ในงานสัมมนาประกาศผลสำรวจแรงงานเด็ก ปี 2566 เมื่อวันที่ 23 มกราคมที่ผ่านมา นางสาวเหงียน ถิ เฮือง ผู้อำนวยการสำนักงานสถิติแห่งชาติเวียดนาม กล่าวว่า ประชากรของเวียดนามทะลุเกณฑ์ 100 ล้านคน ทำให้เป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 16 ของโลก
เวียดนามยังอยู่ในช่วงวัยทองของประชากร โดยมีสัดส่วนประชากรอายุ 15-64 ปี คิดเป็น 67.4% (ประชากรวัยทำงาน 2 คน จะมีผู้พึ่งพิง 1 คน) นับเป็นเงื่อนไขพื้นฐานและสำคัญอย่างยิ่งที่จะช่วยให้เวียดนามมีทรัพยากรมนุษย์เพียงพอที่จะพัฒนาได้อย่างแข็งแกร่งและยั่งยืน
ประชากรเด็กอายุระหว่าง 5 ถึง 17 ปีในเวียดนามก็มีจำนวนสูงมากเช่นกัน โดยมีเด็กประมาณ 21 ล้านคน คิดเป็นประมาณ 20.6% ของประชากรทั้งหมด อันที่จริงแล้ว เด็กคือรากฐานของความสุขในครอบครัวและอนาคตของประเทศ
จากผลการสำรวจ เวียดนามมีภาพรวมสถานการณ์ปัจจุบันของแรงงานเด็กและแรงงานเด็กในเวียดนามในช่วงปี 2555 ถึง 2566 อย่างครอบคลุม
“เราเชื่อว่านี่จะเป็นแหล่งข้อมูลอันมีค่าสำหรับพรรค รัฐบาล กระทรวง สาขา ท้องถิ่น และองค์กรต่างๆ ในการพัฒนาและดำเนินโครงการและนโยบายเพื่อป้องกันและลดการใช้แรงงานเด็ก”
พร้อมกันนี้ ยังเป็นพื้นฐานในการดำเนินกิจกรรมการวิจัยและงานอื่นๆ เพื่อส่งเสริมการดูแลพัฒนาการเด็กให้ดีขึ้น สร้างเงื่อนไขให้เด็กเวียดนามมีวัยเด็กที่มีความสุข และให้เวียดนามมีคนรุ่นต่อไปที่มีศักยภาพ” นางสาวเฮืองกล่าว
นางสาวเหงียน ถิ แถ่ง ไม รองผู้อำนวยการกรมสถิติประชากรและแรงงาน (สำนักงานสถิติทั่วไป) รายงานผลสำคัญบางประการเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเด็กที่เข้าร่วมแรงงานและแรงงานเด็กในเวียดนามในปี 2566 ว่า ในปี 2566 ประชากรเด็กอายุ 5 ถึง 17 ปีในเวียดนามมีจำนวน 20.6 ล้านคน คิดเป็น 20.6% ของประชากรทั้งประเทศ
ข้อมูลจากการสำรวจกำลังแรงงานปี 2566 แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กคือ “การไปโรงเรียน” จากจำนวนเด็กอายุ 5-17 ปีทั้งหมด 20.6 ล้านคน มีเด็ก 19.9 ล้านคน “กำลังไปโรงเรียน” คิดเป็น 96.4% โดย 94.8% “ไปโรงเรียนอย่างเดียว” และมีเพียง 1.6% เท่านั้นที่ “เรียนและทำงานไปด้วย”
สัดส่วนของเด็กที่เข้าเรียนในเขตเมืองสูงกว่าในเขตชนบทเล็กน้อยที่ 97.5% เทียบกับ 95.8% เด็กหญิงไม่ได้ถูกเลือกปฏิบัติในโอกาสเข้าเรียน สัดส่วนของเด็กหญิงที่เข้าเรียนสูงกว่าเด็กชายที่ 96.8% เทียบกับ 96.0% อยู่ 0.8 จุดเปอร์เซ็นต์
ทั่วประเทศมีเด็ก 731,600 คนที่ใช้แรงงานเด็ก เด็กที่ใช้แรงงานส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบท (84.6%) และส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในพื้นที่ตอนเหนือของมิดแลนด์และเทือกเขา รวมถึงภาคเหนือตอนกลางและตอนกลางชายฝั่ง (52.7%) ส่วนจำนวนเด็กที่ใช้แรงงานในพื้นที่ที่เหลือคิดเป็นเพียง 47.3%
อัตราการมีส่วนร่วมในการใช้แรงงานเด็กอยู่ที่ 3.5% ซึ่งหมายความว่าในจำนวนเด็กอายุ 5-17 ปี จำนวน 100 คน มีเด็กเกือบ 4 คนที่เกี่ยวข้องกับการใช้แรงงาน ซึ่งลดลง 5.6 จุดเปอร์เซ็นต์ เมื่อเทียบกับปี 2561 ซึ่งมีอัตราการมีส่วนร่วมในการใช้แรงงานเด็กอยู่ที่ 9.1% ความสำเร็จที่โดดเด่นในด้านการเติบโตทาง เศรษฐกิจ การจ้างงาน อัตราการเข้าเรียนของเด็กอายุ 5-17 ปี และการลดความยากจนในเวียดนามในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ล้วนมีส่วนช่วยลดอัตราการมีส่วนร่วมในการใช้แรงงานเด็ก
คุณไม กล่าวว่า รายได้เฉลี่ยของแรงงานเด็กอยู่ที่ประมาณ 3 ล้านดอง/คน/เดือน ซึ่งน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของรายได้เฉลี่ยของแรงงานอายุ 15 ปีขึ้นไป (7.1 ล้านดอง/คน/เดือน) แสดงให้เห็นว่ารายได้เฉลี่ยของแรงงานเด็กอยู่ในระดับต่ำ ในขณะที่การไปทำงานทำให้พวกเขาสูญเสียโอกาสในการศึกษาหาความรู้และเตรียมความพร้อมสำหรับอนาคต
ไม่เพียงเท่านั้น งานที่เด็กๆ ทำยังส่งผลเสียต่อสุขภาพและพัฒนาการของพวกเขาอีกด้วย ดังนั้น การขจัดการใช้แรงงานเด็กจึงเป็นสิ่งจำเป็น สำคัญอย่างยิ่ง และต้องได้รับความใส่ใจจากผู้จัดการ
กรมกิจการเด็ก (กระทรวงแรงงาน ทหารผ่านศึก และกิจการสังคม) เสนอว่าในอนาคต รัฐบาลควรทบทวนและปรับปรุงนโยบายเพื่อสนับสนุนการศึกษา การฝึกอาชีพ และความมั่นคงทางสังคม นอกจากนี้ จำเป็นต้องจัดทำมติของนายกรัฐมนตรีในการประกาศใช้แผนงานระดับชาติว่าด้วยการคุ้มครองเด็ก และการป้องกันและลดการใช้แรงงานเด็กผิดกฎหมายสำหรับปี พ.ศ. 2569-2573
การแสดงความคิดเห็น (0)