ស្នេហានិងជីវិត

ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំសារព័ត៌មាន ពោរពេញដោយមនោសញ្ចេតនា ស្រឡាញ់មាតុភូមិ ប្រជាជន និងប្រទេសជាតិ - អ្នកកាសែត Truong Duc Minh Tu និពន្ធនាយកកាសែត Quang Tri បានកត់ត្រានូវអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើន និងបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់គាត់អំពីទឹកដីដែលគាត់បានឆ្លងកាត់ និងមនុស្សម្នាក់ៗដែលគាត់កោតសរសើរក្នុងសៀវភៅ "ជីវិតប្រៀបដូចជាប្រលោមលោក" ដែលបានបោះពុម្ពនៅដើមខែតុលា ឆ្នាំ 2024។

នាថ្ងៃត្រង់ថ្ងៃទី 24 ខែតុលា ឆ្នាំ 2024 ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ Dong Da បានផ្ញើអនុស្សាវរីយ៍ "ជីវិតប្រៀបដូចជាប្រលោមលោក" មកខ្ញុំដោយអ្នកកាសែត និងជាអ្នកនិពន្ធ Truong Duc Minh Tu ដែលផ្ញើមកពីខេត្ត Quang Tri ជាមួយនឹងគម្របដ៏ប្រណិត និងជិត 300 ទំព័រដែលបោះពុម្ពដោយពុម្ពអក្សរងាយស្រួលអាន។ នៅក្នុងផ្នែកទាំង 7 នៃសៀវភៅនេះ បន្ថែមលើបុព្វបទ និងការណែនាំសង្ខេបរបស់អ្នកនិពន្ធ ការងារនេះមាន 5 ផ្នែកសំខាន់ៗនៃខ្លឹមសារដែលអ្នកនិពន្ធចង់បង្ហាញសារអំពីមនុស្សជាតិ ស្នេហាមិត្តរួមការងារ។ អំពីរឿងពិតជាមួយនឹងពណ៌រឿងព្រេងនិទាន; អំពីទឹកដីដែលអ្នកនិពន្ធបានទៅក្នុងប្រទេស និងក្រៅប្រទេស បង្កើតបានជា "ម្សៅ" ដ៏មានតម្លៃសម្រាប់ការសរសេរប្រកបដោយព្រលឹង និងថាមពលដើម្បីទាក់ទាញអ្នកអាន។

ដូចលោក Truong Duc Minh Tu បានចងក្រងទុក សៀវភៅ "ជីវិតប្រៀបដូចជាប្រលោមលោក" អាចចាត់ទុកជាឯកសារសម្រាប់អ្នកអានស្វែងយល់ និងស្គាល់កាន់តែច្បាស់អំពីកុមារមានទេពកោសល្យនៃមាតុភូមិ ដែលដោយហេតុផលផ្សេងៗ បានចាកចេញទៅចុងផែនដី មិនអាចត្រឡប់មកស្រុកកំណើតវិញ ដែលវាលស្រែ ភូមិ ទន្លេ និងមាត់ទន្លេនីមួយៗបានស្រោចស្រពប្រភពនៃបរិក្ខារ តន្ត្រី និងជីវិតរស់នៅ។ ដែលខ្ញុំខ្លួនឯងជាមនុស្សម្នាក់ដែលកោតសរសើរ និងដឹងគុណ”។ ខ្ញុំបានចែករំលែកគំនិតនោះជាមួយគាត់នៅពេលអានអត្ថបទទំព័រទីមួយ “ការជួបជុំតន្ត្រីករ Hoang Thi Tho និងកូនប្រុសរបស់គាត់”។

ខ្ញុំរំជួលចិត្តពេលអានសំបុត្ររបស់តន្ត្រីករ Hoang Thi Tho ផ្ញើជូនកូនស្រី Chau La Viet៖ “អស់រយៈពេលសាមសិបប្រាំឆ្នាំមកនេះ ខ្ញុំតែងតែមានមោទនភាពចំពោះរឿងមួយ៖ ជីវិតរបស់ខ្ញុំ រួមទាំងអ្នក និងម្តាយរបស់អ្នកគឺដូចជាប្រលោមលោក ហើយប្រលោមលោកមួយណាដែលមិនមានការកែប្រែច្រើនទេ មែនទេកូនខ្ញុំ? ជោគវាសនារបស់មនុស្សដែលជីវិតដូចជាប្រលោមលោក...” (ទំព័រ ២១) និង “ការពន្យារពេលណាមួយ ការយល់ចិត្តគ្នាយឺតយ៉ាវគឺឈឺចាប់ ប៉ុន្តែការពន្យារពេលណាមួយគឺស្រស់ស្អាត នោះគឺជាការពន្យាពេលក្នុងប្រលោមលោក ការពន្យារពេលក្នុងជីវិតប្រលោមលោករបស់យើង” (ទំព័រ ២២)។

បន្តអានអត្ថបទផ្សេងទៀត ទោះបីជាតួអង្គនិមួយៗមានដំណើរជីវិតខុសៗគ្នា ក៏ដូចជាកន្លែងរស់នៅផ្សេងគ្នាក្នុងជ្រុងលាក់កំបាំងផ្សេងៗគ្នាក៏ដោយ ក៏ជោគវាសនារបស់មនុស្សម្នាក់ៗមានពណ៌ដូចប្រលោមលោក។ ប្រហែលជានោះហើយជាមូលហេតុដែលអ្នកនិពន្ធដាក់ឈ្មោះគំនិតរបស់គាត់ថា "ជីវិតដូចជាប្រលោមលោក"?

តាមរយៈសំណេរ ជីវិត និងស្នេហារបស់វិចិត្រករស្រី Tan Nhan ជាមួយស្វាមីដំបូង តន្ត្រីករ Hoang Thi Tho ពោរពេញដោយភាពរំជើបរំជួល ពោពេញទៅដោយភាពស្រពេចស្រពិល ព្រោះតែការនឹករលឹករបស់តន្ត្រីករហួសពីការស្មាន ប៉ុន្តែនៅតែចងចាំគ្នាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ។ បើកំពូលក្បាច់សិល្បៈនៃការច្រៀងរបស់តារាចម្រៀង Tan Nhan គឺបទ "Xa khoi" របស់ Nguyen Tai Tue ក្នុងទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 វាមានបន្ទាត់តំណាងឱ្យអារម្មណ៍របស់ Tan Nhan នៅពេលដែលមនុស្សម្នាក់ៗ ផ្លូវនីមួយៗមិនបានជួបគ្នាច្រើនឆ្នាំ "នឹកឆ្ងាយ អូសមុទ្ររសៀលនេះ"។ ហើយ "ឆ្ងាយ ហ្វូងសត្វស្លាបហើរលើពពកលើមេឃ - អូបក្សីអើយ សូមឈប់សិន ចាំខ្ញុំបញ្ជូនវាទៅទីឆ្ងាយ"... (បទប្រជាប្រិយនៅមាត់ច្រាំងទន្លេ Hien Luong តន្ត្រីដោយ Hoang Hiep កំណាព្យដោយ Dang Giao) ។

នេះក៏ជាសំឡេង “ពេញមួយជីវិត” របស់តារាចម្រៀង Tan Nhan ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនស្រក់ទឹកភ្នែកក្នុងកំឡុងឆ្នាំដែលប្រទេសនេះត្រូវបានបែងចែកដោយអាមេរិក - Diem ហើយទន្លេ Hien Luong នៃខេត្ត Quang Tri - Tan Nhan បានក្លាយជាព្រំដែនបណ្តោះអាសន្ន។

ចូវឡាវៀតបានធំដឹងក្តីស្រលាញ់ជាមួយឪពុកដំបូងរបស់នាងគឺ Hoang Thi Tho; ក្រោយ​មក ឪពុក​ទី​ពីរ​របស់​នាង​គឺ​ជា​អ្នក​កាសែត និង​ជា​អ្នក​និពន្ធ​ដ៏​ប៉ិន​ប្រសប់ Le Khanh Can ដែល​ជា​ប្រធាន​នាយកដ្ឋាន​នៃ​កាសែត Nhan Dan ។ ទាំង Tan Nhan និង Le Khanh Can បានរស់នៅជាមួយគ្នាយ៉ាងមានសុភមង្គល ជា "ការគាំទ្រ" សម្រាប់ភាពជោគជ័យក្នុងអាជីពចម្រៀងរបស់សិល្បករ Meritorious Tan Nhan ក៏ដូចជាអាជីពសារព័ត៌មាន និងអក្សរសាស្ត្ររបស់ Le Khanh Can ។

ខ្ញុំមានសំណាងណាស់ដែលបានរស់នៅជាមួយគ្រួសាររបស់ Chau La Viet ក្នុងតំបន់លំនៅដ្ឋានសមូហភាព Nam Dong ចង្អៀត ជាមួយនឹងការលំបាកគ្រប់បែបយ៉ាង ដែលមានទីតាំងនៅផ្លូវ 178 Tay Son ស្រុក Dong Da អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ។ នេះគឺជាកន្លែងដែលអ្នកកាសែតជើងចាស់ និងជាអ្នកនិពន្ធ Phan Quang ក៏ធ្លាប់រស់នៅ និងជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ Tan Nhan និង Le Khanh Can ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំនៃការតស៊ូប្រឆាំងនឹងអាណានិគមនិយមបារាំង។ ខ្ញុំ​បាន​សរសើរ​របៀប​រស់​នៅ​ចុះ​សម្រុង​គ្នា និង​ភាព​ឆ្លាត​វៃ​ខ្ពស់​របស់​ពួក​គេ។

ឥឡូវអានសៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍របស់ Minh Tu ខ្ញុំទើបតែរកឃើញរឿងស្នេហាដ៏រំភើបរបស់ Tan Nhan ជាមួយតន្ត្រីករ Hoang Thi Tho ។ ដោយ​សារ​ស្ថានភាព​លំបាក​ក្នុង​ពេល​នោះ គាត់​ត្រូវ​បង្ខំ​ចិត្ត​ទៅ​រស់​នៅ​បរទេស។ មិនទាន់ដល់ឆ្នាំ ១៩៩៣ ដែលគាត់មានឱកាសវិលត្រឡប់មកប្រទេសវិញ ដើម្បីជួបសាច់ញាតិឈាមរបស់គាត់ជាមួយ តាន់ ញ៉ន ឈ្មោះ ចូវ ឡាវៀត ដែលបានកើតនៅក្នុងព្រៃកំឡុងសង្គ្រាមតស៊ូនៅហាទីញ ក្បែរទន្លេឡា ក្នុងឆ្នាំ ១៩៥២។

ក្រោយមកគាត់បានយកឈ្មោះ ចូវឡាវៀត ដើម្បីចងចាំស្រុកកំណើតរបស់គាត់ និងស្រុកកំណើតរបស់គាត់គឺ Hoang Thi Tho និង Tan Nhan ដែលមានទន្លេ Cua Viet ។ វាប្រែថាប្រភពដើមនៃឈ្មោះអ្នកកាសែតនិងអ្នកនិពន្ធ Chau La Viet គឺស្រដៀងនឹងប្រលោមលោក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្វីដែលគួរកត់សម្គាល់ និងកោតសរសើរនោះ គឺគាត់បានធ្វើតាមឆន្ទៈរបស់ឪពុកលោក Le Khanh Can ឆ្លងកាត់ព្រៃ Truong Son ដើម្បីបំពេញកាតព្វកិច្ចជាទាហាន បន្ទាប់មកបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅសកលវិទ្យាល័យគរុកោសល្យហាណូយ ក្នុងសម័យសន្តិភាព ក្លាយជាអ្នកសារព័ត៌មាន និងអ្នកនិពន្ធដែលមានជំនាញសរសេរគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាន កំណាព្យ និងប្រលោមលោក។

ខ្ញុំបានរៀបរាប់អំពី Hoang Thi Tho, Tan Nhan, Le Khanh Can, Chau La Viet ជាយូរណាស់មកហើយ ព្រោះតាមរយៈសៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍របស់ Minh Tu បានទាក់ទាញចិត្តអ្នកអានអំពីជោគវាសនារបស់មនុស្ស ដែលទោះជាជីវិតជួបការលំបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏នៅតែចិញ្ចឹមបីបាច់ស្រលាញ់ និងសង្ឃឹមថានឹងជំនះរាល់ការលំបាក និងការលំបាកទាំងអស់ ដើម្បីរស់នៅតាមគោលការណ៍ជីវិតដ៏ថ្លៃថ្នូ - ហើយ 35 ឆ្នាំទៀត Chau La Tho បានជួបជាមួយលោក Ho ។ "លោកឪពុក សូមប្រើទេពកោសល្យតន្ត្រីរបស់អ្នកជានិច្ច ដើម្បីបម្រើប្រជាជន"។ ហើយតន្ត្រីករ Hoang Thi Tho បានធ្វើអ្វីដែលកូនប្រុសរបស់គាត់ប្រាថ្នាចង់បាន។ ក្នុង​ចំណោម​បទ​ចម្រៀង​ជាង ៥០០ បទ​របស់​លោក ប្រធានបទ​នៃ​ការ​ស្រឡាញ់​ជាតិ​មាតុភូមិ ប្រទេស​ប្រជាជន និង​ការ​ស្រឡាញ់​សន្តិភាព គឺ​នៅ​តែ​ជា​ប្រធានបទ​សំខាន់។

ជាមួយនឹងទំព័រដែលពោរពេញដោយសម្ភារៈរស់នៅ អ្នកនិពន្ធបានរៀបរាប់យ៉ាងរស់រវើកអំពីអ្នកកាសែតជើងចាស់ និងជាអ្នកនិពន្ធ Phan Quang ដែលជាអ្នកសារព័ត៌មានដ៏ធំរបស់វៀតណាម ឆ្លាតវៃ ឆើតឆាយ អាយុជាង 90 ឆ្នាំ នៅតែ "បង្វិលសូត្រ" ជាប្រចាំ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ មានសៀវភៅច្រើនណាស់ មានអ្នកសារព័ត៌មានតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្គូផ្គងបាន។ អំពីអ្នកកាសែត កវី Nguyen Hong Vinh បានទៅ Truong Son ពីរដងដើម្បីបំពេញការងារជាអ្នកឆ្លើយឆ្លងព័ត៌មានសង្គ្រាមក្នុងអំឡុងប៉ុន្មានឆ្នាំនៃសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងនឹងអាមេរិក។ បីដងបានទៅ Truong Sa ក្នុងទស្សវត្សរ៍ទី 80 នៃសតវត្សទី 20 ដែលពោរពេញដោយភាពលំបាក រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះមានអត្ថបទនយោបាយចំនួន 5 ដែលមានឈ្មោះថា "Giử lưu" (Keeping the Fire) ដែលមានជាង 3,000 ទំព័រ និង 12 កម្រងកំណាព្យ។ អំពីអ្នកកាសែត អ្នកនិពន្ធ Pham Quoc Toan ដែលមានដើមកំណើតជាទាហាន ស្រលាញ់វិស័យសារព័ត៌មាន សរសេរលឿន សរសេរបានល្អ សរសេរគ្រប់ប្រភេទ ជាពិសេសប្រលោមលោក "Tu ben song nhung" (ពីមាត់ទន្លេ Nhung) ដែលរៀបរាប់អំពីគំរូអ្នកកាសែត និងជាអ្នកនិពន្ធ Phan Quang តាំងពីកុមារភាពរហូតដល់អាយុ 90 ឆ្នាំ ...

អាចនិយាយបានថា ជីវិតរបស់ Phan Quang គឺដូចជាប្រលោមលោក ពីយុវជនម្នាក់កើតនៅលើដីថ្ម Quang Tri “ភ្នំស៊ីមមិនមានផ្លែផ្កាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ចិញ្ចឹមមនុស្សទេ” ក្នុងវ័យកុមារភាពរបស់គាត់ គាត់ស្រលាញ់សុបិនផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ ប៉ុន្តែនៅពេលគាត់ធ្វើតាមបដិវត្តន៍ អង្គការចាត់គាត់ឱ្យចូលបម្រើកងទ័ពដើម្បីសរសេរកាសែត Cuu Quoc Zone IV ជាមួយ Che Lan Vien ។

ជាមួយនឹងភាពវៃឆ្លាត និងការបង្រៀនដោយខ្លួនឯង និងចំណេះដឹងដែលប្រមូលបានដោយខ្លួនឯង អ្នកនិពន្ធ Phan Quang បានបង្ហាញពីទេពកោសល្យផ្នែកសារព័ត៌មាន និងអក្សរសាស្ត្ររបស់គាត់តាំងពីឆ្នាំដែលគាត់បានចូលបម្រើការងារ។ ជាធម្មតា ត្រឹមមួយយប់ ដោយសារ Che Lan Vien ត្រូវការអត្ថបទជាបន្ទាន់សម្រាប់ទស្សនាវដ្ដីអក្សរសាស្ត្រ Tet នោះ Phan Quang បានបញ្ចប់ការសរសេររឿងខ្លី "Pink Fire" ដែលសូម្បីតែមនុស្សល្ងីល្ងើដូច Che Lan Vien ពេលពិនិត្យមើលអត្ថបទក៏លាន់មាត់ថា៖ "រឿងនេះល្អមើលណាស់!"។

អាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានរបស់គាត់បានលាតសន្ធឹងតំបន់ទី IV តំបន់ III រហូតដល់មូលដ្ឋានតស៊ូរបស់វៀតបាក់ ហើយបន្ទាប់មកបន្ទាប់ពីការរំដោះរាជធានី (ថ្ងៃទី 10 ខែតុលា ឆ្នាំ 1954) គាត់ត្រូវបានអង្គការចាត់តាំងឱ្យធ្វើការនៅកាសែត Nhan Dan ដែលជាកាសែតធំជាងគេរបស់បក្សកុម្មុយនិស្តវៀតណាម។ លោកបានចូលរួមជាចម្បងលើប្រធានបទកសិកម្ម និងតំបន់ជនបទអស់រយៈពេល 17 ឆ្នាំ ដោយបង្កើតរបាយការណ៍ពេញមួយជីវិត របាយការណ៍ស៊ើបអង្កេត អនុស្សាវរីយ៍ និងអត្ថបទ។

ប្រហែលជាគាត់គឺជាអ្នកកាសែតមួយរូបក្នុងចំណោមអ្នកកាសែតមួយចំនួនដែលអមដំណើរពូហូ និងមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ផ្សេងទៀតដូចជា Le Duan, Truong Chinh, To Huu, Nguyen Chi Thanh... ក្នុងដំណើរបំពេញការងារជាច្រើនទៅកាន់មូលដ្ឋាន។ ទាំងនោះគឺជាឱកាសដ៏ល្អក្នុងការបង្កើតអត្ថបទដែលមានទាំងការតម្រង់ទិស និងទាក់ទាញដល់អ្នកអាន ហើយត្រូវបានកោតសរសើរដោយពូ ហូ និងអ្នកដឹកនាំផ្សេងទៀត។

បើរាប់ពីស្នាដៃដំបូងរបស់គាត់នៅពេលគាត់មានអាយុ ២០ឆ្នាំ (១៩៤៨) បន្ទាប់មកក្រោយអាយុ ៩០ ឆ្នាំ គាត់នៅតែស្វាហាប់ បន្ត "បង្វិលសូត្រ" រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងអាយុ ៩៦ ឆ្នាំ។ ជាង ៧០ ឆ្នាំនៃការសរសេរគាត់បានបោះពុម្ពរឿងខ្លីចំនួន ៧ ប្រលោមលោក ៩ ប្រលោមលោក ១ វចនានុក្រម (៣ ភាគ អានច្រើន) អក្សរសិល្ប៍បរទេស ៦ ប្រលោមលោកដែលតែងនិពន្ធ។ ចងចាំ: "មួយពាន់មួយយប់" ដែលមាន 30 បោះពុម្ពឡើងវិញ; «មួយពាន់មួយថ្ងៃ» ដែលមានការបោះពុម្ពឡើងវិញច្រើនជាង 10 នៅគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពផ្សាយល្បីៗចំនួន 5 (ទំព័រ 127)។

ក្នុងកម្រងកម្រងអនុស្សាវរីយ៍នេះ យើងពេញចិត្តនឹងរឿងរ៉ាវរស់រវើកដែលប្រមូលបានតាមរយៈអាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានរបស់ Truong Duc Minh Tu ដូចជា "រឿងស្នេហាមួយទៀតតាមដងទន្លេ O Lau" ដែលសរសេរអំពីមន្ត្រីសន្តិសុខ Ngo Hoa; “រឿង​គ្រូ​ពិការ Ho Roang” ជន​ជាតិ​Van Kieu ងប់ងល់​នឹង​អាជីព​ជា “អ្នក​ធំ”; «ស្ត្រី​ដែល​មាន​ដំណើរ​៣០​ឆ្នាំ​ដើម្បី​ស្វែង​រក​យុត្តិធម៌» បង្ហាញ​ពី​ទំនួល​ខុស​ត្រូវ​សង្គម និង​កាតព្វកិច្ច​សង្គម​របស់​អ្នក​និពន្ធ នៅ​ចំពោះ​មុខ​ភាព​អយុត្តិធម៌​ដ៏​យូរ​អង្វែង​របស់​លោកស្រី Tran Thi Hien នៅ​ក្រុង Pleiku... (ពី​ទំព័រ ១៦៣ ដល់​ទំព័រ ២០៤)។

ផ្នែកចុងក្រោយនៃសៀវភៅគឺជាកម្រងអនុស្សាវរីយ៍នៃដំណើរទស្សនកិច្ច និងការងារនៅប្រទេសចិន ឡាវ កម្ពុជា ថៃ និងកូរ៉េខាងត្បូង ដែលពោរពេញទៅដោយឯកសារអំពីភាពស្រស់ស្អាតរបស់ប្រទេស និងប្រជាជនក្នុងប្រទេសនីមួយៗ និងអំពីមិត្តភាព និងសន្តិភាពរវាងប្រទេសវៀតណាម និងប្រជាជាតិដទៃទៀត (ពីទំព័រ ២២៥ ដល់ទំព័រ ២៨១)។

វានឹងជាកំហុសដ៏ធំមួយដែលមិននិយាយអំពីទេពកោសល្យនៃ "ដង្ហើមជីវិត" ទៅជាពាក្យ សិល្បៈនៃការកត់ត្រា ការទាញយកព័ត៌មានលម្អិត និងទិន្នន័យដ៏មានតម្លៃ ដែលជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការទាក់ទាញនៃសៀវភៅនេះ។ ខ្ញុំរីករាយនឹងការអាន និងអានឡើងវិញ "រឿងជូនពរសន្តិភាព" (ទំព័រ 223) កត់ត្រាការសារភាពរបស់លោក Lee Won Hee នាយកកិច្ចការបរទេសនៃសមាគមអ្នកកាសែតកូរ៉េ ជាមួយអ្នកនិពន្ធដែលជាប្រធានសមាគមអ្នកកាសែត Quang Tri កើត និងធំធាត់នៅប៉ារ៉ាឡែលទី 17 ដែលជាកន្លែងទន្លេ Ben Hai ស្ថិតនៅខាងជើង និងជាព្រំដែនបណ្តោះអាសន្ន។

លោក Lee បានចែករំលែកទុក្ខលំបាករបស់ប្រជាជនវៀតណាមក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមដ៏យូរនោះ ហើយបានសម្តែងការកោតសរសើរចំពោះស្នាដៃវីរៈភាពរបស់ប្រទេសយើងក្នុងការប្រយុទ្ធ និងការកសាង ជាមួយនឹងក្តីប្រាថ្នាសន្តិភាព កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការអភិវឌ្ឍន៍ជាមួយកូរ៉េ។ លោក Lee បាននិយាយថា នៅពេលបកប្រែការងារ "Dang Thuy Tram's Diary" ជាភាសាកូរ៉េ អ្នកបកប្រែ Kyung Hwan បានប្តូរចំណងជើងទៅជា "រាត្រីចុងក្រោយដែលខ្ញុំសុបិនអំពីសន្តិភាព" (ទំព័រ 222)។

មែនហើយ ដោយក្តីប្រាថ្នាចង់បានសន្តិភាព ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ស្រុកកំណើតរបស់អ្នកនិពន្ធ Quang Tri បានរៀបចំ "ពិធីបុណ្យដើម្បីសន្តិភាព" ជាប្រចាំ ពីព្រោះកន្លែងណាដូចជាខេត្ត Quang Tri ដីមិនធំ ប្រជាជនមិនច្រើនទេ ប៉ុន្តែមានទីបញ្ចុះសពយុទ្ធជនពលីចំនួន ៧២ ដែលក្នុងនោះមានទីបញ្ចុះសពយុទ្ធជនពលីជាតិចំនួនពីរគឺ Truong Son និង Duong Chin។

លោក Truong Duc Minh Tu បានប្រើអត្ថបទនេះជារឿងភាគនៃសៀវភៅ ព្រោះជីវិតរបស់តួអង្គក្នុងសៀវភៅនេះបង្កើតនូវអនុស្សាវរីយ៍ជាមួយមនុស្សជាតិយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ តែងតែចិញ្ចឹមបីបាច់ប្រាថ្នាចង់បានសន្តិភាព និងជំនឿលើអនាគតដ៏ភ្លឺស្វាងរបស់ប្រទេសជាតិ ដែលបាននិងកំពុងឈានចូលយុគសម័យថ្មី គឺយុគសម័យនៃការរីកចម្រើនរបស់ប្រទេសជាតិ។

សាស្ត្រាចារ្យរង បណ្ឌិត ង្វៀន ហុងវិញ

ប្រភព៖ https://baoquangtri.vn/nghia-tinh-va-le-song-189294.htm