ជួបជាមួយកវី Bang Ai Tho ខ្ញុំបានរកឃើញពាក្យថា "អក្សរសិល្ប៍គឺមនុស្ស" មានន័យថាការអានអក្សរសិល្ប៍ដើម្បីស្គាល់មនុស្សគឺជាការពិតណាស់។ ក្នុងជីវិតពិតនាងស្លូតបូតនិងអធ្យាស្រ័យដូចកំណាព្យនិមួយៗដែលនាងសរសេរ...
គម្របសៀវភៅកំណាព្យវេទមន្ត។ |
ចុងសប្តាហ៍ដែលមានខ្យល់បក់មួយ នៅទីក្រុងហាណូយ ខ្ញុំមានឱកាសធ្វើដំណើរទៅ Ba Vi ជាមួយកវីពីរនាក់គឺ Nguyen Bich Ngoc និង Van Phong។ កន្លែងដែលយើងទៅលេងគឺជាកន្លែងដែលគ្រាន់តែឮឈ្មោះ ក៏អាចដឹងថាមានកំណាព្យ តន្ត្រី អុក និងគំនូរ… វាគឺជា Artist Hill ដែលជាផ្ទះឯកជនរបស់អ្នកនិពន្ធ កវី តន្ត្រីករ វិចិត្រករ Bang Ai Tho និងតារាសម្តែងជើងចាស់ Van Bau ។
ពេលឡានឈប់ភ្លាម ខ្ញុំមិនអាចទប់អារម្មណ៍រំភើបរបស់ខ្ញុំនៅទីធ្លាដែលពោរពេញដោយពណ៌បៃតងនៃដើមឈើ និងពណ៌ដ៏ត្រចះត្រចង់នៃផ្កាដែលបក់បោកក្នុងព្រះអាទិត្យដ៏ត្រជាក់នៃរដូវស្លឹកឈើជ្រុះដ៏រីករាយ។ គួរហៅថាកន្លែងដែលខាងក្រៅជាស្នាដៃធម្មជាតិ ហើយខាងក្នុងជាសួនសិល្បៈ។
ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងតែសរសើរ ម្ចាស់ទាំងពីរបានមកដល់ហើយ។ អ្នកស្រី អៃថូ ញញឹមយ៉ាងកក់ក្តៅ ដើម្បីស្វាគមន៍មិត្តកវីទាំងពីរនាក់ ហើយខ្ញុំទាំងភ្ញាក់ផ្អើល និងរន្ធត់ចិត្ត នៅពេលដែលអ្នកដែលចាប់ដៃខ្ញុំ គឺតារាសម្តែង វ៉ាន់ បាវ ដែលជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំធ្លាប់តែឃើញតាមទូរទស្សន៍។ អ្នកស្រី អៃថូ និយាយមកខ្ញុំយ៉ាងទន់ភ្លន់ថា៖ "ភ្ញាក់ផ្អើលមែនទេ? មនុស្សជាច្រើនស្គាល់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែមិនស្គាល់លោក បៅ ហើយផ្ទុយទៅវិញ ថ្ងៃនេះ រឿងមិនសម្ងាត់ត្រូវបានលាតត្រដាងហើយ!"
វាសនាជាមួយសិល្បៈ
ក្រឡេកមើលត្រកូល Ai Tho មនុស្សម្នាក់អាចយល់បានថាហេតុអ្វីបានជានាងមានទេពកោសល្យច្រើន។ កវីកើតនៅឆ្នាំ 1958 គឺជាចៅប្រុសរបស់លោក Bang Nguyen Dung (ហៅលោក Nghi Bac Ky) កូនចៅជំនាន់ទី 32 របស់ Ly Thai To ដែលជាកូនចៅផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គម្ចាស់ទីបី Ly Hung Tich Hoai Nam Vuong និងជាកូនប្រុសបង្កើតរបស់កវី និងវិចិត្រករ Bang Si Nguyen ដែលជាមនុស្សពហុជំនាញ ការអប់រំល្អ និងល្បីល្បាញ។
ឪពុកមារបស់ Ai Tho គឺជាកវីស្រុក Bang Ba Lan អ្នកដឹកនាំសាលាកំណាព្យ Song Thuong ដែលល្បីពីរឃ្លាថា "Hey girl, you're scooping water by the road/Why you scooping up the golden moon and deline it?"... ពូជពង្សគឺជាលំយោល ដើមឈើធំសម្រាប់កវី បាង អៃថូ មើលឱ្យរួចខ្លួន។
នាងបានចែករំលែកថា៖ «កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំចូលចិត្តអាន សរសេរ និងគូរអ្វីៗជុំវិញខ្លួនខ្ញុំ ខ្ញុំបានគូររូបភាពដោយការសង្កេតដ៏ស្លូតត្រង់ និងឆោតល្ងង់របស់ខ្ញុំ។ បន្ទាប់មកពីកន្លែងណាមួយ ដូចជាការជំរុញដែលមើលមិនឃើញ ខ្ញុំចង់សរសេរពីគំនិតគ្មានកំហុសរបស់ក្មេងអាយុ ៧-៨ ឆ្នាំម្នាក់»។
“ខ្ញុំបានទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងពីឪពុករបស់ខ្ញុំ ដោយជាប់ចិត្តនឹង ការអប់រំ នៅក្នុងវិន័យដ៏ពិសេសរបស់គ្រួសារដែលមានប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏យូរលង់ក្នុងអក្សរសិល្ប៍របស់ប្រទេស។ ខណៈពេលដែលកូនផ្សេងទៀតនៅតែចង់បានក្តីស្រលាញ់ និងក្តីស្រលាញ់ពីឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំបានបំបែកខ្លួនចេញពីពិភពកូនៗ បង្កើតពេលវេលាដ៏ស្ងប់ស្ងាត់សម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំក្នុងការសរសេរ គូរ និងឲ្យពាក្យរបស់ខ្ញុំរីកដុះដាល… រូបភាពពីធម្មជាតិបានផុសឡើងក្នុងក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំ ដែលបន្តរស់នៅជាមួយវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្ញុំតាំងពីពេលនោះមក។ ឪពុករបស់ខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តកូនស្រីរបស់គាត់ដោយស្ងៀមស្ងាត់នៅពេលដែលគាត់ឃើញថាខ្ញុំមានសមត្ថភាពបន្តអាជីវកម្មគ្រួសារតាមរបៀបដែលបម្រុងទុកប៉ុន្តែជាក់លាក់មួយ»។
ដើរជាមួយគ្នានៅសួនច្បារ Ai Tho បាននាំខ្ញុំត្រលប់ទៅអតីតកាលវិញ នៅពេលដែលនាងដើរតាមឪពុករបស់នាងទៅកាន់ថ្នាក់អ្នកនិពន្ធវ័យក្មេងនៃ សមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម ហើយអង្គុយនៅខាងក្រោយថ្នាក់ស្តាប់ឪពុករបស់នាងពិភាក្សាអំពីវិធីសាស្រ្តអក្សរសាស្ត្រទំនើបជាមួយអ្នកនិពន្ធល្បីៗ។ ប្រហែលជាប្រភពនៃអក្សរសិល្ប៍បានបង្កប់ក្នុងខ្លួននាងយ៉ាងជ្រៅដូចជាវាសនា។
នាងបានចែករំលែកថា “កំណាព្យ គំនូរ តន្ត្រី និងការថតរូបរបស់ដូនតារបស់ខ្ញុំ ភាពរុងរឿងនៃដំណើរអក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈរបស់ប្រទេសយើង គឺជាកត្តាចម្បងដែលផ្តល់កម្លាំងចិត្តឱ្យខ្ញុំកាន់តែខ្លាំង ផ្តល់កម្លាំងចិត្តខាងក្នុងដើម្បីបន្តកេរ្តិ៍ដំណែលគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ”។
ដោយស្ញប់ស្ញែងជាមួយនឹងគំនិតរបស់អ្នកជំនាន់មុនរបស់គ្រួសារនាង មិនថានាងទៅទីណា ឬធ្វើអ្វីនោះទេ ប្រទេស និងប្រជាជនតែងតែមានវត្តមាន និងដើរតួនាំមុខគេនៅក្នុងកំណាព្យរបស់នាង កំណត់ចំណាំតន្ត្រីដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់នាង និងគំនូររបស់នាងដែលនៅតែមានដង្ហើមរបស់វៀតណាម។
Bang Ai Tho ទទួលបានពានរង្វាន់អក្សរសាស្ត្រជាតិចំនួនបី។ ជាមួយគ្នានេះ នាងក៏បានឈ្នះពានរង្វាន់តន្ត្រីចំនួនបីផងដែរ។ ជាពិសេសនាងគឺជាវិចិត្រករដែលមានទេពកោសល្យជាមួយនឹងការតាំងពិព័រណ៍ទោលចំនួនបីផ្ទាំងគំនូរដែលមិនទាន់បានបើកហើយបានរកឃើញម្ចាស់រួចហើយ។ |
កំណាព្យគឺជាជីវិត គឺជាជីវិត
រើសផ្កាកុលាបក្រអូប ហើយប្រគល់វាមកខ្ញុំ Bang Ai Tho បានចែករំលែកអំពីអាជីពរបស់នាងក្នុងការច្រៀង និងបង្កើតមិត្តជាមួយនឹងពាក្យថា "ខ្ញុំសរសេរកំណាព្យពីក្តីបារម្ភនៃជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ ខ្ញុំតែងតែគិតថា៖ ស្ត្រីគឺជាពាក់កណ្តាលនៃពិភពលោកដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការបង្កើតអព្ភូតហេតុក្នុងជីវិត រួមចំណែកជាមួយពាក់កណ្តាលនៃពិភពលោកដើម្បីបង្កើតភពអរិយធម៌ដ៏រុងរឿង... "។
នោះហើយជាមូលហេតុដែល Ai Tho ចង់ឱ្យស្នាដៃរបស់នាងផ្សព្វផ្សាយទៅកាន់ពិភពលោក ដើម្បីទៅដល់ដៃអ្នកអានដែលស្រឡាញ់កំណាព្យ ដោយសង្ឃឹមថានឹងបានប៉ះដួងចិត្តដែលអាណិតដល់ព្រលឹងកំណាព្យរបស់នាង។ យោងទៅតាមនាង ស្ត្រី - បន្ថែមពីលើចំណុចរួម មនុស្សម្នាក់ៗមានលក្ខណៈពិសេសផ្ទាល់ខ្លួន ជ្រុងលាក់កំបាំងនៃជីវិត ដែលមានតែស្ត្រីប៉ុណ្ណោះដែលអាចយល់ អាណិតអាសូរ និងចែករំលែកគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងខ្លឹមសារ និងទម្រង់ជាច្រើន។ កំណាព្យក៏ជាទម្រង់មួយនៃការអាណិតអាសូរ ដែលបង្ហាញតាមរយៈភាសាដ៏ឧឡារិក។
នាងបានប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំព្យាយាមទទួលខុសត្រូវគ្រប់ពាក្យសម្ដី ហើយសង្ឃឹមថា សារដែលចេញពីកំណាព្យរបស់ខ្ញុំនឹងទទួលបានការស្វាគមន៍ និងទទួលយកពីអ្នកអានជុំវិញពិភពលោក»។
Bang Ai Tho មិនមានបំណងស្វែងយល់ពីទម្រង់សិល្បៈជាក់លាក់ណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែនៅកន្លែងណាមួយក្នុងជីវិតនេះ សំឡេងនៃជីវិតបានបន្តបង្កើតនៅក្នុងខួរក្បាលរបស់នាង ហើយតម្រូវឱ្យនាងធ្វើការឌិកូដពួកគេ។
“ប្រសិនបើភាសាកំណាព្យមិនអាចជួយខ្ញុំបញ្ចេញនូវអ្វីដែលខ្ញុំចង់និយាយទេ នោះការគូរគំនូរនឹងជួយខ្ញុំធ្វើអ្វីៗដែលនៅសេសសល់។ ទម្រង់សិល្បៈក៏លេចចេញមក កកកុញក្នុងខួរក្បាលរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះហើយទើបខ្ញុំបើកព្រលឹងឱ្យតន្ត្រីជ្រៀតចូលទៅក្នុងការងាររបស់ខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យពួកគេចូលប្រឡូកគ្នា។ ទោះជាវាសប្បាយ អ៊ូអរ ឬសោកសៅ និងការគិតក៏ដោយ កំណាព្យ តន្ត្រី និងការគូរគំនូររបស់ខ្ញុំដោយធម្មជាតិ និងបែបធម្មជាតិ”។ Ai Tho បានដាក់បន្ទុក។
គូ វ៉ាន់ បាវ - អៃថូ. (រូបថត៖ MH) |
ចុះចតក្នុងស្នេហា
ជីវិតមិនមានចិត្តល្អចំពោះ Bang Ai Tho នៅលើផ្លូវនៃជោគវាសនា ហើយនាងបានព្យាយាមទប់ទល់នឹងភាពលំបាកនៃជោគវាសនា ហើយក្រោកឡើងពីព្យុះជីវិត។
នាងបាននិយាយថា “ជាងពាក់កណ្តាលជីវិតរបស់ខ្ញុំ លោក បាវ បានមករកខ្ញុំ ក្លាយជាមិត្តរបស់ខ្ញុំ ដូចជាវាសនា គាត់យល់ពីការងាររបស់ខ្ញុំបានខ្លះ ហើយព្យាយាមចែករំលែកវា គាត់សប្បាយចិត្តជាមួយខ្ញុំ នៅពេលដែលខ្ញុំលាឈប់ពីការងារ ហើយបានវង្វេងចូលទៅក្នុងធម្មជាតិដូចជាបក្សីតូចមួយនៅក្នុងខ្យល់អាកាស គាត់អានស្នាដៃរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីចាក់ផ្សាយក្នុងកម្មវិធីអក្សរសិល្ប៍ តាមរយៈសំឡេង អារម្មណ៍ និងការងាររបស់គាត់ ធ្វើការអាន និងនិយាយ។ បានបង្ហាញ ទទួលបានការស្វាគមន៍ និងទទួលបានពីអ្នកអាន និងអ្នកស្តាប់ក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក ហើយពួកគេមានអារម្មណ៍ពិសេសសម្រាប់ស្វាមីខ្ញុំ និងខ្ញុំ»។
ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់នាងផ្ទាល់ ស្នាដៃរបស់ Bang Ai Tho បានផ្សព្វផ្សាយដល់ពិភពលោក។ បន្ថែមពីលើបណ្តុំកំណាព្យដែលត្រូវបានបោះពុម្ពនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីរបស់ប្រទេសជាច្រើន នៅប្រទេសកាណាដា បារាំង អេស្ប៉ាញ អាល្លឺម៉ង់ - ការប្រមូលកំណាព្យរបស់នាង Poetry Magic ក៏ត្រូវបានបោះពុម្ព និងចេញផ្សាយផងដែរ។
នាងបាននិយាយថា “ខ្ញុំនៅតែនិងបន្តខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងអាជីពបង្កើតបទភ្លេងដូចការឡើងចុះនៃជោគវាសនាក្នុងជីវិត អរគុណជោគវាសនាដែលមិនបង្កើតរង្វង់គ្មានផ្លូវចេញសម្រាប់ជីវិតមនុស្ស។នៅពេលដែលយើងជាមនុស្សនៅពេលដែលយើងធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពគួរឱ្យហួសចិត្តខ្លះជឿថាផ្លូវចេញគឺនៅពីមុខយើង។ តុល្យភាពសម្រាប់ជីវិតរបស់យើង”។
លាហើយកវីស្រីនៃឧបករណ៍ភ្លេង អុក កាព្យ និងគំនូរឈ្មោះ បាង ។ ខ្ញុំពិតជាស្ងើចសរសើរចំពោះភាពធន់ និងកម្លាំងដ៏អស្ចារ្យដែលលាក់នៅក្នុងនារីដ៏តូច និងសុភាពនោះ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថានាងតែងតែមានសុខភាពល្អនិងពិតជារីករាយក្នុងការបន្តការទទួលខុសត្រូវដែលបានចូលមកក្នុងជីវិតរបស់នាងដូចជាបន្ទាត់នៃវាសនា។ ហើយដូចដែលនាងបាននិយាយថា ចូរសរសេរអ្វីដែលត្រូវសរសេរ ខណៈពេលដែលពេលវេលានៅតែអំណោយផលសម្រាប់នាង ដើម្បីរីករាយនឹងជីវិតមនុស្សរបស់នាង។
កវី វិចិត្រករ តន្ត្រីករ Bang Ai Tho បានបោះពុម្ភសៀវភៅកំណាព្យចំនួន 7 ក្បាល រួមទាំងការងារចុងក្រោយបង្អស់ដែលត្រូវបានបោះពុម្ពជាពីរភាសានៅប្រទេសកាណាដា៖ Silent Eyes (សមាគមអ្នកនិពន្ធសៀវភៅ) Light from Pebbles (Writers Association Publishing House), Spring Morning (Literature Publishing House), Returning to Me (សមាគមអ្នកនិពន្ធ Publishing House), Thin Sanddle (Writers Association Publishing House) ផ្ទះ), វេទមន្តកំណាព្យ (ផ្ទះបោះពុម្ព Ukiyoto Canada) បោះពុម្ពនៅប្រទេសអាឡឺម៉ង់ជាភាសាអាឡឺម៉ង់។ |
ប្រភព
Kommentar (0)