អ្នកស្រុកហៅវិហារ Lang Song Minor Seminary Lang Song ឬវិហារឡុងសុង។ ថ្នាក់សិក្ខាសាលាអនីតិជន គឺជាកន្លែងបណ្ដុះបណ្ដាលកុមារតូចៗ (សាលាបឋមសិក្សា) ឱ្យក្លាយជាអ្នកបម្រើរយៈពេលវែងរបស់ព្រះវិហារ ខុសពីថ្នាក់សិក្ខាសាលាធំ (បណ្តុះបណ្តាលមនុស្សចាប់ពីអាយុ 18 ឆ្នាំឡើងទៅ)។
Lang Song Seminary ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយប៊ីស្សព Stephano Cuénot The ចន្លោះឆ្នាំ 1841 និង 1850 ដើម្បីបណ្តុះបណ្តាលបូជាចារ្យសម្រាប់ព្រះវិហារ។ រោងពុម្ពនៅទីនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ 1864 និងដំណើរការរហូតដល់ឆ្នាំ 1935។ ការបោះពុម្ពរបស់រោងពុម្ពបានបម្រើតម្រូវការសាសនា ការអប់រំ និងទំនាក់ទំនង ដែលរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ភាសាជាតិក្នុងប្រភេទជាច្រើន។
នៅឆ្នាំ 1922 រោងពុម្ព Lang Song បានបោះពុម្ពកាសែតចំនួន 18,000 សៀវភៅចំនួន 1,000 ច្បាប់ ការបោះពុម្ពផ្សេងទៀតចំនួន 32,000 ដែលក្នុងនោះ Loi Tham តែម្នាក់ឯងមានពីរច្បាប់ក្នុងមួយខែ 1,500 ច្បាប់ចម្លង ហើយត្រូវបានចែកចាយពាសពេញឥណ្ឌូចិន។
បច្ចុប្បន្ននេះបើតាមឯកសារដែលបានបង្ហាញនៅទីនេះមានសៀវភៅចំនួន២៣៩ក្បាលរបស់រោងពុម្ពដែលរក្សាទុកក្នុងបណ្ណាល័យជាតិ។ អាចនិយាយបានថា នេះគឺជាប្រភពឯកសារដ៏មានតម្លៃបំផុត និងសម្គាល់ទីក្រុង Binh Dinh ជាមួយនឹងប្រវត្តិនៃការអភិវឌ្ឍន៍ភាសាជាតិ។
ឡាងសុង មិនត្រឹមតែមានដីល្បាប់ និងរឿងរ៉ាវវប្បធម៌ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាតំបន់ទេសចរណ៍ដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍សម្រាប់ភ្ញៀវមកពីជិត និងឆ្ងាយផងដែរ។ ពីទីក្រុង Quy Nhon បន្ទាប់ពីឆ្លងកាត់ស្ពានចំនួន 7 (ពី Ha Thanh 1 ដល់ Ha Thanh 7) អ្នកនឹងទៅដល់ Lang Song Seminary។ ព្រះវិហារត្រូវបានជួសជុលជាច្រើនលើកច្រើនសារ ប៉ុន្តែនៅតែរក្សាដំបូលពណ៌ក្រហម ដែលជាសញ្ញាសម្គាល់នៃពេលវេលា។
ស្ថាបត្យកម្មនៃអគារទាំងពីរនៅសងខាង ផ្ទះបាយខាងក្រោយ និងវិហារនៅចំកណ្តាលច្រកចូល លើស្មៅបៃតង និងសត្វស្លាបច្រៀងយ៉ាងសុខដុមរមនានៅលើដើមឈើបុរាណ។ ជាមួយនឹងលំហពណ៌បៃតងដ៏ត្រជាក់នៃដើមឈើ រួមផ្សំជាមួយនឹងលក្ខណៈបុរាណនៃស្ថាបត្យកម្មហ្គោធិក វានឹងធ្វើឱ្យអ្នកគិតថាអ្នកស្ថិតនៅកន្លែងណាមួយក្នុងទ្វីបអឺរ៉ុបកាលពីរាប់រយឆ្នាំមុន។
ខ្ញុំបានទះដៃនៅមុខទ្រូង ដើម្បីបង្ហាញការគោរព និងដឹងគុណចំពោះបុព្វការីជនយើង ដែលបានបើកទឹកដី បំភ្លឺប្រជាជន និងថែរក្សាវប្បធម៌របស់ជនជាតិវៀតណាមជាច្រើនជំនាន់។ ដូនជីម្នាក់បានសួរខ្ញុំអំពីបរិស្ថានជុំវិញរបស់ខ្ញុំ រួចបាននាំខ្ញុំទៅជុំវិញបរិវេណព្រះវិហារទំហំ 2,000 ម៉ែត្រការ៉េ ហើយប្រាប់ខ្ញុំអំពីប្រវត្តិនៃការអភិវឌ្ឍនៃភូមិភាគ Quy Nhon ។ ហើយខ្ញុំបានដឹងពីរឿងជាច្រើនពីដំណើរកម្សាន្តអារម្មណ៍នេះ។
មុនពេលចាកចេញ ខ្ញុំបានបន្ថែមឈ្មោះថ្មី "ភូមិសុង" ទៅក្នុងបញ្ជីដាក់ធុងរដូវក្តៅរបស់កូនប្រុសខ្ញុំ។ ប្រាកដណាស់ យើងនឹងមានពេលរសៀលនារដូវក្តៅដ៏ស្ងប់ស្ងាត់ អង្គុយស្តាប់ខ្យល់បក់ពីវាលស្រែ។
ខ្ញុំនឹងប្រាប់អ្នកអំពីដំណើរនៃភាសាជាតិ និងបង្រៀនអ្នកឱ្យដឹងគុណចំពោះជំនាន់នៃការបង្កើត និងការអភិរក្ស ដូច្នេះថ្ងៃនេះយើងអាចយល់កាន់តែស៊ីជម្រៅអំពីទឹកដីដែលយើងបានស្រឡាញ់ និងចងភ្ជាប់ជាមួយយ៉ាងខ្លាំង។
ប្រភព៖ https://baogialai.com.vn/tieu-chung-vien-lang-song-diem-den-hap-dan-post327922.html
Kommentar (0)