Rezolucja 71-NQ/TW: Jakie wspaniałe możliwości dla edukacji Wietnamczyków?

Sekretarz Generalny To Lam podpisał i wydał Rezolucję 71-NQ/TW Biura Politycznego w sprawie przełomów w rozwoju edukacji i szkoleń (Rezolucja 71-NQ/TW). Dr Nguyen Song Hien, badacz edukacji, ocenił, że rezolucja ta stwarza wiele wspaniałych możliwości dla sektora edukacji, dlatego należy ją wykorzystać.

Dr Nguyen Song Hien – badacz zajmujący się edukacją

Rezolucja 71 jest dowodem strategicznego myślenia i wizji.

Dr Hien zauważył, że w porównaniu z rezolucją 29/2013 dotyczącą „fundamentalnej i kompleksowej zmiany edukacji w Wietnamie”, rezolucja 71/2025 stanowi wyraźny przełom w strategicznym myśleniu i wizji, która spełnia wymagania nowej ery.

Po pierwsze, przełom w długoterminowych celach i wizji międzynarodowej. Po raz pierwszy Wietnam określił konkretne cele dla elitarnych uniwersytetów (5 szkół w pierwszej setce na świecie do 2045 roku).

Celem tego przedsięwzięcia jest „międzynarodowy punkt odniesienia” (oznaczający proces porównywania i oceniania osiągnięć), który zapewni wietnamskiemu systemowi edukacyjnemu konkurencyjną pozycję na świecie, a nie ograniczy się jedynie do udoskonaleń wewnętrznych.

Ponadto, zdaniem tego badacza, rezolucja ma na celu również kształcenie obywateli świata poprzez wymagania dotyczące dobrej znajomości języków obcych, technologii, krytycznego myślenia, przy jednoczesnym zachowaniu narodowej tożsamości kulturowej, pokazując harmonijne połączenie integracji i tożsamości.

Drugi przełom, według dr. Hiena, dotyczy mechanizmu i polityki finansowej. Przeznaczenie 20% budżetu państwa na edukację, z czego 5% na inwestycje rozwojowe, a 3% na szkolnictwo wyższe, po raz pierwszy zapewniło jasny wskaźnik alokacji, zapobiegając rozproszeniu. Polityka zwiększenia preferencyjnych świadczeń dla obszarów defaworyzowanych do 70–100% rozwiązała problem nierówności regionalnych, zapewniając sprawiedliwy dostęp do edukacji. Ponadto rezolucja toruje drogę do rzeczywistego mechanizmu autonomii uniwersyteckiej, przyciągając jednocześnie międzynarodowych ekspertów, tworząc globalny przepływ wiedzy do Wietnamu.

Trzeci ważny przełom dotyczy nauki i technologii. Skupiając się na STEM i transformacji cyfrowej, postrzegamy sztuczną inteligencję jako strategiczny punkt zwrotny: jest to przejście od „wiedzy tradycyjnej do cyfrowej” – zgodnie z globalnymi trendami.

„Ta rezolucja identyfikuje sztuczną inteligencję nie tylko jako narzędzie, ale «platformę do tworzenia przełomowej transformacji», otwierając Wietnamowi możliwości szybkiego przełomu i zmniejszenia dystansu do potęg edukacyjnych” – podkreślił dr Hien.

Innym ważnym punktem, według tego badacza edukacji, jest niezwykle istotny przełom w myśleniu o zarządzaniu i model elitarnego uniwersytetu.

Po raz pierwszy na poziomie rezolucji wprowadzono koncepcję „uniwersytetu elitarnego”: musi on nie tylko być wiodącą uczelnią w kraju, ale także spełniać międzynarodowe standardy. Taka orientacja wywiera presję na reformę zarządzania uczelniami, zwiększenie przejrzystości, konkurencyjności i powiązań międzynarodowych. Stwarza ona motywację dla uniwersytetów do odnowy, przejścia od modelu „nauczanie – nadawanie stopni naukowych” do modelu „badania – innowacje – przedsiębiorczość – integracja”.

Wreszcie, zdaniem dr. Hiena, jest to przełom w filozofii edukacji. Dążenie do edukacji liberalnej, rozwijającej całą osobę, a nie tylko do kształcenia zgodnie z bieżącymi potrzebami rynku pracy. Promowanie krytycznego myślenia, kreatywności i humanizmu, a także zachowanie wietnamskiej tożsamości: to fundamentalna innowacja w filozofii edukacji, nawiązująca do modelu zaawansowanych systemów edukacji.

Jakieś wyzwania?

Dr Nguyen Song Hien zauważył jednak, że wdrażając tę rezolucję w życie, musimy mieć świadomość pewnych wyzwań.

Po pierwsze, cel osiągnięcia 5 elitarnych uniwersytetów w pierwszej setce najlepszych na świecie do 2045 roku można uznać za ambitny w porównaniu z obecną siłą wietnamskiego szkolnictwa wyższego. W rzeczywistości jakość wietnamskiego szkolnictwa wyższego jest zaledwie przeciętna w porównaniu z regionem. Cel ten nałoży ogromną odpowiedzialność na ministerstwo odpowiedzialne za realizację tego celu, a także na wietnamski system szkolnictwa wyższego w ciągu najbliższych 20 lat.

Poza tym brakuje nam przejrzystego systemu oceny, więc proces wdrażania łatwo staje się formalistyczny.

Drugim wyzwaniem są zasoby ludzkie. Obecnie na wszystkich poziomach edukacji liczba dobrych i prestiżowych nauczycieli, wykładowców i naukowców jest wciąż niewielka. Traktowanie tych zasobów ludzkich nie jest konkurencyjne w skali międzynarodowej. Problem drenażu mózgów nie ma skutecznego rozwiązania.

Po trzecie, luka w rozwoju edukacji między regionami jest nadal dość duża, zwłaszcza na obszarach oddalonych, obszarach o słabej infrastrukturze cyfrowej i obszarach podatnych na zacofanie. Stwarza to ryzyko wystąpienia dwóch prędkości edukacyjnych: elitarności w miastach i zacofania na wsi.

Czwartym wyzwaniem jest świadomość społeczna i myślenie. Nadal przywiązujemy zbyt dużą wagę do egzaminów i dyplomów, a za małą do badań i kreatywności. To również stanowi barierę w kształceniu obywateli świata w zakresie krytycznego i kreatywnego myślenia.

Source: https://tienphong.vn/nghi-quyet-71-nqtw-co-hoi-lon-nao-cho-giao-duc-viet-nam-post1775938.tpo