ในวันแรกของปีใหม่ พ.ศ. 2568 เรือเจื่องซา 21 ได้เดินทางออกจากท่าเรือ เศรษฐกิจ และป้องกันประเทศหมายเลข 129 ในจังหวัดบ่าเหรียะ-หวุงเต่า พร้อมกับคณะผู้แทนจากกองบัญชาการกองทัพเรือภาค 2 พร้อมด้วยนักข่าวและผู้สื่อข่าวอีกหลายสิบคน ณ ชานชาลา DK1 นักข่าวทุกท่านที่ร่วมเดินทางในครั้งนี้ต่างมีความสุขและกระตือรือร้นที่จะเดินทางไปยังหมู่เกาะศักดิ์สิทธิ์และไหล่ทวีปของปิตุภูมิ พวกเขาตั้งตารอที่จะไปเยือน DK1 ป้อมปราการกลางทะเลที่เหล่าทหารต้องเผชิญความยากลำบากและความท้าทายมากมายท่ามกลางคลื่นลม
เย็นวันนั้น เรือออกจากท่าเรือ น้ำทะเลเริ่มมีฝนตก คลื่นซัดเรืออย่างรุนแรง หลายคนเริ่มรู้สึกเมาเรือ หน้าซีดเซียว ร่างกายคลื่นไส้ มึนงง เวียนหัวตลอดเวลา ความรู้สึกนี้เป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือนสำหรับนักข่าว Dieu Huong - หนังสือพิมพ์ Quang Binh (ปัจจุบันคือสถานีวิทยุและโทรทัศน์ Quang Binh) “เรือลำเล็กโคลงเคลงอยู่กลางมหาสมุทร คืนแรกบนเรือ คลื่นซัดเข้าฝั่งอย่างแรง น้ำสาดเข้ามาตามรอยแตกของหน้าต่าง ท่วมห้อง ผ้าห่มและเสื่อเปียกโชก อาหารทุกมื้อก็เป็นเรื่องท้าทายเช่นกัน เพราะเราไม่สามารถนั่งนิ่งๆ ได้ ถาดอาหารก็เลื่อนไปตามการโคลงเคลงของเรือ เพื่อนร่วมงานบางคนเหนื่อยมากจนต้องนอนราบกับพื้นเรือ ทุกครั้งที่ลุกขึ้นนั่งก็รู้สึกอยากล้ม พนักงานครัวต้องนำโจ๊กและข้าวปั้นมาเสิร์ฟ” นักข่าว Dieu Huong เล่า
 |
| เรือเจื่องซา 21 เข้าใกล้ชานชาลา DK1/17 |
ระหว่างการเดินทางฝ่าคลื่นลมสู่ DK1 นักข่าวและนักข่าวหลายคนรู้สึกเมาเรือตลอดการเดินทาง 16 วัน อย่างไรก็ตาม เมื่อชานชาลาแรกของการเดินทางครั้งใหม่ปรากฏขึ้นราวกับจุดเล็กๆ กลางมหาสมุทร ทุกคนต่างมีความสุข ตื้นตันใจ เบิกบาน และลืมความเหนื่อยล้าไปเสียหมด ระหว่างการเดินทาง นักข่าวแต่ละคนไม่เพียงแต่ทำงาน แต่ยังมีประสบการณ์พิเศษในการรักชีวิตมากขึ้น และเข้าใจความรับผิดชอบต่อสังคมของนักเขียนมากขึ้น เมื่อมาถึง DK1 นักข่าวได้ก้าวข้ามข้อจำกัดด้านพื้นที่ เวลา และสภาพแวดล้อมอันโหดร้าย เพื่อนำเสนอข้อมูลและภาพถ่ายของท้องทะเลและท้องฟ้าของปิตุภูมิ รวมถึงชีวิตที่อยู่เบื้องหน้าคลื่นลมของทหารบนชานชาลา นักข่าว Dieu Huong กล่าวว่า การเดินทางที่นักข่าวไม่มากนักได้รับเกียรตินี้ ได้ช่วยให้นักข่าวรุ่นใหม่เติบโตขึ้น พวกเขาเข้าใจว่าการสื่อสารมวลชนไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของรัศมี แต่ยังรวมถึงช่วงเวลาแห่งความมุ่งมั่น เผชิญกับความท้าทายในการถ่ายทอดเรื่องราวธรรมดาๆ แต่ยิ่งใหญ่
หลังจากสามวันสองคืนกลางทะเล ชานชาลา DK1 ก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางคลื่นทะเลอันกว้างใหญ่ ในขณะนั้น นักข่าวทุกคนในกลุ่มต่างรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างหาที่สุดมิได้ เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกและความภาคภูมิใจ เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขารู้สึกถึงความศักดิ์สิทธิ์ของมาตุภูมิ หลายคนเงียบงันชั่วขณะเมื่อมาถึงชานชาลา DK1/9 ที่ทาสีแดงและเหลืองธงชาติ ตั้งตระหง่านอยู่กลางมหาสมุทร และจะมีอะไรงดงามไปกว่าภาพธงชาติที่โบกสะบัดอยู่บนหลังคาชานชาลาท่ามกลางท้องทะเลและท้องฟ้าอันกว้างใหญ่
ในวันต่อมา คลื่นใหญ่และลมแรงมากจนเราไม่สามารถไปเยี่ยมชมแท่นขุดเจาะได้ ทั้งกลุ่มและเหล่าทหารต่างติดต่อกันผ่านวิทยุสื่อสาร แลกเปลี่ยนเพลงและคำอวยพร แค่นี้ก็เพียงพอที่จะเชื่อมโยงความรู้สึกระหว่างแผ่นดินใหญ่กับผู้ที่ปกป้องท้องทะเลและท้องฟ้าของบ้านเกิดของเรา เนื้อเพลงของเหล่าทหารบนแท่นขุดเจาะนั้นซาบซึ้งใจเหล่านักเขียน: "ท่ามกลางท้องทะเลและท้องฟ้าอันกว้างใหญ่/ ฝ่าฟันพายุ/ ปกป้องท้องทะเลและหมู่เกาะของบ้านเกิดของเรา/ เราร่วมกันขับขานบทเพลง/ ปกป้องต้นน้ำของบ้านเกิดของเรา..."
 |
| ผู้สื่อข่าวปีนเชือกเพื่อเข้าใกล้แท่นขุดเจาะ |
หลังจากอ่านบทความและชมภาพยนตร์มากมายเกี่ยวกับแท่น DK1 มีเพียงนักข่าวผู้โชคดีได้ไปเยือนแท่น DK1 อย่างเราเท่านั้นที่จะเข้าใจถึงความยากลำบากและอันตรายที่เหล่าทหารเรือและทหารต้องเผชิญ การเสียสละอย่างเงียบๆ และความมุ่งมั่นอันแน่วแน่ของเหล่าทหารนาวิกโยธินในการรักษา อธิปไตย อันศักดิ์สิทธิ์ของท้องทะเลและหมู่เกาะต่างๆ ของปิตุภูมิ... เมื่อมาถึงสถานที่ที่ "เบื้องบนคือท้องฟ้า เบื้องล่างคือน้ำ" นักข่าวก็รู้สึกด้อยค่าลงเช่นกัน ความยากลำบากในการเดินทางไม่ถึง 20 วันนั้นไม่มีความหมายอะไรเลยเมื่อได้เห็นเหล่าทหารบนแท่นยืนหยัดฝ่าฟันสภาพอากาศที่เลวร้าย การขาดแคลนน้ำสะอาด ผักใบเขียว และการขาดความอบอุ่นจากแผ่นดินใหญ่ พวกเขายืนหยัดต่อสู้เพื่อสันติภาพของปิตุภูมิและประชาชนอย่างแน่วแน่
 |
| นักข่าวและผู้สื่อข่าวที่ทำงานบนแพลตฟอร์ม DK1/9 |
เหตุการณ์ที่ประทับใจเราอย่างลึกซึ้งระหว่างการเดินทางสู่ชานชาลา DK1 คือพิธีรำลึกถึงวีรชนแห่งชานชาลา DK1 ผู้เสียสละชีวิตในภารกิจยืนยันและปกป้องอธิปไตยอันศักดิ์สิทธิ์แห่งท้องทะเลและหมู่เกาะของปิตุภูมิในน่านน้ำของไหล่ทวีปด้านใต้ พิธีรำลึกนี้จัดขึ้น ณ บริเวณชานชาลา DK1/18 ในวันเพ็ญเดือน 12 ของปีเกี๊ยบถิ่น นักข่าวหนังสือพิมพ์ไห่เยี่ยน-ด่งนาย เล่าว่า หลายวันที่ผ่านมามีคลื่นใหญ่และลมแรง แต่ในวันนั้น ท้องฟ้าแจ่มใส พระอาทิตย์สวยงาม ทะเลสงบ บรรยากาศเงียบสงบ ทุกคนตั้งใจฟังทุกถ้อยคำของสุนทรพจน์ หัวใจเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ รำลึกถึงวีรชนผู้เสียสละอย่างกล้าหาญ ยังคงอยู่กลางทะเลเพื่อสันติภาพและบูรณภาพแห่งอธิปไตยแห่งท้องทะเล หมู่เกาะ และไหล่ทวีปของปิตุภูมิ ในเวลานั้น กรมการเมืองของเจื่องซา 21 ได้มอบไหบรรจุปีกนกกระเรียนที่พับอย่างประณีตให้เธอ เพื่อให้ทุกคนนำไปปล่อยลงทะเล พร้อมกับคำอธิษฐานเพื่อสันติภาพ เพื่อเป็นการแสดงความกตัญญูอย่างสุดซึ้งต่อผู้ที่เสียสละเพื่อมาตุภูมิ เมื่อมองดูถาดเครื่องบูชา ปีกนกกระเรียนและดอกเบญจมาศสีเหลืองที่ลอยอยู่บนคลื่น หลายคนต่างหน้าแดงก่ำ... "ช่วงเวลาเหล่านั้นทำให้เรารักทะเล ท้องฟ้า และทุกตารางนิ้วของบ้านเกิดเมืองนอนของเรามากยิ่งขึ้น และรักภาพลักษณ์ของทหารเรือเวียดนามมากยิ่งขึ้น" นักข่าวไห่เยนกล่าว
ที่มา: https://baodaklak.vn/xa-hoi/202506/nha-gian-dk1-trong-trai-tim-nguoi-lam-bao-70e0392/
การแสดงความคิดเห็น (0)