សុបិន្តមជ្ឈិមបូព៌ា

Mohammad Reza Shajarian - Ảnh 1. — Mohammad Reza Shajarian ច្រៀងនៅរដ្ឋធានីនៃប្រទេសអ៊ីរ៉ង់នៅថ្ងៃទី 20 ខែតុលាឆ្នាំ 2008 - រូបថត: AFP

ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកសួរថាតើអ្នកដឹងថានរណាជា Mohammad Reza Shajarian មនុស្សជាច្រើននឹងគ្រវីក្បាល។ ដោយសារតែ Shajarian គ្រាន់តែជាអ្នកចម្រៀងជនជាតិអ៊ីរ៉ង់ ពីព្រោះគាត់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់វប្បធម៌បុរាណ ដែលលែងជាចំណុចកណ្តាលនៃការចាប់អារម្មណ៍នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។

ប៉ុន្តែការសម្តែងរបស់គាត់សម្រាប់ស៊េរី Tiny Desk Concert របស់ NPR (អង្គការប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមិនរកប្រាក់ចំណេញរបស់អាមេរិកដែលមានអ្នកតាមដាន 11.3 លាននាក់ ជាមួយនឹងគោលគំនិតនៃការអញ្ជើញសិល្បករតន្ត្រីពីកំពូលតារាដូចជា Taylor Swift និង Adele ទៅកាន់សិល្បករពីវប្បធម៌ដែលខ្វះខាត ដើម្បីច្រៀងប្រហែល 15 ទៅ 20 នាទីនៅការិយាល័យ NPR ជាមួយនឹងទស្សនិកជននៃបុគ្គលិកដែលមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង) ។

សូម្បីតែអ្នកដែលមិនធ្លាប់ស្គាល់តន្ត្រីពែរ្សពីមុនក៏ត្រូវបញ្ចេញមតិថាសំឡេង«ចលនា»របស់គាត់មិនពិត។

Shajarian ក្នុងអាវ ខោ ក្រវ៉ាត់ក និងវ៉ែនតាពណ៌ស មើលទៅមិនខុសពីសាស្រ្តាចារ្យសាកលវិទ្យាល័យ រួមជាមួយនឹងតន្ត្រីករលេងឧបករណ៍ប្រពៃណី Persian ដូចជា Setar, Kamancheh, Persian ស្គរបានច្រៀងចម្រៀងស្នេហាបុរាណដែលបានបន្សល់ទុកតាមរយៈប្រជាប្រិយ។

Mohammad Reza Shajarian

យើងមិនយល់ពីអ្វីដែលគាត់ច្រៀងទេ មិនមានអក្សររត់ពីក្រោម លំនាំបទភ្លេងមិនធ្លាប់ស្គាល់ ប៉ុន្តែភាពមិនច្បាស់ទាំងអស់មិនអាចរារាំងយើងពីអារម្មណ៍នៃការច្រៀងរបស់ Shajarian ជាសំបុត្រទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ ការអធិស្ឋាននៅលើវាលខ្សាច់ដែលស្ងាត់ជ្រងំ។ សំឡេងជួនកាលឡើង ជួនកាលហក់ ជួនកាលរសាត់ ជួនកាលមុជ បង្កើតបានជាការសម្តែងដែលមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន។

នៅចុងបញ្ចប់នៃកម្មវិធី នៅពេលដែលតន្ត្រីករទាំងអស់បានចូលរួមជាមួយ Shajaran វាគឺជាពេលមួយដែលធ្វើឱ្យយើងយល់យ៉ាងពិតប្រាកដ៖ តន្ត្រីគឺជាភាសាដែលគ្មានចម្ងាយ គ្មានព្រំដែន ហើយយើងមិនចាំបាច់យល់តន្ត្រីដើម្បីរំកិលវានោះទេ។

ជម្លោះនៅមជ្ឈិមបូព៌ា និងសតវត្សនៃ Eurocentrism ធ្វើឱ្យយើងភ្លេចថាមជ្ឈឹមបូព៌ាធ្លាប់ជាលំយោលនៃអរិយធម៌ លំយោលនៃតន្ត្រី។ យើងភ្លេចថា kamancheh គឺជាបុព្វបទនៃវីយូឡុង អ៊ូដគឺជាបុព្វបទនៃហ្គីតា ឬ santur គឺជាបុព្វកាលនៃព្យាណូ។

ហើយកេរ្តិ៍ដំណែលតន្ត្រីនោះមិនដែលសាបសូន្យឡើយ។ នៅមានម្ចាស់តន្ត្រីជាច្រើនមកពីទឹកដីទាំងនោះ។

នៅក្នុងវគ្គមួយផ្សេងទៀតនៃ Tiny Desk មានអ្នកទស្សនាជាង 1.3 លាននាក់បានមើល Rahim AlHaj ដែលជាវិចិត្រករជនជាតិអ៊ីរ៉ាក់សម្តែងនៅលើ oud ដែលជាឧបករណ៍ដែលមានអាយុ 5,000 ឆ្នាំ អមដោយអ្នកវាយស្គរ daf ដែលជាស្គរបុរាណផងដែរ។

AlHaj លេងការតែងនិពន្ធផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ដោយផ្អែកលើប្រព័ន្ធ maqam នៃតន្ត្រីប្រពៃណីអារ៉ាប់ជាមួយនឹងចំណងជើងដែលមិនអាចសាមញ្ញជាងនេះបានដូចជា Dream, Friendship, Flying bird, warm voice...

ស្តាប់ការលេងរបស់ AlHaj មនុស្សម្នាក់អាចស្រមៃពីជីវិតរបស់ជនជាតិអ៊ីរ៉ាក់សាមញ្ញបំផុត មិនដូចអ្វីដែលគេឃើញជាធម្មតានៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ទេ។ នៅទីនេះ ជីវិតរបស់ពួកគេពោរពេញទៅដោយកំណាព្យ ក្តីស្រមៃ អារម្មណ៍ និងភាពបរិសុទ្ធដ៏ធំធេង។

នៅក្នុងវគ្គសហសម័យមួយផ្សេងទៀតដែលឈានដល់ការមើលជាង 1 លានផងដែរ NPR បានអញ្ជើញក្រុមនារីអ៊ីស្រាអែល A-WA បងប្អូនស្រីបីនាក់ដែលបទចម្រៀងល្បី Habib Galbi ដែលជាបទភ្លេងប្រជាប្រិយរបស់យេម៉ែនច្រៀងជាគ្រាមភាសា Judeo-Arabic បាននាំពួកគេទៅដំណើរកម្សាន្តនៅទូទាំងទ្វីបអឺរ៉ុប និងសហរដ្ឋអាមេរិក។

ដោយមិនបានស្វែងរកតន្ត្រីបុរាណ និងសិក្សានៃប្រពៃណីមជ្ឈិមបូព៌ា A-WA បានជ្រើសរើសលាយបញ្ចូលគ្នានូវធាតុផ្សំអន្តរជាតិដូចជា ហ៊ីបហប និងរ៉េហ្គេ ដែលអមដោយឧបករណ៍លោកខាងលិច ប៉ុន្តែបទចម្រៀងនៅតែរក្សាបាននូវអត្ថន័យខាងសាសនា និងអាត្មានិយមពីដែនដីបរិសុទ្ធ។

សម្រាប់ការសម្តែងរបស់ពួកគេនៅការិយាល័យ NPR ពួកគេបានជ្រើសរើសសម្តែង Hana Mash Hu Al Yaman ដែលជាបទចម្រៀងអំពីការនិរទេសខ្លួនចាប់ផ្តើមជីវិតថ្មីនៅក្នុងទឹកដីសន្យា។ រឿងនេះគឺចេញមកពីព្រះគម្ពីរត្រង់ៗ ប៉ុន្តែក៏ជារឿងសហសម័យនៃសតវត្សនេះ។

សុបិននៃ "ទឹកដីដែលពោរពេញទៅដោយស្រូវសាលី និងស្រូវបាឡេ ទំពាំងបាយជូ និងអូលីវ ឧទុម្ពរ និងផ្លែទទឹម" មិនត្រឹមតែជាសុបិនរបស់មនុស្សតាំងពីសម័យព្យាការីម៉ូសេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាសុបិនរបស់មនុស្សសព្វថ្ងៃនេះផងដែរ។

មនុស្សអាចមកពីគ្រប់ទិសទី កើតក្នុងសម័យណា ជឿលើសាសនាណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែចុងក្រោយ ប្រហែលជាពួកគេយល់សប្តិដូចគ្នា។

ហៀន ត្រាង

ប្រភព៖ https://tuoitre.vn/nhung-giac-mo-trung-dong-2025062909155023.htm