นักโบราณคดีกล่าวไว้ว่า ก่อนที่จะมียาสีฟัน ผู้คนในสมัยโบราณยังคงมีวิธีการดูแลสุขภาพฟันอยู่มากมาย ยกตัวอย่างเช่น ในยุคโบราณและยุคศักดินาในประเทศจีน ผู้คนมักใช้นิ้วมือถูฟันหรือใช้กิ่งไม้เป็นเครื่องมือ
ตามบันทึกของราชวงศ์สุยและถัง ผู้คนในสมัยโบราณมักใช้กิ่งวิลโลว์แทนแปรงสีฟัน พวกเขาจะนำกิ่งวิลโลว์ที่ตรงมาขึ้นรูปเป็นแปรงสีฟัน นำมาแช่น้ำในปาก แล้วถูจากด้านในออก บางครั้งยังผสมกับผงขัดฟันเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำความสะอาดอีกด้วย
คนสมัยโบราณไม่ใช้ยาสีฟันแต่มีวิธีอื่นๆ อีกมากมายในการทำความสะอาดฟัน (ภาพ: โซฮู)
จากเอกสารที่บันทึกไว้ พบว่าตั้งแต่ช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ผู้คนมักใช้น้ำเกลือ ชา ไวน์ หรือน้ำส้มสายชูในการบ้วนปาก
คนรุ่นก่อนเริ่มใช้แปรงสีฟันตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง พวกเขาใช้ขนหางม้าที่ติดอยู่กับกิ่งไม้มาทำเป็น "แปรง" แปรงฟัน
แน่นอนว่าคนสมัยโบราณไม่ได้หยุดอยู่แค่การแปรงฟันเท่านั้น แต่ยังใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติอื่นๆ เพื่อให้ลมหายใจหอมสดชื่นอีกด้วย ในสมัยราชวงศ์หมิง มีบันทึกทางประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าคนสมัยโบราณใช้ผงขัดฟัน ซึ่งผงขัดฟันมีบทบาททั้งทำความสะอาดฟันและรักษาปัญหาช่องปาก
แทนที่จะใช้ยาสีฟัน คนสมัยก่อนกลับใช้ผงสีฟันที่ทำจากสมุนไพรหลายชนิดแทน (ภาพ: โซฮู)
ส่วนผสมหลักของผงทำความสะอาดฟัน ได้แก่ codonopsis pilosula, ขิงสด, cimicifuga, rehmannia glutinosa, เมล็ดขี้เหล็ก, sophora japonica, asarum, polygala tenuifolia และ asarum ซึ่งถูกบดและใช้ในการทำความสะอาดฟัน
สมุนไพรเหล่านี้ช่วยลดกลิ่นปาก บรรเทาอาการแสบร้อนในช่องปาก ขจัดคราบสกปรกบนฟัน และปกป้องสุขภาพฟันที่ดี ส่วนประกอบของยาสีฟันก็เปลี่ยนแปลงไปตามช่วงวัยเช่นกัน
Quoc Thai (ที่มา: Sohu)
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)