ยังไม่ได้แต่งงาน ฉันต้องตรวจ DNA เพื่อขอใบสูติบัตรให้ลูกหรือไม่?

เกี่ยวกับเรื่องนี้ มาตรา 15 แห่งพระราชบัญญัติสถานภาพสมรส พ.ศ. 2557 บัญญัติให้บิดาหรือมารดามีหน้าที่จดทะเบียนเกิดบุตรภายใน 60 วัน นับแต่วันเดือนปีเกิด กรณีที่บิดาหรือมารดาไม่สามารถจดทะเบียนเกิดบุตรได้ ปู่ย่าตายาย หรือญาติอื่น หรือบุคคลหรือองค์กรที่เลี้ยงดูบุตรเป็นผู้รับผิดชอบจดทะเบียนเกิดบุตร

ในการจดทะเบียนเกิด ผู้ขอจดทะเบียนเกิดจะต้องยื่นและแสดงเอกสารตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 9 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 123/2015/ND-CP ลงวันที่ 15 พฤศจิกายน 2558 ซึ่งรวมถึง:

ต้องยื่นแบบฟอร์มแจ้งการเกิดและสูติบัตรต่อสำนักงานทะเบียนราษฎร หากไม่มีสูติบัตร จะต้องยื่นเอกสารรับรองการเกิดจากพยาน หากไม่มีพยาน จะต้องยื่นหนังสือรับรองการเกิดเป็นลายลักษณ์อักษร ในกรณีจดทะเบียนเกิดสำหรับเด็กที่ถูกทอดทิ้ง ต้องมีบันทึกยืนยันการละทิ้งของเด็กโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ในกรณีจดทะเบียนเกิดสำหรับเด็กที่เกิดจากการอุ้มบุญ ต้องมีเอกสารรับรองการอุ้มบุญตามบทบัญญัติของกฎหมาย

ข้อตกลงระหว่างบิดา มารดา ในการเลือกสัญชาติให้บุตร (กรณีที่บิดาหรือมารดา หรือทั้งบิดาและมารดาเป็นชาวต่างชาติ)

เอกสารแสดงตนอย่างหนึ่งเพื่อพิสูจน์ตัวตน เช่น หนังสือเดินทาง บัตรประชาชน หรือเอกสารอื่นที่มีรูปถ่ายและข้อมูลส่วนตัวที่ออกโดยหน่วยงานที่เกี่ยวข้องที่ยังมีอายุใช้งานอยู่...

หากบิดามารดาของเด็กสมรสแล้ว จะต้องแสดงใบทะเบียนสมรสด้วย

ดังนั้น จะเห็นได้ว่าในกรณีที่บุตรเกิดจากบิดามารดาที่อยู่ด้วยกันโดยไม่ได้จดทะเบียนสมรส บิดาหรือมารดายังคงต้องรับผิดชอบในการจดทะเบียนเกิดของบุตร ผู้จดทะเบียนเกิดจะต้องมีสูติบัตรเพื่อยื่นต่อสำนักงานทะเบียนราษฎร์ ดังนั้น สูติบัตรของบุตรจึงสามารถระบุเฉพาะชื่อมารดาเท่านั้น ส่วนชื่อบิดาจะเว้นว่างไว้

ให้บันทึกทั้งบิดาและมารดาในสูติบัตรของเด็กที่อยู่ด้วยกันแต่ยังไม่ได้สมรส โดยยึดถือมาตรา 15 แห่งพระราชกฤษฎีกา 123/2015/ND-CP ว่าด้วยการควบคุมการจดทะเบียนเกิดสำหรับเด็กที่ยังไม่ได้ระบุบิดาและมารดา ดังนี้

- กรณียังไม่ได้ระบุบิดา เมื่อจดทะเบียนเกิด นามสกุล เชื้อชาติ ภูมิลำเนา สัญชาติของเด็ก จะระบุตามนามสกุล เชื้อชาติ ภูมิลำเนา สัญชาติของมารดา ส่วนส่วนของบิดาในทะเบียนบ้านและสูติบัตรจะเว้นว่างไว้

- หากในเวลาที่จดทะเบียนเกิด บิดาได้ร้องขอให้ดำเนินการรับรองบุตร คณะกรรมการประชาชนจะรวมการรับรองบุตรและการจดทะเบียนเกิดเข้าด้วยกัน เนื้อหาของการจดทะเบียนเกิดจะถูกกำหนดตามบทบัญญัติของมาตรา 1 ข้อ 4 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาตรา 25 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติสถานภาพสมรส พ.ศ. 2557 กำหนดขั้นตอนในการจดทะเบียนรับรองบิดา มารดา และบุตร ไว้ดังต่อไปนี้

ผู้ขอจดทะเบียนรับรองบิดา มารดา หรือบุตร จะต้องยื่นคำขอตามแบบฟอร์มที่กำหนด พร้อมหลักฐานแสดงความสัมพันธ์ระหว่างบิดา-บุตร หรือมารดา-บุตร ต่อหน่วยงานทะเบียนราษฎร เมื่อจดทะเบียนรับรองบิดา มารดา หรือบุตร ทุกฝ่ายต้องมาปรากฏตัวพร้อมกัน

ตามมาตรา 14 ของหนังสือเวียน 04/2020/TT-BTP ข้อบังคับเกี่ยวกับหลักฐานที่พิสูจน์ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ แม่ และลูก มีดังนี้:

1. เอกสารจากหน่วยงาน ทางการแพทย์ หน่วยงานประเมินผล หรือหน่วยงานหรือองค์กรอื่นที่มีอำนาจหน้าที่ในประเทศหรือต่างประเทศ ที่ยืนยันความสัมพันธ์พ่อ-ลูก หรือแม่-ลูก

2. ในกรณีที่ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ แม่ และลูก ตามที่กำหนดไว้ในวรรค 1 แห่งข้อนี้ ฝ่ายที่รับทราบความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ แม่ และลูก จะต้องทำสัญญาเป็นหนังสือเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ แม่ และลูก ตามที่กำหนดไว้ในวรรค 5 แห่งหนังสือเวียนนี้ โดยมีพยานอย่างน้อย 2 คนยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ แม่ และลูก

ดังนั้นจะเห็นได้ว่าในกรณีที่ไม่มีการตรวจดีเอ็นเอหรือผลการระบุตัวตน ฝ่ายที่รับรองบิดา มารดา และบุตรจะต้องมีคำมั่นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้และมีพยานอย่างน้อย 2 คนเพื่อปฏิบัติตามกฎระเบียบที่ถูกต้องและเพียงพอที่จะได้รับใบสูติบัตร โดยไม่ต้องมีการตรวจดีเอ็นเอ

มินห์ ฮวา (t/h)

แหล่งที่มา