“วันแม่” ไม่ได้ถูกกำหนดขึ้นทุกปี โดยปกติจะจัดขึ้นในวันอาทิตย์ที่สองของเดือนพฤษภาคม แต่ละคนจะแสดงความรู้สึกที่มีต่อแม่ในรูปแบบที่แตกต่างกัน อาจเป็นการอวยพรให้แม่มีสุขภาพแข็งแรง เยี่ยมเยียน ให้กำลังใจ หรือให้ของขวัญจากใจจริง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องวัตถุหรือเรื่องจิตวิญญาณ ทุกคนต่างก็มีความปรารถนาเหมือนกันให้แม่มีความสุข
เนื่องจากเธออาศัยอยู่ไกลบ้าน ทุกปีในวันแม่ Tran Thi Phuong นักศึกษาจากมหาวิทยาลัย เศรษฐศาสตร์ แห่งชาติจึงมักส่งคำพูดที่เปี่ยมความรักทางโทรศัพท์ถึงแม่ และบางครั้งก็ส่งของขวัญเซอร์ไพรส์ให้แม่ด้วย ของขวัญที่ Phuong มอบให้แม่นั้นแม่ของเธอเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นของขวัญทำเองหรือของขวัญราคาแพง
แม่ของฟองเป็นครูที่โรงเรียนมัธยมปลาย Lao Cai City หมายเลข 2 แต่เธอลาออกจากงานเมื่อ 4 ปีที่แล้วเพื่อเข้ารับการรักษาอาการป่วย เมื่อทราบว่าเธอป่วย แม่ของฟองก็ไม่ได้แสดงอาการซึมเศร้าหรือมองโลกในแง่ร้ายแต่อย่างใด
เพื่อช่วยให้แม่มีกำลังใจในการเอาชนะโรคนี้มากขึ้น ฟองจึงพูดคุยและระบายความในใจกับแม่มากขึ้น “ฉันมักจะถามคำถามสุ่มๆ กับแม่เกี่ยวกับหัวข้อต่างๆ แล้วเขียนคำตอบทั้งหมดลงในช่องบันทึกในโทรศัพท์ของฉัน เช่น ขนาดรองเท้า สีที่ชอบ ดอกไม้ที่ชอบ ใบสั่งยาของแม่... ไม่เพียงแต่เป็นช่องทางให้ฉันได้คุยกับแม่มากขึ้นเท่านั้น แต่ยังสามารถเลือกของขวัญที่แม่ชอบในโอกาสพิเศษต่างๆ ได้อย่างง่ายดายอีกด้วย” - ฟองเล่า
ยิ่งเราเติบโตขึ้น เราก็ยิ่งรู้สึกถึงความรู้สึกต่างๆ มากมายในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นความรักจากครอบครัว ความรัก มิตรภาพ ความกตัญญู... แต่ไม่มีความรู้สึกใดที่จะเหนือกว่าความรักของแม่ ความรู้สึกเดียวที่สูงกว่าภูเขา ลึกกว่าท้องทะเล แม่มักจะให้อภัย ปกป้อง ช่วยเหลือ และดูแลเราอย่างไม่มีเงื่อนไข ในชีวิตที่เร่งรีบวุ่นวาย เราแต่ละคนต่างก็ยุ่งอยู่กับหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องดูแล ดังนั้นเราจึงมีเวลาอยู่กับพ่อแม่น้อยมาก บางครั้งถึงกับละเลยที่จะดูแลพวกท่านด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม ของขวัญที่แม่ต้องการได้รับมักไม่ใช่เพื่อตัวเธอเองเพียงคนเดียว
นางเหงียน ถิ มินห์ โลอัน ในเขตปอมฮาน (เมืองลาวไก) พาหลานไปเดินเล่นทุกบ่าย เล่นกับหลาน แล้วกลับบ้านมาทำอาหารเย็น แม้จะต้องเผชิญกับความยากลำบาก นางโลอันก็ยินดีช่วยเหลือหลานและดูแลหลานเสมอ
หากความสุขของลูกทำให้ทุกวันของแม่พิเศษขึ้น ของขวัญคือวิธีที่ลูกๆ จะแสดงความรักและความกตัญญูต่อแม่ นางฟาน ทิ ดุง ลูกสะใภ้ของนางโลน กล่าวว่า ฉันกับสามีทำงานเป็นตำรวจ ยุ่งอยู่กับงาน และแทบไม่ได้ทำอาหารกินเองกับแม่เลย ฉันเงียบๆ และเขินอายที่จะแสดงความรักต่อแม่สามี ถึงแม้ว่าฉันจะอยากทำก็ตาม “วันแม่” ปีนี้พิเศษกว่า เพราะสามีกับฉันจัดงานเลี้ยงเล็กๆ ให้ครอบครัวฝ่ายพ่อและฝ่ายแม่มารวมตัวกัน เรามอบของขวัญลับๆ ให้กับแม่ทั้งสองคนเพื่อแสดงความปรารถนาดี และถ่ายรูปเป็นที่ระลึกร่วมกัน
มีสองสิ่งที่เราไม่ควรพลาดในชีวิต หนึ่งคือรถไฟเที่ยวสุดท้ายกลับบ้าน สองคือคนที่รักเราจริงๆ การเดินทางกลับบ้านจะช่วยให้เราบรรลุทั้งสองสิ่งนี้ได้ บ้านที่แท้จริงคือที่ที่แม่ของเราอยู่ เราไม่จำเป็นต้องรอจนถึง "วันแม่" ถึงจะแสดงความรักต่อพ่อแม่ของเรา หากเรารักและห่วงใยแม่ของเรา 365 วันของปีก็จะเป็น "วันแม่"
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)