โรงเรียนประสบปัญหาในการรับนักเรียน มีหนี้เงินเดือนหลายพันล้านดอง

ในช่วงกลางเดือนธันวาคม 2566 คณาจารย์และอาจารย์ 17 คนจากคณะพยาบาลศาสตร์และคณะแพทยศาสตร์พื้นฐาน (วิทยาลัยแพทยศาสตร์ กวางนาม ) ได้ส่งหนังสือแจ้งการระงับการทำงานร่วมกันไปยังผู้บริหารของวิทยาลัย โดยเรียกร้องสิทธิประโยชน์เกี่ยวกับเงินเดือนและค่าเบี้ยเลี้ยง อาจารย์ระบุว่าวิทยาลัยไม่ได้จ่ายเงินเดือนและค่าเบี้ยเลี้ยงมาเป็นเวลา 6 เดือนแล้ว ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2566 จนถึงปัจจุบัน วิทยาลัยแพทยศาสตร์กวางนามค้างชำระเงินเดือน 6 เดือนให้กับพนักงาน 114 คน เป็นจำนวนเงินรวมกว่า 5.7 พันล้านดอง นอกจากนี้ หน่วยงานนี้ยังจ่ายเบี้ยประกันล่าช้ามาหลายเดือนแล้ว

Trường khó tuyển sinh, nợ lương hàng tỉ đồng- Ảnh 1. — มหาวิทยาลัย กวางบิน ห์ค้างเงินเดือนเจ้าหน้าที่และอาจารย์หลายร้อยคนมานานกว่า 7 เดือนแล้ว

ขณะเดียวกัน เจ้าหน้าที่และลูกจ้างของมหาวิทยาลัยกวางบิ่ญ 136 คน ยังไม่ได้รับเงินเดือนเป็นเวลา 2-7.5 เดือน นอกจากเงินเดือนที่ไม่ได้รับแล้ว มหาวิทยาลัยกวางบิ่ญยังมีหนี้ประกันสังคมให้กับเจ้าหน้าที่และอาจารย์ประมาณ 2 พันล้านดอง

ผู้บริหารมหาวิทยาลัยกวางบิ่ญระบุว่า สาเหตุของการค้างเงินเดือนนั้นมาจากกระบวนการรับสมัครนักศึกษา จำนวนอาจารย์และบุคลากรจำนวนมากที่มหาวิทยาลัยกำลังรับสมัครอยู่ในขณะนี้ ในขณะนั้นมหาวิทยาลัยยังคงรับสมัครนักศึกษาจำนวนมาก (ครั้งหนึ่งเคยรับสมัครถึง 10,000 คน) แต่ปัจจุบันมหาวิทยาลัยมีนักศึกษาเพียง 1,000 คนเท่านั้น ซึ่งมากกว่าครึ่งหนึ่งเป็นนักศึกษาสายครุศาสตร์... รายได้จึงลดลง

อาจารย์ประจำวิทยาลัย แพทยศาสตร์ กวางนาม กล่าวว่า ปัจจุบันทุกโรงเรียนมีความต้องการนักศึกษาสูง แต่จำนวนนักศึกษาที่เข้าศึกษาต่อในวิทยาลัยและมหาวิทยาลัยกำลังลดลงเรื่อยๆ ในทางกลับกัน นักศึกษาส่วนใหญ่เลือกที่จะเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยในเมืองใหญ่ๆ แทนที่จะเลือกเรียนในมหาวิทยาลัยในจังหวัดเล็กๆ อย่างกวางนาม ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา มหาวิทยาลัยและวิทยาลัยต่างๆ ในจังหวัดนี้ยังไม่บรรลุเป้าหมายจำนวนนักศึกษาที่ตั้งไว้

นายฮวีญ ตัน ตวน ผู้อำนวยการวิทยาลัยแพทยศาสตร์กวางนาม กล่าวว่า สาเหตุที่วิทยาลัยฯ ค้างเงินเดือนมานานนั้น เนื่องมาจากตั้งแต่ปี 2560 เป็นต้นมา การรับนักศึกษามีปัญหา ไม่บรรลุเป้าหมายที่คณะกรรมการประชาชนจังหวัดกำหนดไว้ นายตวน กล่าวว่า สาเหตุที่การรับนักศึกษาของวิทยาลัยฯ ประสบปัญหาเป็นเพราะปัจจุบันการเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยง่ายขึ้น นักศึกษาจึงเลือกเรียนต่อมหาวิทยาลัยในเมืองใหญ่แทนการเลือกวิทยาลัย นอกจากนี้ ผลกระทบจากปีก่อนๆ ที่มีนักศึกษาจำนวนมากได้รับการฝึกอบรมแต่กลับไม่มีงานทำหลังจากสำเร็จการศึกษา ทำให้นักศึกษาไม่สนใจเรียนต่อ นอกจากนี้ อีกเหตุผลหนึ่งคือ ปัจจุบันวิทยาลัยฯ มีนักศึกษาประมาณ 500 คน แต่มีสาขาวิชามากถึง 5 ใน 6 สาขาวิชาที่จัดอยู่ในกลุ่มเสี่ยง ดังนั้นจึงมีการลดค่าเล่าเรียนลง 70%

ลิงค์ที่มา