'កំណាព្យត្រូវបានបោះពុម្ពយ៉ាងងាយស្រួលនៅថ្ងៃនេះ'

កវី ដាង ហ៊ុយយ៉ាង មានជំនឿថា បច្ចុប្បន្ននេះ ការបោះពុម្ពកំណាព្យតាមកាសែត ឬបោះពុម្ពសៀវភៅមានភាពងាយស្រួល ធ្វើឱ្យគ្រប់គ្នាប្រញាប់ប្រញាល់សរសេរកំណាព្យ។

អ្នកនិពន្ធបានថ្លែងក្នុងកិច្ចពិភាក្សា ពីភាពក្លាហានដល់អត្តសញ្ញាណកវី ក្នុងក្របខណ្ឌនៃទិវាកំណាព្យវៀតណាម នាព្រឹកថ្ងៃទី២៤ កុម្ភៈ នៅ ទីក្រុងហាណូយ ។

កវី ដាង ហ៊ុយយ៉ាង ប្រៀបធៀបការបោះពុម្ពកំណាព្យក្នុងអតីតកាល និងសព្វថ្ងៃ។ បើតាមលោក មានសម័យមួយ ដែលកំណាព្យពិបាកបោះពុម្ពក្នុងកាសែត ទូទាំងប្រទេសមានតែ កាសែតអក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈ ទស្សនាវដ្តីអក្សរសិល្ប៍ និងសិល្បៈ និងទស្សនាវដ្តីការងារថ្មី ដើម្បីបោះពុម្ពកំណាព្យ។ ចំណែកសារព័ត៌មានដែលមិនមានជំនាញខាងអក្សរសាស្ត្រ និងសិល្បៈនោះ គេបានបោះពុម្ពតែមួយអត្ថបទប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយសប្តាហ៍ (ជាធម្មតានៅថ្ងៃអាទិត្យ)។ វាពិបាកណាស់ក្នុងការបោះផ្សាយបណ្តុំកំណាព្យពីរ ឬច្រើននៅក្នុងកាសែត និងទស្សនាវដ្តីខាងលើ។ ហើយចំនួនអ្នកដែលមានការប្រមូលកំណាព្យរបស់ពួកគេបានបោះពុម្ពគឺមិនច្រើនទេ។ អ្នកណាដែលមានកំណាព្យ ៥ ឬ ៧ ចេញក្នុងពេលមួយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាល្បី។

អ្នកបោះពុម្ពផ្សាយទាក់ទងនឹងអក្សរសិល្ប៍បុរាណជាធម្មតាបានបោះពុម្ពសៀវភៅប្រហែល 20 ក្បាលប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយឆ្នាំ។ វាមិនងាយស្រួលទេសម្រាប់អ្នកនិពន្ធក្នុងការបោះពុម្ពកំណាព្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ គាត់តែងតែត្រូវផ្សំវាជាមួយអ្នកដទៃ។ សម្រាប់កវីក្មេងៗនៅសម័យនោះ ការមានកំណាព្យមួយ ឬពីរដែលត្រូវបានបោះពុម្ពជាកំណាព្យត្រូវបានចាត់ទុកថាជាសំណាង។

លោកបានអត្ថាធិប្បាយថា ជាសម័យដែលអក្សរសិល្ប៍ពិសិដ្ឋ មានឋានៈជាទីស្រឡាញ់របស់មនុស្សច្រើន និងមានអ្នកអាន។ លោក Dang Huy Giang បាននិយាយអំពីស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នថា៖ “ការបោះពុម្ពកំណាព្យគឺងាយស្រួលពេក អ្នកណាក៏អាចបោះពុម្ពបណ្តុំកំណាព្យតាមកាសែត និងទស្សនាវដ្ដីបាន អ្នកណាក៏បោះពុម្ពសៀវភៅបានដែរ។ ក្នុងមួយជីវិតរបស់គាត់ កវី Quang Huy ធ្លាប់និយាយថា៖ “មានរឿងមួយដែលមានតម្លៃបំផុត ប៉ុន្តែយើងមិនប្រឆាំងទេ នោះគឺប្រឆាំងទៅនឹងគុណភាពសិល្បៈអន់ខ្សោយ គ្រប់គ្រួសារទាំងអស់អាចបោះពុម្ភបានដោយសេរី។”។ សរសេរនិងបោះពុម្ពកំណាព្យ” ។

កវី ដាង ហ៊ុយយ៉ាង។ រូបថត៖ សមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម — កវី ដាង ហ៊ុយយ៉ាង។ រូបថត៖ *សមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាម*

ដោយសារតែការរីកសាយភាយនៃផលិតផល សូម្បីតែអ្នកសរសេរក៏មិនអានគ្នាដែរ។ Dang Huy Giang ជឿជាក់ថានេះជាសញ្ញាគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ។ លើសពីនេះ ការបោះពុម្ពកំណាព្យយ៉ាងងាយស្រួលក៏ជាបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់អ្នកនិពន្ធដែរ។ លោកបានបន្តថា៖ «ត្រូវចាំថា៖ ភាពក្លាហានរបស់អ្នកនិពន្ធគឺពិតជាមានកិត្តិយសប្រសិនបើពួកគេមានទេពកោសល្យពិតប្រាកដ។

លោក Dang Huy Giang អាយុ ៦៩ឆ្នាំ មកពីទីក្រុងហាណូយ។ គាត់បានចូលបម្រើកងទ័ព និងប្រយុទ្ធនៅសមរភូមិភាគខាងត្បូងតាំងពីឆ្នាំ 1973។ បន្ទាប់ពីត្រូវបានរំសាយចេញពីជួរកងទ័ព គាត់បានធ្វើការជាអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងវិស័យវប្បធម៌ និងអក្សរសាស្ត្រ។ ក្រៅពីការនិពន្ធកំណាព្យ លោកក៏បានសរសេររិះគន់អក្សរសាស្ត្រផងដែរ។ គាត់គឺជាសមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាកំណាព្យនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធវៀតណាមអាណត្តិទី 8 ។ គាត់បានឈ្នះពានរង្វាន់ជាច្រើន រួមទាំងពានរង្វាន់ A ក្នុងការប្រលងកំណាព្យឆ្នាំ 1998-2000 របស់ Van Nghe ប្រចាំសប្តាហ៍។ Dang Huy Giang បានបោះពុម្ពបណ្តុំកំណាព្យជាច្រើនដូចជា Hai ban tay sao, Tren mat dat, Qua cua, Doi song, Trat to khong to។

កវី ង្វៀន ប៊ិញភឿង (ស្ដាំ) បានធ្វើជាអធិបតីក្នុងកិច្ចពិភាក្សាពីភាពក្លាហានដល់អត្តសញ្ញាណកវី។ — កវី ង្វៀន ប៊ិញភឿង (ស្តាំ) បានដឹកនាំកិច្ចពិភាក្សា “ពីភាពក្លាហាន ដល់អត្តសញ្ញាណកវី”។

វាគ្មិនក្នុងការពិភាក្សាបានវិភាគរចនាប័ទ្ម និងទស្សនៈសិល្បៈនៃឈ្មោះដ៏អស្ចារ្យជាច្រើនក្នុងកំណាព្យ ដើម្បីបង្ហាញពីភាពក្លាហានរបស់កវី។ លោក Dang Huy Giang កោតសរសើរលោក Tran Dan ពីព្រោះគាត់តែងតែធ្វើតាមទស្សនៈសិល្បៈ របៀបគិត និងរបៀបសរសេររហូតដល់ទីបញ្ចប់។ Che Lan Vien បានបង្ហាញភាពក្លាហានរបស់គាត់ដោយ "ជីកជ្រៅនិងខ្លាំង" អំពីបាតុភូតពិតនៅក្នុងពិភពកំណាព្យ។ លោករិះគន់កវីដែលមិនហ៊ានធ្វើខ្លួនឯងបាត់ប៊ិច។ Che Lan Vien បានសរសេរថា៖

"កវីខ្លា
គិតថាខ្លួនឯងជាឆ្មា
លិទ្ធត្រីក្នុងចាន
មីងមីង"

អ្នករិះគន់ Pham Xuan Nguyen បាននិយាយអំពីសំឡេងកំណាព្យរបស់ Luu Quang Vu ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1970 ។ យោងតាមលោក Nguyen ឆ្ពោះទៅចុងបញ្ចប់នៃសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងអាមេរិក កំណាព្យរបស់លោក Luu Quang Vu កាន់តែមុតស្រួច កាន់តែឈឺចាប់ កាន់តែឈឺចាប់ និងកាន់តែមានបញ្ហាជាមួយនឹងគំនិតអំពីជោគវាសនារបស់ប្រជាជន និងជោគវាសនារបស់ប្រទេស។ ការបំផុសគំនិតសោកនាដកម្មរបស់គាត់អំពីប្រទេសនិងប្រជាជនត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុង The Country of the Dan Bau, Oh Vietnam, Who is with me, ខ្យល់និងស្នេហាបក់មកលើប្រទេសរបស់ខ្ញុំ, ទន្លេក្រហម, ឆ្នាំ 1954, Kham Thien, Summer file 1972 ។

យោងតាមកវី Nguyen Quang Hung ភាពក្លាហានជួយអ្នកនិពន្ធម្នាក់ៗកំណត់ផ្លូវ និងបុគ្គលិកលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន មិនត្រូវច្រឡំជាមួយនរណាម្នាក់ឡើយ។ គាត់លើកឧទាហរណ៍របស់កវី Nguyen Quang Thieu ដែលនៅពេលបោះពុម្ព សៀវភៅ The House of 17 ក្នុងឆ្នាំ 1990 ត្រូវបានគេរិះគន់ថាធ្វើឱ្យពិបាកសម្រាប់អ្នកអាន យល់ច្រឡំ និងឆ្ងាយពីភាសា និងវប្បធម៌វៀតណាម។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រោយមករូបគាត់ផ្ទាល់បានចាក់ឫសយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងវប្បធម៌ភូមិ ហើយដឹងពីរបៀបធ្វើឱ្យរូបភាពពីទីនោះមានភាពទាក់ទាញ និងអាថ៌កំបាំង។

ហាធូ

ប្រភពតំណ