នាថ្ងៃទី 25 ឧសភា សកលវិទ្យាល័យ Can Tho បានរៀបចំការប្រឡងសមត្ថភាពភាសាបរទេសលើកដំបូងសម្រាប់ចូលរៀនថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រឆ្នាំ 2024។ ក្នុងចំណោមបេក្ខជនជិត 600 នាក់ដែលប្រឡងនោះ បេក្ខជនពិសេសជាងគេគឺលោក Nguyen Tan Thanh (អាយុ 87 ឆ្នាំ) ប្រឡងអក្សរសាស្ត្រវៀតណាម។
លោក Thanh គឺជាអតីតអគ្គលេខាធិការសមាគមអក្សរសិល្ប៍ និងសិល្បៈរំដោះទីក្រុង Can Tho ដែលជាអតីតនិពន្ធនាយកនៃទស្សនាវដ្តី និងទស្សនាវដ្តីពិសេសជាច្រើនដែលបម្រើបដិវត្តន៍ពីឆ្នាំ 1960-1976 ។
អ្នកយកព័ត៌មានបានជួបលោក Thanh នៅការិយាល័យបកប្រែរបស់គាត់នៅកណ្តាលទីក្រុង Can Tho ។ នៅក្នុងការិយាល័យដែលមានទំហំប្រហែល 50 ម៉ែត្រការ៉េ សៀវភៅ និងរមូរក្រហមព្យួរនៅលើជញ្ជាំងទាំងពីរ តុនោះបានយកទំហំលើសពីពាក់កណ្តាល លោក Nguyen Tan Thanh រវល់និយាយជាមួយភ្ញៀវ។ សំឡេងរបស់គាត់ជួនកាលទាប ជួនកាលខ្ពស់ គាត់សង្កត់ធ្ងន់យ៉ាងសកម្មនូវព័ត៌មានលម្អិតនៃពាក្យរបស់គាត់ ជាការរំលឹកមួយ:
"ខ្ញុំរាប់រាល់ម៉ោង និងរាល់ពេលដែលខ្ញុំជួបនរណាម្នាក់ ឬធ្វើអ្វីមួយ ព្រោះពេលវេលាគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ"។
ខ្ញុំដើរតាមផ្លូវនេះ ឪពុកម្តាយខ្ញុំខ្លាចខ្ញុំក្រ។
លោក Thanh កើតនៅឆ្នាំ 1937 នៅ ទីក្រុង Vinh Long ។ រាងតូច មានស្បែកស្រអាប់ គាត់នៅតែធ្វើឱ្យមនុស្សចាប់អារម្មណ៍ជាមួយនឹងទម្រង់ការងារដែលសម្រេចចិត្ត និងផ្តោតអារម្មណ៍របស់គាត់។ បរិយាកាសការងារកាន់តែមានភាពស្វាហាប់ នៅពេលដែលលោក Thanh សួរយ៉ាងសកម្ម ហើយចងចាំឈ្មោះភ្ញៀវដែលអង្គុយនៅមុខគាត់ភ្លាមៗ ដោយមិនចាំបាច់ប្រើក្រដាស ប៊ិច ឬទូរស័ព្ទឡើយ។
លោក ថាញ់ បាននិយាយទាំងរំភើបថា "តាំងពីម្សិលមិញមក មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំបានផ្ញើសារមកខ្ញុំជាបន្តបន្ទាប់។
ក្នុងអំឡុងពេលដែលលោកត្រូវបានគេស្គាល់តាមបណ្តាញសង្គម លោកទើបតែប្រឡងជាប់ថ្នាក់អនុបណ្ឌិត។ ទូរស័ព្ទបានបន្លឺឡើង ដោយបង្ខំឱ្យគាត់កំណត់ម៉ោងធ្វើការរបស់គាត់ឱ្យសម្រាក និងផ្តោតលើគម្រោងផ្សេងទៀត។
នៅឆ្នាំ ១៩៧២ លោក Thanh បានបញ្ចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកអក្សរសាស្ត្រពីសាកលវិទ្យាល័យ Can Tho ។ នៅឆ្នាំ 1975 គាត់បានចាប់ផ្តើមអាជីពរបស់គាត់ក្នុងការបង្រៀន។ ក្រៅពីលើវេទិកា គ្រូអាយុ ៨៧ ឆ្នាំរូបនេះបន្តនិយមភាសាបរទេស។ បន្ទាប់ពីទទួលបានអាជ្ញាប័ណ្ណបកប្រែ ៩ ភាសា៖ អង់គ្លេស បារាំង អាឡឺម៉ង់ ចិន អ៊ីតាលី អេស្បាញ កូរ៉េ ជប៉ុន ... គាត់បានបើកមជ្ឈមណ្ឌលភាសា និងបកប្រែបរទេស Dang Khoa នៅទីក្រុង Can Tho ។
លោក Thanh បានវិភាគថា "ការពិតប្រសិនបើអ្នកចង់ពូកែភាសាច្រើន អ្នកត្រូវចាប់ផ្តើមដោយការរៀនភាសាអង់គ្លេសឱ្យបានល្អ។ ពីភាសាអង់គ្លេសទៅអាល្លឺម៉ង់ អេស្ប៉ាញ... គឺងាយស្រួលណាស់។
លោក Nguyen Tan Thanh ចូលបន្ទប់ប្រឡង (រូបថត៖ សាកលវិទ្យាល័យ Can Tho)។
លោក Thanh បានកំណត់ថា ពេលវេលាគឺជារឿងសំខាន់បំផុត ដើម្បីជួយគាត់ឱ្យសម្រេចបាននូវគោលដៅរបស់គាត់ ក្នុងការដណ្តើមយកអក្សរសិល្ប៍ និងសិល្បៈ ដើម្បីបម្រើប្រទេស និងប្រជាជន ហើយយោងទៅតាមគាត់ វត្ថុទាំងនោះអាចធ្វើឱ្យជីវិតរបស់មនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។
“កាលពីមុន ពេលខ្ញុំដើរតាមផ្លូវនេះ ឪពុកម្តាយខ្ញុំខ្លាចថាខ្ញុំក្រ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានកំណត់ថាផ្លូវដែលខ្ញុំដើរគឺច្បាស់លាស់៖ បម្រើវប្បធម៌ និង អប់រំ ជាតិ ដើរតាមបក្ស ហើយមានមេដឹកនាំតែម្នាក់គត់គឺប្រធានហូជីមិញ។
ការប្រឡងថ្នាក់អនុបណ្ឌិតនៅអាយុ ៨៧ ឆ្នាំ លោក ថាញ់ ទទួលស្គាល់ថាវាជាការសម្រេចចិត្តយឺតយ៉ាវ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជំរុញចិត្តគាត់ខ្លាំងបំផុតគឺបន្តការងារ សិក្សា និងចូលរួមចំណែក។
លោក ថាញ់ បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំទើបតែមានស្ថេរភាពការងារ ប៉ុន្តែដោយសារកាលៈទេសៈ ខ្ញុំមិនអាចសម្រេចក្តីសុបិនបានទេ។ កូនៗរបស់ខ្ញុំនៅតែជួយខ្ញុំផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ។ ពេលខ្ញុំទៅរៀន ពួកគេមិនបញ្ឈប់ខ្ញុំទេ ប៉ុន្តែក៏មិនយល់ព្រមដែរ។
ចិញ្ចឹមកូនបានជោគជ័យ៤នាក់ដោយដៃតែម្នាក់
ភរិយារបស់លោក ថាញ់ បានទទួលមរណៈភាពដំបូងដោយជំងឺមហារីក ដោយបន្សល់ទុកកូនចំនួនបួននាក់។ ពេលនោះកូនច្បងមានអាយុ៧ឆ្នាំ ហើយកូនពៅមានអាយុតែ១,៥ខែប៉ុណ្ណោះ។
លោក Thanh បានទួញសោកថា៖ «ខ្ញុំបានជួបនាងកាលខ្ញុំជាប្រធានផ្នែកសិល្បៈនៃសមាគមអក្សរសិល្ប៍ និងសិល្បៈក្នុងស្រុក។ នាងច្រៀងបានពីរោះណាស់ យើងបានជួបគ្នានៅ Long My។ ប្រហែល ៤ ឆ្នាំបន្ទាប់ពីផ្លាស់ទៅ Can Tho នាងបានទទួលមរណភាព»។
ដំណើរសិក្សាអក្សរសាស្ត្រ និងការរៀនសូត្ររបស់លោក Thanh មានភាពរកាំរកូសចាប់តាំងពីភរិយាលោកទទួលមរណភាព ដោយទុកឲ្យលោកចិញ្ចឹមកូនបួននាក់តែម្នាក់ឯង។ គាត់មានមោទនភាពដែលកូនៗរបស់គាត់ឥឡូវជោគជ័យ និងរស់នៅដោយខ្លួនឯង។
"ពេលនោះខ្ញុំជាអគ្គលេខាធិការនៃសមាគមសិល្បៈរំដោះទីក្រុង Can Tho ប្រាក់ខែរបស់ខ្ញុំបានសាំង 2 លីត្រ ច្រើនយប់ ម៉ោង 2-3 ព្រឹក ខ្ញុំក្រោកឡើងជិះម៉ូតូឌុបរកលុយបានប៉ុន្មានពាន់ដើម្បីចិញ្ចឹមកូន ខ្ញុំត្រលប់មកផ្ទះនៅម៉ោង 5 ព្រឹក ងូតទឹក ហើយទៅរៀន។ និយាយរួមគឺពិបាកខ្លាំងណាស់ អត់មានអ្នកណាដឹងទេ"។
ដោយពន្យល់ពីបដា និងប្រយោគដែលព្យួរនៅលើជញ្ជាំង លោក Thanh ញញឹមថា៖ "សម្រាប់ខ្ញុំ ពេលវេលាមានសារៈសំខាន់ណាស់ បដាទាំងនោះគឺជាមេរៀនរបស់ខ្ញុំ"។
ថ្ងៃរបស់លោក Thanh ចាប់ផ្តើមនៅម៉ោង 3:30 ទៀបភ្លឺ បន្ទាប់ពីផឹកកាហ្វេ លោក Thanh ចាប់ផ្តើមសម្អាត និងធ្វើការ។ ជីវិតរបស់គាត់ ក្រៅពីកាហ្វេ មានតែកំណាព្យ សៀវភៅ និងអក្សរផ្ចង់។
ដោយកាន់ដៃរបស់គាត់នូវកម្រងកំណាព្យ និងសាច់រឿង ហើយស្រលាញ់ទំព័រនីមួយៗ នៅពេលគាត់បង្វែរវាទៅ ដោយមានបំណងប្រគល់ឱ្យភ្ញៀវដែលមកលេងគាត់ គាត់បាននិយាយសារភាពថា "ខ្ញុំមិនមានដុល្លារ ឬប្រាក់អឺរ៉ូទេ។ ខ្ញុំមានតែសៀវភៅ និងរឿងទាំងនេះដែលសរសេរដោយខ្លួនឯងសម្រាប់ខ្ញុំ វាមានតម្លៃជាងលុយ" ។
ប្រភព៖ https://dantri.com.vn/giao-duc/thi-sinh-gan-90-tuoi-thi-thac-si-o-can-tho-ga-trong-nuoi-4-con-thanh-tai-20240526191841666.htm
Kommentar (0)