เรื่องราวของซวนผาส่องประกายบนมรดกทางวัฒนธรรมของดินแดนถั่น

ละครซวนฟา ตั้งอยู่ในดินแดนโทซวน อันเป็นดินแดนที่มีประเพณีทางประวัติศาสตร์อันยาวนาน อันเป็นต้นกำเนิดของการลุกฮือของชนเผ่าลัมเซินอันโด่งดัง ละครซวนฟา ณ หมู่บ้านซวนฟา ตำบลซวนเจื่อง อำเภอโทซวน จังหวัด ถั่นฮวา ได้กลายเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในกระแสวัฒนธรรมประจำชาติ นักวิจัยระบุว่า ละครนี้ปรากฏในสมัยราชวงศ์ดิญ (ค.ศ. 968 - 980) และเจริญรุ่งเรืองในยุคต้นราชวงศ์เล ละครซวนฟาโดดเด่นด้วยระบำพื้นบ้าน 5 ระบำ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ "ห้าประเทศเพื่อนบ้านที่ถวายเครื่องบรรณาการ" ได้แก่ ฮัวลาง (อาณาจักรโครยอ), ตูฮวน (หลุกเฮือนหยุง), ไอ่ลาว (ชาวไทย-ลาว), โงก๊วก (ประเทศโบราณในจีน) และเจียมถัน (ชาวจำปา) ระบำแต่ละระบำไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นถึงเทคนิคทางศิลปะและสุนทรียศาสตร์เท่านั้น แต่ยังถ่ายทอดเรื่องราวทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ผ่านเครื่องแต่งกายและลีลาการแสดงอีกด้วย

ทุกปี ระหว่างวันที่ 10 ถึง 12 ของเดือนจันทรคติที่สอง ละครซวนผาจะถูกจัดแสดงขึ้น ณ ซากโบราณสถานวัดซวนผา กลายเป็นเทศกาลอันเป็นเอกลักษณ์ของดินแดนโทซวน ช่างฝีมือในหมู่บ้านจะผลัดกันแสดงละคร ตั้งแต่ความงดงามอันลึกลับและวิจิตรของละครจำปา ความงามอันเฉียบแหลมของละครตูฮวน ไปจนถึงความนุ่มนวลและทรงพลังของละครอ้ายเหลา ละครซวนผาถือเป็นสุดยอดแห่งการผสมผสานระหว่างนาฏศิลป์ราชวงศ์และศิลปะการแสดงพื้นบ้าน สะท้อนถึงสุนทรียศาสตร์และจิตวิญญาณแห่งความคิดสร้างสรรค์ของชาวเวียดนามได้อย่างชัดเจน ตลอดหลายพันปีที่ผ่านมา มรดกทางวัฒนธรรมนี้ยังคงรักษาเสน่ห์และยังคงเป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของชาติ ละครซวนผาเปี่ยมไปด้วยเอกลักษณ์ของศิลปะการแสดงที่ผสมผสานระหว่างราชสำนักและวัฒนธรรมพื้นบ้านเวียดนาม ระบำอันเป็นเอกลักษณ์นี้มีทั้งความงดงามและลึกลับ เปล่งประกายงดงาม สะท้อนแนวคิดด้านสุนทรียศาสตร์ของชาติอย่างลึกซึ้ง ขณะเดียวกันก็สะท้อนจิตวิญญาณอันเรียบง่ายและสร้างสรรค์ของชาวนา

ช่างฝีมือจากหมู่บ้านด๋าย ตำบลซวนเจื่อง (Tho Xuan - Thanh Hoa) ได้สร้างสรรค์ระบำจำปาขึ้นใหม่ด้วยภาพที่งดงามและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เครื่องแต่งกายของขุนนางทำจากผ้าไหมย้อมแดง เสื้อทหารทำจากถั่ว ออกแบบอย่างพิถีพิถัน ขุนนางและทหารสวมผ้าพันคอสี่เหลี่ยมสีแดง สวมเสื้อเชิ้ตคอปกโปง และสวมเสื้อคอปกเสียมพันรอบตัว สร้างความสง่างามและสง่างาม

ระหว่างการร่ายรำ องค์พระผู้เป็นเจ้าจะกล่าวคำถวายพระพรอย่างสง่าผ่าเผย โดยมีรูปปั้นสององค์จุดธูปอย่างเคารพ ประกอบกับจังหวะการร่ายรำของเหล่าทหารที่สวมหน้ากากไม้รูปทรงแปลกตา ท่วงท่าการร่ายรำชวนให้นึกถึงอิริยาบถของรูปปั้นโบราณ อันเป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมจามปา

ช่างฝีมือจากหมู่บ้านเทือง ตำบลซวนเจื่อง (Tho Xuan - Thanh Hoa) นำเสนอการแสดงอันมีชีวิตชีวาผ่านระบำฮวาหลาง การแสดงประกอบด้วยตัวละครต่างๆ เช่น ปู่ หลาน ย่า และทหารสิบนาย ซึ่งแต่ละคนแต่งกายด้วยชุดประจำท้องถิ่น

เครื่องแต่งกายของตัวละครที่แสดงละครฮั่วหลางประกอบด้วยชุดยาว หมวกหนังวัวสูง พัดในมือซ้าย และพายในมือขวา โดยเฉพาะอย่างยิ่งตัวละครสวมหน้ากากหนังวัวทาสีขาว ดวงตาประดับด้วยขนนกยูง หมวกของขุนนางแกะสลักเป็นรูปมังกรอย่างประณีต ขณะที่หมวกของทหารมีลวดลายพระจันทร์ สร้างสรรค์ภาพลักษณ์ทางวัฒนธรรมอันสง่างามและดั้งเดิม

ศิลปินแสดงละครฮัวลาง

ช่างฝีมือในตำบลซวนเจื่อง ระบุว่าในการแสดง 5 บทละครซวนผา แต่ละบทละครจะมีเครื่องแต่งกายสีประจำคณะเป็นของตัวเอง ในบทละครฮว่าหลาง ช่างฝีมือจะสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินกรมท่า ในบทละครเจียมแถ่ง เครื่องแต่งกายส่วนใหญ่จะเป็นสีแดง ขณะเดียวกัน บทละครหลุกฮอนจะแสดงด้วยเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินคราม บทละครโงก๊วกจะแสดงด้วยเครื่องแต่งกายสีน้ำเงินคราม ส่วนบทละครอ้ายลาวจะมีความพิเศษตรงที่สวมกางเกงขายาว เสื้อสีขาว กางเกงเลกกิ้งสีน้ำเงินคราม และผ้ายกดอกลายลาวที่ทอด้วยลวดลายลาวพาดตั้งแต่ไหล่ขวาไปจนถึงสะโพกซ้าย ทำให้เกิดความงดงามเฉพาะตัวในแต่ละการแสดง

เกมลาว

ระบำอ้ายลาวแสดงโดยช่างฝีมือจากหมู่บ้านเอียน ตำบลซวนเจื่อง (Tho Xuan - Thanh Hoa) อย่างมีชีวิตชีวาและน่าดึงดูดใจ การแสดงประกอบด้วยทหารสิบนาย ช้าง และเสือ ประสานเสียงประสานกับเสียงขลุ่ยไม้ไผ่ที่ดังกระหึ่มอย่างต่อเนื่อง ระบำไม่เพียงแต่เป็นสัญลักษณ์ของพลังแห่งการล่าสัตว์เท่านั้น แต่ยังแสดงให้เห็นถึงความสง่างามและความนุ่มนวลทางศิลปะอีกด้วย

ในการเต้นรำ ขุนนางจะสวมหมวกปีกแมลงปอและเสื้อคลุม แสดงออกถึงความสง่างาม เหล่าทหารจะสวมหมวกที่ทำจากรากต้นไทรพันรอบไหล่ สวมกางเกงเลกกิ้ง และถือไม้ไผ่ พวกเขาจะเรียงแถวกันเป็นสองแถว แสดงท่าทางเลียนแบบฉากการล่าสัตว์และเก็บหาอาหาร สะท้อนวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์และอุดมสมบูรณ์ของดินแดนแห่งนี้ได้อย่างมีชีวิตชีวา

การเต้นรำแห่งอาณาจักรหวู่

ช่างฝีมือจากหมู่บ้านด่ง ตำบลซวนเจื่อง (Tho Xuan - Thanh Hoa) ได้สร้างสรรค์ระบำโงก๊วกขึ้นใหม่ด้วยเสน่ห์และคุณค่าทางศิลปะอันน่าทึ่ง การแสดงประกอบด้วยตัวละครนางฟ้าสององค์ เจ้าหญิงหนึ่งองค์ และทหารสิบนาย ทุกคนสวมหมวกทหาร เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงิน และถือไม้พาย ส่วนการแสดงเปิดเรื่องนำโดยนักแสดงสมทบ เช่น พ่อค้ายา พ่อค้าขนม และนักธรณีวิทยา ซึ่งแต่ละคนจะแสดงระบำแบบด้นสดที่มีชีวิตชีวา หลังจากนั้น เวทีจะมอบให้แก่นางฟ้า เจ้าหญิง และทหาร สร้างบรรยากาศที่เคร่งขรึมและเต็มไปด้วยสีสัน

การแสดงของโงก๊วกจบลงด้วยการเต้นรำบนเรือและเนื้อเพลงที่ไพเราะและติดหู: ลมพัดใบเรือออกสู่ท้องทะเล/ เขาหวนคืนสู่ทิศเหนือ ฉันหวนคืนสู่อันนาม/ ที่ใดก็ตามที่ฝนตก ฟ้าแลบก็ผ่าลงมา/ ฝนตกเหนือเกาะลางถั่น เมฆสีฟ้านับพันลอยวาบ

ช่างฝีมือจากหมู่บ้าน Trung ตำบล Xuan Truong (Tho Xuan - Thanh Hoa) แสดงการเต้นรำ Tu Huan (Luc Hon Nhung) ด้วยความมีชีวิตชีวาและเป็นเอกลักษณ์

  บทละครตู้ฮวน นำเสนอภาพคุณยายทวด แม่ และลูกสิบคน ถือไม้เท้า 5 คู่ ตั้งแต่เด็กไปจนถึงผู้สูงอายุ มีฟัน 1, 2 และ 5 ซี่ หมวกไม้ไผ่สานกลับหัวมีแถบไม้ไผ่ทำให้ผมขาว สวมบนผ้าสี่เหลี่ยมสีแดงคลุมศีรษะ เมื่อได้ยินเสียงกลองตี ปู่ทวดผู้เฒ่าพร้อมคนรับใช้ถือพัด เดินวนรอบลานวัดสองครั้ง โค้งคำนับและทักทาย มารดาตีฉาบและเต้นรำตามจังหวะสามรอบใกล้แท่นบูชา คุกเข่าและโค้งคำนับ

หลังจากเสียงกลองตี เด็กทั้ง 10 คนที่แสดงละครตู้ฮวนจะแยกย้ายกันเป็นคู่ เดินไปข้างหน้าและถอยหลังตามจังหวะการร่ายรำของแม่ แม่จะตีฉาบ ร่ายรำตามจังหวะสามรอบใกล้แท่นบูชา และคุกเข่าลงเพื่อบูชาตามพิธีกรรม การประสานเสียงที่กลมกลืนและเนื้อหาอันลึกซึ้งของละคร ก่อให้เกิดการแสดงที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ ชวนให้นึกถึงความงามอันเป็นเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชาติ

ศิลปินแสดงละครซวนผา

ร่องรอยทางศิลปะเปล่งประกายเจิดจรัสผ่านระบำเสวียนผาแต่ละระบำ ระบำเสวียนผาไม่เพียงแต่เป็นรูปแบบการแสดงเท่านั้น แต่ยังเป็นผลงานชิ้นเอกทางศิลปะที่ผสานความสง่างามของระบำราชวงศ์เข้ากับความเรียบง่ายและอิสระของระบำพื้นบ้าน นี่คือการตกผลึกของพรสวรรค์ด้านการสร้างสรรค์ ความภาคภูมิใจในชาติ และความลึกซึ้งทางประวัติศาสตร์ นำมาซึ่งเสน่ห์อันเป็นเอกลักษณ์ เหนือขีดจำกัดของพื้นที่และกาลเวลา

ระบำแต่ละระบำในซวนฟาเปรียบเสมือนภาพที่มีชีวิตชีวา สะท้อนถึงบรรยากาศ ทางการทูต และวัฒนธรรมอันหลากหลายระหว่างได่โกเวียดและประเทศเพื่อนบ้าน ระบำเหล่านี้ไม่เพียงแต่เป็นศิลปะที่เรียบง่ายเท่านั้น แต่ยังถ่ายทอดเรื่องราวของความสามัคคี ความปรองดอง และการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรม แสดงให้เห็นถึงสติปัญญาและพรสวรรค์ของชาวเวียดนาม ด้วยดนตรีที่มีชีวิตชีวา เครื่องแต่งกายอันประณีต และท่วงท่าการเต้นที่สง่างาม ซวนฟาได้วาดภาพโลกที่ทั้งเคร่งขรึมและลึกลับ แต่ก็มีชีวิตชีวาและงดงาม ระบำแต่ละระบำ แต่ละเสียงล้วนมีความหมายลึกซึ้ง ปลุกเร้าความภาคภูมิใจและความรักที่มีต่อแผ่นดินเกิด ดังนั้น ซวนฟาจึงไม่เพียงแต่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้อันล้ำค่าของเวียดนามเท่านั้น แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความยั่งยืนของศิลปะพื้นบ้าน สมบัติล้ำค่าที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์และยกย่องบนแผนที่วัฒนธรรมโลก ที่มา: https://dangcongsan.vn/multimedia/mega-story/tich-tro-xuan-pha-toa-sang-di-san-van-hoa-xu-thanh-687432.html