Ο δάσκαλός μας Phan Dang - Phan Hua Thuy!

«Γεια σε όλους, φέτος μου ορίστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο να είμαι ο καθηγητής τάξης του μαθήματος Λογοτεχνίας K10, το όνομά μου είναι Phan Dang.»

Ήταν ένα πρωινό στα τέλη Οκτωβρίου του 1986, η τάξη Λογοτεχνίας μας στο Νηπιαγωγείο συνάντησε τον δάσκαλο. Σχεδόν σαράντα χρόνια έχουν περάσει, όταν οι 18-20χρονοι μαθητές τότε πλησιάζουν τώρα τα 60, σχεδόν ολοκληρώνοντας τον κύκλο της ζωής, ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε πόσο τυχεροί ήμασταν που είχαμε τον δάσκαλο να μας διδάσκει κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών μας χρόνων, και επιπλέον, που είχαμε τον καθηγητή τάξης μετά τα πρώτα δύο χρόνια σπουδών.

Ο κ. Phan Dang (τέταρτος από δεξιά) κάποτε οδήγησε φοιτητές της Σχολής Λογοτεχνίας σε μια εκπαιδευτική εκδρομή.

Τα επόμενα χρόνια, δεν ήταν πλέον ο αρχηγός της τάξης, αλλά στη νέα του θέση ως Προϊστάμενος του Τμήματος Λογοτεχνίας, ήμασταν πάντα δεμένοι μαζί του μέχρι τις τελευταίες μέρες της φοιτητικής μας ζωής. Ακόμα και μετά την αποφοίτησή μας, σε πολλές δουλειές που σχετίζονταν με την καριέρα μας, είχαμε ακόμα την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε και ευτυχώς μοιράστηκε μαζί μας τις βαθιές γνώσεις του για την πατρίδα μας που λίγοι άνθρωποι εκτός από αυτόν είχαν. Πίσω στην πρώτη συνάντηση της φοιτητικής μας ζωής.

Αφού παρουσίασε το όνομά του, πιθανώς σκεπτόμενος ότι οι μαθητές της τάξης που προέρχονταν από πολλές περιοχές δεν μπορούσαν να ακούσουν καθαρά το όνομά του, ο δάσκαλος πήρε ένα κομμάτι κιμωλίας, σηκώθηκε και έγραψε Phan Dang στον πίνακα, μετά γύρισε προς το μέρος μας και είπε: «Στην πραγματικότητα, το όνομα που μου έδωσε ο πατέρας μου είναι Dang, όχι Dang. Όταν ξεκίνησα το σχολείο, ο δάσκαλος άκουσε το όνομά μου και είπε: Γεια σου μαθητή, άσε με να προσθέσω ένα σημάδι «α», το όνομά σου Dang θα είναι Dang, ακούγεται καλύτερο, πηγαίνετε όλοι σπίτι και ρωτήστε τον πατέρα σας αν υπάρχει κάτι ταμπού σχετικά με αυτό το όνομα, αν όχι τότε το όνομά σας θα είναι Dang. Πήγα σπίτι και ρώτησα και ο πατέρας μου συμφώνησε, οπότε έχω το όνομα Dang όπως βλέπετε στον πίνακα.»

Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν ο δάσκαλος θα διορθώσει το όνομά μου. Στην τάξη μου, υπήρχε ένας τύπος που ονομαζόταν Λε Κού, ο οποίος ήταν πολύ καλός μαθητής. Πιθανότατα το γνωρίζετε αυτό. Στο παρελθόν, δεν ήταν όλοι οι γονείς μορφωμένοι. Κάθε γιος ονομαζόταν Κού και κάθε κόρη ονομαζόταν Μπεπ. Ο δάσκαλος αυτού του τύπου, του Λε Κού, είπε: «Το όνομά σου είναι Κού, άσε με να το διορθώσω. Θα προσθέσω ένα μουστάκι. Το γράμμα U με ένα μουστάκι γίνεται το γράμμα U. Θα το αλλάξω σε Λε Κού». Ο φίλος μου, του οποίου το όνομα άλλαξε σε Λε Κού, αργότερα έγινε πολύ επιτυχημένος.

Γιατί σας λέω αυτές τις ιστορίες; Είναι για να σας δείξω ότι ένα όνομα είναι συνδεδεμένο με ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου, αλλά όταν ήμουν στο σχολείο, ο δάσκαλος μπορούσε να αλλάξει, να κάνει τους μαθητές του καλύτερους, πιο όμορφους, πιο όμορφους. Αλλά αυτός ήταν ο δάσκαλος του παρελθόντος, όσο για τον δάσκαλο τώρα, ειδικά σε πανεπιστημιακό επίπεδο, θα το μάθετε σιγά σιγά.

Εκείνη η πρώτη συνάντηση μεταξύ δασκάλου και μαθητή, για κάποιο λόγο, σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, είναι ακόμα φρέσκια στις μνήμες μας σαν να ήταν χθες. Εκείνη την ημέρα, καθώς μιλούσαμε για τις δυσκολίες που θα συναντήσουν οι μαθητές, όχι μόνο όσον αφορά το φαγητό και τη διαβίωση, αλλά και όσον αφορά τα σχολικά είδη και τα βιβλία, ο δάσκαλος είπε: Αν έχεις ένα τετράδιο για να γράψεις, είσαι τυχερός. Όταν ήμουν στο σχολείο, οι γονείς μας ζητούσαν από έναν ξυλουργό να φτιάξει έναν ξύλινο δίσκο. Όταν μαθαίναμε γραφή, ρίχναμε άμμο στον δίσκο, τον ισιώναμε με τα χέρια μας, και όταν ο δάσκαλος μας μάθαινε ένα γράμμα, χρησιμοποιούσαμε τα δάχτυλά μας για να γράψουμε στην άμμο, γράφαμε ξανά και ξανά μέχρι να γίνουμε επιδέξιοι, μετά κρατούσαμε τον δίσκο και τον κουνούσαμε για να ισιώσουμε την άμμο, και εξασκούμασταν στο να γράφουμε πάνω του ένα άλλο γράμμα...

Ο δάσκαλος Phan Dang και το έργο του "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" κέρδισαν το εθνικό βραβείο καλού βιβλίου το 2022.

Τις τελευταίες ημέρες, αφού άκουσα την είδηση ​​του θανάτου του δασκάλου μας Ντανγκ, δεκάδες γενιές μαθητών του από πολλές περιοχές ήρθαν στο Χουέ , στο μικρό σπίτι δίπλα στον ποταμό Αν Κούου (Χουέ) για να κάψουν θυμίαμα και να τον αποχαιρετήσουν. Στις σελίδες των μαθητών στο Facebook, υπάρχουν αμέτρητα συλλυπητήρια για τον αγαπημένο τους δάσκαλό.

Ο δημοσιογράφος Dinh Nhu Hoan, φοιτητής του τμήματος Λογοτεχνίας K7, πρώην αναπληρωτής αρχισυντάκτης της εφημερίδας Nhan Dan, ανέφερε δύο καθηγητές στο τμήμα Λογοτεχνίας: «Οι φοιτητές του τμήματος Λογοτεχνίας του Hue εκείνη την εποχή δεν έχουν ξεχάσει ακόμη τη ρήση: Η λέξη «Αρετή» έμαθαν από τον κ. Thang, η λέξη «Ανθρωπότητα» έμαθαν από τον κ. Dang». Η λέξη «Ανθρωπότητα» που ο κ. Dang επιφύλαξε για τους μαθητές του, είχε ο καθένας τα δικά του ιδιαίτερα συναισθήματα.

Η τάξη μου (Λογοτεχνία K10) είχε έναν φίλο ονόματι Phan Quang Muoi, ο οποίος ήταν ανάπηρος λόγω των συνεπειών του πολέμου. Ενώ ετοιμαζόταν να αποφοιτήσει, ο καθηγητής συνάντησε τον Muoi κατ' ιδίαν και του είπε: «Δεδομένων των συνθηκών σου, πιθανότατα δεν θα είναι εύκολο να βρεις δουλειά. Δεν έχω τίποτα να σε βοηθήσω. Άσε με να συζητήσω με το τμήμα και το σχολείο για να σε κρατήσω και να κανονίσω κάτι για σένα, όπως ακαδημαϊκές υποθέσεις». Αν και ο Muoi δεν έμεινε στο τμήμα με μια δουλειά για την οποία ο καθηγητής μπορούσε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις, αυτή η καλοσύνη, αυτή η «ανθρωπιά» του δασκάλου θα συνεχιστεί για πάντα στη ζωή του. Τώρα ο Muoi είναι επικεφαλής του τμήματος διοικητικής οργάνωσης της εφημερίδας Quang Nam .

Μία από τις μεγαλύτερες εμμονές της γενιάς των φοιτητών μας ήταν πιθανώς... η πείνα. Τα πρότυπα των φοιτητικών γευμάτων γέννησαν τους όρους «εθνική σούπα» και «ωκεάνια» σάλτσα ψαριού. Ήδη πεινασμένοι έτσι, όταν αντιμετωπίζαμε μεγάλες διαλέξεις, η πείνα μας πολλαπλασιαζόταν. Ευτυχώς, τα μαθήματα με τον κ. Ντανγκ μας έκαναν πάντα να περιμένουμε με ανυπομονησία... το τέλος του μαθήματος! Όχι μόνο λόγω της ποσότητας γνώσης που συμπιέζε στις διαλέξεις του για εμάς, αλλά και λόγω του τρόπου με τον οποίο τις μετέφερε, σοβαρός αλλά πολύ χιουμοριστικός, σοφός αλλά πολύ δημοφιλής, σιωπηλός αλλά γεμάτος απήχηση.

Ερευνητής Phan Dang (Phan Hua Thuy)

Τόπος καταγωγής: Ντονγκ Χα, Κουάνγκ Τρι

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Χιούε.

Πρακτική άσκηση στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (ΗΠΑ)

Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Εκπαίδευσης της Χουέ, στο Πανεπιστήμιο Επιστημών της Χουέ, στην Βουδιστική Ακαδημία του Βιετνάμ στην Χουέ

* Έντυπα βιβλία:

- Ποίηση και λογοτεχνία από τον Nguyen Cu Trinh

- Ποίηση και λογοτεχνία του Tu Duc, τόμοι I, II (αναθεωρημένοι)

- Ποίηση και Λογοτεχνία του Tu Duc, Τόμος III, - Το ιερό ποίημα του Tu Duc, αυτοδιδασκαλία και ερμηνεία (μεταγραφή, σχολιασμός, εισαγωγή)

- Κώδικας Δεοντολογίας Dai Nam (συνεπιμέλεια)

- Γεωγραφία Hoang Viet (μετάφραση, σχολιασμός, εισαγωγή)

- Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi (μετάφραση, σχολιασμός, εισαγωγή, πρώτη εκτύπωση - 2005)

- O Chau Can Luc, με τον Van Thanh (μετάφραση, σχολιασμός, εισαγωγή)

- Κείμενο Βιετναμέζικων Han Nom (Πανεπιστημιακό Εγχειρίδιο)

- Βιετναμέζικο ιστορικό σχόλιο (μεταγραφή, σχολιασμός, εισαγωγή)

* Αρκετές κοινές εργασίες και πολλές επιστημονικές ερευνητικές εργασίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό

Πριν από δύο χρόνια, όταν του απονεμήθηκε το βραβείο Α για το έργο του "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" στα 5α Εθνικά Βραβεία Βιβλίου το 2022 (που συνδιοργανώθηκαν από το Υπουργείο Πληροφοριών και Επικοινωνιών, τον Σύνδεσμο Εκδοτών του Βιετνάμ και το Ραδιόφωνο της Φωνής του Βιετνάμ το βράδυ της 3ης Οκτωβρίου 2022 στο Ανόι), οι φοιτητές του παντού μοιράστηκαν με χαρά τη χαρά και τηλεφώνησαν για να ενημερώσουν τους αποφοίτους του διδακτικού προσωπικού.

Μετά την τελετή τιμής, η Le Thanh Ha (Λογοτεχνία τάξης K13 - τώρα Διευθύντρια του Εκδοτικού Οίκου Thanh Nien στο Ανόι) κάλεσε τους δασκάλους σε ένα σνακ αργά το βράδυ, και στη συνέχεια η Ha έστειλε στους φίλους της μια ζεστή φωτογραφία με τους δασκάλους και τους μαθητές τη νύχτα σε μια γωνιά της παλιάς πόλης. Ήταν απλώς για να μοιραστεί τη χαρά με τη δασκάλα, αλλά άκουσα σε αυτήν τόση πολλή από τη μοναδική ζεστή αγάπη των μαθητών που επέλεξαν το μονοπάτι της λογοτεχνίας από τη δασκάλα!

Παρατηρώντας αργότερα τους τομείς έρευνας και μετάφρασης του Δασκάλου, εκτός από τον τομέα της βουδιστικής κουλτούρας, για τον οποίο έχαιρε πάντα μεγάλου σεβασμού από τους ειδικούς σε αυτόν τον τομέα, η ιστορία της εθνικής κυριαρχίας σε αρχαία έγγραφα τον ενδιέφερε πάντα. Όταν μετέφρασε ξανά το βιβλίο "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" του Le Quang Dinh, αυτό θεωρήθηκε το πρώτο βιβλίο γεωγραφίας της δυναστείας Nguyen, γραμμένο αμέσως μετά την άνοδο του βασιλιά Gia Long στο θρόνο.

Το έργο έχει μεγάλη σημασία για την οικοδόμηση της χώρας και τη δυναστεία της δυναστείας Νγκουγιέν. Η τεράστια περιοχή από τον Νότο μέχρι τον Βορρά που καταγράφεται σε αυτό αποτελεί εκδήλωση της δύναμης του Βιετνάμ εκείνη την εποχή. Κατά την παρουσίαση του βιβλίου στο Χουέ, ο δάσκαλος είπε ότι επειδή πρόκειται για γεωγραφικό έργο, υπάρχουν πολλά τοπωνύμια, ονόματα ανθρώπων, ονόματα τοπικών προϊόντων, τόσο σε κινέζικα όσο και σε χαρακτήρες Νομ, επομένως είναι αρκετά δύσκολο να μεταφραστεί.

Αλλά για εμάς, τους μαθητές του, καταλαβαίνουμε ότι με τις γνώσεις του και την ικανότητά του να μεταφράζει τη γλώσσα Χαν Νομ, μπόρεσε να δημιουργήσει ένα επίσημο έγγραφο που επιβεβαίωνε την επικράτεια της χώρας, ενώ παράλληλα έδειχνε ξεκάθαρα την ανεξαρτησία και τον πολιτισμό ενός αυτοδύναμου έθνους στις αρχές του 19ου αιώνα, η οποία ήταν η σιωπηλή του συμβολή στην Πατρίδα.

Όχι μόνο το βιβλίο «Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi», αλλά και πολλά άλλα βιβλία που εργαζόταν σκληρά για να μεταφράσει, όλα σχετίζονταν με την εθνική κυριαρχία, την κυριαρχία επί των θαλάσσιων και νησιωτικών συνόρων..., και τότε δεν είχε χρόνο να τα ολοκληρώσει, αυτές οι επιθυμίες εξακολουθούσαν να βρίσκονται αδρανείς στα αρχαία βιβλία στη μικρή σοφίτα του μικρού σπιτιού. Από εκείνη τη σοφίτα, κοιτάζοντας πέρα ​​από τον ποταμό στην απέναντι πλευρά, η σκιά του παλατιού An Dinh αντανακλάται στον ποταμό An Cuu «λασπωμένος ήλιος, καθαρή βροχή».

Ο Δάσκαλος Φαν Ντανγκ μιλάει σε σεμινάριο για τη βουδιστική κληρονομιά στο Κουάνγκ Τρι, το οποίο πραγματοποιείται στην Παγόδα Σακ Του, στην περιοχή Τριέου Φονγκ.

Με την πάροδο του χρόνου, μετά από τόσες καταιγίδες και ηλιοφάνειες στη ζωή, μέσα από τόσα χιλιόμετρα σκαμπανεβάσματος, μπορεί να μην θυμόμαστε όλα τα ποιήματα που δίδαξε, τα έργα στα οποία εργάστηκε τόσο σκληρά, αλλά σίγουρα μεταξύ εμάς, των μαθητών του, θυμόμαστε ακόμα την εικόνα ενός σύγχρονου μελετητή και άλλες χαρούμενες και λυπημένες αναμνήσεις που δεν μπορούν πάντα να αφηγηθούν εύκολα.

Η τύχη είναι κάτι που δεν έχουν όλοι στη ζωή. Και αν υπάρχει ένα τυχερό πράγμα που εξακολουθεί να επηρεάζει πολλές γενιές από εμάς, τους φοιτητές της Φιλολογίας, είναι ότι είχαμε την τύχη να ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΜΕ με έναν καθηγητή, μια κεφαλαία λέξη «Σπουδάζω» επειδή όχι μόνο δίδασκε λέξεις, αλλά ήταν και η πιο ζωντανή εκδήλωση, και όπως λέμε συχνά σήμερα, ήταν: «Θαν τζιάο».

Και δανειζόμαστε τα λόγια ενός ανώτερου συναδέλφου που αναφέρθηκε στην αρχή του άρθρου, όταν θυμόμαστε τον δάσκαλο: «Μαθαίνοντας από τον δάσκαλο, όχι μόνο όσον αφορά τη γνώση αλλά και όσον αφορά το πώς να είσαι άνθρωπος. Πόσες γενιές μαθητών ακολούθησαν τον δάσκαλο για να είναι ευθείς, έντιμοι, δίκαιοι και περιφρονούντας τα χρήματα. Και ο δάσκαλος έγινε ένα ψηλό βουνό μέσα στον καθένα μας. Τώρα, αυτό το βουνό έχει εξαφανιστεί για πάντα!»

Λε Ντουκ Ντουκ

Πηγή: https://baoquangtri.vn/thay-phan-dang-phan-hua-thuy-cua-chung-toi-189480.htm