Vietnam.vn - Nền tảng quảng bá Việt Nam

Tran Anh Hung៖ “ខ្ញុំ​បាត់​ដង្ហើម​ពេល​ខ្ញុំ​ចាក​ចេញ​ពី​វៀតណាម”

VnExpressVnExpress21/03/2024


ទីក្រុងហូជីមិញ លោក Tran Anh Hung - នាយកឆ្នើមនៃមហោស្រពភាពយន្ត Cannes ឆ្នាំ 2023 ជាមួយនឹងការងារ "The Pot-au-Feu" បានប្រដូចសេចក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ចំពោះវៀតណាមទៅនឹងដង្ហើមរបស់គាត់។

បន្ទាប់ពីរយៈពេលប្រាំបួនខែនៃការបង្ហាញ The Pot-au-Feu (ឈ្មោះវៀតណាម: Muon vi nhan gian, ឈ្មោះអង់គ្លេស: The Taste of Things ) នៅបរទេស នាយកជនជាតិបារាំងដើមកំណើតវៀតណាមបានជ្រើសរើសប្រទេសវៀតណាមជាកន្លែងចុងក្រោយសម្រាប់ការងារនេះ។ ត្រឡប់មកប្រទេសវិញលើកនេះ គាត់បានចែករំលែកជាលើកដំបូងនូវទស្សនៈរបស់គាត់លើការថតកុន និងការស្រលាញ់មាតុភូមិរបស់គាត់។

- ចាប់តាំងពីការបញ្ចាំងរឿង "Eternité" ក្នុងឆ្នាំ 2016 វាមានរយៈពេល 8 ឆ្នាំហើយចាប់តាំងពីអ្នកបានចេញការងារនៅប្រទេសវៀតណាម។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ?

- រាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រឡប់មកប្រទេសរបស់ខ្ញុំដើម្បីបង្ហាញខ្សែភាពយន្តដល់ជនរួមជាតិរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់។ ឱកាសទាំងនេះរំឭកខ្ញុំពីជីវិតរបស់ខ្ញុំជាអ្នកផលិតភាពយន្ត។ ការបញ្ចាំងរឿង The Pot-au-Feu នៅទីក្រុង Cannes កាលពីឆ្នាំមុន គឺជាអារម្មណ៍មួយសម្រាប់ខ្ញុំ។ កាលពី 30 ឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានឈរនៅទីក្រុង Cannes ជាមួយ The Scent of Green Papaya ជាលើកទីមួយដែលខ្ញុំបានលឺភាសាវៀតណាមនៅក្នុងរោងកុន Cannes អារម្មណ៍នៅពេលនោះគឺខ្លាំងដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាដូចជាបុព្វបុរសរបស់ខ្ញុំបានបង្ហាញខ្លួននៅក្បែរខ្ញុំដើម្បីរំលឹកខ្ញុំពីអត្ថន័យនៃគ្រានោះ។ ៣០ឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំបានផលិតខ្សែភាពយន្តអំពីប្រទេសបារាំងទាំងស្រុង។ វា​ជា​ដំណើរ​ការ​ដ៏​វែង​ឆ្ងាយ​ដែល​មាន​បញ្ហា​ប្រឈម​ជា​ច្រើន។

ប្រសិនបើខ្ញុំអាចនិយាយអ្វីទៅកាន់ទស្សនិកជនបាន ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឱ្យពួកគេមករីករាយនឹងការងារ។ ពេល​ខ្ញុំ​ថត​រឿង ខ្ញុំ​ចាត់​ទុក​វា​ជា​អំណោយ​សម្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា​ចំនួន​ប្រាក់​ដែល​ទស្សនិកជន​ចំណាយ​ដើម្បី​មើល​ភាពយន្ត​នឹង​មិន​អាច​ប្រៀប​ធៀប​នឹង​ការងារ​ដែល​នាំ​មក​ជូន​នោះ​ទេ។ ដូច​ជា​អារម្មណ៍​របស់​ខ្ញុំ​ពេល​ខ្ញុំ​ទៅ​ហាង​លក់​សៀវភៅ ហើយ​ទិញ​ស្នាដៃ​ពី​សតវត្ស​ទី ១៧ ដល់​ទី ១៩ ជា​ឧទាហរណ៍ លុយ​ដែល​ខ្ញុំ​ចំណាយ​ដើម្បី​ទិញ​សៀវភៅ​នោះ​មិន​មាន​តម្លៃ​ច្រើន​ទេ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំ​បាន​ប្រឹងប្រែង​អស់​ពី​សមត្ថភាព​ក្នុង​ការ​ផលិត​ភាពយន្ត និង​ផ្តល់​អំណោយ​ដល់​ទស្សនិកជន។ ជាការពិតណាស់ ទស្សនិកជនក៏មានសិទ្ធិបដិសេធមិនទទួលយកកាដូដែរ (សើច)។

ឈុតខ្លីៗ 'រសជាតិនៃរឿង'

Trailer "The Pot-au-Feu" ចេញលក់ក្នុងស្រុកនៅថ្ងៃទី 22 ខែមីនា។ វីដេអូ : Gaumont

- តើ​អ្វី​បាន​ជំរុញ​ចិត្ត​អ្នក​ឱ្យ​បង្កើត​ភាពយន្ត​អំពី​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​និង ​អាហារ ?

- ខ្ញុំគិតថាមានរឿងសំខាន់ពីរដែលប៉ះពាល់ដល់ទិដ្ឋភាពជាច្រើននៃជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ៖ អាហារ និងស្នេហា។ នៅពេលខ្ញុំអានប្រលោមលោក The Life and Passion of Dodin-Bouffant, Gourmet (1924) ខ្ញុំបានរកឃើញថានៅក្នុងពីរបីទំព័រដែលតួអង្គនិយាយបានល្អណាស់អំពីអាហារ ដូច្នេះខ្ញុំសម្រេចចិត្តធ្វើប្រធានបទនេះ។

ភាពយន្ត​នេះ​បាន​បង្កើត​បញ្ហា​ប្រឈម​ពីរ​សម្រាប់​ខ្ញុំ។ ភាពយន្តនេះចាប់ផ្តើមពីសាច់រឿងផ្តោតលើអាហារ ប៉ុន្តែតាមពិតទៅ កាន់តែមើល កាន់តែភ្លេច និងមើលកាន់តែច្រើន អ្នកនឹងលែងមានរឿងស្នេហា។ លើសពីនេះ ស្នេហា​ក្នុង​ខ្សែភាពយន្ត​គឺ​ប្តី​ប្រពន្ធ​-​ស្ទើរតែ​គ្មាន​ជម្លោះ​អ្វី​ធំដុំ​ទេ​។ ដូច្នេះអ្នកដឹកនាំត្រូវមានតុល្យភាពរវាងខ្លឹមសារសំខាន់ និងឈុតឆាកអាហារ។

- តើរឿងក្រោយឆាកនៃភាពយន្តមួយណាដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ជាងគេ?

- គម្រោង Pot-au-Feu មានដើមកំណើតកាលពី 20 ឆ្នាំមុន នៅពេលដែលខ្ញុំពិតជាចង់ផលិតខ្សែភាពយន្តអំពីសិល្បៈ ជាមួយនឹងប្រធានបទធ្វើម្ហូប។ វាមិនទាន់ដល់ពេលក្រោយទេដែលខ្ញុំបានជួបតារាបារាំង Juliette Binoche ដែលបង្ហាញពីបំណងចង់សហការជាមួយខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានដឹងថា Juliette គឺស័ក្តិសមសម្រាប់តួនាទីរបស់ Eugenie នៅក្នុងខ្សែភាពយន្តនេះ ដោយសារតែនាងក៏ជាស្ត្រីរឹងមាំ ឯករាជ្យ និងមានសេរីភាពផងដែរ។ នៅពេលដែល Juliette ត្រូវបានបង្កើតឡើង ខ្ញុំបានគិតភ្លាមៗអំពីតួអង្គប្រុសដែលត្រូវសម្តែងដោយ Benoit Magimel ដែលជាអតីតស្វាមីរបស់ Juliette ។ តារា​ទាំង​ពីរ​មាន​ការ​លែង​លះ​គ្នា​ដែល​មិន​សូវ​ស្និទ្ធស្នាល​កាលពី ២១ ឆ្នាំ​មុន ហើយ​ក្នុង​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​នោះ​ពួក​គេ​មិន​បាន​សម្ដែង​ជាមួយ​គ្នា​ទេ។ ទស្សនិកជនដែលចូលចិត្តភាពយន្ត ប្រហែលជាកំពុងរង់ចាំថ្ងៃដែលពួកគេនឹងបង្ហាញខ្លួនជាមួយគ្នាម្តងទៀតនៅក្នុងការងារមួយ។

នៅពេលខ្ញុំនិយាយទៅកាន់ Juliette ថាខ្ញុំនឹងដាក់ Benoit ទល់មុខនាង នាងបានសន្មត់ថា អតីតស្វាមីរបស់នាងនឹងនិយាយថាទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយបន្ទាប់ពីអានស្គ្រីប Benoit បានទទួលយកតួនាទីនេះ។ ពួកគេមានការជួបជុំគ្នាដ៏អស្ចារ្យ។

- ពី "ក្លិនផ្លែល្ហុងបៃតង" ទៅជារឿង "ផត-អូ-ហ្វូ" ដែលជាខ្សែភាពយន្តដែលបង្កប់ដោយវប្បធម៌ និងប្រជាជនបារាំង តើអ្នករក្សា "គុណភាពវៀតណាម" តាមរយៈការងាររបស់អ្នកដោយរបៀបណា?

- "គុណភាពវៀតណាម" គឺជាអ្វីដែលជ្រាបចូលតាមធម្មជាតិក្នុងជីវិត និងក្នុងការផលិតភាពយន្ត។ ពេល​ខ្ញុំ​បង្កើត​ការងារ គុណភាព​របស់​ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​បង្ហាញ​ពី​ធម្មជាតិ ខ្ញុំ​មិន​បាច់​ព្យាយាម​យក​វា​ទេ។ នៅក្នុងខ្សែភាពយន្តដែលមិនពាក់ព័ន្ធនឹងប្រទេសវៀតណាមដូចជា The Pot-au-Feu ខ្ញុំនៅតែគិតថាខ្ញុំទទួលឥទ្ធិពលខ្លះពីវប្បធម៌ និងប្រជាជននៃមាតុភូមិរបស់ខ្ញុំ។ តួយ៉ាង ខ្សែភាពយន្ត The Pot-au-Feu ត្រូវបានជះឥទ្ធិពលមិនច្បាស់លាស់ដោយស្នាដៃអក្សរសិល្ប៍ Thuong nho muoi thap ដោយ Vu Bang ក្នុងន័យនៃពេលវេលា រដូវទាំងបួន និងរឿងធ្វើម្ហូប។ ឬពេលរៀបរាប់ពីជីវិតប្រចាំថ្ងៃ ក្នុងឈុតលាបស្បែកជើងមាន់ ដើម្បីរៀបចំស្ងោរ ជាធម្មតានៅបារាំងគេដុតមុន រួចបកស្បែក ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់បង្ហាញឈុតនោះតាមរបៀបដែលជនជាតិវៀតណាមតែងតែធ្វើ។

លោក Tran Anh Hung និយាយអំពីការសម្របសម្រួលការងារ 'Thuong nho muoi thap' និងគម្រោងបន្ទាប់របស់គាត់។ វីដេអូ៖ កុងកុង

លោក Tran Anh Hung បង្ហាញពីគម្រោងបន្ទាប់របស់គាត់។ វីដេអូ៖ កុងកុង

បច្ចុប្បន្ននេះ ខ្ញុំកំពុងធ្វើការលើគម្រោងភាពយន្តទាំងស្រុងជាមួយនឹងក្រុមនាវិក អំពីជីវិតនៅវៀតណាម។ ខ្ញុំសរសេរស្គ្រីបជាមួយអ្នកនិពន្ធស្រី។ រឿងនេះនឹងមិនមានបុរសៗទេ គ្រាន់តែនារីមួយក្រុមទៅដើរលេងជាមួយគ្នាក្នុងមួយខែម្តង ពួកគេជ្រើសរើសទៅកន្លែងជាមួយគ្នា។ កន្លែងដែលពួកគេទៅត្រូវតែមានផ្ទះបាយ ដូច្នេះពួកគេអាចទៅផ្សារជាមួយគ្នា ហើយម្នាក់ៗចម្អិនម្ហូប។ ក្នុងអំឡុងពេលអាហារពួកគេនិយាយអំពីជីវិតបុរសនិងស្នេហា។

- នៅពេលដែល Tran Anh Hung ឈ្នះពានរង្វាន់អ្នកដឹកនាំឆ្នើមនៅមហោស្រពភាពយន្ត Cannes មនុស្សជាច្រើនបាននិយាយថា ពួកគេពិតជាមានមោទនភាពណាស់ ព្រោះវាជាលើកដំបូងដែលអ្នកដឹកនាំរឿងវៀតណាមត្រូវបានផ្តល់កិត្តិយសក្នុងពានរង្វាន់ភាពយន្ត ពិភពលោក ដ៏មានកិត្យានុភាព ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនក៏គិតថាគាត់ពិតជាតំណាងឱ្យភាពយន្តបារាំង។ ហើយ​អ្នក​គិត​ថា​អ្នក​ជា​វប្បធម៌​មួយ​ណា?

- ខ្ញុំស្រលាញ់ភាពស្រស់ស្អាត និងភាពល្អឥតខ្ចោះនៃវប្បធម៌ទាំងពីរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មានពេលមួយ ដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំកំពុងអង្គុយលើកៅអីពីរក្នុងពេលតែមួយ។ ដូច្នេះ​រាល់​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​គិត​ថា​ខ្ញុំ​ជា​វៀតណាម ឬ​បារាំង វា​ជា​ការ​តស៊ូ​សម្រាប់​ខ្ញុំ។

- តើអ្នកយកឈ្នះអារម្មណ៍ "រវាងកៅអីពីរ" យ៉ាងដូចម្តេច?

- មានរឿងគួរឱ្យអស់សំណើចនៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំដូចនេះ។ ឧស្សាហ៍​យក​តម្រាប់​តាម​ធ្វើ​នេះ​ហើយ​ពី​ប្រពន្ធ​ខ្ញុំ - យ៉េន ខេ. ពេល យ៉េន ខេ ហាត់យូហ្គា ខ្ញុំក៏ហាត់ដែរ។ លើកទីមួយដែលខ្ញុំហាត់ យ៉េន ខេ បានបង្រៀនខ្ញុំពីរបៀបដកដង្ហើមតាមច្រមុះរបស់ខ្ញុំ។ ក្រោយ​មក យ៉េន ខេ បាន​ហាត់​ឃ្យូង ខ្ញុំ​ហាត់​ដកដង្ហើម​ចូល​តាម​ច្រមុះ និង​ចេញ​តាម​មាត់។ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមរៀនហែលទឹក ពួកគេបង្រៀនខ្ញុំឱ្យដកដង្ហើមចូលតាមមាត់ និងចេញតាមច្រមុះរបស់ខ្ញុំ។ វិធីទាំងពីរនេះពិបាក ហើយខ្ញុំត្រូវអនុវត្ត។ ខ្ញុំបានភ្ជាប់រឿងរបស់ខ្ញុំក្នុងការរៀនដកដង្ហើមជាមួយនឹងអតីតកាល នៅពេលដែលខ្ញុំចាកចេញពីប្រទេសវៀតណាមទៅរស់នៅប្រទេសបារាំង មានពេលមួយដែលខ្ញុំគិតថាខ្ញុំ "មិនអាចដកដង្ហើមបានទៀតទេ" ហើយខ្ញុំត្រូវតែព្យាយាមយកឈ្នះលើអារម្មណ៍ពិបាកដកដង្ហើមរបស់ខ្ញុំ។

ទោះ​បី​ខ្ញុំ​ទៅ​រស់​នៅ​ប្រទេស​បារាំង​ច្រើន​ឆ្នាំ​ក៏​ដោយ ក៏​ខ្ញុំ​នៅ​តែ​មាន​ស្មារតី​រក្សា​ភាសា​វៀតណាម។ មនុស្សជាច្រើនតែងតែសួរខ្ញុំថា ហេតុអ្វីខ្ញុំនៅតែអាចនិយាយភាសាវៀតណាមបានល្អ? តាម​ពិត​វា​ជា​ធម្មជាតិ ខ្ញុំ​មិន​ព្យាយាម​ទាល់​តែ​សោះ។ ខ្ញុំតែងតែរីករាយក្នុងការនិយាយ និងបង្ហាញខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យមនុស្សយល់ពីខ្ញុំតាមរយៈភាសាវៀតណាម។ ខ្ញុំនៅតែរក្សាទម្លាប់អានសៀវភៅ និងកាសែតវៀតណាម ទោះបីជាខ្ញុំអានយឺតក៏ដោយ។

លោក Tran Anh Hung និយាយអំពី “ការអង្គុយរវាងកៅអីពីរ” នៃវប្បធម៌ទាំងពីររបស់វៀតណាម និងបារាំង។ វីដេអូ៖ កុងកុង

លោក Tran Anh Hung និយាយអំពីបទពិសោធន៍របស់គាត់ដែលស្រូបយកវប្បធម៌ពីរគឺវៀតណាម និងបារាំង។ វីដេអូ៖ កុងកុង

- និយាយពីប្រពន្ធ តើអ្នកគិតថា យ៉េន ខេ មានតួនាទីអ្វីក្នុងអាជីព និងជីវិតរបស់អ្នក?

-នៅផ្ទះ យ៉េន ខេ ជាម្ចាស់ផ្ទះបាយ ជាចុងភៅរបស់ខ្ញុំ។ ក្នុងឈុតនាងក៏ជាម្ចាស់ផងដែរ។ ពេលខ្ញុំថតរឿង យ៉េន ខេ តែងតែអង្គុយក្បែរខ្ញុំ មើលម៉ូនីទ័រជាមួយខ្ញុំ ហើយពិភាក្សាពីអ្វីដែលចាំបាច់។ ពេល​ខ្ញុំ​ហៅ​កាត់​ថា យ៉េន ខេ នឹង​រត់​ចូល​សង្កេត​មើល ជួន​កាល​ប្តូរ​នេះ​ឬ​ក៏​នៅ​ក្នុង​ឈុត។ យ៉េន ខេ ទទួលបន្ទុកផ្នែកសោភ័ណ្ឌភាពនៃភាពយន្តរបស់ខ្ញុំ។ អារម្មណ៍សោភ័ណភាពទាំងអស់ដែលទស្សនិកជនបានឃើញនៅក្នុងការងាររបស់ខ្ញុំគឺអរគុណចំពោះនាង។

លោក Tran Anh Hung និយាយអំពីការគាំទ្ររបស់ភរិយាក្នុងគម្រោង “រសជាតិនៃអ្វីៗ”។ វីដេអូ៖ កុងកុង

Tran Anh Hung និយាយអំពីការគាំទ្ររបស់ភរិយា - Tran Nu Yen Khe ក្នុងគម្រោង "The Pot-au-Feu" ។ វីដេអូ៖ កុងកុង

Tran Anh Hung អាយុ 62 ឆ្នាំបានតាំងទីលំនៅក្នុងប្រទេសបារាំងក្រោយឆ្នាំ 1975 ដោយសិក្សាផ្នែកទស្សនវិជ្ជានៅសាកលវិទ្យាល័យមួយ។ បន្ទាប់ពីបានមើល រឿង A Man Escaped (1956) របស់ Robert Bresson ដោយចៃដន្យ គាត់បានសម្រេចចិត្តបន្តអាជីពសិល្បៈ ដោយសិក្សានៅសាលាភាពយន្ត École Louis-Lumière ដ៏ល្បីល្បាញ។ នៅពេលបង្កើតស្នាដៃដំបូង អ្នកដឹកនាំរឿងបានបន្តប្រធានបទដែលមានភាសាវៀតណាមយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ដូចជាភាពយន្តខ្លី ង្វៀន ធីវ ភូណាំស៊ុង ( La Femme Mariée de Nam Xuong ) ដែលសម្រិតសម្រាំងពី Truyen Ky Man Luc ជាដើម។ ក្នុងឆ្នាំ 1993 ខ្សែភាពយន្តដំបូងរបស់គាត់គឺ The Scent of Green Papaya ដែលថតនៅ Saigon ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950 បានឈ្នះពានរង្វាន់ Caméra d'Or នៅមហោស្រពភាពយន្ត Cannes ហើយត្រូវបានតែងតាំងសម្រាប់ពានរង្វាន់អូស្ការក្នុងប្រភេទភាពយន្តលក្ខណៈអន្តរជាតិល្អបំផុត។

ក្នុងសៀវភៅ បារាំង និងឥណ្ឌូចិន៖ តំណាងវប្បធម៌ (២០០៥) លោកស្រី Carrie Tarr សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកភាពយន្តនៅសាកលវិទ្យាល័យ Kingston ចក្រភពអង់គ្លេស បានអត្ថាធិប្បាយថា ភាពយន្តរបស់លោក Tran Anh Hung ផ្តល់ឱ្យទស្សនិកជននូវទស្សនៈខុសគ្នាអំពីប្រទេសវៀតណាម ដោយលុបបំបាត់រូបភាពនៃប្រទេសក្រីក្រ ដើរថយក្រោយក្នុងភាពយន្តអាមេរិក និងបារាំង។

ផលិត ដោយ cinnamon



ប្រភពតំណ

Kommentar (0)

No data
No data
សម្រស់ព្រៃនៅលើភ្នំស្មៅ Ha Lang - Cao Bang
កងទ័ពអាកាសវៀតណាម ហ្វឹកហាត់ត្រៀមយន្តហោះ A80
កាំជ្រួច និងយានប្រយុទ្ធ 'ផលិតនៅវៀតណាម' បង្ហាញថាមពលរបស់ពួកគេនៅឯវគ្គហ្វឹកហ្វឺនរួមគ្នា A80
ទស្សនាភ្នំភ្លើង Chu Dang Ya ដែលមានអាយុរាប់លានឆ្នាំនៅ Gia Lai
លោក Vo Ha Tram ចំណាយពេល ៦ សប្តាហ៍ ដើម្បីបញ្ចប់គម្រោងតន្ត្រីសរសើរមាតុភូមិ។
ហាង​កាហ្វេ​ហាណូយ​ភ្លឺ​ដោយ​ទង់​ក្រហម​និង​ផ្កាយ​ពណ៌​លឿង​ដើម្បី​អបអរ​ខួប​លើក​ទី 80 នៃ​ទិវា​ជាតិ​ថ្ងៃ​ទី 2 ខែ​កញ្ញា។
ស្លាបហោះហើរនៅលើទីលានហ្វឹកហាត់ A80
អ្នកបើកយន្តហោះពិសេស ក្នុងការរៀបចំក្បួនដង្ហែ ដើម្បីអបអរសាទរទិវាជាតិ ថ្ងៃទី២ ខែកញ្ញា
ទាហានដើរកាត់ព្រះអាទិត្យក្តៅនៅលើទីលានហ្វឹកហាត់
ទស្សនា​ឧទ្ធម្ភាគចក្រ​ហាត់​សម​នៅ​លើ​មេឃ​នៃ​ទីក្រុង​ហាណូយ​ក្នុង​ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ជាតិ​ថ្ងៃ​ទី ២ ខែ​កញ្ញា

បេតិកភណ្ឌ

រូប

អាជីវកម្ម

No videos available

ព័ត៌មាន

ប្រព័ន្ធនយោបាយ

ក្នុងស្រុក

ផលិតផល