ยังไม่ได้แต่งงาน ฉันจำเป็นต้องตรวจ DNA เพื่อขอใบสูติบัตรให้ลูกหรือไม่?

เกี่ยวกับเรื่องนี้ มาตรา 15 แห่งพระราชบัญญัติสถานภาพทางการแพ่ง พ.ศ. 2557 บัญญัติว่า ภายใน 60 วัน นับแต่วันเด็กเกิด บิดาหรือมารดาต้องรับผิดชอบในการจดทะเบียนเกิดของบุตร กรณีที่บิดาหรือมารดาไม่อาจจดทะเบียนเกิดของบุตรได้ ปู่หรือย่าหรือญาติอื่นหรือบุคคลหรือองค์กรที่เลี้ยงดูบุตรเป็นผู้รับผิดชอบในการจดทะเบียนเกิดของบุตร

ในการจดทะเบียนเกิด ผู้ขอจดทะเบียนเกิดต้องยื่นและแสดงเอกสารตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 9 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 123/2015/ND-CP ลงวันที่ 15 พฤศจิกายน 2558 ซึ่งรวมถึง:

ต้องยื่นคำร้องแจ้งการเกิดและสูติบัตรต่อสำนักงานทะเบียนราษฎร์ กรณีไม่มีสูติบัตร ต้องมีเอกสารรับรองการเกิดจากพยาน หากไม่มีพยาน ต้องมีหนังสือรับรองการเกิดเป็นลายลักษณ์อักษร กรณีจดทะเบียนเกิดเด็กที่ถูกทอดทิ้ง ต้องมีเอกสารยืนยันการละทิ้งเด็กจากหน่วยงานที่มีอำนาจ กรณีจดทะเบียนเกิดเด็กที่เกิดจากการอุ้มบุญ ต้องมีเอกสารพิสูจน์การอุ้มบุญตามบทบัญญัติของกฎหมาย

ข้อตกลงระหว่างบิดามารดาในการเลือกสัญชาติให้บุตร (กรณีที่บิดาหรือมารดาหรือทั้งบิดาและมารดาเป็นชาวต่างชาติ)

เอกสารแสดงตนชนิดใดชนิดหนึ่งเพื่อพิสูจน์ตัวตน เช่น หนังสือเดินทาง บัตรประชาชน หรือเอกสารอื่นที่มีรูปถ่ายและข้อมูลส่วนตัวที่ออกโดยหน่วยงานที่มีอำนาจที่ยังมีอายุใช้งานได้...

หากพ่อแม่ของเด็กแต่งงานแล้วก็ต้องแสดงใบทะเบียนสมรสด้วย

ดังนั้นจะเห็นได้ว่าในกรณีที่เด็กเกิดจากพ่อแม่ที่อยู่ด้วยกันแต่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส บิดาหรือมารดาจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในการจดทะเบียนเกิดของเด็ก โดยผู้จดทะเบียนเกิดจะต้องมีใบสูติบัตรเพื่อนำไปยื่นที่สำนักงานทะเบียนราษฎร์ ดังนั้นในสูติบัตรของเด็กจึงระบุเฉพาะชื่อมารดาเท่านั้น ส่วนชื่อบิดาจะเว้นว่างไว้

ให้บันทึกทั้งบิดาและมารดาในสูติบัตรของเด็กที่อยู่ด้วยกันแต่(ยังไม่)ได้สมรส โดยยึดถือตามมาตรา 15 แห่งพระราชกฤษฎีกา 123/2015/ND-CP เกี่ยวกับการควบคุมการจดทะเบียนเกิดของเด็กที่ยังไม่ได้ระบุบิดาและมารดา ดังนี้

- กรณีที่ยังไม่ได้ระบุบิดา เมื่อจดทะเบียนเกิด จะระบุชื่อสกุล เชื้อชาติ บ้านเกิด และสัญชาติของเด็ก ตามชื่อสกุล เชื้อชาติ บ้านเกิด และสัญชาติของมารดา ส่วนส่วนของบิดาในทะเบียนบ้านและใบสูติบัตรจะเว้นว่างไว้

- หากในเวลาที่จดทะเบียนเกิด บิดาขอทำเรื่องรับรองบุตร คณะกรรมการประชาชนจะรวมการรับรองบุตรกับการจดทะเบียนเกิดเข้าด้วยกัน เนื้อหาของการจดทะเบียนเกิดจะกำหนดตามบทบัญญัติในวรรค 1 มาตรา 4 แห่งพระราชกฤษฎีกาฉบับนี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาตรา 25 วรรค 1 แห่งพระราชบัญญัติสถานะพลเมือง พ.ศ. 2557 กำหนดขั้นตอนการจดทะเบียนรับรองบิดา มารดา และบุตรไว้ดังต่อไปนี้

ผู้ขอจดทะเบียนรับรองบิดา มารดา หรือบุตร จะต้องยื่นคำร้องตามแบบที่กำหนด พร้อมหลักฐานแสดงความสัมพันธ์ระหว่างบิดา-บุตรหรือมารดา-บุตรต่อหน่วยงานทะเบียนราษฎร เมื่อจดทะเบียนรับรองบิดา มารดา หรือบุตร ต้องมีคู่กรณีทั้งหมดมาแสดงตนด้วย

ตามมาตรา 14 ของหนังสือเวียน 04/2020/TT-BTP ข้อบังคับเกี่ยวกับหลักฐานที่พิสูจน์ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อ แม่ และลูก มีดังนี้:

1. เอกสารจากหน่วยงาน ทางการแพทย์ หน่วยงานประเมินผล หรือหน่วยงานหรือองค์กรอื่นที่มีอำนาจหน้าที่ในประเทศหรือต่างประเทศ ที่ยืนยันความสัมพันธ์พ่อ-ลูกหรือแม่-ลูก

2. ในกรณีที่ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ความสัมพันธ์พ่อ แม่ และลูก ตามที่กำหนดไว้ในวรรค 1 ของข้อนี้ บุคคลที่รับทราบความสัมพันธ์พ่อ แม่ และลูก จะต้องจัดทำคำมั่นสัญญาเป็นหนังสือเกี่ยวกับความสัมพันธ์พ่อ แม่ และลูก ตามที่กำหนดไว้ในมาตรา 5 ของหนังสือเวียนนี้ โดยมีพยานอย่างน้อย 2 คนเกี่ยวกับความสัมพันธ์พ่อ แม่ และลูก

ดังนั้นจะเห็นได้ว่าในกรณีที่ไม่มีการทดสอบ DNA หรือผลการระบุตัวตน บุคคลที่รับทราบบิดา มารดา และบุตรจะต้องทำคำมั่นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้และต้องมีพยานอย่างน้อย 2 คนเพื่อปฏิบัติตามกฎระเบียบที่ถูกต้องและเพียงพอที่จะได้รับใบสูติบัตรโดยไม่ต้องทดสอบ DNA

มินห์ ฮวา (ท/เอช)

แหล่งที่มา