សារពីបទភ្លេង
សម្រាប់ប្រជាជននៅតំបន់ខ្ពង់រាប តន្ត្រី គឺជាទម្រង់សិល្បៈមួយដែលរួមបញ្ចូលគ្នានូវសំឡេងដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍ គំនិត សេចក្តីប្រាថ្នា និងឆន្ទៈរបស់មនុស្ស។ វាជាអាហារផ្លូវចិត្តដែលមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់គ្រប់ជាតិសាសន៍ និងគ្រប់ជនជាតិ...
លក្ខណៈរបស់ជនជាតិនីមួយៗតាមរយៈបទចម្រៀងប្រជាប្រិយដូចជា Ting Ting (Xe Dang); Cheo ច្រៀង (Ca Dong); Xo ru, A zoi, Ca lu (Cor) ... គឺជាសារ និងសេចក្តីប្រកាសរវាងភូមិនេះ និងភូមិនោះថា មានពិធីបុណ្យអញ្ជើញភ្ញៀវមកចូលរួម ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់ទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក បន្ទាប់ពីខិតខំប្រឹងប្រែងអស់ជាច្រើនថ្ងៃ។
ឌួង ត្រិញ ជាតន្ត្រីករសហករណ៍។ ការតែងនិពន្ធរបស់គាត់ទាំងអស់មានសំឡេងនៃតំបន់ភ្នំ Tra My ដែលជាកន្លែងជនជាតិ Co, Ca Dong និង Xo Dang រស់នៅ។ Duong Trinh ត្រូវបានគេស្គាល់ជាពិសេសសម្រាប់អាល់ប៊ុម "Hon Nui" ដែលជាបណ្តុំនៃបទចម្រៀងចំនួន 13 ដែលគាត់បាននិពន្ធជាមួយនឹងដង្ហើម និងបទភ្លេងរបស់ប្រជាជនរបស់គាត់។ អាល់ប៊ុមនេះបានទទួលជោគជ័យ និងពានរង្វាន់ជាច្រើន ជាពិសេសត្រូវបានស្វាគមន៍ និងឆ្លើយតបដោយយុវវ័យជាច្រើនជំនាន់។ ទន្ទឹមនឹងការតែងនិពន្ធ ដួង ទ្រីញ គឺជាអ្នកចម្រៀងភ្នំពិសេស ដែលមានទឹកដមសម្លេងដ៏កក់ក្តៅ និងចិត្តល្អ... (XH)
សម្រាប់ជនជាតិ Co និង Xe Dang ឃ្មោះគឺជារង្វាស់នៃគុណភាពនៃគ្រួសារ និងត្រកូល ដូច្នេះពួកគេត្រូវបានរក្សាទុកយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ គងដែលគេស្គាល់ផងដែរថាឆេកតុកឬឆេកតុបត្រូវបានប្រើតែក្នុងពេលបុណ្យទានប៉ុណ្ណោះហើយត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជារបស់ពិសិដ្ឋ។
ស្គរថ្ម និងផែនដី គឺជាឧបករណ៍ភ្លេងដែលតែងតែប្រើពេលទៅវាលស្រែ ព្រមានសត្វ ឬសូម្បីតែឆ្លើយតបនឹងកំហឹងរបស់ផែនដី និងមេឃ។ សម្រាប់នារីសម័យមុន ជារៀងរាល់យប់ តែងតែបើកចិត្តឱ្យឮសូរសំឡេងត្រែអមដោយក្តីកង្វល់ និងទុក្ខលំបាកប្រចាំថ្ងៃ មក "ប្រាប់" ដល់ភ្លើង ដល់ភ្នំ និងព្រៃ។
តន្ត្រីភ្នំជនជាតិភាគតិច គឺជាកំណប់ទ្រព្យដ៏សម្បូរបែប និងសម្បូរបែប តាមរយៈឧបករណ៍ភ្លេង ចម្រៀងប្រជាប្រិយ របាំប្រជាប្រិយ ពិធីបុណ្យ និងបន់ស្រន់... ទីកន្លែងដែលខ្ញុំកើតចេញពីរូងភ្នំ ដោយភ្លើងក្រហមក្តៅ ពីពាក្យសំដីរបស់ម្តាយខ្ញុំ និងរឿងរបស់ឪពុកខ្ញុំ ពីទន្លេ ភ្នំ ទឹកជ្រោះ សត្វស្លាប... កត្តាខាងលើបានជំរុញឱ្យខ្ញុំកាន់តែស្រឡាញ់ព្រៃឈើ។
ផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌តាមរយៈតន្ត្រី
ក្នុងនាមខ្ញុំជាតន្ត្រីករជនជាតិភាគតិច ខ្ញុំចង់ឱ្យតន្ត្រីរបស់ខ្ញុំចូលរួមចំណែកក្នុងការនាំយកវប្បធម៌របស់ប្រជាជនរបស់ខ្ញុំទៅកាន់អ្នកស្តាប់។ ពីទីនេះ ពួកគេនឹងយល់កាន់តែច្បាស់អំពីធម្មជាតិនៃវប្បធម៌ សិល្បៈ ប្រទេស និងប្រជាជននៃប្រជាជនរបស់ខ្ញុំ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងយុគសម័យបច្ចុប្បន្ន និន្នាការនៃការធ្វើសមាហរណកម្ម រួមជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ យុវជននៅតំបន់ភ្នំ បែរខ្នងដាក់ភ្លេងប្រពៃណី។ យុវជនដើរតាមទីផ្សារតន្ត្រីកម្សាន្តបរទេស ហើយភ្លេចតន្ត្រីប្រពៃណីបន្តិចម្តងៗ ដែលនាំឱ្យតន្ត្រីប្រពៃណីបាត់ខ្លួនបន្តិចម្តងៗ។
ជាងនេះទៅទៀត រឿងល្អៗជាច្រើនមាននៅក្នុងការចងចាំចាស់ៗរបស់មនុស្សចាស់ បើបាត់បង់ទៅក៏គ្មានឱកាសរកបានទៀតដែរ។ ពួកគេមិនចេះភាសា Kinh ទេ។ វត្ថុអស្ចារ្យជាច្រើនកំពុងស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ គ្រប់គ្នានិយាយថា បើវប្បធម៌បាត់បង់ អ្វីៗក៏បាត់បង់ ប៉ុន្តែមានគម្រោងវប្បធម៌តិចតួចពេកសម្រាប់តំបន់ភ្នំ។
ខ្ញុំគិតថាវាជាការចាំបាច់ក្នុងការរៀបចំការធ្វើដំណើរទៅក្រៅដើម្បីប្រមូលតាមរយៈសិប្បករចាស់និងខ្សោយ (ដោយការកត់ត្រានិងថតសំឡេង)។ មជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ភូមិ និងភូមិគួរតែបង្កើតក្លឹបចម្រៀងប្រជាប្រិយ ហើយអញ្ជើញសិប្បករមកបង្រៀន។
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ការប្រគុំតន្ត្រីគង និងភ្លេងប្រពៃណី គួរតែត្រូវបានរៀបចំឡើង ដើម្បីស្វែងរកទេពកោសល្យ បន្ថែមធនធានមនុស្សវ័យក្មេង និងបង្រៀនធនធានមនុស្ស ដើម្បីបម្រើការបណ្តុះបណ្តាល និងថែរក្សាវប្បធម៌ជាតិ។
រដ្ឋាភិបាលត្រូវមានភាពសកម្មបន្ថែមទៀតក្នុងការបញ្ចូលភ្លេងប្រជាប្រិយទៅក្នុងបទចម្រៀងក្នុងកម្មវិធីសិក្សាអប់រំទូទៅ ក៏ដូចជាការផ្សព្វផ្សាយតន្ត្រីប្រពៃណីរបស់ជនជាតិភាគតិចតាមវិទ្យុ ទូរទស្សន៍ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមហាជន កាសែត និងបណ្តាញសង្គម។
ខ្ញុំកំពុងធ្វើដំណើរ ខ្ញុំងឿងឆ្ងល់ / ខ្ញុំងឿងឆ្ងល់ / ខ្ញុំនៅក្នុងភាពងឿងឆ្ងល់ / ខ្ញុំនៅក្នុងភាពងឿងឆ្ងល់ / ខ្ញុំនៅក្នុងភាពងឿងឆ្ងល់ / ខ្ញុំនៅក្នុងភាពងឿងឆ្ងល់ / ខ្ញុំនៅក្នុងភាពងឿងឆ្ងល់។
ការបកប្រែ៖ Lullaby, baby, sleep well/ Don't cry again/Let me go down to the stream/ To catch snails and crabs/ Come back and cook for you/ Lullaby, baby, sleep well" - Lullaby (Co folk song).
ប្រភព៖ https://baoquangnam.vn/am-nhac-cua-nguoi-mien-nui-3142196.html
Kommentar (0)