ปีที่แล้ว ตอนที่ผมไปทำงานที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติ ไกด์นำเที่ยวพาผมไปแนะนำนิทรรศการบางส่วนที่จัดแสดงในพิพิธภัณฑ์ สถานที่แรกที่ผมได้พบคือตู้กระจกที่วางอยู่ในตำแหน่งอันสง่างาม ภายในมีคำประกาศอิสรภาพ และข้างๆ กันนั้นมีสำเนาเพลง “Tien Quan Ca” ที่เขียนด้วยลายมือของนักดนตรี Van Cao
เพลง “Tien Quan Ca” ที่จัดแสดงได้รับการถอดเสียงโดยนักดนตรี Van Cao และมีข้อความจารึกว่า “นำเสนอต่อพิพิธภัณฑ์ปฏิวัติเวียดนาม 22 ธันวาคม พ.ศ. 2537”
“ปัจจุบัน พิพิธภัณฑ์การปฏิวัติเวียดนามได้รวมเข้ากับพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เวียดนามเพื่อก่อตั้งเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติ ดังนั้นสำเนาเพลง “เตียนกวานกา” ที่เขียนด้วยลายมือจึงตกเป็นของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้” ไกด์นำเที่ยวกล่าว

เมื่อไม่นานมานี้ ผมมีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณฮวง หง็อก จิญ เจ้าหน้าที่ฝ่ายสะสมของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติ คุณจิญกล่าวว่า "ปลายปี พ.ศ. 2537 พวกเราเจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ได้รับมอบหมายให้นักดนตรีวัน เคา คัดลอกเพลง "เตี่ยน กวาน กา" เพื่อใช้ในการจัดแสดงนิทรรศการ"
ในเวลานั้น สุขภาพของนักดนตรีท่านนี้ไม่ค่อยดีนัก และท่านต้องดื่มนมเพื่อบำรุงร่างกายอยู่บ่อยครั้ง แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์ปฏิวัติเวียดนามขอให้นำ "เทียนกวานกา" ของเขาไปจัดแสดง นักดนตรีวันกาวก็เริ่มมีบทบาทมากขึ้น เขาต้อนรับแขกอย่างยินดีและเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการแต่งเพลง "เทียนกวานกา" ซึ่งมีอายุยาวนานกว่าครึ่งศตวรรษในขณะนั้น
เมื่อพวกเขามาถึง ด้วยความที่ทราบว่านักดนตรีเหนื่อยล้า เจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์การปฏิวัติเวียดนามจึงได้เตรียมแผ่นโน้ตเพลงไว้ให้นักดนตรีวัน เคา แต่งโน้ตและเนื้อร้อง แต่นักดนตรีวัน เคา บอกว่าเขาจะวาดแผ่นโน้ตเพลงและถอดเสียงเพลงชาติทั้งเพลงด้วยตนเองเพื่อมอบให้พิพิธภัณฑ์
ต่อมา เมื่อได้รับข่าวว่าเพลงชาติถูกคัดลอก เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์จึงไปที่บ้านของนักดนตรีวัน เฉา เพื่อรับของโบราณชิ้นนี้ วันนั้น พวกเขาได้ทราบว่าการที่จะได้เพลงชาติที่ถูกคัดลอกนี้มา นักดนตรีต้องคัดลอกซ้ำหลายครั้ง สิ่งนี้ทำให้เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์รู้สึกประทับใจอย่างมาก เพราะในขณะนั้นนักดนตรีมีร่างกายอ่อนแรง มือสั่น แต่เขาพยายามวาดโน้ตเพลงแต่ละโน้ต เขียนโน้ตแต่ละตัว และเนื้อเพลง “เตี่ยนกวานเฉา” ให้ชัดเจนที่สุด เพื่อนำเสนอต่อพิพิธภัณฑ์ปฏิวัติเวียดนาม
ในวันนั้น ขณะที่กำลังคัดลอกเพลง "Tien Quan Ca" นักดนตรี Van Cao ก็ได้เล่าให้เจ้าหน้าที่ของพิพิธภัณฑ์ปฏิวัติเวียดนามฟังด้วยว่าเขาเคยเขียนเพลงนี้ลงบนหินเพื่อพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ Doc Lap เมื่อครึ่งศตวรรษที่แล้ว
เกี่ยวกับเรื่องนี้ นักดนตรี Van Cao ได้เขียนบันทึกความทรงจำเกี่ยวกับเหตุการณ์ดังกล่าวไว้ว่า “ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1944 ผมได้แต่งเพลง “Tien Quan Ca” ลงบนแผ่นหินเพื่อพิมพ์หน้าแรกของหนังสือพิมพ์ Doc Lap ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับวรรณกรรมและศิลปะ โดยยังคงใช้ลายมือของคนงานใหม่ หนึ่งเดือนหลังจากหนังสือพิมพ์ตีพิมพ์ ผมก็กลับจากโรงพิมพ์
ขณะเดินผ่านถนนเล็กๆ (ปัจจุบันคือถนนไมฮักเด) ทันใดนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงแมนโดลินดังมาจากห้องใต้หลังคา ฉันหยุดและรู้สึกสะเทือนใจอย่างกะทันหัน ความรู้สึกบางอย่างแล่นเข้ามาในใจฉันมากกว่าผลงานทั้งหมดที่ฉันเคยแสดงในโรงละครมาก่อนเสียอีก...
กว่าสามสิบปีผ่านไปแล้วนับตั้งแต่นักดนตรี Van Cao ได้คัดลอกเพลง “Tien Quan Ca” และนำไปจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์การปฏิวัติเวียดนาม สมุดบันทึกเล่มนั้นได้กลายเป็นโบราณวัตถุทางประวัติศาสตร์ ทำให้ผู้เยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์แห่งชาติในปัจจุบันได้ชมเพลงที่กลายมาเป็นเพลงชาติเวียดนาม
ในปีพ.ศ. 2537 นักดนตรี Van Cao ได้มอบแผ่นโน้ตเพลง "Tien Quan Ca" ให้กับพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ การทหาร เวียดนาม ซึ่งปัจจุบันจัดแสดงอยู่ข้างๆ เครื่องดนตรีทองเหลืองที่วงดนตรีของกองทัพปลดปล่อยใช้บรรเลงเพลงชาติในพิธีประกาศอิสรภาพเมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2488 ที่จัตุรัสบาดิ่ญ
ในบทเพลงที่คัดลอกนี้ นักดนตรียังได้เขียนอุทิศแด่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์การทหารเวียดนาม ลงวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2537 หลังจากคัดลอกเพลง “เตียนกวานกา” เพื่อมอบให้แก่พิพิธภัณฑ์ปฏิวัติเวียดนาม (22 ธันวาคม พ.ศ. 2537) กว่าครึ่งปี นักดนตรีวัน เฉา ก็ถึงแก่กรรม นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่นักดนตรีวัน เฉา ได้คัดลอกเพลง “เตียนกวานกา”
ที่มา: https://baolaocai.vn/nhac-si-van-cao-chep-lai-ban-quoc-ca-sau-nua-the-ky-ra-doi-post881126.html
การแสดงความคิดเห็น (0)