การเดินทางของศิลปะเชาเวียดนามจากเวทีดั้งเดิมสู่นวัตกรรมสมัยใหม่

ท่ามกลางกระแสศิลปะและวัฒนธรรมเวียดนาม ละครเวที Cheo ถือเป็นรูปแบบการละครดั้งเดิมที่เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับชีวิตจิตวิญญาณของผู้คนมาหลายชั่วอายุคน Cheo ถือกำเนิดขึ้นใจกลางภาคเหนือ ถ่ายทอดคุณค่าทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ เสียงและจิตวิญญาณของชาวชนบทผ่านนิทานพื้นบ้านและบทเรียนทางศีลธรรม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ศิลปะการแสดง Cheo ได้ผ่านการเดินทางอันยาวนานที่เต็มไปด้วยเรื่องราวขึ้นๆ ลงๆ ตั้งแต่การแสดงที่เรียบง่ายในชนบทไปจนถึงความพยายามสร้างสรรค์นวัตกรรมสมัยใหม่ โดยยังคงรักษาเอกลักษณ์และความมีชีวิตชีวาไว้ในใจของผู้ชมเสมอมา

“เสื่อไม้ไผ่ปูไว้กลางลานบ้านส่วนกลาง

ร่มไม้ไผ่เย็นสบาย สวดมนต์ยาว

จังหวะกลองที่ตีนั้นเป็นของใคร?

เพลงและการเต้นรำนั้นดังก้องอยู่ในใจของฉัน”

การแสดงเชโอแบบดั้งเดิมมักจัดขึ้นในบ้านเรือนของชุมชน ซึ่งการร้องเพลง เครื่องดนตรี และกลองเชโอจะผสมผสานเข้ากับทัศนียภาพชนบท สร้างสรรค์เป็นพื้นที่ศิลปะอันเป็นเอกลักษณ์ เชโอเป็นการผสมผสานอย่างลงตัวระหว่าง ดนตรี การเต้นรำ และการแสดง โดยศิลปินเชโอจะใช้ทั้งเนื้อร้องและท่าทางในการถ่ายทอดเรื่องราว ถ่ายทอดข้อความเชิงมนุษยธรรมที่ลึกซึ้ง ตัวละครในเชโอ ตั้งแต่วีรบุรุษ ชาวบ้าน ไปจนถึงผู้ร้าย ได้รับการถ่ายทอดอย่างชัดเจนผ่านท่าทางและถ้อยคำทุกคำ ปลุกชีวิตให้กับนิทานพื้นบ้านอย่างมีชีวิตชีวาและน่าสนใจ

ศิลปินผู้มีเกียรติ ซวน ฮิญ (ชาย) ในบทละครโบราณของเชโอ พร้อมด้วยนักแสดงหญิงจากโรงละครเชโอเวียดนาม ภาพโดย มินห์ หลวน

ในบริบทของสังคมยุคใหม่ เมื่อความบันเทิงรูปแบบใหม่ที่หลากหลายกำลังครองตลาด เชโอยังคงรักษาสถานะของตนไว้ได้ด้วยการปรับตัวและนวัตกรรม ศิลปินเชโอในปัจจุบันมุ่งมั่นพัฒนาศิลปะดั้งเดิมนี้อย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่การปรับปรุงเนื้อหาและบทละคร ไปจนถึงการผสมผสานเข้ากับองค์ประกอบสมัยใหม่ บทละครเชโอเรื่องใหม่ แม้จะยังคงรักษาจิตวิญญาณของเชโอแบบดั้งเดิมเอาไว้ แต่ก็ได้รับการเติมชีวิตชีวาให้ใกล้ชิดกับผู้ชมยุคใหม่มากขึ้น เรื่องราวใหม่ๆ ที่สะท้อนชีวิตร่วมสมัย แต่ยังคงคุณค่าด้านมนุษยธรรม ถูกนำมาแสดงบนเวทีเชโอ สร้างความเชื่อมโยงอันแน่นแฟ้นระหว่างอดีตและปัจจุบัน

หนึ่งในความสำเร็จอันโดดเด่นของศิลปะเชโอในยุคปัจจุบันคือการนำวรรณกรรมและเรื่องราวทางประวัติศาสตร์มาดัดแปลงเป็นละครเวทีเชโอ ตัวละครต่างๆ เช่น ถิกิงห์ พระโพธิสัตว์กวนอัม หรือวีรบุรุษของชาติ ได้รับการถ่ายทอดลงในบทละครเชโอเรื่องใหม่ ด้วยแนวทางที่ทันสมัยแต่ยังคงรักษาจิตวิญญาณดั้งเดิมไว้ ความพยายามเหล่านี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้เชโอดำรงอยู่ต่อไป แต่ยังทำให้เชโอใกล้ชิดกับคนรุ่นใหม่มากขึ้น ทำให้ศิลปะแขนงนี้มีความหลากหลายและเข้มข้นยิ่งขึ้น

ฉากหนึ่งจากละครคลาสสิกเรื่อง Quan Am Thi Kinh ภาพ: nhahatcheovietnam.vn

นอกจากนี้ เชอยังค่อยๆ ปรับตัวเข้ากับกระแสโลกาภิวัตน์ เมื่อมีการแสดงละครเชอในหลายประเทศทั่ว โลก นำเสนอเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของเวียดนามให้เพื่อนต่างชาติได้รู้จัก การแสดงเชอบนเวทีขนาดใหญ่หรือในเทศกาลศิลปะนานาชาติ ไม่เพียงแต่ช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของประเทศและประชาชนชาวเวียดนามเท่านั้น แต่ยังตอกย้ำคุณค่าทางศิลปะอันเป็นนิรันดร์ของเชออีกด้วย การผสมผสานระหว่างเชอกับศิลปะแขนงอื่นๆ เช่น ละคร ละครก่ายเลือง หรือแม้แต่ดนตรีสมัยใหม่ ก็ได้เปิดประตูสู่โอกาสใหม่ๆ ช่วยให้เชอมีความหลากหลาย ร่ำรวย และมีเสน่ห์มากขึ้น

บนเส้นทางจากเวทีดั้งเดิมสู่นวัตกรรมสมัยใหม่ ศิลปะแบบ Cheo ได้พิสูจน์ให้เห็นถึงพลังอันแข็งแกร่งและความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย แม้จะมีอุปสรรคมากมาย แต่ Cheo ยังคงรักษาสถานะของตนในฐานะศิลปะพื้นบ้านอันเป็นเอกลักษณ์ของเวียดนาม เป็นสถานที่อนุรักษ์คุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิม เป็นสะพานเชื่อมระหว่างอดีตและปัจจุบัน ด้วยความพยายามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยของศิลปินและผู้รักศิลปะแบบ Cheo ศิลปะนี้จะยังคงพัฒนาต่อไป รักษาเอกลักษณ์ และนำพาคุณค่าทางจิตวิญญาณอันล้ำค่ามาสู่คนรุ่นหลังอย่างแน่นอน

ฮวง อันห์