“The Limitless Sky” เป็นผลงานร่วมทุนระหว่างศูนย์วิทยุและโทรทัศน์ทหารและ Media 21 ซึ่งไม่เพียงแต่เป็นภาพยนตร์อิงประวัติศาสตร์เท่านั้น แต่ยังเป็นข้อความทางการทูตที่สื่อด้วยภาพที่ร้อยเรียงจากชิ้นส่วนของสงคราม การปรองดอง และความปรารถนาเพื่อ สันติภาพ และการพัฒนา
สตรีมหน่วยความจำ
ภาพยนตร์เรื่องนี้ออกอากาศทางช่อง VTV1 ในช่วงเย็นวันที่ 18 สิงหาคม โดยเริ่มต้นด้วยฉากของสองฝ่ายที่ขัดแย้งกัน ได้แก่ ความร่วมมือระหว่างเวียดมินห์และสำนักงานบริการยุทธศาสตร์ของสหรัฐฯ (OSS ซึ่งเป็นต้นแบบของ CIA) ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และรอยร้าวจากสงครามเย็น
ผู้กำกับเลือกที่จะให้ โฮจิมินห์ เอง ผ่านทางจดหมายและคำบอกเล่าของพยาน กลายเป็นบุคคลที่ “วางรากฐาน” ความสัมพันธ์ระหว่างเวียดนามกับสหรัฐฯ ตั้งแต่เนิ่นๆ มันเป็นความทรงจำที่ทั้งห่างไกลและคุ้นเคย สมัยที่ชาวอเมริกัน สมาชิกทีมกวาง ได้ถ่ายภาพประธานาธิบดีโฮจิมินห์และนายพลหวอเหงียนซ้าป ในปี 1945
ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้การเปรียบเทียบที่น่าตื่นตาตื่นใจ ตั้งแต่เหตุการณ์ฮิโรชิมาที่ถูกระเบิดปรมาณูเผา ไปจนถึงจัตุรัสบาดิ่ญ ซึ่งประธานาธิบดีโฮจิมินห์ได้อ้างถึงคำประกาศอิสรภาพของสหรัฐอเมริกา จากนั้น ประวัติศาสตร์ก็ถูกเล่าขานอย่างย้อนแย้งว่า อเมริกาเป็นทั้งแรงบันดาลใจและคู่ต่อสู้ และท้ายที่สุดก็เป็นพันธมิตรเชิงกลยุทธ์ที่ครอบคลุม
จากจริยธรรมสู่กลยุทธ์
ส่วนที่สองของภาพยนตร์เป็นฉากที่สะเทือนอารมณ์ที่สุด พาผู้ชมจากการต่อสู้ทางอากาศอันดุเดือดในน่านฟ้าเหนือ ไปจนถึงการกลับมาพบกันอีกครั้งของนักบินเวียดนามและอเมริกันบนเรือบรรทุกเครื่องบินยูเอสเอส มิดเวย์ ที่ซานดิเอโกในปี 2017 ณ ที่นั่น วลีที่ว่า “คุณยิงผมตก!” กลายเป็นจุดเริ่มต้นของมิตรภาพอย่างกะทันหัน ภาพของพันเอกเล แถ่ง เดา และนักบินอเมริกันที่ยิ้มแย้มและจับมือกัน เป็นสัญลักษณ์ที่ทรงพลังว่า ศัตรูสามารถกลายเป็นสหายร่วมอุดมการณ์เพื่อสันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองได้
ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้ลืมที่จะนำเสนอภาพของจอห์น แมคเคน ซึ่งเป็นภาพลักษณ์พิเศษของกระบวนการปรองดอง จากนักโทษในฮวาโล สู่วุฒิสมาชิกผู้ผลักดันให้เกิดความเท่าเทียม แมคเคนได้กลายมาเป็นสัญลักษณ์แห่งการเปลี่ยนแปลง ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ก้าวข้ามบันทึกทางประวัติศาสตร์ เข้าถึงแก่นแท้ของมนุษยชาติ เมื่อความเกลียดชังส่วนบุคคลกลายมาเป็นความรับผิดชอบของชาติ
อีกหนึ่งจุดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนี้คือการเน้นย้ำถึงบทบาทของความร่วมมือในการเอาชนะผลกระทบของสงคราม ไม่ว่าจะเป็นการกวาดล้างระเบิดและทุ่นระเบิด การค้นหาทหารที่สูญหาย การส่งคืนโบราณวัตถุสมัยสงคราม และการรับมือกับสารพิษเอเจนต์ออเรนจ์/ไดออกซิน ซึ่งล้วนเป็นรากฐานทางศีลธรรมของความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศ ภาพของมารดาชาวเวียดนามกอดมารดาของนักบินอเมริกันที่เสียชีวิต หรือภาพของเอกอัครราชทูตสหรัฐฯ ประจำเวียดนามและรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศเวียดนามเดินทางไปยังจังหวัดกวางจิพร้อมกับประชาชนเพื่อปลดชนวนระเบิดและทุ่นระเบิด การค้นหาทหารอเมริกันที่สูญหาย... ล้วนเป็นข้อความที่หนักแน่นว่าการปรองดองไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะในทางการเมืองเท่านั้น แต่ยังเกิดขึ้นในชีวิตชุมชนด้วย
ตรงนี้ ภาพยนตร์เรื่องนี้ชี้ประเด็นทางการเมืองที่เฉียบคม นั่นคือ การเยียวยาบาดแผลจากสงครามไม่ใช่ “บทเก่าที่ต้องปิดฉาก” แต่เป็น “รากฐานทางยุทธศาสตร์เพื่อเปิดบทใหม่” เรื่องราว “The Sky is Unlimited” แสดงให้เห็นว่าการปรองดองระหว่างเวียดนามกับสหรัฐฯ ไม่เพียงแต่เพื่ออดีตเท่านั้น แต่ยังเพื่อผลประโยชน์ของชาติทั้งในปัจจุบันและอนาคตอีกด้วย
ภาพยนตร์-ข้อความแห่งความเป็นมนุษย์
ส่วนสุดท้าย “Take Off” ยกระดับความสัมพันธ์ไปอีกขั้น ตั้งแต่ระเบิด สารพิษ ความทรงจำ... ไปจนถึงปัญญาประดิษฐ์ เซมิคอนดักเตอร์ และการเปลี่ยนแปลงสีเขียว ภาพยนตร์เน้นย้ำว่าความสัมพันธ์ระหว่างเวียดนามและสหรัฐอเมริกาในปัจจุบันไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการค้าหรือความมั่นคงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการเชื่อมโยงเทคโนโลยีและผู้คนด้วย ประเด็นสำคัญถูกผลักดันให้ถึงจุดไคลแม็กซ์ด้วยฉากที่อแมนดา เหงียน หญิงชาวเวียดนามคนแรกที่บินสู่อวกาศ ส่งคำทักทาย “สวัสดีเวียดนาม” จากอวกาศ
มันคือการเลือกสรรทางศิลปะที่กล้าหาญ จากท้องฟ้าแห่งระเบิดสู่ท้องฟ้าอันไร้ขอบเขตแห่งวิทยาศาสตร์ มันเปลี่ยนชื่อเรื่องให้กลายเป็นอุปมาอุปไมยที่สมบูรณ์แบบ: ขีดจำกัดไม่ได้อยู่ที่ประวัติศาสตร์ แต่อยู่ที่จิตใจมนุษย์
“The Sky is Unlimited” ไม่ใช่แค่สื่อเพื่อฉลองครบรอบทางการทูตเท่านั้น แต่ยังเป็นสารคดีที่ถ่ายทอดสไตล์ “การทูตเชิงภาพ” ผสมผสานคำให้การ บันทึกเหตุการณ์ ภาพสงคราม และข้อความจากผู้นำ เพื่อส่งสารสองทางไปยังประชาชนของทั้งสองประเทศและทั่วโลก
ในโลกที่เต็มไปด้วยความแตกแยก ภาพยนตร์เรื่องนี้เปรียบเสมือนเครื่องพิสูจน์ว่าการปรองดองไม่ใช่ความฝันที่ไกลเกินเอื้อม แต่เป็นผลพวงจากการทำงานทางการเมือง จากความกล้าหาญในการหวนรำลึกถึงความทรงจำ และที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือจากความปรารถนาที่จะสร้างอนาคตร่วมกัน
ในตอนท้ายของภาพยนตร์ เมื่อได้ยินเสียงของเลขาธิการใหญ่โต ลัม ควบคู่ไปกับคำพูดของแฟรงคลิน รูสเวลต์ และโฮจิมินห์ ภาพยนตร์ดูเหมือนจะย้ำเตือนอีกครั้งว่า ประวัติศาสตร์มีวงกลมเสมอ แต่มนุษย์มีสิทธิ์ที่จะกำหนดเส้นทางการบินของตนเอง และในครั้งนี้ เวียดนามและสหรัฐอเมริกาได้เลือกเส้นทางการบินสู่ท้องฟ้าอันไร้ขอบเขต
ที่มา: https://vietnamnet.vn/bau-troi-khong-gioi-han-lich-su-ky-uc-va-kien-tao-tuong-lai-2433551.html
การแสดงความคิดเห็น (0)