کان تو نوآوری را تسریع می‌کند: مزایای مرکز علم و فناوری منطقه دلتای مکونگ

(Chinhphu.vn) - صبح روز 9 سپتامبر، در شهر کان تو، دانشگاه اقتصاد شهر هوشی مین با همکاری وزارت علوم و فناوری شهر کان تو، کارگاهی با عنوان «وضعیت فعلی و راهکارهای بهبود سیستم سیاست‌گذاری برای افزایش ظرفیت نوآوری شرکت‌ها در زمینه تحول دیجیتال» برگزار کرد.

دکتر نگو آنه تین، مدیر دپارتمان علوم و فناوری شهر کان تو، در این کارگاه سخنرانی کرد - عکس: VGP/LS

نوآوری: لازمه موفقیت

پروفسور دکتر نگوین دونگ فونگ، رئیس شورای دانشگاه اقتصاد شهر هوشی مین، گفت که این کارگاه با هدف ترسیم پیامدهای عملی سیاست‌گذاری، کمک به شرکت‌های ویتنامی برای بهبود ظرفیت نوآوری خود در زمینه تحول دیجیتال، و در عین حال مشارکت در اجرای مؤثر قطعنامه 57/NQ-TW و ایجاد شتاب برای تحقق هدف رشد دو رقمی برای دوره 2026-2030 برگزار شد.

او تأکید کرد که این همچنین پایه و اساس توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل پایدار و اقتصاد در دلتای مکونگ است - که از تأثیرات فزاینده و پیچیده تغییرات اقلیمی رنج می‌برد.

پس از ادغام با Soc Trang و Hau Giang، کان تو به عنوان قطب رشد جدید منطقه جنوب غربی قرار گرفته است. در زمینه تحول دیجیتال و نوآوری که به یک روند جهانی تبدیل شده است، کان تو به عنوان مرکز علم و فناوری، به عنوان لوکوموتیو گسترش نیروی محرکه توسعه اجتماعی-اقتصادی برای کل منطقه، جهت گیری شده است.

دکتر نگو آنه تین، مدیر دپارتمان علوم و فناوری شهر کان تو، تأکید کرد: «علم، فناوری و نوآوری دیگر گزینه نیستند، بلکه الزامات اجباری، نیروی محرکه اصلی کان تو برای دستیابی به موفقیت و در عین حال کلید حل چالش‌های عمده: تغییرات اقلیمی، بهره‌وری نیروی کار و رقابت‌پذیری» هستند.

زیرساخت و منابع انسانی: دو رکن استراتژیک

به گفته آقای نگو آنه تین، شهر کان تو با مجموعه‌ای از پروژه‌های کلیدی بر تکمیل زیرساخت‌های علم و فناوری و نوآوری تمرکز دارد: مرکز شهر کان تو برای استارتاپ و نوآوری، پارک فناوری پیشرفته، پارک فناوری اطلاعات متمرکز، پارک فناوری دیجیتال هائو گیانگ (قدیمی)، ارتقاء مرکز استانداردهای فنی و اندازه‌گیری کیفیت فاز دوم، و مرکز رشد فناوری صنعتی ویتنام-کره.

کان تو در حال حاضر با گرد هم آوردن بسیاری از دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی پیشرو در منطقه، مزایای زیادی در آموزش و پژوهش دارد؛ زیرساخت‌های فناوری پیشرفته در حال شکل‌گیری است؛ منابع انسانی جوان و پویا دارد؛ و در عین حال جایگاه لجستیک، مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی و مرکز اقتصادی کل دلتای مکونگ را نیز داراست.

شهر کان تو قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ به یک قطب رشد ملی، مرکزی برای تجارت - خدمات - لجستیک و اقتصاد دریایی؛ و مرکزی برای استارت‌آپ‌ها، علم و فناوری و نوآوری تبدیل شود. برای دستیابی به این هدف، این شهر سه رکن استراتژیک را شناسایی کرده است: توسعه منابع انسانی با کیفیت بالا در حوزه علم و فناوری؛ ایجاد زیرساخت‌ها و نهادهای برجسته؛ و تشکیل یک اکوسیستم نوآوری پویا و مرتبط.

به طور خاص، شهر کان تو قصد دارد تولید و تجارت را بیش از ۱۵ درصد افزایش دهد، تولید و تجارت را حداقل ۱۰ درصد گسترش دهد و به طور متوسط ​​به نرخ رشد GRDP ۱۰ درصد در سال در دوره ۲۰۲۵-۲۰۳۰ دست یابد. برای انجام این کار، شهر سیاست‌های موفقیت‌آمیزی را برای جذب متخصصان و دانشمندان برجسته داخلی و خارجی وضع خواهد کرد؛ از دانشمندان جوان و گروه‌های تحقیقاتی قوی حمایت خواهد کرد؛ و با دانشگاه‌ها برای آموزش منابع انسانی در جهت‌گیری‌های جدید فناوری مانند هوش مصنوعی، کلان‌داده، اینترنت اشیا و زیست‌شناسی مولکولی همکاری خواهد کرد.

چالش‌های سرمایه و سازوکارهای سیاست‌گذاری

به گفته آقای دیپ مین توان، معاون مدیر بخش مالی شهر کان تو، بسیج سرمایه یک نیاز فوری است، زیرا تا سال ۲۰۳۰ این شهر به حدود ۵۰،۰۰۰ میلیارد دانگ ویتنام نیاز دارد، اما در حال حاضر تنها ۷۰٪ از این نیاز برآورده شده است. تغییرات اقلیمی باعث افزایش هزینه مقابله با فرونشست و رانش زمین شده است. بسیاری از پروژه‌ها به دلیل الزامات فناوری جدید، سرمایه خود را ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش داده‌اند، در حالی که منابع کمک‌های توسعه‌ای رسمی (ODA) به تدریج در حال کاهش است.

دلایل این تأخیر، چارچوب‌های قانونی نامشخص برای مشارکت‌های عمومی-خصوصی و اوراق قرضه سبز، که ریسک بالایی برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کرد، قانون سرمایه‌گذاری عمومی فاقد انعطاف‌پذیری، منابع انسانی محدود در حوزه فناوری و مشکلات مربوط به ترخیص محل و تأمین مصالح عنوان شد. برخی از پروژه‌ها به دلیل عدم نظارت، اتلاف منابع داشتند و بر اعتماد سرمایه‌گذاران تأثیر می‌گذاشتند.

برای غلبه بر این مشکل، وزارت دارایی پیشنهاد افزایش نرخ مشارکت عمومی-خصوصی به 30 درصد، انتشار اوراق قرضه سبز محلی، ادغام بودجه واکنش به تغییرات اقلیمی و همکاری با بانک توسعه آسیایی، بانک جهانی و آژانس همکاری‌های بین‌المللی ژاپن (JICA) برای بسیج کمک‌های توسعه‌ای رسمی (ODA) برای پروژه‌های سبز را داد. در مورد منابع انسانی، کان تو به سیاست‌هایی برای جذب و حفظ متخصصان، افزایش حقوق و مزایا و تشویق مشارکت‌های دولتی-خصوصی در آموزش‌های تخصصی، به ویژه مهارت‌های دیجیتال و واکنش به تغییرات اقلیمی نیاز دارد.

کسب و کارها باید با قدرت بیشتری وارد بازار شوند

از منظر تجاری، خانم نگوین تی تونگ لین، معاون مدیر شعبه VCCI Mekong Delta، خاطرنشان کرد که رشد GRDP شهر کان تو پس از ادغام بالاتر از میانگین ملی بوده است، تعداد شرکت‌هایی که وارد بازار شده‌اند به ۴۱۸۴ شرکت رسیده است - بالاترین میزان در منطقه. با این حال، تعداد شرکت‌هایی که از بازار خارج شده‌اند نیز کم نبوده و به ۳۹۴۹ شرکت رسیده است. در حال حاضر، این شهر ۱۸۱۰۱ شرکت فعال دارد که بالاترین نسبت شرکت‌ها به ۱۰۰۰ نفر در منطقه است، اما هنوز چالش‌های زیادی را ایجاد می‌کند.

به گفته خانم لین، مزایای برجسته کان تو عبارتند از مرکز لجستیک و دروازه صادرات آن به دلتای مکونگ، به ویژه از طریق بندر تران دی؛ سیستم سردخانه، غذاهای دریایی و مناطق تولید مواد اولیه برنج و میگوی باکیفیت. صنایع کلیدی که می‌توانند در این زمینه پیشرفت کنند عبارتند از هوانوردی، حمل و نقل آبی، فرآوری عمیق برنج، میوه‌ها، غذاهای دریایی، همراه با خدمات مالی و گردشگری.

به گفته نمایندگان، کسب و کارها باید از فرصت‌های نوآوری بهره ببرند و تحقیق و آموزش را با شیوه‌های تولید پیوند دهند تا رقابت‌پذیری افزایش یابد. اگر کان تو می‌خواهد نقش خود را به عنوان هسته توسعه منطقه‌ای حفظ کند، جامعه کسب و کار باید واقعاً به موفقیت دست یابد.

لو سون

منبع: https://baochinhphu.vn/can-tho-tang-toc-doi-moi-sang-tao-loi-the-tu-trung-tam-khoa-hoc-cong-nghe-vung-dbscl-102250909113456014.htm