"សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា ឆ្នាំនេះខ្ញុំត្រូវបានគណៈគ្រប់គ្រងមហាវិទ្យាល័យចាត់តាំងអោយធ្វើជាគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះនៃថ្នាក់អក្សរសាស្រ្ត K10 ខ្ញុំឈ្មោះ Phan Dang"។
វាជាព្រឹកមួយនៅចុងខែតុលាឆ្នាំ 1986 ថ្នាក់អក្សរសាស្រ្តរបស់យើង K10 បានជួបគ្រូ។ ជិតសែសិបឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ នៅពេលដែលសិស្សអាយុ 18-20 ឆ្នាំនៅពេលនោះ ឈានចូលដល់អាយុ 60 ឆ្នាំ ស្ទើរតែបញ្ចប់វដ្តជីវិត ស្រាប់តែដឹងថាយើងមានសំណាងណាស់ដែលមានគ្រូបង្រៀនយើងក្នុងកំឡុងឆ្នាំសកលវិទ្យាល័យ ហើយលើសពីនោះទៅទៀតគឺមានគ្រូបង្រៀនតាមផ្ទះបន្ទាប់ពីសិក្សាពីរឆ្នាំដំបូង។
លោក ផាន់ ដាង (ទី៤ ពីស្តាំ) ធ្លាប់បានដឹកនាំនិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្រ្ត ធ្វើទស្សនកិច្ចសិក្សា។
នៅឆ្នាំបន្ទាប់ គាត់លែងជាអ្នកដឹកនាំថ្នាក់ទៀតហើយ ប៉ុន្តែនៅក្នុងមុខតំណែងថ្មីរបស់គាត់ជាប្រធាននាយកដ្ឋានអក្សរសាស្ត្រ យើងតែងតែនៅជាប់នឹងគាត់រហូតដល់ថ្ងៃចុងក្រោយនៃជីវិតសិស្សរបស់យើង។ សូម្បីតែបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សាក្នុងការងារជាច្រើនដែលទាក់ទងនឹងអាជីពរបស់យើង យើងនៅតែមានឱកាសជួបគាត់ ហើយជាសំណាងល្អដែលគាត់បានចែករំលែកជាមួយយើងនូវចំណេះដឹងដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់គាត់អំពីមាតុភូមិរបស់យើង ដែលមានមនុស្សតិចណាស់ក្រៅពីគាត់មាន។ ត្រលប់ទៅការប្រជុំថ្នាក់ដំបូងនៃជីវិតសិស្សរបស់យើង។
បន្ទាប់ពីណែនាំឈ្មោះគាត់ ប្រហែលជាគិតថាសិស្សក្នុងថ្នាក់ដែលមកពីច្រើនភូមិ មិនអាចលឺឈ្មោះគាត់ច្បាស់ទេ គ្រូក៏រើសដីសមួយដុំ ក្រោកឈរសរសេរ ផាន់ ដាង លើក្ដារខៀន រួចងាកមកយើង ហើយនិយាយថា៖ «តាមពិតឈ្មោះដែលប៉ាខ្ញុំដាក់ឲ្យគឺ ដាង មិនមែនដាងទេ ពេលខ្ញុំចូលរៀន គ្រូឮឈ្មោះខ្ញុំហើយនិយាយថា ហេ ដាង ទុកជាឈ្មោះសិស្ស។ ស្តាប់ទៅល្អជាងនេះ អ្នកទាំងអស់គ្នាទៅផ្ទះសួរឪពុកថាតើមានអ្វីហាមឃាត់អំពីឈ្មោះនោះឬអត់ នោះឈ្មោះរបស់ឯងនឹងឈ្មោះថា ដាង ខ្ញុំទៅផ្ទះហើយសួរឪពុកខ្ញុំក៏យល់ព្រម ដូច្នេះខ្ញុំក៏ដាក់ឈ្មោះថា ដាង ដូចអ្នកឃើញនៅលើក្តារ។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនប្រាកដថាតើគ្រូនឹងកែឈ្មោះខ្ញុំឬអត់? ក្នុងថ្នាក់របស់ខ្ញុំ មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះ Le Cu ជាសិស្សពូកែណាស់។ អ្នកប្រហែលជាដឹងហើយ។ កាលពីមុន មិនមែនឪពុកម្តាយទាំងអស់សុទ្ធតែមានការអប់រំល្អនោះទេ។ កូនប្រុសគ្រប់រូបត្រូវបានគេហៅថា Cu ហើយកូនស្រីទាំងអស់ត្រូវបានគេហៅថា Bép។ គ្រូរបស់បុរសនោះឈ្មោះ Le Cu បាននិយាយថា "ឈ្មោះរបស់អ្នកគឺ Cu អនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំកែវា។ ខ្ញុំនឹងបន្ថែមវីស្គី។ អក្សរ U ជាមួយវីស្គីក្លាយជាអក្សរ U ។ ខ្ញុំនឹងប្តូរវាទៅជា Le Cu" ។ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំដែលបានប្តូរឈ្មោះមកជា Le Cu ក្រោយមកបានទទួលជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំង។
ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករឿងទាំងនេះ? វាគឺចង់បង្ហាញអ្នកថាឈ្មោះមួយជាប់នឹងមនុស្សពេញមួយជីវិត ប៉ុន្តែពេលខ្ញុំនៅរៀន គ្រូអាចផ្លាស់ប្តូរបាន ដើម្បីឱ្យសិស្សរបស់គាត់កាន់តែប្រសើរឡើង កាន់តែស្អាតជាងមុន។ ប៉ុន្តែនោះគឺជាគ្រូពីអតីតកាល ចំណែកគ្រូឥឡូវនេះ ជាពិសេសនៅថ្នាក់សាកលវិទ្យាល័យ អ្នកនឹងដឹងបន្តិចម្ដងៗ។
ការជួបគ្នាលើកដំបូងរវាងគ្រូ និងសិស្ស ដោយសារហេតុផលមួយចំនួន ជិត 40 ឆ្នាំក្រោយមក នៅតែស្រស់នៅក្នុងការចងចាំរបស់យើង ដូចកាលពីម្សិលមិញ។ នៅថ្ងៃនោះ ពេលនិយាយពីការលំបាកដែលសិស្សនឹងជួប មិនត្រឹមតែលើអាហារ និងការរស់នៅប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងសម្ភារសិក្សា និងសៀវភៅផង គ្រូបាននិយាយថា បើមានសៀវភៅកត់ត្រាទុក នោះអ្នកមានសំណាងហើយ។ ពេលខ្ញុំរៀននៅសាលា យើងម្នាក់ៗមានឪពុកម្តាយសុំជាងឈើធ្វើថាសឈើ។ ពេលរៀនសរសេរ យើងចាក់ខ្សាច់ដាក់ក្នុងថាស ហើយដាក់ដៃឲ្យរាបស្មើ ហើយពេលគ្រូបង្រៀនអក្សរ យើងប្រើម្រាមដៃសរសេរលើដីខ្សាច់ សរសេរម្តងហើយម្តងទៀត រហូតទាល់តែយើងចេះស្ទាត់ បន្ទាប់មកកាន់ថាស ហើយអង្រួនវាឲ្យដីខ្សាច់រាបស្មើ ហើយហាត់សរសេរលើអក្សរមួយទៀត...
លោកគ្រូ Phan Dang និងស្នាដៃរបស់គាត់ "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" បានឈ្នះពានរង្វាន់សៀវភៅល្អថ្នាក់ជាតិក្នុងឆ្នាំ 2022។
ប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ បន្ទាប់ពីបានលឺដំណឹងនៃការលាចាកលោករបស់លោកគ្រូ Dang សិស្សរាប់សិបជំនាន់របស់គាត់មកពីតំបន់ជាច្រើនបានមក ទីក្រុង Hue ទៅកាន់ផ្ទះតូចមួយនៅមាត់ទន្លេ An Cuu (Hue) ដើម្បីអុជធូប និងនិយាយលា។ នៅលើទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់សិស្សានុសិស្សមានការចូលរួមរំលែកទុក្ខរាប់មិនអស់ចំពោះអ្នកគ្រូជាទីគោរពស្រលាញ់របស់ពួកគេ។
អ្នកកាសែត Dinh Nhu Hoan និស្សិតផ្នែកអក្សរសាស្រ្ត K7 អតីតនិពន្ធនាយករងនៃកាសែត Nhan Dan បានរៀបរាប់ពីគ្រូបង្រៀនពីររូបក្នុងនាយកដ្ឋានអក្សរសាស្រ្តថា “សិស្សនៃនាយកដ្ឋានអក្សរសាស្រ្ត Hue នៅពេលនោះនៅតែមិនភ្លេចពាក្យថា “គុណធម៌” ត្រូវបានរៀនពីលោក Thang ពាក្យ “មនុស្សធម៌” ត្រូវបានរៀនពីលោក Dang ។ ពាក្យមនុស្សធម៌ដែលលោក ដួង ទុកសម្រាប់សិស្សរបស់លោកម្នាក់ៗមានអារម្មណ៍ពិសេសរៀងៗខ្លួន។
ថ្នាក់របស់ខ្ញុំ (អក្សរសាស្រ្ត K10) មានមិត្តម្នាក់ឈ្មោះ Phan Quang Muoi ដែលពិការដោយសារផលវិបាកនៃសង្គ្រាម។ ពេលរៀបចំរៀនចប់ គ្រូបានជួប Muoi ជាលក្ខណៈឯកជន ហើយនិយាយថា៖ "បើតាមកាលៈទេសៈរបស់អ្នក ប្រហែលជាមិនងាយស្រួលរកការងារធ្វើទេ។ ខ្ញុំគ្មានអ្វីជួយអ្នកទេ។ ខ្ញុំសូមពិភាក្សាជាមួយនាយកដ្ឋាន និងសាលាដើម្បីរក្សាអ្នក និងរៀបចំអ្វីមួយសម្រាប់អ្នក ដូចជាកិច្ចការសិក្សា"។ ទោះបីជា Muoi មិនបានស្នាក់នៅក្នុងនាយកដ្ឋានជាមួយនឹងការងារដែលគ្រូអាចបង្កើតលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ក៏ដោយ ភាពសប្បុរសនោះ "មនុស្សធម៌" របស់គ្រូនឹងបន្តជារៀងរហូតក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ ឥឡូវនេះ Muoi ជាប្រធាននាយកដ្ឋានរដ្ឋបាលនៃកាសែត Quang Nam ។
ការស្រមើស្រមៃដ៏ធំបំផុតមួយរបស់សិស្សជំនាន់របស់យើងគឺប្រហែលជា... ភាពអត់ឃ្លាន។ ស្តង់ដារអាហាររបស់សិស្សបានផ្តល់កំណើតដល់ពាក្យ "ស៊ុបជាតិ" និងទឹកត្រី "មហាសមុទ្រ" ។ ឃ្លានបែបហ្នឹងហើយពេលប្រឈមមុខនឹងការបង្រៀនយូរ ឃ្លានក៏កើនច្រើនដង។ សំណាងហើយ ដែលថ្នាក់រៀនជាមួយលោក ដាង តែងតែធ្វើឱ្យពួកយើងរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសារ ហើយទន្ទឹងរង់ចាំ... ចុងបញ្ចប់នៃថ្នាក់! មិនត្រឹមតែដោយសារតែបរិមាណនៃចំណេះដឹងដែលគាត់បានបង្រួមចូលទៅក្នុងការបង្រៀនរបស់គាត់សម្រាប់យើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ដោយសារតែវិធីដែលគាត់បង្ហាញវាធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែកំប្លែងខ្លាំង ឆ្លាតវៃ ប៉ុន្តែពេញនិយមខ្លាំង ស្ងាត់ប៉ុន្តែពោរពេញដោយសំឡេង។
អ្នកស្រាវជ្រាវ Phan Dang (Phan Hua Thuy) ស្រុកកំណើត៖ Dong Ha ខេត្ត Quang Tri បានសិក្សានៅ College of Arts, Hue University of Education កម្មសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យ Harvard (សហរដ្ឋអាមេរិក) សាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យអប់រំ Hue សាកលវិទ្យាល័យវិទ្យាសាស្ត្រ Hue បណ្ឌិតសភាពុទ្ធសាសនាវៀតណាមនៅទីក្រុង Hue *សៀវភៅដែលបានបោះពុម្ព៖ - កំណាព្យ និងអក្សរសិល្ប៍ដោយ Nguyen Cu Trinh - កំណាព្យ និងអក្សរសិល្ប៍ Tu Duc ភាគ I, II (កែប្រែ) - កំណាព្យ និងអក្សរសិល្ប៍ Tu Duc វគ្គ III - កំណាព្យដ៏បរិសុទ្ធរបស់ Tu Duc សិក្សា និងបកស្រាយដោយខ្លួនឯង (ប្រតិចារិក ចំណារពន្យល់ សេចក្តីផ្តើម) - ក្រមសីលធម៌ Dai Nam (សហកែសម្រួល) - ភូមិសាស្ត្រ Hoang Viet (ការបកប្រែ ចំណារពន្យល់ សេចក្តីផ្តើម) - Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi (បកប្រែ កំណត់ចំណាំ ណែនាំ បោះពុម្ពលើកដំបូង - ២០០៥) - O Chau Can Luc ជាមួយ Van Thanh (ការបកប្រែ ចំណារពន្យល់ ការណែនាំ) - អត្ថបទហានណមវៀតណាម (សៀវភៅសិក្សារបស់សាកលវិទ្យាល័យ) - អត្ថាធិប្បាយប្រវត្តិសាស្ត្រវៀតណាម (ប្រតិចារិក ចំណារពន្យល់ ការណែនាំ) * ការងាររួមគ្នាជាច្រើន និងឯកសារស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស |
កាលពីពីរឆ្នាំមុន នៅពេលដែលគាត់បានទទួលរង្វាន់ A សម្រាប់ស្នាដៃរបស់គាត់ "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" ក្នុងពានរង្វាន់សៀវភៅជាតិលើកទី 5 ឆ្នាំ 2022 (សហការរៀបចំដោយក្រសួងព័ត៌មាន និងទំនាក់ទំនង សមាគមបោះពុម្ពវៀតណាម និងវិទ្យុសម្លេងវៀតណាម នាល្ងាចថ្ងៃទី 3 ខែតុលា ឆ្នាំ 2022 នៅទីក្រុងហាណូយ) សិស្សរបស់គាត់នៅគ្រប់ទីកន្លែងបានជូនដំណឹងដល់មហាវិទ្យាល័យដោយរីករាយ។
បន្ទាប់ពីពិធីប្រគល់កិត្តិយស លោក Le Thanh Ha (ថ្នាក់ K13 អក្សរសិល្ប៍ - បច្ចុប្បន្នជានាយកគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ព Thanh Nien នៅទីក្រុងហាណូយ) បានអញ្ជើញលោកគ្រូអ្នកគ្រូមកទទួលទានអាហារពេលយប់ បន្ទាប់មក Ha បានផ្ញើជូនមិត្តភ័ក្តិនូវរូបភាពដ៏កក់ក្តៅរបស់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និងសិស្សានុសិស្សនៅពេលយប់នៅជ្រុងមួយនៃទីក្រុងចាស់។ វាគ្រាន់តែជាការចែករំលែកភាពរីករាយជាមួយលោកគ្រូប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានឮនៅក្នុងវាយ៉ាងច្រើនពីក្តីស្រលាញ់ដ៏កក់ក្តៅពិសេសរបស់សិស្សដែលបានជ្រើសរើសផ្លូវអក្សរសាស្រ្តពីគ្រូ!
សង្កេតលើវិស័យស្រាវជ្រាវ និងបកប្រែរបស់លោកគ្រូនៅពេលក្រោយ បន្ថែមលើវិស័យវប្បធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលព្រះអង្គតែងតែត្រូវបានអ្នកជំនាញក្នុងវិស័យនេះគោរពយ៉ាងខ្ពង់ខ្ពស់ រឿងអធិបតេយ្យជាតិ ក្នុងឯកសារបុរាណតែងតែចាប់អារម្មណ៍ព្រះអង្គ។ នៅពេលដែលគាត់បានបកប្រែសៀវភៅ "Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi" ឡើងវិញដោយ Le Quang Dinh នេះត្រូវបានចាត់ទុកថាជាសៀវភៅភូមិសាស្ត្រទីមួយនៃរាជវង្សង្វៀន ដែលបានសរសេរបន្ទាប់ពីស្តេច Gia Long ឡើងសោយរាជ្យ។
ការងារនេះមានអត្ថន័យធំធេងសម្រាប់ការកសាងប្រទេស និងរាជវង្សង្វៀន។ ទឹកដីដ៏ធំល្វឹងល្វើយ ពីខាងត្បូងទៅខាងជើង កត់ត្រាទុកក្នុងនោះ គឺជាការបង្ហាញពីអំណាចរបស់វៀតណាមនៅពេលនោះ។ ក្នុងពិធីសម្ពោធសៀវភៅនៅ Hue លោកគ្រូបាននិយាយថា ដោយសារនេះជាការងារភូមិសាស្ត្រ មានកន្លែងច្រើន ឈ្មោះមនុស្ស ឈ្មោះផលិតផលក្នុងស្រុក ទាំងអក្សរចិន និងអក្សរ Nom ដូច្នេះហើយពិបាកបកប្រែណាស់។
ប៉ុន្តែសម្រាប់ពួកយើង សិស្សានុសិស្សរបស់គាត់ យើងយល់ថា ជាមួយនឹងចំណេះដឹង និងសមត្ថភាពរបស់គាត់ក្នុងការបកប្រែ ហានណម គាត់អាចបង្កើតឯកសារផ្លូវការបញ្ជាក់ពីទឹកដីរបស់ប្រទេស ខណៈពេលដែលបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីឯករាជ្យភាព និងវប្បធម៌នៃប្រជាជាតិដែលពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯងនៅដើមសតវត្សទី 19 ដែលជាការចូលរួមចំណែកដ៏ស្ងៀមស្ងាត់របស់គាត់ចំពោះមាតុភូមិ។
មិនត្រឹមតែសៀវភៅ “Hoang Viet Nhat Thong Du Dia Chi” ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានសៀវភៅជាច្រើនទៀតដែលលោកខំធ្វើការបកប្រែ សុទ្ធតែទាក់ទងនឹងអធិបតេយ្យភាពជាតិ អធិបតេយ្យភាពលើព្រំដែនសមុទ្រ និងកោះ… ហើយក្រោយមកលោកមិនមានពេលបំពេញបំណងទាំងនោះឡើយ ក្តីប្រាថ្នាទាំងនោះនៅតែស្ងាត់ជ្រងំក្នុងសៀវភៅបុរាណក្នុងដំបូលផ្ទះតូច។ ពីលើដំបូលនោះ ក្រឡេកមើលទន្លេនៅត្រើយម្ខាង គឺស្រមោលនៃវិមាន An Dinh ដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីទន្លេ An Cuu “ព្រះអាទិត្យភក់ ភ្លៀងច្បាស់”។
លោកគ្រូ Phan Dang ថ្លែងក្នុងសិក្ខាសាលាស្ដីពីបេតិកភណ្ឌពុទ្ធសាសនានៅខេត្ត Quang Tri ដែលប្រារព្ធធ្វើនៅវត្ត Sac Tu ស្រុក Trieu Phong។
យូរៗទៅ បន្ទាប់ពីមានព្យុះ និងពន្លឺព្រះអាទិត្យជាច្រើនក្នុងជីវិត ឆ្លងកាត់ផ្លូវចុះឡើងជាច្រើនគីឡូម៉ែត្រ យើងប្រហែលជាមិនចាំកំណាព្យទាំងអស់ដែលគាត់បានបង្រៀន ស្នាដៃដែលគាត់បានធ្វើការយ៉ាងលំបាកនោះទេ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ក្នុងចំណោមពួកយើង សិស្សរបស់គាត់ យើងនៅតែចងចាំរូបភាពរបស់អ្នកប្រាជ្ញសម័យថ្មី និងការចងចាំដ៏រីករាយ និងសោកសៅផ្សេងទៀតដែលមិនអាចរាប់ឡើងវិញបានដោយងាយ។
សំណាងគឺជាអ្វីដែលមិនមែនមនុស្សគ្រប់រូបមានក្នុងជីវិត។ ហើយប្រសិនបើមានសំណាងមួយដែលនៅតែជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សជំនាន់យើងជាច្រើនជំនាន់គឺនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យអក្សរសាស្ត្រ នោះគឺជាសំណាងដែលយើងបានសិក្សាជាមួយគ្រូ ដែលជាពាក្យសរសេរជាអក្សរធំ "សិក្សា" ព្រោះមិនត្រឹមតែគាត់បានបង្រៀនពាក្យប៉ុណ្ណោះទេ គាត់គឺជាការបង្ហាញដ៏រស់រវើកបំផុត ហើយដូចដែលយើងតែងតែនិយាយសព្វថ្ងៃនេះគឺ "ថាន់ ចូវ"។
ហើយយើងខ្ចីពាក្យរបស់មិត្តរួមការងារដែលបាននិយាយនៅដើមអត្ថបទពេលនឹកដល់គ្រូថា “រៀនពីគ្រូ មិនត្រឹមតែចំណេះដឹងប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងរបៀបធ្វើជាមនុស្សទៀតផង។ តើមានសិស្សប៉ុន្មានជំនាន់ដែលដើរតាមគ្រូឲ្យទៀងត្រង់ សុចរិត និងមិនគោរពលុយកាក់ ហើយគ្រូក៏ក្លាយជាភ្នំដ៏ខ្ពស់មួយក្នុងចំណោមយើងរាល់គ្នាឥឡូវនេះ ភ្នំនោះបាត់រហូតហើយ!”។
ឡេ ឌឹក ឌឹក
ប្រភព៖ https://baoquangtri.vn/thay-phan-dang-phan-hua-thuy-cua-chung-toi-189480.htm
Kommentar (0)