John Ernst Steinbeck (1902-1968) គឺជាអ្នកកាសែត និងជាអ្នកនិពន្ធប្រលោមលោកធម្មជាតិ។ គាត់កើតនៅរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា ដែលមានដើមកំណើតមកពីអាឡឺម៉ង់ និងអៀរឡង់ ហើយបានទទួលរង្វាន់ណូបែលផ្នែកអក្សរសាស្ត្រនៅឆ្នាំ 1962 ។
 |
| អ្នកនិពន្ធ John Ernst Steinbeck ។ |
គាត់បានសិក្សារុក្ខសាស្ត្រ សមុទ្រ ; ការសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យរបស់គាត់ត្រូវបានរំខាន។ គាត់ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ការងារលំបាកជាច្រើនដូចជា ឃ្វាលគោ គីមីវិទ្យាក្នុងរោងចក្រស្ករ អ្នកបង្កាត់ត្រី អ្នកគ្រប់គ្រងចំការ មេជាង អ្នកបើកទូក... គាត់ខំធ្វើការក្នុងផ្នែកសារព័ត៌មាន និងសរសេរ។ ប្ដីប្រពន្ធនេះច្រើនតែស៊ីត្រីដែលគេចាប់បាន។
ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ Steinbeck បានធ្វើការជាអ្នកឆ្លើយឆ្លងព័ត៌មានសង្គ្រាម។ នៅឆ្នាំ 1937 គាត់បានទៅសហភាពសូវៀតហើយបានសរសេរ ទស្សនាវដ្តី រុស្ស៊ី (1948) ។ បន្ទាប់ពីសង្រ្គាម នៅក្នុងការសរសេររបស់គាត់ គាត់តែងតែស្វែងរកទិដ្ឋភាពផ្លូវចិត្ត និងអារម្មណ៍។ East of Eden (1961) ប្រាប់រឿងក្នុងពន្លឺផ្លូវចិត្តនៃគ្រួសារដែលបែកបាក់ ម្តាយចាកចេញទៅធ្វើជាស្រីពេស្យា កូនប្រុសបណ្តាលឱ្យស្លាប់របស់បងប្រុសរបស់គាត់ (ទំនើបកម្មនៃរឿងបងប្អូនសម្លាប់គ្នាក្នុងព្រះគម្ពីរ)។ ជាទូទៅ ការសរសេររបស់ Steinbeck គឺខុសឆ្គងណាស់។
ស្នាដៃដំបូងដូចជារឿងផ្សងព្រេង Cup of Gold (1929) មានធាតុមនោសញ្ចេតនា និងអាថ៌កំបាំងជាច្រើន។ ជីវិតការងារដ៏លំបាករបស់គាត់ត្រូវបានបង្ហាញក្នុងរឿងដែលសរសេរក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1930 ។
The Pastures of Heaven (1932) គឺជាបណ្តុំនៃរឿងខ្លីៗអំពីមនុស្សសាមញ្ញ ដែលរស់នៅតាមជ្រលងភ្នំនៃឈ្មោះនោះ។ Tortilla Flat (1935) គឺនិយាយអំពីជនជាតិឥណ្ឌា ជនជាតិស្បែកស និងអ្នកនិយាយភាសាអេស្ប៉ាញ រស់នៅក្នុងជីវិតដ៏លំបាក អសីលធម៌ ប៉ុន្តែសប្បាយរីករាយនៅក្នុងខ្ទមមួយនៅរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ាភាគខាងត្បូង។ សាត្រាស្លឹករឹតនៃការងារនេះត្រូវបានបដិសេធដោយអ្នកបោះពុម្ពប្រាំបួន ប៉ុន្តែត្រូវបានស្វាគមន៍នៅពេលបោះពុម្ព។ In Dubious Battle (1935) និយាយអំពីការធ្វើកូដកម្មរបស់អ្នករើសផ្លែឈើតាមរដូវនៅរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា។ នៃកណ្តុរ និង បុរស (1937) ពិពណ៌នាអំពីជីវិតសោកនាដកម្មរបស់កម្មករ កសិកម្ម ។
ជាមួយនឹង The Grapes of Wrath (1939) Steinbeck បានអះអាងជំហររបស់គាត់នៅក្នុងចលនាអក្សរសាស្ត្រ proletarian អាមេរិកក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1930 ។ ដំបូងឡើយ គាត់មានការអាណិតអាសូរចំពោះបក្សកុម្មុយនិស្ត។ នៅប្រទេសវៀតណាម មានការបកប្រែរឿង The Grapes of Wrath ឈ្មោះប្រលោមលោកដ៏ល្បីល្បាញរបស់ Steinbeck គឺ "The Grapes of Wrath" ។ ខ្ញុំខ្លាចការបកប្រែនេះពិបាកយល់ ព្រោះអ្នកអានវៀតណាមនឹងឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជាទំពាំងបាយជូខឹង? ខ្ញុំក៏មិនអាចរកឃើញការបកប្រែដែលមានទាំងភាពជិតស្និទ្ធនឹងរូបភាពព្យញ្ជនៈ និងពេញលេញនៃន័យធៀបដែរ។ អ្នកនិពន្ធប្រៀបធៀបកំហឹង និងការបះបោរទៅនឹងទំពាំងបាយជូទុំ៖ "ទំពាំងបាយជូនៃកំហឹងគឺទុំ" ។
Ripe Indignation បានឈ្នះរង្វាន់ Pulitzer ក្នុងឆ្នាំ 1940 ដោយពណ៌នាពីទិដ្ឋភាពដ៏កំសត់របស់កសិករអាមេរិកដែលបានបាត់បង់ដីរបស់ពួកគេ ហើយត្រូវបានគេជិះជាន់ និងកេងប្រវ័ញ្ចមិនតិចជាងកសិករ proletarian វៀតណាមដែលបង្ខំឱ្យធ្វើការនៅចម្ការកៅស៊ូឆ្ងាយពីផ្ទះនោះទេ។
នៅភាគនិរតី និងនិរតី ដីបានក្លាយទៅជាគ្មានមេរោគ ហើយពួកមូលធននិយមធ្វើកសិកម្ម។ ដូច្នេះ កសិករតូចតាចបានក្ស័យធន។ ធនាគារគឺជាម្ចាស់បំណុលរបស់ពួកគេ ដោយយកដីរបស់ពួកគេដើម្បីធ្វើអាជីវកម្មដោយផ្ទាល់៖ ដោយគ្រាន់តែត្រាក់ទ័រ និងកម្មករជួល ពួកគេអាចធ្វើស្រែចម្ការលើផ្ទៃដីដ៏ធំទូលាយដែលពីមុនអាចចិញ្ចឹមគ្រួសាររាប់សិបគ្រួសារ។ ដោយបណ្តេញចេញពីផ្ទះ កសិករត្រូវចំណាកស្រុកទៅកន្លែងផ្សេង។ ខិត្តប័ណ្ណផ្សព្វផ្សាយបានប្រាប់ពួកគេថារដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ាជាទឹកដីដែលមានដីមានជីជាតិ និងថ្លៃពលកម្មខ្ពស់។ ដូច្នេះមនុស្សរាប់រយពាន់នាក់បានទៅខាងលិច។ ក្រោយជួបការលំបាកជាច្រើនខែ ពេលមកដល់ក៏ដឹងថាគេចាញ់បោកគេ។ ការងារតែមួយគត់គឺការរើសផ្លែឈើ និងកប្បាស ហើយនោះមានតែតាមរដូវកាលប៉ុណ្ណោះ។ ម្ចាស់ផ្ទះរង់ចាំហ្វូងមនុស្សដ៏ច្រើនមកជួលកម្លាំងពលកម្មថោកៗ។ ពួកគេក៏ជាធនាគារិក និងជាអ្នកធ្វើម្ហូប ដូច្នេះពួកគេអាចសម្រេចចិត្តតម្លៃបាន។ ពួកគេធ្លាក់ចុះតម្លៃ ច្របាច់កកសិករតូចតាច ហើយជាញឹកញាប់មិនហ៊ានចំណាយលើការប្រមូលផល។
ទិដ្ឋភាពដ៏រន្ធត់មួយបានកើតឡើង៖ ម្ចាស់បំផ្លាញបន្លែរាប់តោនដើម្បីរក្សាតម្លៃ ខណៈរាប់ពាន់គ្រួសារមិនមានអ្វីបរិភោគ។ ជនក្រីក្រខ្លាចបាត់បង់ការងារ មិនគាំទ្រជនអន្តោប្រវេសន៍ថ្មី ហើយបានចូលរួមជាមួយប៉ូលិស និងឧបករណ៍រដ្ឋាភិបាលទាំងមូល ដើម្បីបង្ក្រាបពួកគេ។ ដីដែលបានសន្យារបស់ពួកអនាធិបតេយ្យបានក្លាយជាគុកធំ។
រឿង "Ripe Wrath" កើតឡើងនៅក្នុងស្ថានភាពសោកនាដកម្មនោះ។ Steinbeck ផ្តោតលើគ្រួសារ Joad នៅអូក្លាហូម៉ា។ កូនប្រុសម្នាក់ឈ្មោះ Tom ក្នុងការប្រយុទ្ធគ្នាបានសម្លាប់ប្អូនស្រីរបស់បុរសដែលព្យាយាមចាក់គាត់។ បន្ទាប់ពីជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេលបួនឆ្នាំ គាត់ត្រូវបានដោះលែងដោយសន្យាផ្តល់កិត្តិយស។
Ripe Wrath ត្រូវបានដឹកនាំដោយ John Ford ហើយបានប្រែក្លាយទៅជាខ្សែភាពយន្តដ៏មានតម្លៃមួយ (1940) ជាមួយនឹងរូបភាពគ្រួសាររបស់ Tom នៅលើឡានផ្ទុកជំងឺអាសន្នរោគទៅកាន់ភាគខាងលិច ដើម្បីស្វែងរកការងារថ្មី។ ការងារគឺជា "ប្រលោមលោកនិក្ខេបបទ" ដូច្នេះវាមានភាពទន់ខ្សោយជាច្រើន: មានកន្លែងដែលឆោតល្ងង់ឬច្រឡំអំពីឧត្តមគតិ។ អ្នកនិពន្ធថ្កោលទោសយន្តការកសិកម្មយ៉ាងខ្លាំងចង់វិលទៅរកប្រព័ន្ធកសិកម្មចាស់ ប៉ុន្តែអំពាវនាវឲ្យមានបដិវត្តន៍សង្គម។ ស្ទ្រីមជាច្រើននៃការគិតដើម្បីដោះស្រាយភាពអយុត្តិធម៌សង្គមត្រូវបានទាក់ទងគ្នា៖ "ការឆ្លងដែននិយម" របស់ Emerson លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅលើដីរបស់ Whitman ការអនុវត្តជាក់ស្តែងរបស់ W. James "កិច្ចព្រមព្រៀងថ្មី" របស់ F. Roosevelt ជាមួយនឹងអន្តរាគមន៍ របស់រដ្ឋាភិបាល ។ តួអង្គនិងគំនិតមានលក្ខណៈស្រើបស្រាល។ ប៉ុន្តែតម្លៃរបស់វាគឺការនិទានរឿងដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញ អារម្មណ៍ខ្លាំង និងសមត្ថភាពក្នុងការបង្ហាញដោយផ្អែកលើសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអ្នកដែលត្រូវគេជិះជាន់ និងកេងប្រវ័ញ្ច។
មានការអាណិតអាសូរនៅក្នុង Steinbeck ដែលដើរទន្ទឹមគ្នាជាមួយនឹងការអត់ឱនចំពោះអំពើអាក្រក់ និងការទទួលយកភាពច្របូកច្របល់។ អ្នករិះគន់ខ្លះបាននិយាយថា គាត់ដើរទៅឆ្ងាយពេកក្នុងទិសដៅនេះ ហើយពេលខ្លះគាត់រីករាយក្នុងការពណ៌នាអំពីអំពើហិង្សា និងការបង្ខូចតម្លៃមនុស្ស។ នៅពេលផ្សេងទៀត គាត់ចង់បង្ហាញពីសណ្តាប់ធ្នាប់នោះ ភាពសុចរិត និងភាពជោគជ័យ តែងតែដើរទន្ទឹមគ្នាជាមួយនឹងភាពឃោរឃៅ និងឃោរឃៅ។ ជារឿយៗគាត់កត់ត្រាអាកប្បកិរិយាមិនសមហេតុផលដែលអាចពន្យល់បានតែដោយចំណង់ចំណូលចិត្តប៉ុណ្ណោះ។
Kommentar (0)