ក្នុងពេលនោះ ក្មេងៗផ្សេងទៀតរត់ទៅពួនសម្ងំតាមលទ្ធភាព ។ នៅពេលដែលពួកគេឈានដល់លេខ 100 កុមារបានបើកភ្នែករបស់ពួកគេហើយចាប់ផ្តើមស្វែងរកមិត្តរបស់ពួកគេ។ អ្នកណាត្រូវបានរកឃើញមុនគេបានបាត់បង់។ ការរាប់លេខបែបនេះចំណាយពេលយូរ។ ក្មេងៗឆ្លាតខ្លះកាត់លេខឲ្យខ្លីទើបបើកភ្នែក មិត្តក៏មិនទាន់មានពេលលាក់។ ប្រយោគនោះមានដូចតទៅ៖ «មួយគូ ជ្រលក់ពីរ ស្តើងបី ភួយប្រាំបួន សូម្បីតែដប់»។
ល្បែងប្រជាប្រិយនៃការបញ្ជូនបាល់
រូបថត៖ Nguyen Van Canh
កាលពីនៅក្មេង ខ្ញុំលេងលាក់ខ្លួន ហើយឥឡូវកូនខ្ញុំ និងកូនអ្នកជិតខាងក៏ធ្វើដែរ។ ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ហើយជាង 60 ឆ្នាំក្រោយមក ដោយសារការអាន ស្នាដៃក្រោយខ្នងរបស់ Phan Khoi ដែលជាសាត្រាស្លឹករឹតមិនទាន់ពេញលេញ (Tri Thuc Publishing House - 2021) ដែលចងក្រងដោយកូនៗរបស់ឪពុករបស់ Tinh Gia ខ្ញុំបានស្វែងយល់យ៉ាងលម្អិតថា៖ “កូនយើងមានល្បែង លេងពួនរក ប្រើដំបងឫស្សី លេងគឺលេងលាក់កំដរ។ hide-and - seek choi, ប្រាំបួន chu, សូម្បីតែដប់” (ទំព័រ 216-217) ។
ល្បែងនេះត្រូវបានគេឲ្យឈ្មោះថា "chắt/đánh chắt" ព្រោះ "chắt/hon chắt" ខ្លួនវាមានន័យថា "ថ្មតូចដូចគ្រាប់កាំភ្លើង" ( Dai Nam quoc am tu vi , 1895), "ល្បែងកុមារ រើសឡើង បោះ និងចាប់ដោយដៃម្ខាង" ( វចនានុក្រមវៀតណាម , ឆ្នាំ 1931); បច្ចុប្បន្ននេះឈ្មោះដ៏ពេញនិយមគឺ«ឈឿន» ដែលនៅកន្លែងខ្លះក៏ហៅថា«đánh nhe» ។
ជាក់ស្តែង អក្សរកាត់ដែលប្រើក្នុងល្បែងលាក់ខ្លួន មានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ យ៉ាងហោចណាស់មុនឆ្នាំ ១៩៥៨ ជាឆ្នាំដែល ផាន់ ខៃ បានសរសេរអត្ថបទនេះ។ ត្រង់នេះបើយើងពិចារណាពីអត្ថន័យនៃពាក្យនេះ តើយើងឃើញអ្វីខ្លះ? ដើម្បីឃើញអ្វីមួយ យើងត្រូវយល់អត្ថន័យនៃពាក្យទាំងនោះជាមុនសិន។
"គូស្នេហ៍" ងាយស្រួលយល់ មិនចាំបាច់និយាយលម្អិតបន្ថែមទេ។ "គំនិតពីរ" ចុះអ្វីទៅជា "ការគិត"? ពាក្យនេះខ្លួនឯងគ្មានន័យទេ គឺត្រូវប្រើជាមួយពាក្យមួយផ្សេងទៀត ឧទាហរណ៍ រឿងនិទានកវី មានប្រយោគ៖ "ថ្លឹងថ្លែងសម្រស់ និងទេពកោសល្យ/បង្ខំឱ្យក្អែកលេងក្អែក ល្បងកវី" ។ វិធី "ទិញមនុស្ស" ពីមុនក៏ចម្លែកដែរ មិនត្រឹមតែស្អាតទេ នាងក៏ត្រូវចេះ "ភ្លេងអុក កំណាព្យ គូរគំនូរ ច្រៀង និងសូត្រ" នោះតម្លៃក៏កាន់តែថ្លៃ។
ចុះ "បីស្គម" វិញ? "ស្តើង" ជាពាក្យវៀតណាមបុរាណដែលមានន័យថា "ជួសជុល ព្រមាន រក្សា" យោងទៅតាម Dai Nam Quoc Am Tu Vi (1895) ឧទាហរណ៍ថា Thien Nam Ngu Luc មានប្រយោគថា "Thin ប្រមូលផ្តុំគុណធម៌ និងបណ្តុះគុណធម៌ / ព្រះពុទ្ធ និងឋានសួគ៌ដឹងរួចមកហើយ ខ្មោច និងព្រះបានដឹងហើយ" ។ ទាក់ទងនឹងចិត្តវិទ្យារបស់មនុស្ស មិនមែនឥឡូវនេះទេ ប៉ុន្តែរាប់រយឆ្នាំមុន លោក Nguyen Trai បានឃើញ៖
សំឡេងខ្លុយបន្លឺឡើងក្នុងត្រចៀកខ្ញុំ
បេះដូងនៃនិទាឃរដូវគឺអត់ធ្មត់ហើយនឹងមានប្រាជ្ញា។
និទាឃរដូវមិនងាយស្រួលត្រឡប់មកវិញពីរដង
ឃើញទិដ្ឋភាពហើយរឹតតែអាណិតយុវជនរូបនោះទៀតផង។
“ញិញ” មានន័យថា មក រហូតដល់។ វាជាការពិតណាស់ ពេលខ្លះពេលឮសំឡេងខ្លុយ សំឡេង zither (ឬ zither) ក្នុងលំហ ឈុតដែលអ្នកស្រលាញ់ វាពិបាកនឹងរក្សាចិត្តរបស់អ្នកមិនអោយរំកិល រំជើបរំជួល ហើយបន្ទាប់មកមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយសម្រាប់និទាឃរដូវកន្លងមក។ ពេលវេលានៃយុវវ័យបានកន្លងផុតទៅហើយ។ នៅសល់តែអារម្មណ៍សោកសៅ។ រំពេចនោះក៏គិតថា "សំឡេងខ្លុយក្នុងចិត្ត / អូសោកស្តាយ! ឆ្ងាយ ក្រៀមក្រំណាស់" របស់ថៅ ឡៅ ក៏នៅពេលឮសំឡេងខ្លុយធៀនថៃ ទើបធ្វើឱ្យ "បេះដូងនិទាឃរដូវចេះអត់ធ្មត់ ប្រាកដជានឹងយឺត"។
ដូច្នេះតើ "ភួយប្រាំបួន" មានន័យដូចម្តេច?
ចូរសន្មតថា "មួយគូ" គឺ 2 "ពីរដង" គឺ 4 បន្ទាប់មក "បីដង" គឺ 6 ដូច្នេះ "ប្រាំបួនភួយ" ត្រូវបានរួមបញ្ចូលផងដែរនៅក្នុងការគណនានេះ? ទេ "ប្រាំបួនភួយ" នៅក្នុងបរិបទនេះគឺសូម្បីតែ / ប្រាំបួនសូម្បីតែ, ដោយសារតែការបញ្ចេញសំឡេងរហ័ស tilde ត្រូវបានលុបចោលដើម្បីក្លាយជា "ភួយ" ។ សូម្បីតែមានន័យថា ពេញលេញ, គ្រប់គ្រាន់, មិនសេស, មិនបន្ថែម, មិនខ្វះ, គូគ្រប់គ្រាន់, មិនរញ៉េរញ៉ៃ, ក៏មានពាក្យថា សូម្បីតែខ្ទម សូម្បីតែបុង។ "ប្រាំបួនភួយ" ត្រូវបានកំណត់, កំណត់យ៉ាងពិតប្រាកដ 9. ការសន្និដ្ឋាននេះគឺសមហេតុផលព្រោះចុងបញ្ចប់នៃប្រយោគនេះគឺ "សូម្បីតែដប់" ដែលមានន័យថា 10. យោងតាមភាសាវិទូ Le Ngoc Tru, "ដប់" គឺជាពាក្យវៀតណាមដែលបានបម្លែងពីភាសាចិន - វៀតណាម: "ដប់: ចំនួននៃធាតុដប់, ឬច្រើន (អាស្រ័យលើតំបន់) tense , buse ) "- ប្រមូលផ្តុំ។ មានចម្រៀងប្រជាប្រិយ៖
ប្រាំពីរបូកបី អ្នកនិយាយថាមួយដប់
បី បួន ប្រាំមួយ ខ្ញុំគណនាគុណ
ប្រាំពីរបូកបីគឺពិតប្រាកដ 10 ដែលជាដប់។ ពាក្យថា «ដប់» នៅតែពេញនិយមនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ហៅផងដែរថា ដប់រលូន សូម្បីតែដប់។ ទោះបីយើងដឹងច្បាស់ហើយ ធ្វើដូចម្តេចទើបយើងអាចប្រាកដបានថា ដប់គឺ ១០?
យើងអាចផ្ទៀងផ្ទាត់វានៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃក៏ដូចជានៅក្នុងស្នាដៃអក្សរសាស្ត្រ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលសរសេរ Seven Days នៅ Dong Thap Muoi អ្នកនិពន្ធ Nguyen Hien Le បាននិយាយថា ពេលមកដល់ "Tan An ជាទីក្រុងនៅជាយក្រុង Dong Thap" ពេលគាត់ទៅញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក៖ "លោក Binh ច្បាស់ជាជ្រើសរើសហាងនៅជិតផ្សារ ព្រោះគាត់ចូលចិត្តកន្លែងអ៊ូអរ ចូលចិត្តឃើញមនុស្សដើរទិញលក់។ គាត់ទិញផ្លែឪឡឹក ហើយមានការភ្ញាក់ផ្អើល។ ក្រូចឃ្វិចដប់ពីរដើមសម្រាប់គាត់ គាត់បានកាន់ទាំងពីរនោះមកវិញ៖ «អ្នកបានឲ្យខ្ញុំច្រើនពេក។ ខ្ញុំទិញមួយដប់” អ្នកលក់ឮសំឡេងចម្លែកក៏ញញឹម ហើយរុញផ្លែក្រូចសើចពីរដើមមករកគាត់៖ “-បើទិញមួយដប់ ខ្ញុំនឹងរាប់មួយដប់” លោកប៊ិញមិនយល់អ្វីទាំងអស់ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវពន្យល់៖ “-នៅតំបន់នេះ ផ្លែឈើដូចជា ក្រូចឃ្វិច និងផ្លែព្រូន មានដប់ពីរផ្លែក្នុងមួយដប់។ ខេត្តខ្លះមានដប់បួនដប់ប្រាំមួយដប់»»-ចម្លែក! មួយដប់គឺដប់ប្រាំមួយផ្លែឈើ។ ពេលនោះមានពួកបរិសុទ្ធដែលយល់»។
ព័ត៌មានលម្អិតនេះឆ្លុះបញ្ចាំងពីធម្មជាតិដ៏សប្បុរសរបស់ប្រជាជនភាគខាងត្បូង។ លោក ប៊ិញ មានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយសារលោកមកពីខាងជើង ហើយមិនបានរស់នៅទីនោះ។
ជាមួយនឹងការវិភាគ និងភស្តុតាងខាងលើ សរុបមក យើងនៅតែមិនយល់ច្បាស់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យដែលទាក់ទងនឹងការរាប់ក្នុងល្បែងកុមារកាលពីអតីតកាល។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេ យើងក៏ស្ទាក់ស្ទើរជាមួយនឹងបទ បណ្តុះកូននេះផងដែរ៖ "ថ្ងៃ ១ រោច ខែ ពិសាខ កំពូលដើមឬស្សី / ថ្ងៃទី ២ នៃស្លឹកស្រូវ / ថ្ងៃទី ៣ នៃកណ្ដៀវ / ថ្ងៃទី ៤ នៃកណ្ដៀវ / ថ្ងៃទី ៥ នៃខែពិសាខ / ថ្ងៃទីប្រាំមួយនៃព្រះច័ន្ទពិត / ថ្ងៃទីដប់ប្រាំនៃព្រះច័ន្ទដែលខូច / ថ្ងៃទីដប់ប្រាំនៃព្រះច័ន្ទដែលខូច / គ្រែ / ថ្ងៃទីដប់ប្រាំបីនៃអង្កាម / ថ្ងៃទីដប់ប្រាំបួននៃគំនរស្រូវ / ថ្ងៃទីម្ភៃនៃការគេងដ៏ល្អ / ថ្ងៃទីម្ភៃមួយនៃពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ ... " ។ ជាមួយនឹងប្រយោគ "ថ្ងៃដប់ប្រាំបួននៃគំនរស្រូវ" មានកំណែដែលកត់ត្រា "គំនរស្រូវ" ។ ចង្វាក់បណ្តុះកូននេះពិពណ៌នាអំពីរូបរាងរបស់ព្រះច័ន្ទតាមរយៈថ្ងៃ។ ប្រហែលជានៅយប់ទី 17 ព្រះច័ន្ទរះនៅពេលដែលមនុស្ស "ធ្វើគ្រែ" ហើយរៀបចំគេង។ នៅយប់ទី 18 ព្រះច័ន្ទរះនៅពេលដែលភ្លើងនៅក្នុងផ្ទះបាយ "ឆេះដោយអង្កាម" ... ដូច្នេះតើយើងយល់យ៉ាងណាចំពោះយប់ទី 19 "dùn ìn/dùn ìn"?
ខ្លាឃ្មុំ។
ពាក្យថា«រង»នេះយើងនិយាយម្ដងទៀតពេលឮពាក្យ«ស្លាប់»។ ក្នុងសៀវភៅ Vietnam Speaking Vietnamese (HCMC TH Publishing House - 2023) អ្នកស្រាវជ្រាវ Nguyen Quang Tho បាននិយាយបរិបទនៃការលេចចេញពាក្យនេះថា៖ “រឿងទៅថា មានប្រពន្ធឆ្អែតឆ្អន់ណាស់ ថ្ងៃមួយ ប្តីចាប់បានអណ្តើកទន់មួយ យកមកឲ្យប្រពន្ធធ្វើម្ហូប រួចទៅធ្វើការនៅវាលស្រែ ដោយគិតថា ពេលរសៀលបានបាយដល់ផ្ទះ ហូបបាយឆ្ងាញ់ៗ។ ប្រពន្ធដាក់អណ្តើកសំបកទន់ដាក់ក្នុងឆ្នាំង បន្ថែមគល់ស្លឹកគ្រៃពីរបីដើម រួចដាក់លើចង្ក្រាន ពេលកំពុងរវល់លាងអង្ករ អណ្តើកសំបកទន់ឃើញទឹកឡើងក្តៅ ទើបវារចេញពីឆ្នាំងបាត់ ប្រពន្ធដែលឆ្អែតឆ្អន់ លាងបាយរួច បើកគំរបចង្កឹះស៊ុប មិនទាន់ឆ្អិនទេ តែអណ្តើកសាច់ទន់ៗ រកមិនឃើញសោះ នាងចេះតែគិតក្នុងចិត្តជាយូរ ក្រោយមកក៏សន្និដ្ឋានថា “ដើមល្ហុងខ្វងមិនទាន់ឆ្អិនទេ តែម៉ាឡាបាស្ពៃ បានបាត់ទៅហើយ”។
ហ៊ាននិយាយថា គ្មានអ្នកណាអាចពន្យល់អត្ថន័យនៃពាក្យដែលទើបតែលើកឡើងនោះទេ។ ចំពោះវិធីនៃការនិយាយអំពីការរាប់នៅក្នុងហ្គេម "tre chet" យើងនៅតែឆ្ងល់ថាហេតុអ្វីបានជានៅតំបន់កណ្តាលពី "3/3 ស្តើង" លោតទៅ "9/9 ភួយ" និងនៅភាគខាងជើងពី "3/3 ខ្ទម" លោតទៅ "9/9 ម្ចាស់"?
របៀបនិយាយនេះមិនមែនចៃដន្យទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានប្រើប្រាស់ និងពេញនិយមក្នុងសុភាសិត និងចម្រៀងប្រជាប្រិយ ឧទាហរណ៍៖ «ថាំងបោម មានកង្ហារស្លឹកត្នោត / សេដ្ឋីសុំដូរគោបី និងក្របីប្រាំបួន» , «សមុទ្របី និងប្រាំបួនទ្វីប», « បីចេង quai tet quai tet... Mr. Phan I mat » គិតយូរហើយ! នៅតែមិនអាចយល់បាន»។ បន្ទាប់មកគាត់បានផ្តល់យោបល់របស់គាត់ថា "ឬប្រហែលជាពាក្យដែលក្មេងៗនិយាយមានហេតុផលយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីនព្វន្ធ ឬគណិតវិទ្យាដែលយើងមិនដឹង។ ចំពោះពាក្យថាកុមារនិយាយវាចៃដន្យ ហេតុអ្វីបានជារំខានការព្យាយាមយល់វា ហើយធុញទ្រាន់នឹងគំនិតរបស់អ្នក ខ្ញុំមិនហ៊ានទេ" (SDD, p.217)។
តើអ្នកគិតដូច្នេះដែរទេ?
បាទ ខ្ញុំក៏គិតដូច្នេះដែរ។ ហើយពិចារណាថានៅថ្ងៃនិទាឃរដូវបុណ្យតេតយើងពិភាក្សាអំពីពាក្យ "អាថ៌កំបាំង" មួយចំនួនវាមិនមានប្រយោជន៍ទេនៅពេលយើងមើលទៅវៀតណាមវិញ។
ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/tim-ve-vai-tu-bi-hiem-trong-tieng-viet-185241231162544575.htm
Kommentar (0)