អត្តសញ្ញាណតំបន់ កង្វល់ពីការបំបែក និងសមាហរណកម្ម

ច្រកចូល-ទៅ-ផ្ទះចាស់-អាន-ង្វៀន-ឌៀន-ង៉ុក.jpg — ច្រកចូលផ្ទះចាស់។ រូបថត៖ NGUYEN DIEN NGOC

ថ្មីៗនេះ កន្លែងមួយចំនួនបានអនុវត្តសេចក្តីសម្រេចចិត្តលេខ ៥៩៥/២០២២ របស់គណៈកម្មាធិការអចិន្ត្រៃយ៍ រដ្ឋសភា ស្តីពីការរៀបចំអង្គភាពរដ្ឋបាលនៅថ្នាក់ស្រុក និងឃុំ។ ហើយមានកន្លែងដែល«បាត់ខ្លួន»ដោយសាររឿងការច្របាច់បញ្ចូលគ្នា។

តើយើងអាចរក្សាឈ្មោះភូមិដោយរបៀបណានៅពេលដែលរឿង«ការនាំចូល និងនាំចេញ» បន្តកើតមានឡើងវិញក្នុងប្រទេសយើង? -ក៏ជាក្តីកង្វល់ពីការសន្ទនារវាងអ្នកស្រាវជ្រាវវប្បធម៌ពីររូបគឺបណ្ឌិត Nguyen Thi Hau (សមាគម វិទ្យាសាស្ត្រ ប្រវត្តិសាស្ត្រទីក្រុងហូជីមិញ) និងបណ្ឌិត Tran Duc Anh Son (សាកលវិទ្យាល័យ Dong A, Da Nang)។

មិនអាចធ្វើបានដោយមេកានិច

បណ្ឌិត Tran Duc Anh Son៖ បន្ទាប់ពីស្ងប់ស្ងាត់មួយរយៈពេល បញ្ហា "ការបញ្ចូលគ្នា/បំបែក" នៅក្នុងប្រទេសរបស់យើងឥឡូវនេះបានក្លាយជាប្រធានបទក្តៅម្តងទៀត។ ក្នុងចំណោមនោះ មានការប្តូរឈ្មោះឃុំ និងស្រុកដែលរួមបញ្ចូលគ្នាទៅជាឈ្មោះកន្លែងរដ្ឋបាលថ្មីតាមវិធីមេកានិច (ដូចជាឃុំ Quynh Doi បញ្ចូលជាមួយឃុំ Quynh Hau ឈ្មោះថ្មីគឺឃុំ Doi Hau) ធ្វើឱ្យប្រជាជនក្នុងតំបន់រួមបញ្ចូលគ្នាមានការមិនសប្បាយចិត្ត និងប្រតិកម្មព្រោះឈ្មោះដីដូនតារបស់ពួកគេត្រូវបានលុបចោលភ្លាមៗ។

បណ្ឌិត Nguyen Thi Hau៖ ប្រតិកម្មពីសហគមន៍ និងការបារម្ភពីអ្នកស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រវប្បធម៌គឺសមហេតុផល។

"ឈ្មោះទីកន្លែងគឺជាឈ្មោះទីកន្លែងដែលបង្ហាញដោយពាក្យជាក់លាក់"។ លក្ខណៈពិសេសនៃឈ្មោះកន្លែងគឺភាពចម្រុះផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រ និងភាសា។ ឈ្មោះទីកន្លែងដែលជាកម្មសិទ្ធិរបស់ប្រទេស/តំបន់/សហគមន៍ជនជាតិនឹងត្រូវបានដាក់ឈ្មោះតាមភាសារបស់ប្រទេស ឬប្រទេសនោះ។

ថ្ងៃថ្មី-ក្នុង-ភូមិ-នៃ-បុរស-បុរស-ត្រា-my-anh-nguyen-dien-ngoc.jpg — ថ្ងៃថ្មីនៅក្នុងភូមិខ្ពង់រាប។ រូបថត៖ NGUYEN DIEN NGOC

ឈ្មោះទីកន្លែងឆ្លុះបញ្ចាំងពីដំណើរការបង្កើត លក្ខណៈនៃធាតុភូមិសាស្រ្តធម្មជាតិ និងវប្បធម៌ និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីលក្ខណៈ សេដ្ឋកិច្ច និងសង្គមនៃតំបន់នីមួយៗ។ ដូច្នេះហើយ ប្រព័ន្ធនៃឈ្មោះកន្លែងប្រជាប្រិយ និងឈ្មោះទីកន្លែងរដ្ឋបាលប្រវត្តិសាស្ត្រនៃតំបន់មួយមានសារៈសំខាន់ណាស់ ឈ្មោះកន្លែងខ្លះថែមទាំងក្លាយជា "សញ្ញា" វប្បធម៌ ឬជាសញ្ញាប្រវត្តិសាស្ត្រទៀតផង។

ចំពោះឈ្មោះទីកន្លែងរដ្ឋបាល វាពិតជាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការពិចារណាដោយប្រុងប្រយ័ត្ននៅពេលផ្លាស់ប្តូរ ឬប្តូរឈ្មោះ។ ប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រទេសយើងបានឆ្លងកាត់រាជវង្ស និងព្រឹត្តិការណ៍សង្គមជាច្រើន ដូច្នេះហើយទើបមានការផ្លាស់ប្ដូរឈ្មោះទីកន្លែង ដែលត្រូវនឹងការផ្លាស់ប្តូរវិសាលភាពនៃភូមិ ឃុំ ស្រុក ខេត្ត ជាដើម ដែលនេះបង្កការលំបាកជាច្រើនសម្រាប់ការស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌ ជាពិសេសនៅពេលដែលចាំបាច់ត្រូវបញ្ជាក់ពីព្រឹត្តិការណ៍ ឬតួលេខប្រវត្តិសាស្ត្រ។ វាមិនមែនជារឿងចម្លែកទេសម្រាប់តំបន់ជាច្រើនដែលមានជម្លោះ និងការបែកបាក់គ្នាដោយសាររឿងនេះ។

បណ្ឌិត Tran Duc Anh Son៖ ខ្ញុំយល់ស្របថា ឈ្មោះភូមិ ឃុំ ស្រុក ខេត្ត ឬជាភាសារដ្ឋ ឈ្មោះទីកន្លែងរដ្ឋបាល មានអត្ថន័យជាប្រវត្តិសាស្ត្រ និងភាសាចម្រុះ។

លើសពីនេះ ឈ្មោះទីកន្លែងរដ្ឋបាលក៏ឆ្លុះបញ្ចាំងពីដំណើរការនៃការបង្កើតភូមិ ឃុំ តួនាទីរបស់ត្រកូល (ឧទាហរណ៍ Cao Xa, Ngo Xa, Phung Xa... ត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយប្រជាជន Cao, Ngo, Phung...) ដី (ភូមិ Bai ភូមិ Con ភូមិ Bau...) មុខរបរប្រពៃណី ភូមិ Phochtith Lutong (ភូមិត្រសក់)។ ភូមិ...)

ដូច្នេះ ការប្តូរឈ្មោះទីកន្លែងដោយមិនគិតពីកត្តាទាំងនេះត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការបាត់បង់ ដែលបង្កឱ្យមានការរំខានដល់សង្គម និងបាត់បង់អត្តសញ្ញាណ និងលក្ខណៈវប្បធម៌នៃឈ្មោះទីកន្លែង/ទីកន្លែង។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះបង្កការលំបាកក្នុងការគ្រប់គ្រងរដ្ឋបាលសង្គម។

ការផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះភូមិ ឃុំ ទាមទារការពិគ្រោះជាក់លាក់ជាមួយអ្នកជំនាញ និងសហគមន៍។ រូបថត៖ PHUONG THAO

"ដើមទុនសង្គម" នៃឈ្មោះទីកន្លែង

លោកបណ្ឌិត Nguyen Thi Hau៖ បទប្បញ្ញត្តិថ្មីស្តីពីការរៀបចំអង្គភាពរដ្ឋបាលស្រុក ឃុំ ភូមិ... ត្រូវសិក្សាយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ ការដាក់ឈ្មោះកន្លែងថ្មី (ក៏ដូចជាឈ្មោះផ្លូវក្នុងតំបន់ទីក្រុង) គឺជាវិទ្យាសាស្ត្រ ហើយមិនអាចធ្វើតាមអំពើចិត្តឡើយ។

វាងាយមើលឃើញថាភាសាដែលប្រើក្នុងច្បាប់ ឬឯកសាររដ្ឋបាលនឹងមានប្រជាប្រិយភាព និងលើសលប់លើភាសាក្នុងស្រុក។

ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើយើងពិតជាចង់ការពារភាពចម្រុះនៃវប្បធម៌ និងគោរពនូវលក្ខណៈវប្បធម៌របស់សហគមន៍នីមួយៗ និងតំបន់នីមួយៗ នោះបន្ថែមពីលើការបង្រួបបង្រួម "វាក្យស័ព្ទ" នៅក្នុងឯកសាររដ្ឋបាល ដើម្បីងាយស្រួលប្រើប្រាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងរដ្ឋ ចាំបាច់ត្រូវរក្សាប្រព័ន្ធភាសាមូលដ្ឋាន និងប្រើប្រាស់ឈ្មោះទីកន្លែងដែលធ្លាប់ស្គាល់ដែលពេញនិយមនៅក្នុងសង្គម។

ការផ្លាស់ប្តូរ ឬលុបឈ្មោះទីកន្លែងមិនត្រឹមតែបំផ្លាញ "កេរដំណែលនៃការចងចាំ" ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបំផ្លាញប្រភពនៃ "ដើមទុនសង្គម" ពីតម្លៃវប្បធម៌នៃឈ្មោះទីកន្លែងផងដែរ។

ឈ្មោះកន្លែងប្រជាប្រិយតំណាងឱ្យធាតុធម្មជាតិ (ឈ្មោះទន្លេ ភ្នំ ព្រែក ។ល។) ដូចជានៅ Bien Hoa (Dong Nai) មានកន្លែងល្បីឈ្មោះ Cu Lao Pho ដែលឥឡូវជំនួសដោយវួដ Hiep Hoa; ស្ពាន Ganh - ស្ពានផ្លូវរថភ្លើងដ៏សំខាន់មួយនៅលើដងទន្លេ Dong Nai បន្ទាប់ពីត្រូវបានទូកកាណូតធ្លាក់ និងបាក់ ស្រាប់តែក្លាយជា "ស្ពាន Ghenh"...

ឬនៅទីក្រុងហូជីមិញ ឈ្មោះទីកន្លែងជាគ្រាមភាសាដូចជា "រង្វង់មូល" ត្រូវបានជំនួសដោយ "រង្វង់មូល" ផ្លូវប្រសព្វល្បីៗដូចជា ផ្លូវប្រសព្វ Phu Dong ផ្លូវ 6 ផ្លូវ Ly Thai ទៅ ផ្លូវប្រសព្វ 7 ផ្លូវ Phu Nhuan ផ្លូវប្រសព្វ 4 ផ្លូវ ... ត្រូវបានជំនួសដោយ "ផ្លូវប្រសព្វ" ។ ស្ថានភាពនេះមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យភាសាវៀតណាមអន់ថយប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងបំផ្លាញភាពចម្រុះ និងភាពសម្បូរបែបនៃវប្បធម៌ក្នុងតំបន់ផងដែរ។

មនុស្សមួយចំនួនក៏ជឿថាឈ្មោះកន្លែងមួយនឹងមិនបាត់ឡើយ ដរាបណាវានៅតែត្រូវបានលើកឡើងដោយមនុស្ស។ នេះជាការពិត ប៉ុន្តែមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ដោយសារតែឈ្មោះទីកន្លែងគឺជាប្រភេទនៃបេតិកភណ្ឌអរូបី ដែលឆ្លងកាត់តាមភាសា និងការចងចាំ និង "បង្កើតជាសម្ភារៈ" ដោយរដ្ឋាភិបាលជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ។

ដូច្នេះហើយ នៅពេលដែល "អត្ថបទសម្ភារៈ" ផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះកន្លែង ហើយរីករាលដាលក្នុងល្បឿនយ៉ាងលឿន និងរីករាលដាលដូចសព្វថ្ងៃនេះ ឈ្មោះកន្លែងចាស់នឹងរលាយបាត់ពីការចងចាំ និងភាសារបស់សហគមន៍ឆាប់ៗនេះ! នេះអាចបណ្តាលឱ្យមានការតស៊ូវប្បធម៌ នៅពេលដែលធាតុវប្បធម៌មួយរលាយបាត់ ឬត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរដោយគ្មានឆន្ទៈ និងតម្រូវការរបស់សហគមន៍ - ប្រធានបទនៃវប្បធម៌។

បណ្ឌិត Tran Duc Anh Son៖ នៅប្រទេសយើង ឈ្មោះកន្លែងជាច្រើនមានប្រវត្តិរាប់ពាន់ឆ្នាំកត់ត្រាក្នុងសៀវភៅប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ក្នុងសម័យរាជវង្សង្វៀន ការកែទម្រង់រដ្ឋបាលក្រោមរាជវង្ស Minh Mang (1832 - 1833) បានបង្កើតឈ្មោះកន្លែងថ្មីជាច្រើន (នៅក្វាងណាមតែមួយ ឈ្មោះឃុំ និងភូមិជាច្រើននៅ Duy Xuyen ស្រុក Que Son ស្រុក Le Duong ... ត្រូវបានបង្កើតឡើងពីក្រឹត្យដែលចេញដោយស្តេច Minh Mang នៅខែធ្នូ ទី 16 (ឆ្នាំទី 16)។ ឈ្មោះកន្លែងទាំងនេះមានជិត 2 សតវត្សមកហើយ។

បន្ទាប់ពីបដិវត្តន៍ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៤៥ ភូមិ និងឃុំជាច្រើនត្រូវបានបំបែក និងបញ្ចូលគ្នា ហើយព្រំប្រទល់រដ្ឋបាលរបស់ពួកគេត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ៖ ភូមិធំមួយត្រូវបានបំបែកជាពីរឃុំ ឬភូមិតូចៗពីរឬបីត្រូវបានបញ្ចូលគ្នាទៅជាឃុំថ្មីមួយ។ ដូចគ្នាដែរនៅថ្នាក់ស្រុក និងខេត្ត។ ប្រជាជនបានស្គាល់ឈ្មោះកន្លែងទាំងនេះអស់រយៈពេលជិតប្រាំបីទសវត្សរ៍មកហើយ ហើយឥឡូវនេះពួកគេបានផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះរបស់ពួកគេ ប្រភពដើមរបស់ពួកគេបានបាត់បង់ ហើយ "អត្តសញ្ញាណវប្បធម៌" នៃឈ្មោះទីកន្លែងប្រពៃណីរបស់ពួកគេត្រូវបានលុបចោល ដូច្នេះពួកគេប្រតិកម្ម។

ត្រូវការដំបូន្មានអ្នកជំនាញ

បណ្ឌិត Tran Duc Anh Son៖ មូលដ្ឋានដែលមានស្រុក និងឃុំដែលត្រូវ "ធ្លាក់ចុះ" លើកនេះ គួរតែបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាប្រឹក្សា រួមទាំងអ្នកស្រាវជ្រាវ Han-Nom អ្នកជំនាញផ្នែកអត្ថបទ សិក្សារដ្ឋបាល អ្នកស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្ត្រក្នុងស្រុក... ដើម្បីជួយរដ្ឋាភិបាលពិនិត្យប្រភពប្រវត្តិសាស្ត្រ កំណត់ត្រាភូមិសាស្រ្ត បញ្ជីដីធ្លី ឯកសាររដ្ឋបាល ... ពីសម័យអាណានិគមបារាំង។

នេះគឺដើម្បីស្វែងរកឈ្មោះកន្លែងដើមដែលមានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយដែលមានឥទ្ធិពលលើប្រវត្តិសាស្ត្រ និងវប្បធម៌ក្នុងតំបន់ ដើម្បីស្នើសុំឈ្មោះទីកន្លែងសមរម្យសម្រាប់រដ្ឋាភិបាលដើម្បី "ប្តូរឈ្មោះ" អង្គភាពរដ្ឋបាលដែលត្រូវតែរៀបចំឡើងវិញក្នុងអំឡុងពេលនេះ។

បន្ទាប់មក រដ្ឋាភិបាលត្រូវរៀបចំការទំនាក់ទំនងអំពី "ការប្តូរឈ្មោះ" សម្រាប់សហគមន៍លំនៅដ្ឋាននៅកន្លែងទាំងនេះដើម្បីឱ្យពួកគេយល់ និងយល់ព្រម ជំនួសឱ្យការចេញបទបញ្ជារដ្ឋបាលលើការរួមបញ្ចូលគ្នា/ប្តូរឈ្មោះ ដោយមិនពិគ្រោះជាមួយអ្នកជំនាញ ឬសហគមន៍លំនៅដ្ឋាន។

បណ្ឌិត ង្វៀន ធីហ៊ូវ៖ ត្រូវហើយ! ការស្រាវជ្រាវការផ្លាស់ប្តូរឈ្មោះទីកន្លែងគឺជាកិច្ចការវិទ្យាសាស្ត្រដែលទាមទារឱ្យមានការចូលរួមយ៉ាងហ្មត់ចត់ពីអ្នកជំនាញខាងប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ ភាសា... និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងការឯកភាពពីសហគមន៍។ ប៉ុន្តែជាដំបូង មូលដ្ឋាននៃការរួមបញ្ចូលគ្នានៃមូលដ្ឋាន មិនថាធំ ឬតូច ត្រូវតែផ្អែកលើមូលដ្ឋានវិទ្យាសាស្ត្រ មិនមែនសម្រាប់តែ "ការគ្រប់គ្រងងាយស្រួល" ឬ "កាត់បន្ថយបុគ្គលិក" នោះទេ។ ជៀសវាងស្ថានភាព "បំបែក - បញ្ចូលគ្នា" ក្នុងរចនាប័ទ្ម "កាត់ជើងឱ្យសមនឹងស្បែកជើង" បណ្តាលឱ្យមានផលវិបាករយៈពេលវែងជាច្រើន។

បណ្ឌិត Tran Duc Anh Son៖ ឈ្មោះទីកន្លែង ក៏ដូចជាឈ្មោះផ្ទាល់ខ្លួនមានអត្ថន័យភ្ជាប់ជាមួយ៖ ប្រវត្តិសាស្ត្រ វប្បធម៌ ភូមិសាស្ត្រ ភាសា នរវិទ្យា... ហើយមិនមែនគ្រាន់តែជាឈ្មោះដែលប្រើដើម្បីកំណត់អត្តសញ្ញាណក្នុងវិស័យរដ្ឋបាល និងការគ្រប់គ្រងរដ្ឋនោះទេ។ បើប្តូរឈ្មោះមិនបានត្រឹមត្រូវទេ វានឹងធ្លាក់ទៅក្នុងស្ថានការណ៍៖ «ឥឡូវភូមិឃុំមានភាពច្របូកច្របល់ ហៅម៉េចសរសេរ... ឥឡូវ» ។

ប្រភព