บทเพลงสงบริมแม่น้ำโขง

หลวงพระบางตั้งอยู่ในพื้นที่สีเขียวชอุ่มทางตอนเหนือของประเทศลาว เป็นเมืองที่เงียบสงบท่ามกลางความคึกคักของโลกสมัยใหม่ ซึ่งเวลาเหมือนจะเดินช้าลง ทำให้เราได้หายใจเข้าลึกๆ และใช้ชีวิตในแต่ละช่วงเวลาอย่างเต็มที่

เมืองหลวงโบราณแห่งนี้ได้รับการยกย่องให้เป็นมรดกโลก โดยองค์การยูเนสโกในปี พ.ศ. 2538 ผสมผสานวัฒนธรรมเอเชียและยุโรปเข้ากับธรรมชาติอันบริสุทธิ์ได้อย่างลงตัว หลวงพระบางไม่ได้ต้อนรับผู้มาเยือนด้วยเสียงแตรรถหรือแสงไฟสว่างไสว หากแต่ต้อนรับด้วยกลิ่นธูปหอมที่ลอยมาตามสายลมยามเช้า เสียงระฆังวัดที่ดังกังวานในยามบ่าย และเสียงฝีเท้าอันผ่อนคลายของชาวบ้านราวกับบทเพลงที่ไร้เนื้อร้อง

ความสงบของวัดเชียงทอง

เมืองแห่งความเงียบ

หลวงพระบางเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรล้านช้าง หรือที่รู้จักกันในชื่อดินแดนช้างล้านตัว เมืองหลวงพระบางยังคงรักษามรดกทางวัฒนธรรมจากหลายยุคสมัยไว้ สถาปัตยกรรมของเมืองประกอบด้วยบ้านไม้สไตล์ชนบท สลับกับบ้านสองชั้นสไตล์อาณานิคมฝรั่งเศสที่มีระเบียงกว้าง บานประตูหน้าต่างไม้ และร้านกาแฟริมทางเท้า ถนนที่ปูด้วยหินกรวด และวัดวาอารามกว่า 30 วัดที่กระจายอยู่ทั่วคาบสมุทรเล็กๆ ก่อให้เกิดบรรยากาศที่เงียบสงบและผ่อนคลาย

วัดที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาวัดทั้งหมดคือ วัดเชียงทอง ซึ่งเป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดในหลวงพระบาง มีหลังคาโค้งเหมือนปีกนก ตกแต่งด้วยโมเสกสีทองอันวิจิตรบนพื้นหลังเคลือบเงาสีดำ ผนังมีการแกะสลักเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตประจำวัน เกี่ยวกับพุทธศาสนา เกี่ยวกับประเทศและผู้คนของชาวลาว

ไม่ไกลนักคือพระราชวังหลวงเดิม ซึ่งปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ สะท้อนภาพสะท้อนของยุคสมัยการแลกเปลี่ยนลาว-ฝรั่งเศส ณ ที่แห่งนี้ พระพุทธรูปพระบางอันศักดิ์สิทธิ์ ส่องแสงสีทองอร่ามตัดกับท้องฟ้าสีคราม ประดุจดังผู้พิทักษ์จิตวิญญาณของเมืองตลอดฤดูฝนและฤดูแดดจ้า

พระพุทธศาสนาแผ่ซ่านไปทั่วทุกแง่มุมของชีวิต ณ ที่แห่งนี้ หนึ่งวันในหลวงพระบางเริ่มต้นด้วยพิธีตักบาตร (พิธีขอทาน) ซึ่งจัดขึ้นบนถนนสายหลัก พระสงฆ์หลายร้อยรูปนุ่งห่มผ้าสีส้มเหลือง ยืนเรียงแถวรับข้าวสารและของถวายจากชาวบ้านและนักท่องเที่ยว พิธีกรรมนี้ไม่เพียงแต่เป็นหน้าที่ของพระสงฆ์เท่านั้น แต่ยังสอนให้ผู้คนเป็นคนดีและสั่งสมคุณธรรมอีกด้วย ในพื้นที่อันเงียบสงบแห่งนี้ เราสัมผัสได้เพียงความเคารพต่อพระพุทธเจ้าที่แผ่ขยายอย่างแผ่วเบาท่ามกลางสายหมอกยามเช้า

พระอาทิตย์ตกที่เมืองเก่าหลวงพระบาง

ทำนองอันไพเราะของสวรรค์และโลก

หลวงพระบางไม่เพียงแต่มีวัดวาอารามและประวัติศาสตร์อันยาวนานเท่านั้น แต่ยังได้รับพรจากธรรมชาติด้วยผืนป่าสีเขียวเย็นตา แม่น้ำโขงและน้ำคานไหลคดเคี้ยวรอบเมือง พัดพาเอาตะกอนดินที่หล่อเลี้ยงชีวิตผู้คนมาหลายชั่วอายุคนมาด้วย ทุกครั้งที่พระอาทิตย์ตกดิน เสียงระฆังวัดก็ดังก้องอยู่ไกลๆ

หากต้องการชมทัศนียภาพอันงดงามของเมืองหลวงโบราณ ลองใช้เวลาเดินขึ้นบันได 328 ขั้นไปยังยอดเขาพูสี ซึ่งเป็นจุดชมพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกที่ดีที่สุดในหลวงพระบาง เมื่อมองจากด้านบน เมืองโบราณแห่งนี้ดูราวกับภาพวาดสีน้ำ ผิวน้ำสีทองอร่ามสะท้อนหลังคาและต้นไม้เรียงรายเป็นทิวแถว ณ จุดที่ขุนเขาและสายน้ำบรรจบกัน เราจะได้ยินเสียงระฆังวัด เสียงสวดมนต์ที่ก้องกังวาน และเสียงเรือที่ล่องไปตามแม่น้ำ ทั้งหมดนี้รวมกันเป็นบทเพลงอันศักดิ์สิทธิ์และไพเราะ

ห่างจากตัวเมืองเพียง 30 กิโลเมตร น้ำตกตาดกวางสีเปรียบเสมือนความฝันอันใสสะอาด ด้วยน้ำสีเขียวมรกตไหลผ่านชั้นหินปูนสีขาวหลายชั้น ก่อเกิดเป็นทะเลสาบธรรมชาติใสสะอาด ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการได้แช่น้ำเย็นๆ ชำระล้างฝุ่นละอองในเมือง และปล่อยให้จิตใจสงบนิ่งในพื้นที่ป่าดิบชื้น

กำแพงนี้มีลักษณะคล้ายภาพวาดในวัดเชียงทอง

เส้นด้ายที่เชื่อมโยงประเพณีและความทันสมัย

ในหลวงพระบาง ประเพณีและความทันสมัยผสานรวมกันเป็นหนึ่ง หมู่บ้านหัตถกรรมดั้งเดิมอยู่คู่เคียงกับร้านกาแฟสไตล์ฝรั่งเศส ร้านค้าทันสมัย และซูเปอร์มาร์เก็ต

ในบ้านช้างค้องและบ้านเชียงเล็ก ยังคงใช้กระดาษสา (เช่นเดียวกับกระดาษโดะในเวียดนาม) ในการผลิตกระดาษสาด้วยวิธีดั้งเดิมจากเปลือกหม่อน ช่างฝีมือจะค่อยๆ เกลี่ยเยื่อกระดาษลงบนโครงลวด รอให้แห้งสนิท แล้วจึงนำมาผลิตเป็นแผ่นกระดาษที่แข็งแรงทนทาน ในอดีต กระดาษสาส่วนใหญ่ใช้ในการคัดลอกคัมภีร์ทางพุทธศาสนา ปัจจุบัน ช่างฝีมือยังนำดอกไม้และใบไม้แห้งมาทำเป็นการ์ดอวยพร โคมไฟ และสมุดบันทึกอีกด้วย

นอกจากการทำกระดาษสาแล้ว หลวงพระบางยังมีงานทอผ้าพื้นเมืองของอ๊อกป๊อกต๊อก หรือบ้านจัน ซึ่งเป็นหมู่บ้านเครื่องปั้นดินเผาที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว นำเสนอผลิตภัณฑ์เซรามิกพื้นบ้านที่ทำจากดินเหนียวแม่น้ำโขง ณ ที่แห่งนี้ ความทรงจำถูกเก็บรักษาไว้ด้วยมือมนุษย์ ไม่ใช่ภาพถ่ายหรือภาพยนตร์

เมื่อค่ำคืนมาเยือน ตลาดกลางคืนหลวงพระบางจะสว่างไสวด้วยสีสันของของที่ระลึก ผ้ายกดอกทอมือ ผสมผสานกับกลิ่นหอมจากแผงขายอาหาร ไส้กรอกลาว ข้าวต้มเส้น และอาหารยุโรปสมัยใหม่ แต่บรรยากาศที่ผ่อนคลายและสบาย ๆ ก็ยังคงครอบคลุมทุกสิ่ง เฉกเช่นจังหวะชีวิตในหลวงพระบาง

เมืองนี้ไม่ได้เร่งรีบหรือเร่งรีบจนเกินไป มีเพียงความเงียบสงบ เพื่อให้ทุกคนที่มาเยือนได้สัมผัสถึงความสงบในหัวใจ ได้สัมผัสและดื่มด่ำกับทุกช่วงเวลาของชีวิต ในโลกที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา หลวงพระบางยังคงรักษาวิถีชีวิตที่เชื่องช้า ใกล้ชิดธรรมชาติ และยังคงรักษาคุณค่าดั้งเดิมของเมืองหลวงโบราณเอาไว้

ที่มา: https://heritagevietnamairlines.com/khuc-ca-thanh-binh-ben-dong-mekong/