวของชื่อ มาร์ซูซ ในตลาด เพลง ดึงดูดความสนใจ เนื่องจากเธอเป็นหลานสาวของนักร้อง ตรัน ธู ฮา (ฮา ทราน)
"ดี" คือคำชมที่ผู้ชมมีต่อดนตรีและเสียงร้องของ Marzuz Marzuz (ชื่อจริง Tran My Anh เกิดปี 2000) นักร้องสาว Gen Z ที่ได้รับอิทธิพลมาจากป้าของเธอ โดดเด่นอย่างมากในตลาดเพลงเวียดนามปัจจุบัน
เธอเติบโตมาในครอบครัวที่มีประเพณีทางศิลปะ พ่อของเธอเป็นนักกีตาร์ชื่อ Tran Thanh Phuong เธอเป็นนักร้องชื่อ Ha Tran และลูกพี่ลูกน้องของเธอเป็นสมาชิกวง Ngu Cung
Marzuz ได้สร้างความประทับใจให้กับคนรักดนตรีด้วยเพลง "Andthe world lost a lonely person" ล่าสุดเธอสร้างความประทับใจด้วยเพลง "Exit Sign" ที่ร่วมงานกับ HIEUTHUHAI
อัลบั้มเปิดตัวของ Marzuz ชื่อว่า "She" ถือเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงพรสวรรค์ของนักร้องคนนี้
"หลังจากที่ผมทำอัลบั้มเสร็จ ผมก็ส่งให้เธอดู เธอยังให้คำแนะนำผมหลายอย่างเพื่อช่วยให้ผมพัฒนาฝีมืออีกด้วย เธอและครอบครัวของผมสนับสนุนผมมากตอนที่ผมทำโปรเจกต์นี้ คุณพ่อของผมก็เข้าร่วมโปรเจกต์นี้กับผมโดยตรงด้วย ผมดีใจมากที่ได้ยินท่านเล่าถึงความเชื่อในเส้นทางที่แตกต่างจากคนรุ่นก่อน ผมรู้สึกขอบคุณมาก" มาร์ซุซกล่าว
ที่น่าสังเกตคือ คุณพ่อของมาร์ซุซ (ศิลปิน ตรัน แถ่ง เฟือง) ก็ได้เล่าให้มาร์ซุซฟังว่า "ผมซาบซึ้งใจมาก เพราะลูกไม่ได้เลียนแบบผมและเธอเลย ผมชอบเรื่องนี้มาก ลูกเลือกที่จะทำสิ่งที่แตกต่างจากคนรุ่นก่อนๆ วันนี้ ถ้าลูกมีความสุข 1 ครั้ง ครอบครัวก็จะมีความสุข 10 เท่า คุณได้มอบของขวัญแห่งความไว้วางใจให้กับพ่อแม่แล้ว ผมมั่นใจในตัวลูกมาก"
หลังจากประสบความสำเร็จกับเพลง "And the world lost a lonely person" แล้ว มาร์ซูซก็ไม่ได้เร่งรีบในเส้นทางดนตรีของเธอ เธอใช้เวลาพัฒนาตัวเอง ทำดนตรีต่อไป และสัมผัสกับสิ่งต่างๆ มากมายในชีวิต โดยเฉพาะความรัก
เมื่อสองปีก่อน เธอตกอยู่ในวิกฤตและความสับสนเมื่อความรักของเธอจบลง ทุกอย่างดูเหมือนจะพังทลาย เธอตกอยู่ในภาวะโดดเดี่ยวและไม่สามารถค้นพบตัวเองได้ ในช่วงเวลานี้ เธอ "เริ่มต้นใหม่" ด้วยดนตรี นำพาความคิด การต่อสู้ การครุ่นคิด และเยียวยาทุกชิ้นส่วนที่แตกสลายในจิตวิญญาณของเธอ นั่นคือสิ่งที่เธอได้นำมาสู่อัลบั้มเปิดตัวของเธอ - "Her"
ดนตรีในอัลบั้มนี้มีสีสันและอารมณ์ที่หลากหลาย ซึ่งเชื่อมโยงกับการครุ่นคิดของนักร้องแต่ละคนในกระบวนการวาดภาพตัวเองใหม่
เธอเล่าว่า “ข้อความสำคัญที่สุดที่ฉันอยากจะถ่ายทอดผ่านอัลบั้มนี้คือ ทุกอารมณ์ล้วนมีค่า ตอนแรกฉันกลัวความเจ็บปวด ความเหงา และความเหงามาก จนมองขึ้นไปบนเพดานแล้วไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป”
ฉันต่อสู้กับจิตใจตัวเอง แล้วฉันก็ตระหนักได้ว่าตอนเด็กๆ ฉันรักดนตรีมากแค่ไหน มันมีความสุข สบายใจ และดื่มด่ำไปกับดนตรีมากแค่ไหน ฉันตระหนักว่าทุกสิ่งเกิดขึ้นด้วยเหตุผล ความเจ็บปวดช่วยให้ฉันเติบโต ความรักในดนตรีเยียวยาฉัน
ด้วยเหตุนี้ฉันจึงได้รู้จักเพื่อนๆ หลายคนที่ยินดีจะนั่งฟังฉันเล่าเรื่องราว เล่นดนตรี และสร้างช่วงเวลาแห่งความสุขร่วมกันเมื่อได้ทำในสิ่งที่ฉันต้องการ”
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)