ង្វៀន ញ៉ាញ់ អាញ់៖ អ្នកថែសួន

ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំចង់រំលឹកខ្លួនឯងថា តិច ឬច្រើន សំណួរថាតើអ្នកនិពន្ធ ឬការងារណាដែលត្រូវបកប្រែគួរតែជាបញ្ហាដែលត្រូវពិចារណាជានិច្ច ជាជាងបញ្ហានៃការមិនយកចិត្តទុកដាក់។

ជាងមួយទស្សវត្សមុននេះ ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើស្នាដៃរបស់ ង្វៀន ញ៉ឹត អាញ់ នឹងត្រូវទទួលជាភាសាផ្សេងយ៉ាងដូចម្តេច? សំណួរ "ហេតុអ្វីត្រូវបកប្រែ ង្វៀន ញ៉ាតអាញ់?" ត្រឡប់មករកខ្ញុំវិញដោយផ្ទាល់នៅពេលជាមួយមិត្តរបស់ខ្ញុំ Kaitlin Rees ខ្ញុំបានបកប្រែសៀវភៅទីបួនរបស់គាត់ទៅជាភាសាអង់គ្លេស៖ មានឆ្មាពីរក្បាលអង្គុយក្បែរបង្អួច (Tre Publishing House, 2025)។ (សៀវភៅបីក្បាលមុនដែលយើងបកប្រែគឺ៖ ខ្ញុំឃើញផ្កាពណ៌លឿងនៅលើស្មៅបៃតង ជូនពរអ្នកថ្ងៃល្អ អង្គុយយំលើដើមឈើ )។

Nguyễn Nhật Ánh: Người làm vườn - Ảnh 1. — គម្របសៀវភៅ *មានឆ្មាពីរក្បាលអង្គុយក្បែរបង្អួច* (ផ្ទះបោះពុម្ព Tree) - អ្នកបកប្រែ Nha Thuyen និង Kaitlin Rees

ក្រៅពីការដែលវាជាវាសនាផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ ធ្វើការជាមួយអ្នកនិពន្ធ ក៏ដូចជាការបញ្ជាពីអ្នកបោះពុម្ព ខ្ញុំចង់ឆ្លៀតឱកាសឱ្យត្រូវបង្ខំចិត្តអានឱ្យបានស៊ីជម្រៅនូវស្នាដៃមួយចំនួនដែលខ្ញុំបានបកប្រែឱ្យមើលទៅក្រោយ ឬមើលឱ្យកាន់តែទូលំទូលាយអំពីស្នាដៃច្នៃប្រឌិតរបស់ ង្វៀន ញ៉ឹតអាញ់ ដែលជាអ្នកនិពន្ធដែលនាំឱ្យខ្ញុំ និងមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំសើចសប្បាយកាលពីខ្ញុំអាយុដប់ឬដប់មួយ។

ការបកប្រែ ង្វៀន ញ៉ឹត អាញ់ មិនពិបាកពេកទេ ហើយក៏មិនងាយស្រួលដែរពេលប៉ះលើភាសាប្រចាំថ្ងៃ និងទីកន្លែងវប្បធម៌ជាក់លាក់ និងទីកន្លែងរស់នៅ។ ការលំបាកនោះតម្រូវឱ្យខ្ញុំអានឡើងវិញ អានឱ្យចប់ អ្នកនិពន្ធតាំងពីតូចរបស់ខ្ញុំ និងចងចាំការចងចាំពីការអាន។

ជាការពិតណាស់ បាតុភូតសៀវភៅដែលលក់ដាច់បំផុត មិនចាំបាច់ជាបាតុភូតអក្សរសាស្ត្រនោះទេ។ ក្នុងករណីលោក Nguyen Nhat Anh ចំនួនសៀវភៅដែលបានលក់គឺជាភស្តុតាងនៃការទាក់ទាញនៃស្នាដៃរបស់គាត់ចំពោះអ្នកអានវ័យជំទង់ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះក៏ជាភស្តុតាងនៃគុណភាព និងបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់គាត់ក្នុងនាមជាអ្នកនិពន្ធផងដែរ។ នៅចំពោះមុខសៀវភៅដែលតែងតែជាប់ក្នុងបញ្ជីលក់ដាច់បំផុតក្នុងឈុតអក្សរសិល្ប៍ដែលមិនសូវល្អសម្រាប់យុវវ័យ មនុស្សម្នាក់តែងតែអាចឮការរអ៊ូរទាំគួរឱ្យសង្ស័យរបស់អ្នកអានដែលអវត្តមាន និងទាមទារថាការសរសេររបស់គាត់គឺ "ងាយស្រួល" "ច្រំដែល" ដែល "សំឡេងរិះគន់ និងការវិភាគសិក្សាគឺចាំបាច់"។ ប៉ុន្តែសៀវភៅនៅតែត្រូវបានសរសេរ អ្នកនិពន្ធបន្តដំណើររបស់គាត់ក្នុងការបណ្តុះពាក្យ និងថែរក្សាអ្នកអានរបស់គាត់។

ខិតជិត ង្វៀន ញ៉ឹត អាញ់ ខ្ញុំមានចេតនាចង់ទុកពាក្យទាន់សម័យ ស្ថិតិស្តីពីការលក់សៀវភៅ ពានរង្វាន់ និងចំណងជើង ដើម្បីយល់ពីគាត់ ហើយអានគាត់ត្រឹមតែជាអ្នកនិពន្ធ - អ្នកសរសេរសៀវភៅប៉ុណ្ណោះ ព្រោះខ្ញុំជឿថា នោះគឺជាអាកប្បកិរិយាដ៏បរិសុទ្ធបំផុតរបស់ខ្ញុំ តាមទស្សនៈរបស់អ្នកអាន - អ្នកបកប្រែ។

ង្វៀន ញ៉ឹត អាញ់ កវីក្នុងវ័យសិក្សា

ខ្ញុំស្ថិតក្នុងជំនាន់អ្នកអាន - ប្រហែលអាយុរបស់តួអង្គ Nguyen Nhat Anh ប្រហែលជាអាយុកូនស្រីរបស់គាត់ - ដែលទទួលបានស៊េរី Kaleidoscope ពីភាគដំបូង ហើយរង់ចាំជារៀងរាល់ខែសម្រាប់ពូដែលបានជួលសៀវភៅនៅទីក្រុងដើម្បីនាំយកមកវិញនូវភាគថ្មីនៃស៊េរីសៀវភៅហោប៉ៅពណ៌ស្វាយពី Kim Dong Publishing House ពី ទីក្រុងហាណូយ ។ ពីអ្នកបោះពុម្ពផ្សាយផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ដោយងាយស្រួលអានពី 10 ទៅ 20 ភាគក្នុងពេលតែមួយនៅពេលរសៀលទំនេរ។

ក្រោយមក នៅពេលដែលខ្ញុំបានរកឃើញកំណាព្យដំបូងរបស់គាត់ និងការប្រមូលកំណាព្យដែលបានបោះពុម្ពជាមួយ Le Thi Kim, Thanh pho Thang Thu (1984) ខ្ញុំបានស្រមៃថា Nguyen Nhat Anh គឺជាកវីម្នាក់ក្នុងវ័យសិក្សា ទីក្រុងមួយដែលមានរឿងរ៉ាវ ការចងចាំ ផ្ទៃមេឃ និងជីវិតបានរុំព័ទ្ធនៅក្នុងពួកគេ។ បុគ្គលិកលក្ខណៈកំណាព្យរបស់គាត់បានបង្ហាញខ្លួនយ៉ាងច្បាស់បំផុត ប្រហែលជានៅក្នុងការងារ មានឆ្មាពីរក្បាលអង្គុយក្បែរបង្អួច ៖ កវី ម៉ី ហ្គោ អ្នកអាន បានក្លាយជាកវី ធី ហុន ជាអ្នកនិពន្ធ ដែលម្តងម្កាលបានបញ្ចូលកំណាព្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ទៅក្នុងរឿង ដើម្បីរំលឹកអ្នកអានអំពីធម្មជាតិនៃកំណាព្យរបស់គាត់ ហើយគាត់ផ្ទាល់កំពុងបកប្រែកំណាព្យជាភាសាឆ្មាទៅជាកំណាព្យជាភាសាមនុស្ស។

ក្នុងនាមជាអ្នកអានវ័យក្មេង រឿងដ៏ទន់ភ្លន់របស់ ង្វៀន ញ៉ឹតអាញ់ ការនិទានរឿងដែលស្វែងយល់ពីជ្រុងតូចៗនៃជីវិត ជាមួយនឹងការនិទានរឿងដ៏ឈ្លាសវៃ និងភាសាដែលធ្លាប់ស្គាល់ដូចជាការនិយាយប្រចាំថ្ងៃបានធ្វើឱ្យខ្ញុំចង់ដឹងចង់ឃើញ។ នៅពេលអានពីទស្សនៈអតីតកាល ខ្ញុំកាន់តែចាប់អារម្មណ៍លើវិធីដែលគាត់សួរសំណួរអំពីបញ្ហាសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រ ដោយគិតអំពីឥទ្ធិពលសក្តានុពលនៃស្នាដៃរបស់គាត់ចំពោះអ្នកអានវ័យជំទង់ ជាពិសេសនៅពេលពិចារណាលើការទទួលស្នាដៃដ៏ធំទូលាយ មិនមែនត្រឹមតែបញ្ហានៃរចនាប័ទ្មសរសេរ និងបច្ចេកទេសអក្សរសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះទេ។

យើងអាចរំពឹងថានឹងមានការរិះគន់ និងស្រាវជ្រាវបន្ថែមទៀតលើទស្សនៈរបស់លោក Nguyen Nhat Anh លើបញ្ហាសង្គម និងមនុស្សសាស្ត្រទាំងនោះ ក៏ដូចជាការកំណត់ និងការរើសអើងរបស់គាត់ ប្រសិនបើមាន ដូចជា វិសមភាពជាក់ស្តែងរវាងតំបន់ជនបទ និងទីក្រុង (ឧទាហរណ៍ បង្ហាញតាមរយៈគំនូរនៃចំណងស្នេហារបស់និស្សិតដែលបែកបាក់គ្នាដោយសារតែមួយចាកចេញពីភូមិសម្រាប់ទីក្រុង ឬរឿងរ៉ាវនៃក្រុមរស់នៅក្រីក្រ និងបញ្ហាបរិស្ថាន។ ហើយរួមជាមួយវា រឿងស្នេហា និងមិត្តភាពដែលហួសព្រំដែន ភាពខុសគ្នា និងការរើសអើង។

ទំព័រសៀវភៅគ្មានកំហុស បើកនូវទិដ្ឋភាពបច្ចុប្បន្ននៃភាពអាឡោះអាល័យ

អ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ស្រួលបំផុតនៅពេលអាន ង្វៀន ញ៉ឹតអាញ់ ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន ប្រហែលជាជំនាន់របស់យើង ហើយបន្ទាប់មកជំនាន់កូនៗរបស់យើង ដែលធំឡើងនៅក្នុងសុន្ទរកថាដ៏ពេញនិយមស្តីពីសកលភាវូបនីយកម្ម និងការអភិវឌ្ឍន៍ សេដ្ឋកិច្ច ខ្វះតិចឬច្រើន៖ អារម្មណ៍ថ្មី និងពិតប្រាកដនៃសហគមន៍។ នៅក្នុងស្នាដៃរបស់គាត់ភាគច្រើន របៀបរស់នៅសហគមន៍វៀតណាម - ភូមិ - មានភាពក្លាហាននិងរស់រវើកនៅក្នុងបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងទំនាក់ទំនងរវាងតួអង្គនៅក្នុងព័ត៌មានលម្អិតនៃបរិយាកាសរស់នៅមិនថាសាច់រឿងនៅជនបទឬទីក្រុងនៅក្នុងប្រទេសរបស់យើងឬនៅក្នុងប្រទេសផ្សេងទៀត។

ដូចនៅក្នុង សត្វឆ្មាពីរកំពុងអង្គុយក្បែរបង្អួច សហគមន៍កណ្តុរ សត្វឆ្មា នៃក្រុមសត្វកណ្តុរ និងសត្វស្លាបរបស់មនុស្ស បើទោះបីជាមានភាពមិនច្បាស់លាស់នៃការលុកលុយដ៏ឃោរឃៅក៏ដោយ ក៏នៅតែមានភាពស្រស់ស្អាតប្រកបដោយក្តីស្រលាញ់។ សហគមន៍នោះអាចមានឆ្មាពីរក្បាល ឬឆ្មាមួយក្បាល និងកណ្ដុរមួយក្បាលដែលកំពុងមើលភ្លៀង ហើយនិយាយអំពីរឿងស្នេហាដែលបំភាន់ភ្នែក។ នៅក្នុងភូមិក្នុងទីក្រុង ទីក្រុងប្រៀបដូចជាភូមិមួយ ឪពុក និងម្តាយអាចក្លាយជាស្តេច និងមហាក្សត្រិយានី ហើយកូនៗក្លាយជាព្រះអង្គម្ចាស់ និងព្រះនាងបង្កើតរឿងនិទាន ហើយប្រភេទសត្វតែងតែចង់ដឹងចង់រៀនភាសាគ្នាទៅវិញទៅមក។ កូនធំឡើងស្គាល់ដើមឈើ ផ្លូវដើរក្នុងភូមិ ហើយមិនព្រមស្តាប់មនុស្សធំប្រាប់រឿងពីអតីតកាលរបស់ដូនតា និងជីដូនជីតាឡើយ។ នោះហើយជាទឹកដែលចិញ្ចឹម ពិភពលោក ដ៏កក់ក្តៅ គួរឱ្យទុកចិត្ត ដែលយើងមិនដែលឯកកោពេក ពិភពលោកដែលស្មុគស្មាញ និងមានបញ្ហា ប៉ុន្តែមិនសោកនាដកម្ម ហើយតែងតែមានក្តីសង្ឃឹមតិចតួច ព្រោះនៅតែមានការចែករំលែកជីវិតប្រចាំថ្ងៃជាមួយអ្នកជិតខាង មិត្តភក្តិ និងមនុស្សចម្លែក។

ខ្ញុំគិតថាមួយផ្នែក វាគឺជាអារម្មណ៍នៃជីវភាពរស់នៅ សហគមន៍ដែលមានស្រាប់ ដែលធ្វើឲ្យស្នាដៃរបស់ ង្វៀន ញ៉ឹតអាញ់ ជាភាសាវៀតណាម ឬជាភាសាផ្សេងទៀត មានសក្តានុពលក្នុងការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងអ្នកអាន - កូនចៅវៀតណាមដែលរស់នៅកន្លែងផ្សេងៗគ្នា ឬចែករំលែករវាងតំបន់វប្បធម៌ជិតខាង ដូចជាសហគមន៍អាស៊ីអាគ្នេយ៍ជាដើម។ ការអាន Nguyen Nhat Anh ពេលខ្លះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងកំពុងសម្រាកនៅក្នុងបណ្ណសាររស់នៅ កន្លែងរស់នៅសហគមន៍ដែលបាត់បង់ បាត់បង់ ហើយទំព័រគ្មានកំហុសនៃសៀវភៅអាចបើកមើលទិដ្ឋភាពនៃក្តីនឹករលឹកនាពេលបច្ចុប្បន្ន។

អ្នកអានតិចតួចនៅក្នុងខ្ញុំបានស្នាក់នៅទីក្រុងចាស់។ ប៉ុន្តែពេលខ្លះ ការរស់នៅចំពោះមុខជីវិតរបស់មនុស្សចាស់ ខ្ញុំពឹងផ្អែកយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់លើភាពរីករាយនៃការចងចាំ។ ក្នុងបរិយាកាសវប្បធម៍ដ៏ច្របូកច្របល់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ សៀវភៅរបស់លោក Nguyen Nhat Anh នៅតែបង្ហាញសម្រស់ដ៏បរិសុទ្ធរបស់មនុស្សពេញវ័យដែលកំពុងមើលក្មេងៗលេង មនុស្សពេញវ័យនិយាយជាមួយកុមារដែលកំពុងធំឡើងអំពីតម្លៃជីវិតដោយមិនបញ្ចេញសំឡេង។ ខ្ញុំស្រមៃថាមនុស្សធំដូចជា Nguyen Nhat Anh ដូចជាយក្សនៅក្នុងរឿងនិទានរបស់ Oscar Wilde មានសួនច្បារដ៏ស្រស់ស្អាត បើកទ្វារឱ្យក្មេងៗចូល ខណៈពេលដែលគាត់អង្គុយស្ងៀមមើល ហើយក្មេងៗទាំងនោះនៅតែយកអាថ៌កំបាំងជាច្រើន។

ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/nguyen-nhat-anh-nguoi-lam-vuon-185250701102809197.htm