នៅរសៀលថ្ងៃទី១៧ ខែមិថុនា ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីរដ្ឋសភាបានស្តាប់បទបង្ហាញ និងរបាយការណ៍ស្តីពីច្បាប់សារការី (ធ្វើវិសោធនកម្ម) រដ្ឋសភាបានពិភាក្សាលើច្បាប់ខាងលើជាក្រុម។ អនុលោក Hoang Minh Hieu (គណៈប្រតិភូ Nghe An) បានឲ្យដឹងថា នេះជាគម្រោងច្បាប់សំខាន់មួយ ពីព្រោះនៅពេលដែល សេដ្ឋកិច្ច មានការអភិវឌ្ឍន៍ ប្រតិបត្តិការដែលតម្រូវឱ្យមានសារការីនឹងកើនឡើង។ ជាមួយនឹងបទប្បញ្ញត្តិដ៏តឹងរឹងដូចជាសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ វានឹងរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គម។
ទាក់ទិននឹងការផ្តល់សារាតូនីយកម្មនៃការបកប្រែ នេះបើតាមលោក ហៀវ ការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសមត្ថភាពក្នុងការកត់សម្គាល់ការបកប្រែ។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ប្រសិនបើច្បាប់មិនគ្រប់គ្រងសារការីនៃការបកប្រែទេ វានឹងបង្កើតគម្លាតផ្លូវច្បាប់ ហើយនេះជាបញ្ហាដែលត្រូវយកមកពិចារណា។
លោក ហៀវ វិភាគ ជាឧទាហរណ៍ ការទទួលមរតកឆន្ទៈជនជាតិភាគតិច ដែលត្រូវការធ្វើឆន្ទៈជាភាសាជនជាតិភាគតិច ដោយមិនមានការបកប្រែ នោះជាគុណវិបត្តិសម្រាប់ប្រជាជនដែលប្រើភាសាផ្សេង បើទោះជាការផ្ទេរកម្មសិទ្ធិជាភាសាបរទេស ដោយមិនផ្តល់ការបកប្រែដល់មន្ត្រីរាជការ តើនរណាដឹងថាអង្គភាពណាត្រូវកត់ចំណាំរឿងនេះ? ដូច្នេះ គម្លាតផ្លូវច្បាប់ត្រូវតែដោះស្រាយ។
ដោយលើកឡើងពីការពិតដែលថានៅពេលត្រួតពិនិត្យគាត់ឃើញការិយាល័យសារការីជាច្រើនធ្វើបានល្អដូចជា Can Tho ដែល ក្នុងមួយឆ្នាំធ្វើបានជាង 1,300 សារការីដោយមានការបកប្រែហើយទទួលបានលទ្ធផលល្អនោះ លោក ហៀវ មានប្រសាសន៍ថា មូលហេតុដែលយើងព្រួយបារម្ភអំពីសមត្ថភាពមិនមែនដោយសារតែសមត្ថភាពនោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់គឺការចំណាយ។ ប្រសិនបើការជូនដំណឹងអំពីការបកប្រែ ត្រូវតែមានការសម្របសម្រួល នរណាម្នាក់ត្រូវតែធ្វើការបកប្រែដើម្បីបង្កើតការជឿទុកចិត្តរវាងភាគីនៃប្រតិបត្តិការ។ ដូច្នេះហើយ យើងគួរពិចារណាឱ្យបានហ្មត់ចត់ ដើម្បីជៀសវាងការបង្កើតគម្លាតផ្លូវច្បាប់ បង្កើតលក្ខខណ្ឌសម្រាប់ការបញ្ចប់ប្រតិបត្តិការកាន់តែប្រសើរ។
លោក ហៀវ ក៏បានលើកឡើងថា ចាំបាច់ត្រូវគ្រប់គ្រងគុណភាពនៃសារការី។ របាយការណ៍របស់បណ្ឌិតសភាយុត្តិធម៌ និងសាកលវិទ្យាល័យច្បាប់នៃសាកលវិទ្យាល័យជាតិ បង្ហាញថា សារការីសាធារណៈអាចធ្វើសារការីបានត្រឹមតែ ៨-១០ កិច្ចសន្យាក្នុងមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ប្រសិនបើគាត់ធ្វើការយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ និង មានលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បច្ចុប្បន្ននៅតំបន់មួយចំនួនក្នុងទីក្រុងហាណូយ មានការិយាល័យសារការី ដែលក្នុងមួយថ្ងៃៗ សារការីសាធារណៈធ្វើសារការីចំនួន 700 ប្រតិបត្តិការ។ “ដូច្នេះខ្ញុំមិនដឹងថា តើការចុះបញ្ជីការនេះត្រូវបានធ្វើក្នុងល្បឿនលឿន និងក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើនបែបនេះដោយរបៀបណា។ បើដូច្នេះ តើគុណភាពនឹងទៅជាយ៉ាងណា?
តាមពិតមានការរំលោភបំពានជាច្រើននៅក្នុងសកម្មភាពសារការី ស្ថានភាពនៃសារការីគឺជារឿងធម្មតាណាស់ អ្នកដែលលក់រថយន្តលក់តាមរយៈសារការីនៃកិច្ចសន្យាដែលបានចុះហត្ថលេខាជាមុន។ គ្រាន់តែផ្ទេរវាទៅអ្នកផ្សេងហើយដាក់វានៅក្នុងកិច្ចសន្យា notarized ហើយវាបានធ្វើរួច។ ដូច្នេះយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងរឿងនេះ ឬសារការីដោយគ្មានវត្តមានសារការីទេ គ្រាន់តែចាត់ឱ្យជំនួយការសារការីឱ្យធ្វើសារការី រួចចុះហត្ថលេខាក៏គ្មានវិធានការគ្រប់គ្រងវាដែរ»។
តម្រូវការសារការីក្នុង ឬក្រៅការិយាល័យមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហានោះបានទេ ពីព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់មានវិធានការគ្រប់គ្រងថាតើការជូនដំណឹងកើតឡើងនៅការិយាល័យសារការី ឬនៅក្រៅការិយាល័យសារការីនោះទេ។ ដូច្នេះ សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះចាំបាច់ត្រូវពិចារណា និងបន្ថែមដំណោះស្រាយ ដូចជាការអនុវត្តបទពិសោធន៍នៃប្រទេសមួយចំនួន ដូចជាការគ្រប់គ្រងចំនួនអតិបរមានៃសារការី 1 ក្នុងរយៈពេល។
កន្លងមក ពេលពិនិត្យលើសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ ស្ថាប័នពិនិត្យ គណៈកម្មាធិការច្បាប់នៃរដ្ឋសភា បានបញ្ជាក់ថា សេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ មិនបានចែងអំពីភាពត្រឹមត្រូវ និងភាពស្របច្បាប់នៃការបកប្រែក្នុងវិសាលភាពនៃសកម្មភាពសារការី ដូចក្នុងច្បាប់ស្តីពីសារការីបច្ចុប្បន្នទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់តែចែងថា សារការីបញ្ជាក់ការបញ្ជាក់លើការចុះហត្ថលេខារបស់អ្នកបកប្រែតាមហត្ថលេខានៃច្បាប់។
តាមរយៈការពិភាក្សា មតិជាច្រើនក្នុងគណៈកម្មាធិការច្បាប់បានឯកភាពជាមួយបទប្បញ្ញត្តិនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ ដើម្បីជំនះលើចំណុចខ្វះខាត និងដែនកំណត់នៃការជូនដំណឹងការបកប្រែដូចមានចែងក្នុងរបាយការណ៍វាយតម្លៃផលប៉ះពាល់គោលនយោបាយដែលភ្ជាប់មកជាមួយសេចក្តីព្រាងច្បាប់ ដោយជៀសវាងការពិតដែលថាសារការីជាច្រើនបដិសេធមិនធ្វើលិខិតបញ្ជាក់ការបកប្រែ ដោយសារជំនាញភាសាបរទេសមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បញ្ជាក់ និងមិនអាចបង្កើតឯកសារស្របច្បាប់។ អ្នកសហការអ្នកបកប្រែ ដែលបណ្តាលឱ្យមានវិញ្ញាបនប័ត្រការបកប្រែ "លើសទម្ងន់" នៅនាយកដ្ឋានយុត្តិធម៌ក្នុងតំបន់មួយចំនួន នៅពេលដែលជំនួសឱ្យការទៅអង្គការសារការី មនុស្សជ្រើសរើសដើម្បីបញ្ជាក់ហត្ថលេខារបស់អ្នកបកប្រែ។ បទប្បញ្ញត្តិនេះកំណត់ហានិភ័យ និងទំនួលខុសត្រូវរបស់សារការីសម្រាប់ការជូនដំណឹងការបកប្រែ ដោយធានានូវលទ្ធភាព និងភាពសមស្របជាមួយនឹងស្ថានភាពជាក់ស្តែង។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មតិមួយចំនួនក្នុងគណៈកម្មាធិការច្បាប់បានស្នើឱ្យរក្សាបទប្បញ្ញត្តិស្តីពីសារការីការបកប្រែដូចក្នុងច្បាប់សារការីនីយកម្មបច្ចុប្បន្ន ហើយកែលម្អបន្ថែមទៀត ដើម្បីជំនះនូវចំណុចខ្វះខាត និងដែនកំណត់បច្ចុប្បន្ន ក្នុងទិសដៅដែលសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះត្រូវការបន្ថែមខ្លឹមសារដែលចែងយ៉ាងច្បាស់អំពីការទទួលខុសត្រូវរបស់អ្នកបកប្រែសម្រាប់ភាពត្រឹមត្រូវនៃការបកប្រែបើប្រៀបធៀបនឹងឯកសារដើម។ សារការីត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះភាពត្រឹមត្រូវនៃឯកសារបកប្រែ និងភាពត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់។
លោក Hoang Thanh Tung ប្រធានគណៈកម្មាធិការច្បាប់នៃរដ្ឋសភាបានថ្លែងមតិថា៖ ការបញ្ចប់យន្តការសារការីបកប្រែតាមទិសដៅខាងលើគឺសមស្រប។ ដោយសារការលុបចោលបទប្បញ្ញត្តិស្តីពីការបកប្រែឯកសារ និងឯកសារដូចក្នុងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ដែលរដ្ឋាភិបាលដាក់ជូន ការបកប្រែកិច្ចសន្យា និងប្រតិបត្តិការផ្សេងទៀតនឹងមិនត្រូវបានបញ្ជាក់សម្រាប់ភាពត្រឹមត្រូវ ភាពស្របច្បាប់ និងមិនផ្ទុយនឹងក្រមសីលធម៌សង្គម ដូច្នេះវាប៉ះពាល់ដល់សុវត្ថិភាពនៃប្រតិបត្តិការស៊ីវិល និងសេដ្ឋកិច្ច។ លើសពីនេះ បទប្បញ្ញត្តិនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់នេះ មិនធានាបាននូវភាពស៊ីសង្វាក់គ្នានៃប្រព័ន្ធច្បាប់នោះទេ។ នៅពេលដែលប្រជាពលរដ្ឋមានតម្រូវការក្នុងការកត់ចំណាំការបកប្រែ ជាពិសេសក្នុងករណីឆន្ទៈដែលបានធ្វើឡើងជាភាសាបរទេស ឬភាសាជនជាតិតាមបទប្បញ្ញត្តិនៃក្រមរដ្ឋប្បវេណី គ្មានភ្នាក់ងារ ឬអង្គការណាមួយនឹងអនុវត្តវាទេ ដែលបង្កើតឱ្យមានគម្លាតផ្លូវច្បាប់ក្នុងការអនុវត្ត។
“ការលុបចោលបទប្បញ្ញត្តិស្តីពីការជូនដំណឹងការបកប្រែនឹងបង្កើតវិសមភាពក្នុងបរិយាកាសផ្លូវច្បាប់រវាងអង្គការវៀតណាម និងបុគ្គល និងអង្គការបរទេស និងបុគ្គលដែលមានប្រតិបត្តិការទាមទារសារការីនៅវៀតណាម ដែលមិនឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការនៃសមាហរណកម្មសេដ្ឋកិច្ចអន្តរជាតិ។ តាមរយៈការស្ទង់មតិជាក់ស្តែងនៅតាមតំបន់មួយចំនួន គេអាចមើលឃើញថា នៅកន្លែងខ្លះ តម្រូវការសារាចរណែនាំនៃការបកប្រែនៅតែជាក្រុមសេដ្ឋកិច្ចជួបប្រជុំគ្នាប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ និងអ្នកបកប្រែ។ តំបន់” លោក ទុង បាននិយាយ។
ប្រភព៖ https://daidoanket.vn/cong-chung-vien-moi-ngay-cong-chung-700-giao-dich-10283551.html
Kommentar (0)