Δύσκολη διατύπωση: Γιατί ονομάζεται «ρολόι»;

Στη γραφή Νομ, το ρολόι εμφανιζόταν κάποτε στην πρόταση: " Dem dong truong dong thanh thot " (𣈘冬長銅壼咱説) - Ca tru the cach , τυπωμένο σύμφωνα με το ξυλότυπο του Lieu Van Duong tang ban, Thanh Thai Canh Ty έτος (1900).

Η λέξη ρολόι προέρχεται από τα κινέζικα και αποτελείται από 2 λέξεις:

Ο χαλκός (铜) είναι ένας χαρακτήρας που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε ένα κείμενο της περιόδου των εμπόλεμων κρατών. Η αρχική του σημασία αναφέρεται σε ένα είδος μετάλλου. Στην αρχαιότητα, ονομαζόταν «κόκκινος χρυσός» (赤金) όπως στο Mozi. Διάφορα γραπτά .

Το Hu (壶) είναι ένας χαρακτήρας που εμφανίζεται για πρώτη φορά σε γραφές με οστέινα μαντεία κατά τη διάρκεια της δυναστείας Shang. Η αρχική του σημασία είναι δοχείο για υγρό ( Zuo Zhuan. Έτος 13 του Δούκα Zhao ). Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κυρίως λίμνες για να συγκρατούν νερό και κρασί, και αργότερα επεκτάθηκαν σε εργαλείο μέτρησης του χρόνου με στάξιμο νερού. Όταν υποδέχονταν επισκέπτες, οι αρχαίοι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν επίσης αυτό το εργαλείο για να διασκεδάζουν τους επισκέπτες.

Η σύνθετη λέξη ρολόι (铜壶) έχει δύο κύριες σημασίες:

α. Οι χάλκινες τσάπες , που χρησιμοποιούνται για τη συγκράτηση κρασιού και νερού, διατίθενται σε τρεις τύπους: κόκκινες χάλκινες τσάπες (ο καλύτερος τύπος), ορειχάλκινες τσάπες και λευκές χάλκινες τσάπες, συνήθως χειροποίητες ή χυτές.

β. Όργανο μέτρησης χρόνου , ένα είδος αρχαίου ρολογιού σε σχήμα χάλκινου βραστήρα, με χαρακτηριστικό σχέδιο: μικρό λαιμό, διογκωμένο στόμιο, προεξέχουσα κοιλιά, στρογγυλά πόδια και διακοσμητικά σχέδια στο εξωτερικό. Αυτός ο τύπος κληρονομεί το παραδοσιακό στυλ της περιόδου Άνοιξης και Φθινοπώρου - Εμπόλεμων Κρατών. Οι στρογγυλοί βραστήρες ονομάζονται Zhong (钟), οι τετράγωνοι βραστήρες ονομάζονται Fang (方).

Στην αρχαία λογοτεχνία, υπάρχουν πολλά άρθρα που αναφέρουν ρολόγια , όπως το «Το καλό κρασί εξαρτάται από το ποτήρι, η χάλκινη τσαγιέρα σκουριάζει σταγόνα-σταγόνα » - απόσπασμα από το ποίημα «Nhạc Phủ» του Cố Hương κατά τη διάρκεια της δυναστείας Τανγκ ή η πρόταση «Tinh thich dac dong ho tich lau, da nguyet vi tan» (Ακούγοντας τη χάλκινη τσαγιέρα να στάζει, το φεγγάρι είναι αμυδρό στη νύχτα) στο «Bạch Tuyết Dị Âm» κατά τη διάρκεια της δυναστείας Qing.

Το ρολόι (铜壶) προέρχεται από το ιδίωμα dong zhi zhi zhi (铜壶滴漏) στο ποίημα Ke ming da chun του Wen Tingjun της δυναστείας Τανγκ - μια φράση που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε έναν τύπο "χάλκινου βραστήρα που περιέχει νερό που στάζει για να πει την ώρα", το izhidi είναι συνώνυμο του (铜壶刻漏).

Αρχικά, η λέξη «ρολόι » χρησιμοποιούνταν για να αναφερθεί σε ένα είδος «ρολόι νερού», το οποίο χρησιμοποιούσε τρεχούμενο νερό για τον υπολογισμό του χρόνου, σύμφωνα με έναν υπολογισμό που ονομάζεται «luohu» (漏壶) ή «keiluohu» (刻漏壶). Αυτή η μέθοδος υπολογισμού του χρόνου καταγράφηκε για πρώτη φορά στο Zhouli (周礼). Αρχικά, υπήρχαν μόνο 2 γλάστρες (ή βάζα, λεκάνες) και αργότερα αυξήθηκαν σε 4 ή 5 γλάστρες, όπου το νερό έσταζε από την πάνω γλάστρα στην κάτω γλάστρα. Η στάθμη του νερού προκαλούσε την άνοδο του βέλους για να δείξει την κλίμακα (δηλαδή τον χρόνο). Στο «Guanshu Keluotu» (1135) του Wang Puchu της δυναστείας Song και στο «Luc Kinhtu» (1155) του Yang Jun της δυναστείας Song, τα ρολόγια νερού απεικονίζονταν σε σχήμα αγγείων λωτού.

Εν ολίγοις, η λέξη ρολόι είναι κινεζικής προέλευσης, που εισήχθη στη χώρα μας γύρω στη δυναστεία Τανγκ. Οι αρχαίοι ονόμαζαν «ρολόι νερού» « thuy chung» (水钟). Σήμερα, οι Βιετναμέζοι χρησιμοποιούν τη λέξη «ρολόι» για να αναφερθούν σε μια συσκευή μέτρησης χρόνου, ενώ οι Κινέζοι την αποκαλούν «time chung» (时钟, shízhōng) και οι Ιάπωνες την αποκαλούν «ημερολόγιο χρόνου» (時計, tokei). Για τους Ιάπωνες, ένα ρολόι (銅壺, dōko) συχνά νοείται ως ένα χάλκινο σκεύος παρόμοιο με ένα kamado (かまど), που χρησιμοποιείται κυρίως για τη θέρμανση του sake.

Πηγή: https://thanhnien.vn/lat-leo-chu-nghia-vi-sao-goi-la-dong-ho-185250905222127085.htm